คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : การเจอกันของเพื่อน
หลัาที่ทั้สามนินสอ ทานะวันและโฟมทานอาหารเสร็ ำลัะ่ายเิน แล้วเมเินมาหาพวเา
เม : "อ้าวินสอ ทานะวัน โฟม มาทำอะไรที่นี่ มาินเหล้าเหมือนันเหรอ"
ินสอ: "เปล่า เรามาทาน้าว อยาแ่นั่ิวิวอ่ะ แล้วพวนาย็มานั่ิวเหมือนันเนอะ'
เม : "พอีมีเ็ในลุ่มมันอยาทำัวเป็นผู้ให่หนะ มันอยาแ่แ พวเรา็เลยมาที่นี่ ''
ทานะวัน : " ทำไมเมว่าเพื่อว่าเพื่อนัวเอแบบนั้นหล่ะ"
เม : "็มันเรื่อริ ไอ้สาย มันอบทำัวเรียร้อวามสนใ เป็นเ็ลอ"
โฟม:"พวมึ็ามใมันมาลอนี่"
เม : "เออ ็เพราะมันมีแ่พวูไ เฮ้อ!!ไม่พูแล้วเรื่อสาย พวนายะลับแล้วเหรอ ไป่อับพวเราไหม"
ินสอ : "พวเร่ะลับบ้านเลย เพราะมันเริ่มึแล้ว ั้นเี๋ยวพวเราไปทัทายเพื่อนๆ่อนลับแล้วัน"
โฟม. ทานะวัน. ินสอเินไปพร้อมับเม ถึโ๊ะvip ลุ่มอเมที่นั่อยู่เริ่มมีอาารเมาันพอสมวร มีแ่เมทีู่ไม่เมาเท่าไหร่นั
โฟม : "โห.! พวนายัหนัันนานี้เลยเหรอ นี่นายัไม่บม.6ริๆนะเนี่ย ยัเมาหัวแทบะฝัโ๊ะอยู่แล้ว"
เม : "ไอ้สายยัไม่ลับาห้อน้ำอยู่เหรอวะ. พวมึทำไมไม่ไปามมันวะ ไอ้วิน"
วิน: "มึะลัวอะไร ไอ้เม ไอ้สายมันไม่เป็นอะไรหรอ ไม่ใ่อนนี้มันอาทำิรรมับสาวสาวสวยสวยอยู่หล่ะมั๊" ไ้ยิน้นั้น ินสอ โฟมและทานะวัน็หันหน้ามอัน และนึถึเรื่อที่ินสอไปพบเอในห้อน้ำมา ทุน่าทำหน้าันไม่ถูเลยทีเียว
เอไทม์ : "แล้วทานะวันับเพื่อนมาับไอ้เมไ้ยัไ "
ทานะวัน : "พอีเรามาทาน้าวลอรับรเ้าะศิลปรรมไ้อ่ะ แ่ำลัะลับ แล้วเอเม บอพวนาย็มา้วย. เลยแวะมาทัทาย่อนลับหน่อย ไม่ิว่าสภาพพวนายะนานี้"
เอไทม์ : "พอีไม่ไ้ปาี้ันนานหนะ ยุ่ับสอบ พอมีเวลา็เอาให้สุ พวนายอยู่่อับพวเราไ้นะ"
โฟม: "ไม่ีว่า พวเราะลับเลย ั้นไปนะ อให้สนุสุเหวี่ยอย่าที่พวนาย้อารนะ "
โฟม ทานะวัน และินสอ เินออมาาร้านนั่ิว ัพัรถแท็ี่็มา
ินสอ: "พวเธอไป่อน็ไ้ เี๋ยวเราเรียรถัน่อไป บ้านพวเธออยู่ทาเียวัน โฟมะไ้ไปส่ทานะวัน่อน" ทานะวัน: "ั้น เราไปนะ ถ้าินสอึ้นรถ หรือลับถึบ้านไลน์บอพวเรา้วย" ินสอ"พวเธอเหมือนัน ถึบ้านไลน์หาเรา้วย"
