คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Fic เวียน GM! by Modiiz
CH 1 : modiiz
...ที่โรงเรียนมัธยม Y...
"ผมพิชญะครับ ฝากตัวด้วยครับ" ในห้องเรียนปี 3 ห้อง A กอล์ฟแนะนำตัวเองกับเพื่อนๆอย่างสุภาพ เสียงปรบมือดังขึ้น ก่อนที่ร่างบางจะเดินไปนั่งที่ของ
ตน...
และอีกห้องเรียนหนึ่ง ในตึกตรงข้าม...
"พิรัชต์ฮะ" บอกด้วยเสียงแข็งกร้าว มองดูเพื่อนๆด้วยสายตาหวาดระแวงแฝงความก้าวร้าว ก่อนจะเดินนิ่งไปนั่งในที่ของตน
"สวยวะ..." เด็กคนหนึ่งกระซิบกับเพื่อนในห้อง หัวเราะกันยกใหญ่ แต่พอได้ยินเสียงไมค์ทุบโต๊ะ เสียงเฮฮาก็เงียบลงไป
แล้วทั้งห้องก็กลับไปสนใจเรียนวิชาคณิตศาสตร์ต่อ จนเวลาเดินมาถึงช่วงพักกลางวัน...
กึก กึก กึก...
เสียงฝีเท้าของหนุ่มหน้าหวานที่ชื่อไมค์ดังขึ้น ขณะที่เสียงเฮฮาของเด็กอื่นเงียบลงไป เพราะทุกคนหันมามองเด็กใหม่ที่ทำตัวโหดผิดกับใบหน้าสวยหวาน
....หน้าห้องเรียนปี 3 ห้อง A....
"กอล์ฟ!!! ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อยดิ" ไมค์เดินเข้ามาบอก เรียกพี่ชายที่กำลังนั่งอ่านหนังสืออย่างไม่สนใจสีหน้าแววตาของเพื่อนในห้องของกอล์ฟเลยแม้แต่นิดเดียว
"อะ..อือๆ" มีน้องเอาแต่ใจ ก็ต้องตามใจจริงมั้ย?
"วันแรกเป็นไงมั่ง? ดีป่ะ..?" กอล์ฟถาม ขณะที่ทั้งสองคนนั่งกินข้าวอยู่ในโรงอาหารของโรงเรียน
"ก็ดี นายอ่ะ?" ไมค์ถาม แต่ในน้ำเสียงเหมือนไม่มีความอยากรู้อะไรเลย
"อือ" กอล์ฟได้แต่ตอบเรียบๆ ตอนนี้ผมยังเป็น 'พี่ชาย' ของไมค์อยู่รึเปล่านะ? ทำไมเหมือนความรู้สึกแบบนั้น มันห่างหายจากผมไปนานแสนนาน
"คืนนี้ต้องนอนยังไงรู้ป่ะ?" ไมค์ถามพี่ชาย ระหว่างที่เงียบกันไปอยู่นาน
"ก็..เค้าคงจัดห้องให้นอนมั้ง นอนกับเพื่อน อะไรแบบนี้" กอล์ฟตอบคำถามน้องชาย
ไมค์ได้ยินแล้วก็ก้มหน้ากินข้าวต่อไป ไม่ได้ใส่ใจกับแววตาที่แสนจะเหนื่อยล้าของพี่ชายบ้างเลย
"เฮ้ย! ชื่อไมค์ป่ะ?" เด็กชายคนหนึ่งเดินเข้ามาถาม ทั้งสองคนเงยหน้ามองผู้มาเยือน
"อือ" ไมค์ตอบ ส่งสายตาถามว่าแล้วนายละใคร?
"ชื่อชินนะเว้ย นายต้องนอนห้องเดียวกับเรา เลยจะมาทำความรู้จักสักหน่อย" ชินบอกและนั่งลงข้างๆไมค์
"อืม"
"ใครวะ?" ชินกระซิบถาม มองไปที่กอล์ฟ
"พี่" ไมค์ตอบเรียบๆ ราวกับว่าคนตรงหน้าเป็นแค่สิ่งที่พกติดมาด้วยเท่านั้น
"น่ารักดีวะ ขาวด้วย" ชินบอกเพื่อนใหม่
"หึหึ" ไมค์ได้แต่หัวเราะลงคออย่างเจ้าเล่ห์ แววตาแข็งกร้าวขึ้นมาอีกครั้ง "ชอบหรอ ยกให้เอาป่ะ" ไมค์ยักคิ้ว พูดเสียงดังให้กอล์ฟได้ยิน
พี่ชายได้แต่มองน้องชายด้วยแววตาที่เจ็บปวด ไมค์เห็นพี่เป็นพี่อยู่รึเปล่า หรือว่าเห็นเป็นของเล่น เห็นเป็นแค่หุ่นยนตร์ที่พอตัวเองไม่พอใจ ก็โยนให้คน
อื่น แบบนั้นใช่มั้ย???
"ขอโทษนะ พี่ไม่ใช่ของเล่นของใคร พี่ไม่ใช่คนที่จะนายจะยกให้คนอื่น หรือจะทำอะไรกับพี่ก็ได้นะไมค์ ถ้านายยังเป็นน้องพี่อยู่ เลิกทำแบบนี้สักทีได้มั้ย พอกันที!!" กอล์ฟทุบโต๊ะ ลุกขึ้นยืน ตวาดน้องเสียงดัง พยายามกลั้นน้ำตาที่เป็นประตูไปสู่ความอ่อนแอให้น้องชายเห็น ก่อนจะเดินออกจากโรง
อาหารไป
"พี่โกรธแล้วนะเว่ย ไม่ง้อหรอ?" ชินถาม ไมค์ยักไหล่ ประมาณว่าไม่ต้องหรอก เดี๋ยวก็หาย ส่งกลับไป...
...แต่พอกลับมาคิดดูแล้ว เค้าเองก็ทำเกินไป กับคนที่เป็นพี่ชายของเค้ารึเปล่านะ ???...
------------------------------------
ความคิดเห็น