The Mask Land - สมรภูมิแยกแผ่นดิน

ลำดับตอนที่ #5 : อันตรายที่กำลังมาเยือน

พวกนักเลงคอมมิวนิสต์กำลังพังประตูรถหรูคันนั้น โดยที่หมูป่าตกใจกลัวสุดขีด หลังจากที่พวกมันพังประตูรถได้ มันพยายามกระชากหมูป่าลงมา บอดี้การ์ดพยายามขวางไว้แต่ก็สู้นักเลงพวกนั้นที่มีจำนวนเยอะกว่า พวกนั้นกระชากหัวหมูป่าลงมากจากรถ พยายามจะประจานให้อับอาย หมูป่าพยายามร้องเรียกให้คนช่วย แต่ระหว่างนั้น

จอมยุทธ์วิ่งเข้าไปกระโดดเตะพวกนั้น จากนั้นก็พยายามช่วยหมูป่า

นักเลง : เฮ้ย ไอ้หนุ่ม อยากตายใช่มั้ย

จอมยุทธ์ : ไม่ต้องพูดมาก ไปซะหรืออยากตาย // จากนั้นพวกมันก็รุมทำร้ายจอมยุทธ์ เงากับโซ่ตวงเห็นหัวหน้าตัวเองกำลังโดนรุม เงากับโซ่ตวงเก่งกว่าซัดพวกมันซะหมอบ จอมยุทธ์พาหมูป่าไปหลบในซ่อนแห่งหนึ่ง จากนั้นก็เรียกเงาและโซ่ตวงเข้ามาหลบในซอย

จอมยุทธ์ : เจ็บตรงไหนมั้ยคุณ

หมูป่า : ฉันไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่คุณนี่ คุ้นๆหน้าจังแหะ

“ก็ผมจอมยุทธ์ไง ที่ผมช่วยคุณบนเรือหน่ะ” จอมยุทธ์ย้ำไป

เงา : นี่โซ่ตวง ดูนั่นสิ พวกแม่งเล่นกันใหญ่แล้วหว่ะ

โซ่ตวง : นั่นดิ มีเผาร้านด้วยหว่ะ ตอนที่ออกมาใหม่ๆไม่มีแบบนี้นะ

หมูป่าซึ่งนึกได้ก็พูดขึ้น “อ้อๆ ฉันจำคุณได้แล้ว คุณช่วยฉันบนเรือ อ่า ไม่นึกเลยว่าจะได้เจอคุณอีกหน่ะ”

จากนั้นตำรวจก็เข้ามาคุมสถานการณ์ เงากับโซ่ตวงเห็นดังนั้นก็โล่งใจ

เงา : หัวหน้า ตำรวจมาแล้ว เราปลอดภัยแล้วครับ

โซ่ตวง : มาช้าชิบหาย แต่ยังดีกว่าไม่มาหล่ะ

จอมยุทธ์ : โอเค ตำรวจมาแล้ว ยังไงผมก็ขอตัวนะครับ

หมูป่า : เออคุณ นี่ฉันจะเจอคุณอีกได้ที่ไหนหล่ะ

เงา : ไม่ต้องห่วงครับ หัวหน้าผมเป็นหัวหน้าหน่วยพิเศษหน่ะ คุณถามใครใครก็รู้ครับ

จอมยุทธ์ : นี่ๆๆ พูดเยอะไปแหละ ยังไงผมก็ขอตัวนะครับ // จากนั้นทั้งสามคนก็ออกไปคุยกับตำรวจด้านนอก ปล่อยให้หมูป่ามองจนตาลอย แล้วบอดี้การ์ดของเธอก็พาเธอกลับไป ระหว่างนั้นจอมยุทธ์โชว์บัตรประจำตัวก็คุยกับตำรวจที่ใส่หน้ากากหอยนางรมดูสวยงามที่อยู่แถวนั้น

