คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : รักสุดใจ นายหน้านิ่ง ☏-[3]-☏
[3]
ผมขอเป็นน้องรหัสพี่นะ....
ผมขอเป็นน้องรหัสพี่นะ....
ผมขอเป็นน้องรหัสพี่นะ....
“นี่!!เสี่ยวลู่... เสี่ยวลู่....เสี่ยวลู่!!!!!! ”
“ห้ะๆๆๆ ห้ะ..มีไรแบคยอน จะตะโกนทำไมเล่า -3-!?”
“ก็เสี่ยวลู่ ไม่ยอมตอบคำถามน้องเค้าซักทีนี่ =[]=”
ห้ะคำถาม...อ๋อคำถาม...
“เอ่อ...ก็ได้ .///. ”
“คับ พี่ลู่หาน -___-”
อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ น้องปุน เอ๊ะหรือฮุน ...
ตกลงมันชื่ออะไรฟ่ะเนี่ย- -^…
“พวกผมขอตัวก่อนนะคับ” พูดเสร็จเด็กพวกนั้นก็วิ่งไปด้วยความเร็วแสงง ...
รีบไปไหนกันนะ -[]-…
“นี่เสี่ยวลู่ เดี๋ยวชั้นไปเก็บจานก่อนนะ มา เอาจานมาเดี๋ยวชั้นเก็บให้”
“อ่าฮ้ะๆ ขอบใจ”
อ่ะ!! เด็กที่ชื่อปุนๆอ่ะไรนั้น ลืมโทรศัพท์ไว้นี่ เก็บไว้กว่า เดี๋ยวแบคเห็นเข้า ต้องพาเรา
ลากไปคืนด้วยแน่ๆเลย
หรูใช่ย่อยนะเนี่ย ไอโฟน5ซะด้วย -__-;
ผมพูดไป...
กดโทรศัพท์ไป..
ดูรูปไป...
ดูรูปผมไป...
หล่อเหมือนกันนะเนี่ยเรา...
เอ๊ะ!! เดี๋ยวก่อนนะ…..
... เรา ... รูปเรา
เซฮุนมีรูปเรา... ได้ไงอ่ะO///O!!
แถมยังมีแต่แอบถ่ายด้วย จำได้ว่ารูปปีที่แล้วนี้นี่ ม.5 ล่ะมั้ง ….
จะแอบไม่แอบไม่รู้แหล่ะ..
แต่ตอนนี้...
เขินโว้ยยยยย เขินเขินเขินเขิน -/////-…
“เสี่ยวลู่ไปซื้อหนมกินกันเหอะ ^^”
“อ่าฮ้ะๆ.... ป่ะๆๆ” ผมเอามือมาไขว้หลังไว้คับ
“มีไรซ่อนไว้รึเปล่าน่ะ =[]=?”
ฉลาดชะมัด -__-;
“เปล่านี่ ดูเลยดู ^^? ”
“แล้วไป ..”
ถามว่ารอดมาได้ยังไง....
ก็..
ไม่รู้เหมือนกันคับ...
=________________=
55555555555555
☆•:*´¨`*:•´¨`*:•.☆☆•:*´¨`*:•´¨`*:•.☆☆•:*´¨`*:•´¨`*:•.
“นี่เสี่ยวลู่ไปดูที่บอร์ดกันเหอะ ป่ะป่ะป่ะไป ใครจะเป็นน้องรหัสเราน๊าาา ><;? พูดจบ
แบคฮยอนก็ลากผมไป กึ่งลาก กึ่งวิ่ง ไปที่บอร์ด
ใช่คับ ... ตอนนี้เป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว นั่นหมายถึง ..
กำลังจะประกาศน้องรหัสแล้วไงล่ะ ....
-///-
ต้องเป็นคนหน้าตาดี ยิ้มหวานๆ เป็นมิตร ตัวสูงๆ แน่ๆเลย..
ผมหมายถึง....
น้องรหัสที่ผมอยากมีน่ะ....
.///.
“นี่เสี่ยวลู่ๆ ช่วยชั้นหาชื่อหน่อยสิ หาไม่เจอเลยอ่ะ …. หรือว่าไม่มีใครเลือกชั้นนะ...
TT_TT ฮือๆๆๆ”
“ใจเย็นสิแบคยอน ชั้นเองก็หาของชั้นไม่เจอเหมือนกันอ่ะ -3-”
“อ่ะ นั้นไงๆ เจอแล้วๆ (><)”
ปาร์ค ชานยอล ม.ปลายปี2 ห้อง 2….
“โห้ ได้เด็กเก่งนี่แบค อยู่ห้องคิงด้วยอ่ะ O[]O”
“แล้วของเสี่ยวลู่อ่ะ”
ผมไล่นิ้วลงมาเรื่อยๆตามความยาวของบอร์ด...
เพื่อหาชื่อ..
ใกล้จะสุดกระดาษแล้วนะ TT_TT…
ไม่มีใครเลือกเราเลยเหรอเนี่ย …..T^T
“อ่ะ ! เจอแล้ว...^^ ”
โอ เซฮุน ม.ปลายปี2 ห้อง 2 .....
(O[]O;) ….
ใช่เด็กเมื่อเช้ารึเปล่านะ...
