"โอซามะ ราฟาเอล"
"ในที่สุดคุณก็กลับมา... กลับมาหาผมอีกครั้ง" เสียงนุ่มทุ้มนั้นแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบ หากแต่อบอุ่นและแฝงไปด้วยความรู้สึกมากมาย อ้อมแขนอันอบอุ่นแข็งแกร่ง โอบล้อมร่างบางเข้าหาอกกว้างอย่างทะนุถนอม พร้อมกับริมฝีปากสีแดงสดดูชุ่มฉ่ำที่กดแนบลงยังอกข้างซ้ายของหญิงสาวราวกับทาสผู้ซื่อสัตย์แสดงความเคารพต่อนายเหนือหัว
"ทซึกิกามิ แวร์วูล์ฟ"
"เธอเป็นของพี่! เป็นของพี่มาตั้งแต่แรก! พี่จะไม่ยอมเสียเธอไป!" น้ำเสียงดุดัน ตวาดขึ้นอย่างแข็งกร้าวตามนิสัย มือหนาแข็งราวกับคีมเหล็กนั้นจับแขนบอบบางไว้แน่น ราวกับจะตอกย้ำความรู้สึกให้อีกคนรับรู้ นัยน์ตาสีทองลุกโชนราวกับมีเปลวเพลิงในดวงตากำลังสั่งไหวรุนแรง ความเจ็บช้ำ ปวดร้าวและหวั่นไหวสะท้อนวูบในแววตา จนทำให้ร่างบางอดที่จะสะเทือนในไม่ได้
"ไพร์ด"
"ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรลังเล แต่... พี่ชายสำคัญกับฉันมาก ราฟาเอลเองก็เช่นกัน ฉันอยู่โดยขาดใครคนใดคนหนึ่งไปไม่ได้" เสียงหวานราวกับระฆังแก้วเอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกสั่นไหวในอก นัยน์ตาสีม่วงเข้มสั่นไหวด้วยความรู้สึกปวดร้าวไม่แพ้กัน หากแต่ด้วยความรู้สึกในใจตนยังเด่นชัดว่าจะเสียใครไปไม่ได้
จะทำอย่างไร หากต้องเลือก...
ราฟาเอล... หรือ แวร์วูล์ฟ...
หัวใจของเธอจะอยู่ที่ผู้ใด
บทสรุปของความรักจะเป็นเช่นไร
เธอจะเลือกชีวิตที่เป็นนิรันดร์ หรือ ชีวิตที่สมบูรณ์พร้อมเฉกเช่นมนุษย์...
ติดตามได้ในต่อนต่อไป
#เรื่องนี้ไม่แน่ใจว่าจะแปลกแหวกแนวมั้ย แต่อยากให้ติดตามกันคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น