คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro เมื่อปีศาจตื่นขึ้น
ณ งานจับมือไอดอลชื่อดัง ณ ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ซึ่งมีเหล่าบรรดาแฟนคลับไอดอลมากมายต่างพากันมาขอลายเซ็นและจับมือกับไอดอลที่ตัวเองชอบ
“เออ พี่คะ??”
เสียงหวานๆของเด็กสาวผู้น่ารักคนหนึ่ง เรียกชายหนุ่มหน้าตาละอ่อนที่กำลังยืนถือสมุดพกอะไรบางอย่างอยู่ต่อหน้าเธอ ชายคนนั้นได้สติกลับมาและเงยหน้าขึ้นมาเจอกับเด็กสาวคนนั้น
“พี่คะ จับมือมั้ยคะ??” เด็กสาวไอดอลหน้าตาสะสวยคนนั้นถามชายหนุ่ม ชายหนุ่มคนนั้นประหม่าเล็กน้อย แต่เขาก็ยื่นมือออกไปใกล้มือเธอ แต่ไม่ได้จับมือเธอไว้ ทำเอาไอดอลสาวคนนั้นต้องจับเอง
“ท่าทางพี่จะขี้อายนะคะ”
ชายหนุ่มคนนั้นไม่พูดอะไรต่อ เขายิ้มให้ไอดอลคนนั้นแล้วเดินออกไปในทันที ตัวของไอดอลสาวคนนั้นก็รู้สึกแปลกใจ เพราะทุกคนที่ได้จับมือกับเธอ จะจับนานไม่ต่ำกว่านาที บางคนนี่คุยลากยาวจนเจ้าหน้าที่ต้องมาพาออกไป แต่กับชายหนุ่มคนนั้นดูไม่เหมือนกัน ทำเอาเธอได้แต่มองไล่หลังเขาไป
เวลาผ่านไปจนตกบ่าย ชายหนุ่มคนเดิมกำลังนั่งคิดอะไรบางอย่างอยู่บนที่นั่งหน้าห้องน้ำชั้นล่างของสถานที่ เขานั่งคิดและเหม่อไปนั่นไปนี่ราวกับคนไม่มีสติ ถ้าบอกว่าเขากำลังไฮจากยาก็ไม่ผิดอะไรนัก แต่ในตอนนั้นเอง มือของเด็กสาวคนหนึ่งก็มาสะกิดเข้าที่ไหล่ของเขา
“หือ!!”
“เออ พี่คะ??” ไอดอลสาวคนนั้นพูดทักทายชายหนุ่มคนนั้น ชายหนุ่มรีบหันหน้าไปยังต้นทางเสียงในทันที
“อ้าว น้องไอช่า..”
“ค่ะพี่ พี่ดูเครียดๆนะคะ มีอะไรหรือเปล่า??”
“อ้อ ไม่มีอะไรหรอกครับ ว่าแต่เรามาทำอะไรแถวนี้เหรอ??” ชายหนุ่มคนนั้นถามต่อ
“หนูมาเข้าห้องน้ำ เห็นพี่พอดี หนูเลยมาหาหน่ะ” ไอช่าคนนั้นตอบไป น้ำเสียงอันสดใสของเธอทำเอาชายหนุ่มคนนั้นยิ้มออกมาจนได้
“แหนะ หนูทำให้พี่ยิ้มได้แล้ว” ไอช่าคนนั้นยิ้มและชี้ไปที่หน้าของชายหนุ่มคนนั้น ชายหนุ่มได้แต่นั่งเขินกุมหัวอยู่ตรงนั้น
“แล้วเราไม่กลับไปแจกลายเซ็นต์ต่อเหรอ??” ชายหนุ่มคนนั้นถามไป
“แหม่ จริงด้วย แต่หนูยังอยากคุยกับพี่ต่อเลย ว่าแต่ พี่ชื่ออะไรเหรอคะ??”