จอมยุทธ์ : นี่คุณ มีพวกนักเรียนตีกันเหรอครับ

หมวดหอยนางรม : ยิ่งกว่านักเรียนอีกครับ พวกคอมมิวนิสต์ครับ

เงา : คอมมิวนิสต์เหรอ พวกนี้มันเป็นพวกไหนกันหล่ะครับ

หมวดหอยนางรม : พวกนี้ส่วนใหญ่เป็นกรรมกร ชาวนาครับ

โซ่ตวง : ห่ะ เท่าที่ฉันจำได้ ปกติพวกเขาจะไม่ทำแบบนี้กันนี่

หมวดหอยนางรม : นั้นสิครับ ผมว่าช่วงนี้พวกเขาดูแปลกๆ ยังไงพวกคุณก็ต้องระวังตัวนะครับ

จอมยุทธ์ : ได้ครับ // จากนั้นจอมยุทธ์ก็พาเงาและโซ่ตวงจากไป

ทางด้านแมงมุมแม่ม่ายดำที่กลับมายังที่พักของตน ซึ่งดูไม่ใหญ่มาก แต่ก็พออยู่ได้ แมงมุมแม่ม่ายดำเช็คหลักฐานบนโต๊ะอย่างเอาเป็นเอาตาย พยายามสืบสาวว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี่ แต่ระหว่างนั้น ก็มีเสียงเคาะประตูหน้าห้อง แมงมุมแม่ม่ายดำคว้าปืนพก จากนั้นก็ไปดูที่ประตู แล้วก็ค่อยๆเปิดประตูออกมา แต่สุดท้าย ก็เจอเพื่อนเขาทั้งสองคน

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ผ้าฝ้าย แฮมเตอร์ เข้ามาก่อนสิ // จากนั้นก็ปิดประตูห้อง

แมงมุมแม่ม่ายดำ : พวกเธอ มีอะไรเหรอถึงมาหาฉันที่นี่เนี่ย

ผ้าฝ้าย : คือมันเป็นเรื่องใหญ่หลวงเลยหล่ะ ถ้าฉันไม่ลำบากจริงๆฉันไม่มีหาเธอหรอก

แฮมเตอร์ : ใช่ๆ ตอนนี้คุณฟินิกซ์กลุ้มใจทั้งวันทั้งคืนเลยหล่ะ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ใจเย็นนะ พวกเธอพอจะบอกฉันได้มั้ย ว่าเกิดอะไรขึ้นหน่ะ

ผ้าฝ้าย : คือ เธอจำคนรัสเซียที่แกให้สืบเรื่องเขาได้มั้ยอ่ะ คือ เขาคอยป้วนเปี้ยนตามฉันทั้งวันทั้งคืนเลยอ่ะ เหมือนเขาจะชอบฉันยังไงไม่รู้อ่ะ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : งั้นเหรอ แล้วเรื่องของเธอหล่ะ แฮมเตอร์

แฮมเตอร์ : คือ ที่ร้านของคุณฟินิกซ์ขู่จะโดนเผาหน่ะ ถ้ายังไม่เลิกรับลูกค้าที่เป็นคนรวยๆหน่ะ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ได้สิ เดี๋ยวฉันจะหาทางช่วยเรื่องนี้เอง นี่ผ้าฝ้าย เธอพอจะสืบเรื่องเขาได้บ้างมั้ยอ่ะ

ผ้าฝ้าย : เท่าที่จำได้ ตอนเขามาเล่าเรื่องให้ฉันฟัง เขาบอกเขาเคยเป็นทหารมาก่อนหน่ะ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : พวกทหารส่วนใหญ่นี่ จะเป็นสายลับกันนะ แสดงว่าเขาคงชอบเธอจริงๆแหละ ไม่งั้นเขาไม่บอกหรอก

แฮมเตอร์ : เฮ้อ ฉันจะทำไงดีหล่ะ คุณฟินิกซ์เครียดทั้งวันทั้งคืนเลยเนี่ย ร้านนี่เป็นชีวิตของเขาเลยนะ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : แล้วเธอพอจะรู้มั้ยว่าใครมันมาขู่อ่ะ

