คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : FINAL LOVE 1: ผมไม่อยากเป็นคุณหนู
FINAL LOVE วิวาร์วุ่น ลุ้นรัก
ตอน ผมไม่อยากเป็นคุณหนู
- - - - - -- - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -- - - - - -- -
“นี้พวกนายดูแลยังไงไหนให้ลูกหนูหนีไปได้ยังไง ฉันบอกให้จับตาดูทุกฝีก้าวยังไงล่ะ แล้วนี้ลุกหนูหนีไปได้ยังไง” ผมต้องแหกขี้ตาตื้นขึ้นมาตั้งแต่เช้าเพราะต้องมาให้ฟังคุณท่านเทศนา ก็จะอะไรซะอีกล่ะครับทั้งที่รู้ดีอยู่แล้วว่ายังไงคุณหนูยุนอาก็ต้องหนีออกจากบ้านแน่ๆแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ คุณหนูยุนอาเธอฉลาดมากก็เธอและเอายาถ่ายให้พี่คังอินกินนะสิ อีพี่คังอินก็โง่เห็นแก่กินจนทำให้ตัวเองเดือดร้อนจนตอนนี้นอนดูน้ำตกอยู่ที่ห้องพิเศษโน้นแหนะ
“ก็คุณหนูเธอฉลาดนิครับ พวกเราจะไปทันเกมคุณหนูได้ยังไงล่ะครับคุณท่าน คุณท่านก็รู้” ถูกพี่อีทึกพูดถูกที่สู๊ดเลยหน้าโง่ๆอย่างพวกเราจะไปทันเกมคุณหนูได้ยังไงคุณหนูนะฉลาดจะตาย เอ๊ะว่าแต่คุณหนูหนีไปอย่างนี้แล้วแล้วพิธีหมั่นอีกสองชั่วโมงข้างหน้าเนี้ยะจะว่ายังไงล่ะเนี้ยะ
“เอ่อ คุณท่านครับคุณหนูหนีไปอย่างนี้แล้ว แล้วงานหมั่นจะว่ายังไงล่ะครับ” ปากไว้เหมือนสมองคิดเลย ผมถามคุณท่านออกไปอย่างนั้นแล้วผมรู้สึกสงสารคุณท่านขึ้นมาทันทีเพราะได้ฟังคำถามแล้วคุณท่านทำหน้าเหมือนปวดขี้เลย
“ใช้สินะ โอ๊ยฉันล่ะปวดหัวกับลูกคนนี้คิดจะทำอะไรก็ไม่เคยคิดให้ดีเลยว่าพ่อกับแม่จะเดือดร้อนแค่ไหน แล้วนี้ฉันจะเอายังไงเนี้ยะเหลือเวลาอีกสองชั่วโมงแค่เนี้ยะจะตามหาลูกหนูทันได้ยังไง” ดูเหมือนคุณท่านต้องการยาดมอย่างด่วนและก็เหมือนจะมีคนคิดเหมือนผมด้วยแหละเพราะพี่อีทึกรีบคว้านหายาดมส่งให้คุณท่านใหญ่เลย
“นี้ครับคุณท่าน ใจเย็นๆก่อนนะครับทุกปัญหาย่อมมีทางออกเสมอ” พี่อีทึกรีปลอบให้กำลังใจคุณท่านทันที คุณท่านของพวกเรานะท่านเป็นคนที่ไม่ถือเนื้อถือตัวท่านทำเหมือนพวกเราเป้ฯลูกของท่านคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ และพวกเราก็รักท่านมากเหมือนกัน ผมว่าผมคิดหาทางออกที่พี่อีทึกว่าได้แล้วล่ะ สมองอันน้อยนิดของผมเนี้ยะก็ฉลาดเหมือนกันแหะ