ซวยแล้วมั๊ยล่ะ เสี่ยวลู่....T____T
“นี่แบคฮยอนๆ โอ เซฮุน นี่ใครเหรอ ” ผมถามแบคยอน หลังจากที่ปล่อยให้มันเพ้อคน
เดียวมานาน
“เอ .... โอ เซฮุน เหรอ .... ไม่รู้ดิ ^^”
“ขอบใจ =___=”
“งั้นชั้นกลับก่อนนะ เสี่ยวลู่ กลับบ้านดีๆล่ะ ^[]^”
“นี่ๆ!เดี๋ยวก่อน แล้วแบคกลับกับใครอ่ะ O_O!? ”
ก็ปกติแบคกลับกับผมนี่ครับ แต่หมู่บ้านเราแยกกัน ผมจะต้องเลี้ยวซ้าย แบคจะต้อง
เลี้ยวขวา..
“ก็กลับกะคนข้างหลังนายไง เสี่ยวลู่><…..”
O___O
เด็ก3คนเมื่อเช้านี่...
หายไปไหนคนนึงนะ -__-?..
แต่เดี๋ยวนะ....
งั้น..ก็...
“สวัสดีคับ...พี่ลู่หาน ^^”
... ยิ้มแล้ว...
ยิ้มหวานๆ....
ยิ้มที่ไม่เคยเห็น….
มาก่อน....
ถึงจะแค่แว้บเดียวก็เถอะ...
แต่เสี่ยวลู่คนนี้เห็นนะ...
น่ารักเป็นบ้า -///-….
“เอ่อ...พี่คับ พี่ลู่หานคับ..."
“ห้ะๆ อะไรนะๆ ”เสียงของเด็กคนนั้นพาผมตื่นจากภวังค์
“เพื่อนพี่เค้ากลับกะเพื่อนผมไปแล้วนะ -___-;”
“ห้ะ ..อะไรนะ O[]O;? ”
“กลับไปแล้วล่ะครับ”
“อ่ะ...อ่ะ..อืม ^^
ดีจังน้า...
สนิทกับน้องรหัสเร็วจัง...
ชั้นเองก็อยากเป็นอย่างนั้นบ้างนะ.. -3-
“แล้วพี่ล่ะ.... ”
“หื้ม... ชั้น ทำไมเหรอ ^^?”
“จะกลับกับผมไหม ….”
“ห้ะ..O[]O”
“ป่ะ เดี๋ยวผมไปส่ง... ”
“อืมๆ...^^ ”
ดีเลยๆจะได้มีเพื่อนกลับด้วย....
แต่ตอนนี้เขินมากกว่านะ...
ก็น้องเค้าจูงมือผมไปแบบไม่แคร์ใครเลยนี่...
T///T
*.:｡*ﾟ‘ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ’ﾟ･.｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:* *.:｡*ﾟ¨ﾟ･ .｡.:*
ระหว่างทางเดินกลับ เด็กนั่นก็ชวนผมคุยเรื่อยคับ ไม่อยากเชื่อเหมือนกันนะเนี่ย นึกว่าจะเป็นเด็กเงียบๆซะอีก..
น้องเค้าคุยสนุกดีนะคับ..
และ ในที่สุด..
ผมก็จำชื่อน้องเค้าได้คับ...
เย้!!! ><..
อ่ะ! จิงสิ น้องเค้าลืมมือถือไว้ที่ผมนี่...
จะคืนยังไงล่ะทีนี้...
อ่ะ รู้แล้ว O_O
“เซฮุน เมื่อกลางวันชั้นเก็บมือถือของใครก็ไม่รู้ได้อ่ะ จะเอาไปคืนยังไงดีอ่า T^T”
เนียนไว้ๆ
“อ่ะ!! ของผมนี่ ... ”
“อ่ะ..อ่าว เหรอ อ่ะ คืนๆๆ ^^”
“พี่เห็นแล้ว...ใช่ม่ะ ”
“เห็นอะไร ... ไม่มี๊ไม่มีเลยจิงๆนะ พี่ไม่ได้เห็นรูปอะไรเลย จิงๆ ^^;”
“ชัดเลย...แสดงว่าเห็นแล้ว (_ _ ) ”
“จิงๆนะ เชื่อเถอะ TT___TT”
“โอเคๆ เชื่อก็เชื่อ …”
เย้!^O^
“แต่ขอข้อแลกเปลี่ยน.... ”
“2ข้อ….”
“เบอร์....กับ....แก้ม”
“O__Oเบอร์น่ะเข้าใจนะ แต่แก้มนี่มัน อะไร -___-;?”
“ก็แบบนี้ไง ... ”
“พี่ต้องหลับตาก่อนนะ.... ”
พูดจบร่างบางก็หลับตาพริ้มไปอย่างว่าง่าย ทำเอาร่างสูงเผลอยิ้มออกมา ...
ฟอดดดดด!!
แก้มยุบเลยทีเดียว...
เหมือนเวลามันหยุดหมุนไป...
ถึงจะแค่แก้มก็เถอะ...
./////.
ไม่กล้าแล้ว...
ไม่กล้ามองหน้าเซฮุนแล้ว...
“เดี๋ยวผมส่งแค่นี้แล้วกันนะผมต้องไปรับแม่กับเพื่อนแม่ เข้าบ้านดีๆนะคับ ” (=^.^=) ….
รอยยิ้มแบบนี้อีกแล้ว...
รอยยิ้มที่ทำให้คนละลายได้...
ทำไมไม่ยิ้มที่โรงเรียนเยอะๆนะ….
แต่ตอนนี้..
เขินโว้ยยยยยยยย T////T
เสี่ยวลู่จะระเบิดล่ะนะ….>///<
*.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:* *.:*.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:*
จบตอน3มาได้อย่างไร....
ไม่อยากจะเชื่อ 5555555….
...ขอบคุณทุกเม้นมากนะคะ....
...ดีใจมั่กๆ ><;
- - - - - - - - - - - รักรีดเดอร์จุง ชุ้ปป -3- ♥ - - - - - - - - - - -
ความคิดเห็น