แฮมเตอร์ : ฉันไม่รู้ มีใบปลิวนี้มาอยู่ที่หน้าร้านหน่ะ ยังไงเธอช่วยดูหน่อยสิ

แมงมุมแม่ม่ายดำหยิบใบปลิวขึ้นมาดู ใบปลิวมีข้อความว่า

“ถ้ายังไม่เลิกรับใช้พวกทุนนิยม ร้านนี้จะเหลือแต่ซาก”

แมงมุมแม่ม่ายดำ : โอเค ยังไงฉันจะช่วยเต็มที่แล้วกัน ยังไงมีอะไรก็มาติดต่อฉันได้นะ

ผ้าฝ้าย แฮมเตอร์  : ขอบใจจ้ะ

นิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา

เนสซีนั่งรถเพื่อไปที่ประชุมที่สำนักงานใหญ่ UN เนสซีคิดอะไรไปเรื่อยระหว่างนั้น นึกถึงผ้าฝ้ายคนที่ทำแผลให้ เธอก็น่ารักเหมือนกันนะ

แต่ระหว่างนั้น รถก็มาถึงหน้าสำนักงานใหญ่ UN จากนั้นก็เดินเข้าไปพบประธานในที่ประชุมใหญ่เพื่อปราศรัยเกี่ยวกับปัญหาในประเทศของเขา

เนสซี : สวัสดีครับท่านประธาน

ประธาน UN : อ้าว คุณวิลเลียม (เวลาออกนอกประเทศเขาต้องใช้ชื่อ วิลเลียม) เรายินดีมากเลยที่คุณมา

เนสซี : ครับท่าน ผมหวังว่าการประชุมครั้งนี้จะทำให้โลกตระหนักถึงภัยคอมมิวนิสต์ครับ

ประธาน UN : งั้นเชิญเลยครับ ตอนนี้ผู้แทนจากหลายประเทศมากันครบแล้วครับ

จากนั้นประธาน UN ก็พาเนสซีเข้าไปยังห้องประชุมใหญ่ ซึ่งเนสซีตื่นเต้นมากที่ได้เจอกับผู้แทนจากหลายประเทศที่มานั่งฟังประเด็นที่เนสซีกำลังจะพูดต่อไปนี้

ประธาน UN : เอาหล่ะครับ ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน วันนี้ผมจะขอแนะนำ คุณวิลเลียม เลขาธิการ UN คนใหม่ และตัวแทนจาก Mask Land มาพูดเรื่องปัญหาคอมมิวนิสต์ในภูมิภาคเอเชียครับ

จากนั้นก็มีเสียงปรบมือดังสนั่น จากนั่นประธาน UN ก็พูดกับเนสซีว่า “เต็มที่เลยนะ” จากนั้นเนสซีก็ขึ้นกล่าวกลางที่ประชุม

เนสซี : สวัสดีครับท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ทุกท่านคงทหารกันดีว่า ปัญหาคอมมิวนิสต์ทุกวันนี้ เป็นปัญหาที่ลุกลามอย่างใหญ่หลวง โดยเฉพาะในประเทศของผม ปัญหาลุกลามกลายเป็นการก่อการร้าย

จากนั้นผู้แทนโซเวียตก็กล่าวแย้งว่า “ปัญหาเรื่องการก่อการร้ายของคุณไม่เกี่ยวกับคอมมิวนิสต์ซักหน่อย”

เนสซี : ก็ใช่ครับ มันอาจจะไม่เกี่ยวก็ได้ เพราะส่วนใหญ่ที่ผมเจอ พวกเขาจะเป็นพวกหัวรุนแรงทั้งสิ้น พวกเขาทำร้ายประชาชนคนบริสุทธิ์มากมาย ด้วยอุดมการณ์โง่ๆ ที่เชื่อว่ามนุษย์ทุกคนจะเท่าเทียมกันจริงๆ ก็ใช่พวกเขาอาจไม่เท่าเทียมในแง่ของเงินทอง ฐานะ แต่ในแง่ของศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ พวกเขาเท่าเทียมกันอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะฉะนั้น สิ่งที่พวกเขาทำอยู่ทุกวันนี้ ถือว่าเป็นอุดมการณ์อันยิ่งใหญ่ของคุณเหรอครับ