ทั้สามนินสอ ทานะวันและโฟมทานอาหารเสร็ ำลัะ่ายเิน แล้วเมเินมาหาพวเา
เม : "อ้าวินสอ ทานะวัน โฟม มาทำอะไรที่นี่ มาินเหล้าเหมือนันเหรอ"
ินสอ: "เปล่า เรามาทาน้าว อยาแ่นั่ิวิวอ่ะ แล้วพวนาย็มานั่ิวเหมือนันเนอะ'
หลัาที่ทั้สามนินสอ ทานะวันและโฟมทานอาหารเสร็ ำลัะ่ายเิน แล้วเมเินมาหาพวเา
เม: "อ้าวินสอ ทานะวัน โฟม มาทำอะไรที่นี่ มาินเหล้าเหมือนันเหรอ"
ินสอ: "เปล่า เรามาทาน้าว อยาแ่นั่ิวิวอ่ะ แล้วพวนาย็มานั่ิวเหมือนันเนอะ'
เม: "พอีมีเ็ในลุ่มมันอยาทำัวเป็นผู้ให่หนะ มันอยาแ่แ พวเรา็เลยมาที่นี่ ''
ทานะวัน: " ทำไมเมว่าเพื่อว่าเพื่อนัวเอแบบนั้นหล่ะ"
เม: "็มันเรื่อริ ไอ้สาย มันอบทำัวเรียร้อวามสนใ เป็นเ็ลอ"
โฟม : "พวมึ็ามใมันมาลอนี่"
เม : "เออ ็เพราะมันมีแ่พวูไ เฮ้อ!!ไม่พูแล้วเรื่อสาย พวนายะลับแล้วเหรอ ไป่อับพวเราไหม"
ินสอ: "พวเร่ะลับบ้านเลย เพราะมันเริ่มึแล้ว ั้นเี๋ยวพวเราไปทัทายเพื่อนๆ่อนลับแล้วัน"
โฟม. ทานะวัน. ินสอเินไปพร้อมับเม ถึโ๊ะvip ลุ่มอเมที่นั่อยู่เริ่มมีอาารเมาันพอสมวร มีแ่เมทีู่ไม่เมาเท่าไหร่นั
โฟม : "โห. พวนายัหนัันนานี้เลยเหรอ นี่นายัไม่บม.6ริๆนะเนี่ย ยัเมาหัวแทบะฝัโ๊ะอยู่แล้ว"
เม: "ไอ้สายยัไม่ลับาห้อน้ำอยู่เหรอวะ. พวมึทำไมไม่ไปามมันวะ ไอ้วิน"
วิน : "มึะลัวอะไร ไอ้เม ไอ้สายมันไม่เป็นอะไรหรอ ไม่ใ่อนนี้มันอาทำิรรมับสาวสาวสวยสวยอยู่หล่ะมั๊" ไ้ยิน้นั้น ินสอ โฟมและทานะวัน็หันหน้ามอัน และนึถึเรื่อที่ินสอไปพบเอในห้อน้ำมา ทุน่าทำหน้าันไม่ถูเลยทีเียว
เอไทม์ : "แล้วทานะวันับเพื่อนมาับไอ้เมไ้ยัไ "
ทานะวัน: "พอีเรามาทาน้าวลอรับรเ้าะศิลปรรมไ้อ่ะ แ่ำลัะลับ แล้วเอเม บอพวนาย็มา้วย. เลยแวะมาทัทาย่อนลับหน่อย ไม่ิว่าสภาพพวนายะนานี้"
เอไทม์ : "พอีไม่ไ้ปาี้ันนานหนะ ยุ่ับสอบ พอมีเวลา็เอาให้สุ พวนายอยู่่อับพวเราไ้นะ"
โฟม: "ไม่ีว่า พวเราะลับเลย ั้นไปนะ อให้สนุสุเหวี่ยอย่าที่พวนาย้อารนะ "