“คุณท่านครับผมว่าผมคิดหาทางออกได้แล้วล่ะครับ” เอ่อผมคิดหาทางออกได้นะครับใช่ว่าผมจะก่อกบฏไม่ต้อมองผมขนาดนั้นก็ได้
“หาทางออกได้แล้ว ไหนรอว่ามาสิฉันต้องทำยังไง” โห คุณท่านครับเมื่อยังเหมือนจะเป้ฯลมอยู่เลยนิครับตอนนี้ไงนั่งซะตรงเลยล่ะครับนั้น
“ก็อย่างที่ผมบอกไปนั้นและครับแผนของเรา”
“อ๋อมันเป้ฯอย่างนี้นี่เอง เฮ้ ยังไม่ได้เล่าเลยนะ” นี้หรอครับที่เค้าบอกว่าสามัคคีคือพังครับฟังไม่ผิดหรอครับสามัคคีคือพังจริงๆครับแต่ที่พังนะ โซนประสาทหูครับพังแน่ๆ
“ล้อเล่นหรอน่า ก็คือว่ายังงี้ใช่มั๊ยล่ะครับ คือคนตระกูลคิมยังไม่เคยมีใครเห็นหน้าคุณหนูเราก็แค่หาคนสวมรอยเป็นคุณหนูซะก็สิ้นเรื่อง เห็นมั๊ยครับง่ายจะตาย เป็นไงครับสมองอันชาญฉลาดของผม สุดยอดเลยใช่มั๊ยล่ะครับ”
“ชั่ว หลอกล่วง” เอาอีกแล้วกะจะให้ผมหูหนวกไปเลยใช้มั๊ยเนี้ยะ
“งันทุกคนก็ไม่เห็นด้วยใช้มั๊ยล่ะครับ” งอนโว๊ย คนเค้าอุซ่าคิดหาทางออกที่ดีที่สุดให้แล้วยังมาว่าเค้าชั่วอีก ฮึ
“เห็นด้วย แล้วเราจะให้ใครสวมรอยแทนคุณหนูล่ะค่ะ” อ้าวไหงงั้นอ่ะ ว่าชั่ว ว่าหลอกล่วง แล้วไหงเห้ฯด้วยกันหมดล่ะเนี้ยะ
“ไหนใครจะอาสา” โอโหคุณท่านเล่นงี้เลยหรอครับเนี้ยะ
“ดิฉันค่ะ ดิฉันยอมเสียสละความสุขทั้งชีวิตเพื่อคุณท่านได้ค่ะ” โหคุณเธอกล้าพูดเนอะ
“ไม่ล่ะฉันไม่อยากโดนคนสวนแล้วก็คนขับรถมันมาแหกอกเอา” คุณท่านตอบกับทำซะคุณเธอหน้าไม่มีเลือดไหลเวียนเลยโว๊ย นั้นๆยังมาค้อนใส่คุณท่านอีก ท่าจะอยากไปจริงๆ อ้าวแล้วนี้ไม่มีใครใจเด็ดเสนอตัวอีกแล้วหรอเนี้ยะ
“อีทึก นาย
”
“ผมมีคังอินอยู่แล้วครับ” โหเหมือนพี่เค้าจะรู้ตัวว่าถูกมอง ตอบตั้งแต่ประโยคคำถามยังไม่จบแหนะ
“ไม่ ฉันจะถามว่านายคิดว่าใครน่าจะเหมาะสมที่สุดต่างหากล่ะ รู้หรอกว่ารักแต่เจ้ามีขี้ตระกะนะ” ซะงั้น หน้าแตกกระจัดกระจ่ายเลยมั๊ยล่ะเนี้ยะพี่อีกทึก
“อ้าวผมก็นึกว่าคุณท่านจะให้ผมสวมรอยหนิครับ” ดูดูพี่แกอายเลยงานนี้อ้าวมุดมุดเข้าไป คยูมันบังตัวพี่ยังไงก็บังไม่มิดหรอกพี่