ผู้แทนประเทศอื่นพยักหน้าทำนองเห็นด้วย ปล่อยให้ผู้แทนโซเวียตและประเทศคอมมิวนิสต์อื่นๆแทบจะเสียหน้า ในระหว่างที่ประชุมกัน ในที่ประชุมมีมติให้ส่งความช่วยเหลือในการป้องกัน Mask Land จากภัยคอมมิวนิสต์ทันที

หลังจากจบการประชุม ประธาน UN แสดงความยินดีกับเนสซีที่ได้ความช่วยเหลือจาก UN ในการต่อต้านผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ในประเทศ

ประธาน UN : ยินดีด้วยครับคุณวิลเลียม

เนสซี : ขอบคุณครับท่าน

ประธาน UN : ผมว่าผู้แทนโซเวียตคงหัวเสียน่าดู ยังไงคุณคงต้องระวังตัวหน่อยนะครับ

เนสซี : ครับท่าน

หลังจากงานเลิก เนสซีขับรถจะกลับไปยังที่พักของตน ในขณะนั้นก็มีสองหน้ากากคอยมองอยู่ แล้วตกลงกันในรถ

กระดาษ : นี่ นายคิดว่าหมอนั้นกำลังโดนตามล่าอยู่หรือเปล่า

ความมืด : เดี๋ยวได้รู้กัน ขับตามหมอนั้นไปก่อนก็แล้วกัน // จากนั้นเขาก็ขับรถเพื่อตามเนสซีไป

ณ อินชอน ประเทศเกาหลีใต้

หมาป่าดำและกองพัน Seal ของเธอมาถึงยังท่าเรือ จากนั้นก็มีผบ.จากกองกำลัง UN มาคุยกับหมาป่าดำ

ผบ.ไมเคิล : สวัสดีครับ คุณคงจะเป็นกองพันจาก Mask Land

หมาป่าดำ : สวัสดีค่ะ ดิฉัน ร้อยเอกวีร่า (หมาป่าดำใช้ชื่อในการปฏิบัติงานว่า วีร่า) ผู้บังคับหน่วย Seal แห่ง Mask Land ค่ะ

ผบ.ไมเคิล : คุณใจถึงมากที่มา เอาหล่ะ ที่นี่กำลังรบกันดุเดือดเลยหล่ะ

หมาป่าดำ : แล้วดิฉันจะได้ไปแนวหน้าเมื่อไหร่คะ

ผบ.ไมเคิล : งั้นตามผมมาสิ // จากนั้น ผบ.ไมเคิล ก็พาทหารจาก Mask Land ไปยังหน่วยที่ทหาร Mask Land ต้องรับผิดชอบ ซึ่งเป็นเนินเขาแห่งหนึ่ง แต่สภาพเหมือนเพิ่งถูกถล่มอย่างหนัก

ผบ.ไมเคิล : เอาหล่ะ คุณจะต้องรับผิดชอบที่นี่หล่ะ

หมาป่าดำ : ที่นี่เพิ่งโดนถล่มเหรอคะ

ผบ.ไมเคิล : ใช่ครับ กองทัพเกาหลีเหนือและจีนพยายามอย่างหนักเพื่อยึดเขาลูกนี้หน่ะครับ พวกมันระดมยิงปืนใหญ่ทั้งวันทั้งคืน จากนั้นมันก็เอาคนมาบุกแทบทุกวันเลยครับ

หมาป่าดำ :  ฉันจะจัดการเองค่ะ

ผบ.ไมเคิล : ขอบคุณมากครับ อาวุธที่นี่เราจะส่งให้เต็มที่เลยครับ ยังไงคุณก็พาคนของคุณไปจัดการได้เลยนะครับ คิดซะว่าที่นี่เป็นที่บังคับบัญชาของคุณครับ

