ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [First Event]
Fae Liche
ณ สถานที่แห่งหนึ่งซึ่งไม่รู้ว่าอยู่ส่วนใดของเมืองมิวนิค ภายในห้องสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ แทบจะเป็นห้องไร้ทางออกหากไม่มีประตู ไม่รู้ว่าเจ้าของเขาคิดอะไร แต่ก็ช่างเรื่องห้องไว้ก่อน เอาเป็นว่าตอนนี้มันเป็นที่ที่เหมาะสำหรับการเจรจาขายสินค้าชิ้นหนึ่ง กลุ่มคนหกคนประกอบไปด้วย ชาย 4 และหญิง 2 ซึ่งขณะนี้กำลังสนทนาบางอย่างแน่นอนว่าต้องไม่ใช่เรื่องสุจริตเป็นแน่ มิเช่นนั้นคงไม่ต้องหาที่ลับ ๆ และแออัดมานั่งคุยกันหรอก
"ไม่รู้ว่า <Witch> คิดอะไรอยู่นะ ถึงได้ส่งเด็กอย่างเธอมาเป็นตัวแทนแบบนี้" ชายร่างอ้วนเหมือนหมู...เอ่อ ร่างท้วมสมบูรณ์เปิดประเด็นการสนทนา
"คิดว่าแค่ลูกหมูแบบคุณ คงไม่ต้องมาด้วยตัวเองมั้งคะ" เด็กสาว(?)นัยน์ตาสีทอง เรือนผมสีม่วงตอบกลับด้วยประโยคแสบ ๆ ไม่แพ้กัน
เมื่อชายอ้วนได้ยินดังนั้นจึงทุบโต๊ะและลุกขึ้นตะคอกใส่เด็กสาวทันที "แก!!!...ไอ้เด็กเมื่อวานซืน รู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังพูดอยู่กับใคร ห๊ะ!!!"
บอดี้การ์ดชายหญิงรีบห้ามชายคนนั้น และเหตุการณ์ต่อมาทำเอาชายร่างท้วมแทบลมจับเมื่อดวงตาของเด็กสาวเต็มไปด้วยหยดน้ำตา จากนั้นหน้าของชายอ้วนก็ซีดขาวเข้าไปอีกหลังจากได้ยินข้อมูลมาว่าเด็กคนนี้เป็นคน ๆ เดียวที่สามารถติดต่อ <Witch> เจ้าแม่ตลาดมืดได้ ซึ่งหมายความว่าอนาคตในทางสายนี้ของเขาขึ้นอยู่กับเธอว่าจะรายงานผลให้ออกมาในรูปแบบไหน แต่เขาดันขึ้นเสียงใส่ไปเสียแล้วนี่ 'หมดกัน อนาคตฉัน...'
"อะ...เอ่อ เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจ่ายตามที่เธอขอมาแล้วกัน แต่ว่าอย่าเอาเรื่องที่ฉันทำเรื่องไม่ดีกับเธอไปบอก <Witch> ได้ไหม"
เด็กสาวเช็ดน้ำตาแล้วพยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงตกลง จากนั้นบอดี้การ์ดชายจึงนำกระเป๋ามาวางไว้บนโต๊ะ ชายร่างท้วมเปิดกระเป๋าให้เห็นภายในซึ่งมีเงินบรรจุอยู่จำนวนมาก และเมื่อเด็กสาวตรวจสอบจำนวนเสร็จจึงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดของเธอเก็บกระเป๋าใบนั้น
หลังจากการเจรจานั้นจบลงฝ่ายชายอ้วนจึงลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้อง บอดี้การ์ดผู้ถือกระเป๋าจึงกล่าวเบา ๆ เหมือนล้อเธอเล่น "เห็นกี่ครั้งก็น่าทึ่งนะครับ วิธีดูดเงินของคุณนาย"
"อย่าพูดถึงมันสิเอิล เอาล่ะพวกเราก็แยกย้ายกันดีกว่า พวกตำรวจน่ะจมูกดีจะตาย" เมื่อเธอกล่าวจบทั้งตัวเด็กสาวและบอดี้การ์ดจึงพากันออกมาจากห้องนั้นและเดินชมสินค้าภายในเมือง "พวกนายกลับไปที่นั่นก่อนแล้วกัน เดี๋ยวฉันจะเดินเที่ยวอีกสักพัก"
บอดี้การ์ดทั้งสองพยักหน้ารับและเดินหายลับไปท่ามกลางฝูงชน เมื่อเด็กสาวเห็นดังนั้นแล้วจึงเริ่มเดินหาสินค้าที่ถูกใจแน่นอนว่าอันดับแรก ๆ ก็ต้องเป็น 'ขนม'
ในขณะที่เธอกำลังก้าวเท้าเข้าไปในร้านก็มีชายคนหนึ่งวิ่งชนเธอและยัดกระดาษใส่ไว้ในมือก่อนจะวิ่งหายไป เฟย์มองไปทิศทางนั้นด้วยแววตาสงสัยแล้วคลี่กระดาษในมือเพื่อตรวจสอบ "DACT PROJECT(?) คุ้น ๆ แฮะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่---"
ยังไม่ทันที่จะเอ่ยจบประโยคสติของเธอก็วูบดับลง....