โฟม ทานะวัน และินสอ เินออมาาร้านนั่ิว ัพัรถแท็ี่็มา
ินสอ :"พวเธอไป่อน็ไ้ เี๋ยวเราเรียรถัน่อไป บ้านพวเธออยู่ทาเียวัน โฟมะไ้ไปส่ทานะวัน่อน" ทานะวัน: "ั้น เราไปนะ ถ้าินสอึ้นรถ หรือลับถึบ้านไลน์บอพวเรา้วย"
ินสอ: "พวเธอเหมือนัน ถึบ้านไลน์หาเรา้วย"
เม : "พอีมีเ็ในลุ่มมันอยาทำัวเป็นผู้ให่หนะ มันอยาแ่แ พวเรา็เลยมาที่นี่ ''
ทานะวัน: " ทำไมเมว่าเพื่อว่าเพื่อนัวเอแบบนั้นหล่ะ"
เม: "็มันเรื่อริ ไอ้สาย มันอบทำัวเรียร้อวามสนใ เป็นเ็ลอ"
โฟม:"พวมึ็ามใมันมาลอนี่"
เม:"เออ ็เพราะมันมีแ่พวูไ เฮ้อ!!ไม่พูแล้วเรื่อสาย พวนายะลับแล้วเหรอ ไป่อับพวเราไหม" ินสอ:"พวเร่ะลับบ้านเลย เพราะมันเริ่มึแล้ว ั้นเี๋ยวพวเราไปทัทายเพื่อนๆ่อนลับแล้วัน"
โฟม. ทานะวัน. ินสอเินไปพร้อมับเม ถึโ๊ะvip ลุ่มอเมที่นั่อยู่เริ่มมีอาารเมาันพอสมวร มีแ่เมทีู่ไม่เมาเท่าไหร่นั
โฟม: "โห. พวนายัหนัันนานี้เลยเหรอ นี่นายัไม่บม.6ริๆนะเนี่ย ยัเมาหัวแทบะฝัโ๊ะอยู่แล้ว"
เม: "ไอ้สายยัไม่ลับาห้อน้ำอยู่เหรอวะ. พวมึทำไมไม่ไปามมันวะ ไอ้วิน"
วิน : "มึะลัวอะไร ไอ้เม ไอ้สายมันไม่เป็นอะไรหรอ ไม่ใ่อนนี้มันอาทำิรรมับสาวสาวสวยสวยอยู่หล่ะมั๊" ไ้ยิน้นั้น ินสอ โฟมและทานะวัน็หันหน้ามอัน และนึถึเรื่อที่ินสอไปพบเอในห้อน้ำมา ทุน่าทำหน้าันไม่ถูเลยทีเียว
เอไทม์ : "แล้วทานะวันับเพื่อนมาับไอ้เมไ้ยัไ "
ทานะวัน: "พอีเรามาทาน้าวลอรับรเ้าะศิลปรรมไ้อ่ะ แ่ำลัะลับ แล้วเอเม บอพวนาย็มา้วย. เลยแวะมาทัทาย่อนลับหน่อย ไม่ิว่าสภาพพวนายะนานี้"
เอไทม์: "พอีไม่ไ้ปาี้ันนานหนะ ยุ่ับสอบ พอมีเวลา็เอาให้สุ พวนายอยู่่อับพวเราไ้นะ"
โฟม: "ไม่ีว่า พวเราะลับเลย ั้นไปนะ อให้สนุสุเหวี่ยอย่าที่พวนาย้อารนะ "
โฟม ทานะวัน และินสอ เินออมาาร้านนั่ิว ัพัรถแท็ี่็มา
ินสอ : "พวเธอไป่อน็ไ้ เี๋ยวเราเรียรถัน่อไป บ้านพวเธออยู่ทาเียวัน โฟมะไ้ไปส่ทานะวัน่อน" ทานะวัน: "ั้น เราไปนะ ถ้าินสอึ้นรถ หรือลับถึบ้านไลน์บอพวเรา้วย"
ินสอ: "พวเธอเหมือนัน ถึบ้านไลน์หาเรา้วย"
ความคิดเห็น