หมาป่าดำรับคำสั่ง จากนั้นก็พาทหารของเธอตั้งค่าย ขุดสนามเพลาะเพื่อป้องกันทหารเกาหลีเหนือและจีนที่กำลังถาโถมเข้ามาอย่างหนัก ในแต่ละวันหมาป่าดำต้องตั้งรับข้าศึกทั้งวันทั้งคืน แต่เธอก็ต่อสู้ได้อย่างสมศักดิ์ศรีมาก

กลับมาที่ Mask Land คิงอีกาดำเรียกประชุมขุนนางบ่อยมากขึ้นเรื่องปัญหาผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ ซึ่งคิงอีกาดำใช้ทั้งไม้นวมไม้แข็ง แต่ก็กำจัดพวกเขาไม่หมดซะที อีกาดำกลับเข้ามาในวังตามปกติ ก็มานั่งทานอาหารพร้อมหน้ากับควีนมังกรและลูกชายของเขาทั้งสอง

คิงอีกาดำ : เฮ้อ บ้านเมืองวุ่นวายขึ้นทุกวันเลยเนี่ย

ควีนมังกร : ปัญหาเดิมอีกเหรอคะคุณ

คิงอีกาดำ : ใช่จ้ะแม่ ผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ก็อาละวาดทุกวัน ประชาชนตกอยู่ในความกลัว

ควีนมังกร : เฮ้อ น่าสงสารประชาชนที่ต้องมารับกรรมเรื่องนี้

ทุเรียน : พวกเขามีแนวคิดของเขา ในการบริหารประเทศหน่ะครับ

จิงโจ้ : แต่ก็นะ พวกนี้หัวรุนแรงจริงๆ พี่ดูอย่างที่โซเวียตมาแล้ว

คิงอีกาดำ : หรือว่า บางทีมันอาจจะหมดเวลาของผมแล้ว

ควีนมังกร : หมดเวลา เวลาอะไรเหรอคะคุณ

คิงอีกาดำ : เวลาในการปกครองประเทศนี้ไงหล่ะ หรือว่าผมมันจะไม่จำเป็นแล้ว

ควีนมังกร : คุณคะ ประชาชนที่นี่ต้องการคุณนะ

ทุเรียน : นั่นสิครับพ่อ ผมว่าเรื่องนี้เราต้องคิดให้รอบคอบมากกว่านี้นะครับ

จิงโจ้ : ผมไม่เห็นด้วยนะครับ ที่พ่อจะยอมพวกผู้ก่อการร้ายนั่นหน่ะ

คิงอีกาดำ : แต่พ่อไม่รู้จะทำยังไง เพราะนั้นก็ประชาชนของเราเองนะ

แต่ระหว่างที่พวกเขาคุยกันนั้น ก็เกิดระเบิดขึ้นด้านนอกพระราชวัง ทหารของคิงอีกาดำและระฆังต่างคุ้มกันพระราชวังอย่างเหนี่ยวแน่น

ระฆัง : เป็นอะไรมั้ยขอรับพระองค์

คิงอีกาดำ : ไม่เป็นไรหรอก แล้วด้านนอกเป็นไงบ้างหล่ะ

“ด้านนอกคุมสถานการณ์ไว้ได้แล้วครับ” เทวดาทหารของอีกาดำตอบไป

 คิงอีกาดำไม่ได้ตกใจ แต่กลุ้มใจ นี่คงจะหมดหน้าที่ของเราแล้วสินะ

ทางด้านจอมยุทธ์ซึ่งเดินทางมาอยู่ที่หน่วยสืบราชการลับ M.A.S.K เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้บังคับบัญชาหน่วย ส่วนเงากับโซ่ตวงก็ได้กลายเป็นเจ้าหน้าที่คนสนิทของจอมยุทธ์ พวกเขากำลังตามล่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์ในประเทศ ระหว่างที่พวกเขากำลังทำงานกันนั้น ผบ.แมวตาเดียวก็เข้ามาพร้อมกับเจ้าหน้าที่คนหนึ่ง จอมยุทธ์ เงาและโซ่ตวงต้องไปต้อนรับทันที