“อ้อ พี่ชื่อจินหน่ะ” เขาตอบไป
“แหม่ ชื่อผู้หญิ๊งผู้หญิงนะพี่จิน เอาไว้ถ้ามีคอน ก็มาหาหนูบ่อยๆนะคะ” ไอช่าคนนั้นพูดขึ้น ในตอนนั้นเธอก็เอาโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา จากนั้นก็เซลฟี่ตัวของเธอกับนายจินคนนั้น แม้นายจินจะประหม่าเล็กน้อย แต่ไอช่าก็เอารูปไปได้
“ไปนะคะพี่” ไอช่าคนนั้นพูดขึ้นและรีบเดินออกไปอย่างรวดเร็ว ตัวของจินเขินอยู่ซักพัก จากนั้นเขาก็มองนาฬิกาบนข้อมือของเขา
“ถึงเวลาแล้วสินะ”
จินพูดจบก็เดินออกไปจากที่ตรงนั้น โดยที่ตัวของเขาไม่รู้ว่ากำลังมีสายตามากมายจ้องมาที่ตัวของเขา
ณ คอนโดแห่งหนึ่งในทองหล่อ ย่านดังในประเทศไทยซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นย่านที่แพงมาก ในห้องๆหนึ่ง ซึ่งดูเหมือนจะเป็นห้องธรรมดาๆทั่วไป แต่ข้างในห้องกลับเต็มไปด้วยโปสเตอร์รูปวาบหวิวมากมาย ส่วนใหญ่จะเป็นของไอดอลทั่วโลก ข้างในห้องคอมมีชายใส่แว่นคนหนึ่งกำลังนั่งทำอะไรบางอย่างกับคอมของเขา ตัวของเขาจริงจังมาก และไม่นานนัก เขาก็ผละตัวออกมาจากหน้าจอคอม
“เสร็จซะที น้องไอช่าจ๋า” ชายคนนั้นพูดด้วยน้ำเสียงกระเส้า ซึ่งสิ่งที่ตัวของเขาทำคือการทำคลิปวีดีโอลามกแบบ Deepfake โดยการเอาใบหน้าของไอช่า ไอดอลชื่อดังมาตัดต่อ พร้อมกันนั้นก็ทำเป็นวีดีโอเคลื่อนไหวไปด้วย
“อ่า พี่ไม่ไหวแล้วจ้ะ..” ชายคนนั้นพูดต่อ มือพลางหยิบเอาของเล่นผู้ใหญ่ที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ อีกมือก็หยิบเจลหล่อลื่นมาราดใส่ของเล่นของเขา ไม่นานนักเขาก็ช่วยตัวเองที่หน้าจอคอมพร้อมกับคลิปตัดต่อคลิปนั้น
“น้องไอช่าจ๋า..”
ตกเย็น ณ ถนนเส้นหนึ่งบริเวณลำลูกกา รถเมล์สาย 39 คันหนึ่งได้มาจอดบริเวณ BTS แยก คปอ. ตัวของจินเดินลงจากรถเมล์ กำลังจะเดินไปที่ไหนซักแห่ง แต่ในตอนนั้น ตัวของเขาก็รู้สึกอะไรแปลกๆ เขารีบหันกลับมาดู พบว่าเป็นกลุ่มชายอ้วนใส่แว่น ซึ่งดูจะเป็นพวกโอตาคุ ประมาณ 5 คน กำลังถือไม้ตามหลังเขามา
“ตามกูมาทำไม ตั้งแต่ที่ห้างแล้ว??” จินถามคนพวกนั้นไป
“มึงรู้ได้ไงวะ??” มันคนหนึ่งถามไป
“กูได้กลิ่นพวกมึงตั้งแต่ที่มึงตามกูบนรถเมล์แล้ว” จินตอบไป
“ไอ้เหี้ยเอ้ย มึงเป็นใครถึงได้บังอาจมาถ่ายรูปกับน้องไอช่าวะ??” ชายอ้วนคนหนึ่งตะโกนออกมา
“เอ้า เขามาถ่ายรูปกูเอง กูจะไปรู้ได้ไง กูว่าพวกมึงกลับไปนอนดีกว่าหว่ะ” จินพูดต่อ ในตอนนั้นเหล่าชายอ้วนพวกนั้นดูเหมือนจะพุ่งเข้ามาหาจิน แต่ยังดูกล้าๆกลัวๆอยู่
“เฮ้ย ถ้าคิดจะเล่นใคร ต้องเตรียมใจไว้ด้วยว่าจะโดนเล่นกลับ” จินบอกพวกนั้นไป แต่ดูเหมือนมันคนหนึ่งจะไม่ยอม มันวิ่งเข้ามาหาจิน
“ตุ๊บ!!”