“ผมว่า ให้พี่ชายผมนะเหมาะที่สุดครับ สถานะโสด หน้าหวาน สวย สวยกว่าผู้หญิงหลายๆคนเลยก็ว่าได้ พี่ผมนี้แหละครับเหมาะที่สุด” อื่มใช้คยูพี่ชายนายนี้แหละเหมาะที่สุด หน้าหวาน สวย ที่สำคัญโสดอีกต่างหาก ว่าแต่ทำมั๊ยสายตาของทุกคนมองมาที่ผมล่ะมองไปที่พี่ชายของไอ้คยูมันสิ ว่าแต่คยูมันยังมีพี่ชายอีกหรอนอกจากเรา หะ ห๊า ไม่มีพี่ชายคนอื่นนอกจากเรา งั้นก็
“ไม่ ผมไม่ไปนะ” อย่ามองตาได้มั๊ยถ้าเธอไม่รักกัน อย่ามองหน้าผมอย่างนั้นสิครับ
“อีทึกจัดการ”
“พี่ทึกกี้ผมสู้นะ” ใช่ผมสู้คนนะ แต่ “เอ๊ะ ไอ้คยูปล่อยนะโว๊ยไอ้น้องเวร”
“เหอะน่าพี่คิดซะว่าทำเพื่อคุณท่าน” ดูมันยังม่สำนึกอีกว่ากำลังทำให้พี่ชายมันเดือดร้อน
“ไม่คิดโว๊ย ปล่อย ปล่อยฉันสิโว๊ยไอ้น้องบ้า ไอ้น้องเนรคุณ ไอ้น้องทรยศ ปล่อยยยยย” ผมทั้งแหกปากทั้งกระโดดทั้งกระทืบทั้งดิ้นจนสุดแรงเกิดแต่ผมก็ไม่หลุดจากการจับกุมของไอ้น้องเลวได้ (รู้สึกว่าหมวยจะด่ากี้ไม่ซ้ำคำเลยนะ)
“อีกสองชั่วโมง ฉันฝากความหวังไว้กับพวกเธอทุกคนนะ แล้วเจอกันนะลูกหนู” คุณท่านทำมั๊ยคุณท่านพูดยังงั้นล่ะครับ ลูกนงลูกหนูอะไร อีกตั้งสองชั่วโมงคุณท่านก็ไปตามหาคุณหนูสิครับ สองชั่วโมงยังไงก็ทัน
“พี่ทึกกี้ปล่อยผมไปเถอะนะ นะนะนะ”
“ทุกคนหลับตา”
“พี่ทึกกี้อ่ะ”
“หยุดพูดแล้วก็หยุดทำหน้าตาแอ๊บแบ้วของแกด้วยไม่งั้นแกตายแน่” ฮึรู้ทันเค้าอีกอุซ่าใช่ความสามารถส่วนตัวแล้วนะเนี้ยะ ฮือ ฮือ “คยูพาไปห้องแต่งตัว”
“รับทราบครับพี่”
“อ๊ากกกกกกก ไอ้น้องซังกะ บ๊วย ปล่อยฉันลงเดี๋ยวนี้นะโว๊ย” ใครก็ได้ช่วยผมทีเลือดทั้งหมดมันจะไหลมากองกันอยู่ที่หัวหมดแล้ว ทุกคนสงสัยใช่มั๊ยล่ะว่าไอ้น้องนิสัยไม่รักพี่มันทำอะไรกับผมมันจับผมขึ้นพาดบ่ามันอ่ะดิครับมันทำยังก็ผมเป้ฯเสื้อเซิตของมันแหนะคิดจะจับพาดก็พาด (ชั่งเปรียบเทียบ)
.
.
.
.
.
.
.
.
“พี่ทึกกี้พี่คิดจะทำอะไรพี่เอาเตบกาวมาทำมั๊ย”
“ก็........ทำยังงี้ไง”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
V
V
V
V
V
แล้วเราก็ประเดิมตอนแรกกันไป
ประยังไงบ้างค่ะเรากันนานมั๊ยแต่ว่าคงไม่นานหรอกใช่มั๊ยล่ะ
ฟิคเราเป็นยังไงก็บอกกันบ้างนะ
ถ้าชอบน้อยก็เม้น
ถ้าชอบมากก็ เม้น+โหวต
ว่าแต่ทุกคนสงสัยมั๊ยว่าทึกกี้ทำไรกับอาหมวยถ้าอยากรู้ต้องติดตามใน
FINAL LOVE วิวาร์วุ่น ลุ้นรัก ตอนหน้านะค่ะ
ความคิดเห็น