จอมยุทธ์ เงา โซ่ตวง : สวัสดีครับท่าน

แมวตาเดียว : ตามสบาย พวกนายสองคนหน่ะ อยู่ที่นี่สบายดีมั้ยหล่ะ

เงา : สบายดีครับ

โซ่ตวง : สบายเหมือนกันครับ

แมวตาเดียว : ดีหล่ะ วันนี้ผมมีเจ้าหน้าที่ใหม่มาช่วยงานนะ เข้ามาสิ

หญิงสาวในเครื่องแบบเดินเข้ามาในห้อง

“สวัสดีค่ะ ดิฉันแมงมุมแม่ม่ายดำ รายงานตัวค่ะ”

จอมยุทธ์ : สวัสดีครับ

แมวตาเดียว : ต่อไปนี้แมงมุมแม่ม่ายดำเขาจะมาประจำอยู่หน่วยนี้นะ แล้วต่อไปนี้เขาจะอยู่ในบังคับบัญชาของคุณนะ แล้วผมมีเรื่องสำคัญอีกเรื่องนึงนะ อีก 2 เดือน พวกคุณต้องไปทำภารกิจที่นอกประเทศนะ

จอมยุทธ์ : ที่ไหนครับ // ซึ่งเงากับโซ่ตวงก็ตื่นเต้นเหมือนกัน

แมวตาเดียว : เกาหลีหน่ะ ตอนนี้สงครามกำลังปะทุหนักเลยหล่ะ

เงา : ประทานโทษครับท่าน เกาหลีอยู่ส่วนไหนของโลกครับ

โซ่ตวง : อยู่แถวๆแอฟริกาหรือเปล่าครับ หรือยุโรป

(สมัยก่อนเกาหลีเป็นส่วนหนึ่งของญี่ปุ่น ช่วงนั้นเลยไม่ค่อยมีคนรู้จักเกาหลีเท่าไหร่)

แมวตาเดียว : อยู่ที่เอเชียเนี่ยแหละ ใกล้กับญี่ปุ่นอ่ะ ยังไงเดี๋ยวผมจะมายืนยันคำสั่งอีกที ตอนนี้ผมมีธุระด่วน ผมขอตัวก่อนนะ // จากนั้นแมวตาเดียวก็เดินจากไป ปล่อยให้จอมยุทธ์และพวกแนะนำตัวกัน

จอมยุทธ์ : เอาหล่ะ ผมพันโทจอมยุทธ์นะครับ ส่วนสองคนนี้ ก็เจ้าหน้าที่พิเศษของผมเองครับ

“ผมเงาครับ”

“ผมโซ่ตวงครับ”

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ยินดีที่ได้รู้จักค่ะทุกคน

จอมยุทธ์ : ยังไงก็ทำตัวตามสบายเลย

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ขอบคุณมากค่ะ

เงา : นี่โซ่ตวง นายคิดว่าที่เกาหลีมันจะเป็นแบบไหนอ่ะ

โซ่ตวง : ไม่รู้สิ ฉันก็ไม่รู้จักเหมือนกัน ถ้าญี่ปุ่นฉันยังพอรู้หน่ะ

แมงมุมแม่ม่ายดำกระอักกระอ่วนใจที่จะพูด แต่ยังไงก็ต้องพูดออกไป

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ท่านคะ ดิฉันมีเรื่องอยากให้ท่านช่วย

จอมยุทธ์ : เรื่องอะไรเหรอครับ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : ดินฉันอยากให้ผู้พันและคนของผู้พันช่วยดิฉันเรื่องนึงค่ะ

จอมยุทธ์ : เรื่องอะไรครับ

แมงมุมแม่ม่ายดำ : เพื่อนของดินฉันกำลังอยู่ในอันตรายค่ะ 

======================================================================

มาทำงานวันแรกก็เกิดเรื่องซะแล้ว พวกเขาจะทำยังไงต่อไป รอชมตอนต่อไปจ้า