จินยันเท้าเข้าที่หน้าของชายอ้วนคนนั้นจนร่วง ทำเอาพวกมันคนอื่นถึงกับไม่กล้าเข้ามาเลย
“เฮ้อ เสียเวลาชิบหาย” จินพูดขึ้นก่อนที่เขาจะหันหลังเดินออกไป ปล่อยให้คนที่เขาโดนเตะนอนจมอยู่ตรงนั้น ตัวของเขาเดินเท้ามาเรื่อยๆ จนไม่นานนัก เขาก็กลับมาถึงบ้านของเขา ซึ่งมันเป็นบ้านที่ไม่หรูอะไรมาก แต่ก็พอจะอยู่ได้ เขาเข้าไปในบ้านโดยไม่มีใครต้อนรับเพราะเขาอยู่ตัวคนเดียว เขารีบขึ้นไปที่ห้องนอนของเขาเพื่อพักผ่อนเอาแรงสำหรับวันพรุ่งนี้
เช้าวันต่อมา
จินตื่นขึ้นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกในห้องดังขึ้น ตัวของจินเอื้อมมือไปปิดนาฬิกา แต่ดูเหมือนว่าคืนนี้เขาจะหลับไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่
“แม่งเอ้ย อะไรอีกวะเนี่ย??”
ตัวของจินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่ออ่านข่าวเพิ่มเติม แต่เมื่อเข้ามาใน X ดูเหมือนว่าจะมีแท็กใหม่ที่ทำให้เขาแปลกใจ
“ไอช่า..”
ตัวของจินแปลกใจเล็กน้อย เนื่องจากไอดอลที่เพิ่งเจอกับเขาดันขึ้นเทรนอันดับ 1 เขาเลยลองกดเข้าไปดู
“ไอช่า ไอดอลสาวชื่อดัง ฆ่าตัวตาย..”
“คลิปหลุดไอดอลสาว...”
ตัวของจินเองแทบไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะเขาเพิ่งจะคุยกับเธอได้เมื่อวาน แต่ตอนนี้ตัวของเขายังใจเย็นอยู่ เขาอ่านอยู่ซักพักก็วางโทรศัพท์และเดินเข้าห้องน้ำไป เสียงเงียบไปซักพัก ไม่นานนัก ตัวของเขาก็เดินออกมา พร้อมกันนั้นก็เดินไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของเขา
“ขอดูหน่อยสิว่ามึงเป็นใคร??”
ตัวของจินลองหาข้อมูลที่มาของคลิปหลุดนั้น เขาใช้เวลาอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง เขาก็พบกับกลุ่มลับของ Facebook กลุ่มหนึ่ง ซึ่งมันเป็นกลุ่มปิด แต่มีสมาชิกราว 1 แสนคนได้
“อ้อ ไอ้พวกนี้เหรอ??” จินพูดขึ้นพลางเปิดลิงค์เข้าไปในกลุ่มนั้น เขาใช้โปรแกรมพิเศษแฮ็กเข้าไปในเว็บนั้น จากนั้นก็ลองค้นหาต้นทางของคลิปดู
“ไหน แกอยู่ไหนวะ??”
จินลองตรวจสอบโพสต์ด้านใน ไม่นานนัก เขาก็เจอกับแอคเคาน์หนึ่งซึ่งใช้โปรไฟล์อวตาร อัพโหลดคลิปวีดีโอลามกของตัวไอช่า ไอดอสสาวชื่อดัง
“ไอ้นี่สินะ” จินพูดต่อ จากนั้นเขาก็ลองตรวจสอบโปรไฟล์ของมันในทันที โปรไฟล์ของมันส่วนใหญ่จะแชร์แต่รูป Waifu มากมาย ดูเหมือนว่ามันจะคลั่งไคล้จริงๆ และไม่นานนัก เขาก็แกะรอย IP เพื่อหาที่อยู่ของหมอนั่น
“ไหน แกมุดหัวอยู่ที่ไหนวะ??” จินพูดขึ้น จากนั้นระบบโปรแกรมก็ทำการแกะรอยโปรไฟล์ ในตอนนั้นตัวของจินก็ลุกขึ้น แล้วเดินไปที่ห้องๆหนึ่ง ซึ่งเป็นห้องเก็บอาวุธของเขา ซึ่งมีอาวุธมากมายเต็มตู้ เขาเดินไปหยิบค้อนอันหนึ่งขึ้นมาดู พร้อมกันนั้นก็พูดขึ้น
“นี่กูกะว่าจะไม่ใช้มันอีกแล้วนะ..”