"ไม่รู้ว่า <Witch> คิดอะไรอยู่นะ ถึงได้ส่งเด็กอย่างเธอมาเป็นตัวแทนแบบนี้" ชายร่างอ้วนเหมือนหมู...เอ่อ ร่างท้วมสมบูรณ์เปิดประเด็นการสนทนา
"คิดว่าแค่ลูกหมูแบบคุณ คงไม่ต้องมาด้วยตัวเองมั้งคะ" เด็กสาว(?)นัยน์ตาสีทอง เรือนผมสีม่วงตอบกลับด้วยประโยคแสบ ๆ ไม่แพ้กัน
เมื่อชายอ้วนได้ยินดังนั้นจึงทุบโต๊ะและลุกขึ้นตะคอกใส่เด็กสาวทันที "แก!!!...ไอ้เด็กเมื่อวานซืน รู้ตัวหรือเปล่าว่ากำลังพูดอยู่กับใคร ห๊ะ!!!"
บอดี้การ์ดชายหญิงรีบห้ามชายคนนั้น และเหตุการณ์ต่อมาทำเอาชายร่างท้วมแทบลมจับเมื่อดวงตาของเด็กสาวเต็มไปด้วยหยดน้ำตา จากนั้นหน้าของชายอ้วนก็ซีดขาวเข้าไปอีกหลังจากได้ยินข้อมูลมาว่าเด็กคนนี้เป็นคน ๆ เดียวที่สามารถติดต่อ <Witch> เจ้าแม่ตลาดมืดได้ ซึ่งหมายความว่าอนาคตในทางสายนี้ของเขาขึ้นอยู่กับเธอว่าจะรายงานผลให้ออกมาในรูปแบบไหน แต่เขาดันขึ้นเสียงใส่ไปเสียแล้วนี่ 'หมดกัน อนาคตฉัน...'
"อะ...เอ่อ เอาเป็นว่าเดี๋ยวฉันจ่ายตามที่เธอขอมาแล้วกัน แต่ว่าอย่าเอาเรื่องที่ฉันทำเรื่องไม่ดีกับเธอไปบอก <Witch> ได้ไหม"
เด็กสาวเช็ดน้ำตาแล้วพยักหน้าเบา ๆ เป็นเชิงตกลง จากนั้นบอดี้การ์ดชายจึงนำกระเป๋ามาวางไว้บนโต๊ะ ชายร่างท้วมเปิดกระเป๋าให้เห็นภายในซึ่งมีเงินบรรจุอยู่จำนวนมาก และเมื่อเด็กสาวตรวจสอบจำนวนเสร็จจึงส่งสัญญาณให้บอดี้การ์ดของเธอเก็บกระเป๋าใบนั้น
หลังจากการเจรจานั้นจบลงฝ่ายชายอ้วนจึงลุกขึ้นและเดินออกไปจากห้อง บอดี้การ์ดผู้ถือกระเป๋าจึงกล่าวเบา ๆ เหมือนล้อเธอเล่น "เห็นกี่ครั้งก็น่าทึ่งนะครับ วิธีดูดเงินของคุณนาย"
"อย่าพูดถึงมันสิเอิล เอาล่ะพวกเราก็แยกย้ายกันดีกว่า พวกตำรวจน่ะจมูกดีจะตาย" เมื่อเธอกล่าวจบทั้งตัวเด็กสาวและบอดี้การ์ดจึงพากันออกมาจากห้องนั้นและเดินชมสินค้าภายในเมือง "พวกนายกลับไปที่นั่นก่อนแล้วกัน เดี๋ยวฉันจะเดินเที่ยวอีกสักพัก"
บอดี้การ์ดทั้งสองพยักหน้ารับและเดินหายลับไปท่ามกลางฝูงชน เมื่อเด็กสาวเห็นดังนั้นแล้วจึงเริ่มเดินหาสินค้าที่ถูกใจแน่นอนว่าอันดับแรก ๆ ก็ต้องเป็น 'ขนม'
ในขณะที่เธอกำลังก้าวเท้าเข้าไปในร้านก็มีชายคนหนึ่งวิ่งชนเธอและยัดกระดาษใส่ไว้ในมือก่อนจะวิ่งหายไป เฟย์มองไปทิศทางนั้นด้วยแววตาสงสัยแล้วคลี่กระดาษในมือเพื่อตรวจสอบ "DACT PROJECT(?) คุ้น ๆ แฮะ เหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่---"
ยังไม่ทันที่จะเอ่ยจบประโยคสติของเธอก็วูบดับลง....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น