ไม่นานจินก็วางค้อนเอาไว้ตรงนั้นก่อน จากนั้นก็เดินกลับไปที่คอมของเขา ไม่นานนัก เขาก็ได้ข้อมูลที่อยู่ของคนปล่อยคลิปมาแล้ว
“ทองหล่องั้นเหรอ อืม ไอ้พวกที่เหลือในกลุ่มเอาไว้ก่อนแล้วกัน ฉันขอเล่นไอ้นี่ก่อน” จินพูดขึ้น
กลับมายังคอนโดในทองหล่อ ห้องของไอ้โรคจิตที่ตัดต่อคลิปของไอช่าไปปล่อยในกลุ่มลับ ตัวของมันรู้ว่าเธอตายแล้ว แต่ก็ดูเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร มันยังคงช่วยตัวเองอย่างเมามันส์ในห้อง ราวกับว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
“อ่า น้องยูกิจ๋า พี่ไม่ไหวแล้วววววววว!!” มันครางเสียงกระเส้าออกมาโดยที่ในมือก็ขัดลำด้วยของเล่นของเขา แต่ในตอนนั้นเอง
“ตุ๊บ!!”
“โอ้ย!!”
ค้อนปริศนาทุบลงไปที่ไอจ้อนของมันอย่างเต็มเหนี่ยว ตัวของมันถึงกับล้มลงพื้น นอนดิ้นเจ็บปวดอย่างน่าเวทนา สายตาพลางมองไปยังคนที่ทำกับเขา
“มึงเป็นใครวะ??” ไอ้โรคจิตคนนั้นถามไป ก่อนที่ชายในหน้ากากจะเหยียบเข้าที่ไอจ้อนมันอีกรอบ
“อ๊าค!!” ไอ้โรคจิตนั่นร้องออกมาอย่างไม่เป็นภาษา
“ร้องไปเถอะ ห้องมึงมันเก็บเสียงนี่นะ ไม่มีใครได้ยินหรอก มึงใช่มั้ยที่ตัดต่อคลิปลามกนั่นจนเธอต้องตาย??” ชายในหน้ากากถามไป
“แล้วมึงเสือกอะไร..” มันยังพูดไม่ทันจบ ชายในหน้ากากคนนั้นก็เหยียบต่อ จนตอนนี้ไอจ้อนของมันแทบจะหลุดออกมาทั้งพวงอยู่แล้ว
“กูหล่ะเกลียดคำนี้ชิบหาย เอาแต่ได้ไม่เห็นใจคนอื่น แบบมึงนี่กูชอบ” ชายในหน้ากากพูดต่อ จากนั้นเขาก็ใช้ค้อนตีลงไปที่มือทั้งสองข้างของมัน
“ตุ๊บ!!”
“อ๊าค!!”
“ไงหล่ะมึง คราวนี้มึงก็ไม่มีมือเอาไว้ตัดต่อคลิปอะไรอีกแล้วสินะ??” ชายในหน้ากากพูดไป
“ไอ้บ้าเอ้ย มึงไม่รู้เหรอว่ากูรู้จักกับใคร ถ้าเขารู้ว่ามึงทำกู มึงตายแน่!!” ไอ้โรคจิตนั่นพูดต่อ ชายในหน้ากากคนนั้นนิ่งไป จากนั้นก็พูดต่อ
“จริงด้วย ฉันน่าจะหาข้อมูลจากแกได้” ชายคนนั้นพูดจบก็เดินไปที่คอมของมัน จากนั้นก็ลองค้นหาข้อมูลในคอม ไม่นานนัก เขาก็เจอข้อมูลต่างๆ ที่จะเป็นประโยชน์กับเขามากมาย เขารีบหยิบฮาร์ดดิสก์ออกมาแล้วเก็บข้อมูลในทันที
“ไอ้ห่าเอ้ย มึงจะทำอะไร??” ไอ้โรคจิตคนนั้นถามต่อ
“กูก็จะตามหาพวกมึง แล้วฆ่าให้หมดไงหล่ะ”
“เฮ้ย นี่มึงบ้าหรือเปล่าวะ??” ชายคนนั้นถามไป
“นี่ ที่กูตามหามึงได้ มึงยังคิดว่าบ้าอีกเหรอ??” ชายคนนั้นถามต่อ ไม่นานนัก ชายในหน้ากากก็เอาฮาร์ดดิสก์พกพาของเขาออกมาในทันที
“ฮือๆๆ กูขอโทษ อย่าฆ่ากูเลย กูจะบอกมึงทุกอย่าง..” ชายโรคจิตคนนั้นพูดขึ้น
“เฮ้ย มึงไม่อยากตายเหรอ ไอจ้อนโง่ๆของมึงก็ใช้ไม่ได้ ไหนจะมือที่พิการอีก ฉันว่านะ ตายๆไปซะดีกว่า” ชายในหน้ากากคนนั้นตอบไป ในตอนนั้นไอ้โรคจิตก็ถึงกับร้องไห้ออกมา
“เอางี้ แต่ถ้ามึงบอกกูทุกอย่าง กูจะให้มึงตายสบาย” ชายในหน้ากากคนนั้นพูดขึ้น ดูเหมือนไอ้โรคจิตคนนั้นจะไม่มีทางเลือกอะไรแล้ว
ณ บริเวณด้านหลังของคอนโด ชายในหน้ากากคนนั้นเดินออกมาและรีบไปขึ้นรถตู้คันหนึ่งที่ไม่มีทะเบียน จากนั้นก็ขับออกจากคอนโดนั้นก่อนตำรวจจะมาถึง เขาขับรถไปตามถนนเรื่อยๆ และเดินทางมาถึงซอยเปลี่ยวแห่งหนึ่ง เขาจอดรถเอาไว้ใกล้กับป่าละเมาะ จากนั้นก็รีบลงจากรถ และเดินหนีออกจากรถในทันที
“ตู้ม!!”
รถตู้คันนั้นระเบิดออกเป็นจุล ส่วนตัวของชายในหน้ากากก็เดินมาเรื่อยๆ เขาเดินเข้าไปในป่า จากนั้นก็ถอดเสื้อนอกออก จากนั้นก็เอาของๆเขาเอามาใส่ในปิ๊ป จากนั้นก็ราดน้ำมันและจุดไฟเผา
“พรึ่บ!!”
หลังจากที่ตัวของเขาเผาทุกอย่างเพื่อไม่ให้มีหลักฐาน จากนั้นเขาก็เดินออกจากซอยโดยใส่หน้ากากอนามัยเอาไว้ ไม่นานนักเขาก็เดินออกจากซอยไปซักพัก ก่อนที่เขาจะโบกแท็กซี่ตรงนั้น
กลับมาที่บ้านของจิน หลังจากที่ตัวของจินได้จัดการกับไอ้โรคจิตที่ทำกับไอช่า รวมถึงข้อมูลที่มีความเชื่อมโยงกับไอ้โรคจิตคนนั้น ตัวของจินก็เอาข้อมูลกลับมาสังเคราะห์เพื่อหาข้อมูลเพิ่มเติม เขานั่งอยู่หน้าคอมอยู่นาน จนกระทั่งได้ข้อมูลทั้งหมด
“โห ใหญ่กว่าที่คิดอีกนะเนี่ย”
“อะไรกันวะ นี่ฉันต้องบินไปสหรัฐฯด้วยงั้นเหรอ??” จินพูดต่อ และไม่นานนักเขาก็ลองเปิดลิ้นชักโต๊ะคอมของเขา เขาควานหาด้านในอยู่ซักพักก็พบกับพาสปอร์ตเล่มหนึ่ง เขาหยิบมันขึ้นมาเปิดดูในทันที มันเป็นพาสปอร์ตประเทศไทยธรรมดา แต่ที่ช่องวีซ่าของเขามีตราสัญลักษณ์อะไรบางอย่าง
“The Warden!!”
“เฮ้อ ดีนะที่ยังไม่ได้ทิ้ง” จินพูดขึ้น และไม่นานนัก เขาก็วางมันไว้ข้างๆเคสคอมของเขา
“อย่าคิดว่าจะหนีกูพ้นนะ” จินคิดในใจ
.
.
ความคิดเห็น