Boy Friend (yaoi)

ลำดับตอนที่ #3 : shot 3

\"ว๊าก~~~~สายอีกแล้วสายทุกวันเลยเนี่ย พ่อทำไมไม่ปลุกผมหล่ะ\"ผมหงุดหงิดมากไม่รู้ว่าจะเจอเจ้าโรคจิตเหมือนอย่างเมื่อวานมั้ยคงไม่เจอหรอกแล้วอีกอย่างวันนี้ผมเปลี่ยนขบวนรถไฟแล้วฮิๆๆ



\"เฮ้อ~!~~~พ่อปลุกแล้วแต่ลูกไม่ตื่นใช่มั้ยแม่จ๋า\"พ่อหันไปถามแม่อีกละ



\"ใช่แล้วไม่รีบไปหรอลูก เดี๋ยวสายนะ\"



\"ผมกำลังรีบอยู่นี่ไงหล่ะ ขอผมกินขนมปังก่อน\"ผมรีบกินขนมกังจนจะติดคอ



\"ไอ้เจ้านี กินช้าๆก็ได้แหม\"คนเนี้ยพี่สาวตัวแสบของผมชอบเหน็บแนมผม



\"รู้แล้วน่า ไปละคับ\"จะทันมั้ยเน่ยดีนะรถไฟใต้ดินอยู่ใกล้เดิน 5 นาทีถึง



\"ว๊าก~~~อีกก้าวเดียว\"เฮ้อถึงจนได้เอาละคงไม่เจอหรอกวันนี้ปรึกษาเจ้าครัมดีกว่าเมื่อวานว่าจะโทรไปหาดันลืมซะได้



เฮ้ย!!!~เอาอีกละไอ้บ้าที่ไหนอีกวะ ผมอยากจะหันไปหาเจ้าโรคจิตแต่ตอนนี้ผมไม่มีแรง เพราะไอ้เจ้าโรคจิตมันกุมครงนั้นของผมอยู๋ ทำเอาผมเกือบจะร้องอะไรแปลกๆออกมาแต่ผมก็ใช้มือปิดได้ทัน ซักพักเอาวะหันไปหามันเล้วตันหน้าซักหมัดเมื่อผมหันไป เฮ้ย!!!!!ไม่จิงๆไม่จิงใช่มั้ย จะไม่ให้ผมตกใจได้ไงหล่ะคนที่ผมคิดว่าเป็นไอ้โรคจิตมันคือ เร เพื่อนรักของผม



\"เร!!!~นายเองหรอ\"มิน่าทำไมผมรู้สึกดีมากกว่ารังเกียจแต่ยังไงผมก็โกรธเรอยู่ดี



\"นี่คุยตรงนี้ไม่สะดวก เดี๋ยวรถไฟจอดก่อนค่อยคุยกันที่สถานีนะ ตอนนี้นายใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยก่อนเถอะ ก่อนที่ชั้นจะลำบากไปมากกว่านี้\"

ผมเห็นเรหน้าแดงแถมตรงนั้นของเรก็รู้สึกตื่นตัวทำเอาผมก็รู้สึกด้วยแต่ทำไมผมไม่ค่อยรู้สึกโกรธเรเลยนะ แล้วก็ถึงสถานีที่พวกเราจะลง



\"เอาหล่ะเร นายทำอย่างนี้ทำไม\"เรไม่ตอบทำเอาผมยิ่งโมโหเข้าไปใหญ่



\"ตอบสิ เร!!!!\"ผมคั้นให้เรพูดแต่เรก็นิ่งเงียบไม่ตอบอะไร



\"เอ่อ...คือชั้นรักนายน่ะ แต่ชั้นรู้ว่านายเกียจพวกผู้ชายที่รักกันแต่ยังไงชั้นก็รักนายนะ\"



\"ก็เลยต้องทำแบบนี้หรอ\"ผมหน้าแดงทันทันที่ได้ยินคำสารภาพรัก ในใจผมข้างนึงบอกว่าเหมือนกันแต่อีกข้างก็โกรธผมในตอนนี้สับสนไปหมดจนทำให้ทำอะไรไม่ถูก ทั้งความโกรธ ความอายกับคำสารภาพรัก แต่มันคือความรู้สึกอะไรผมก็บอกไม่ถูฏ



\"อืม...นายคงไม่โกรธชั้นนะแล้วนายหล่ะจะรังเกียจชั้นมั้ย\"



\"อืมคือว่านะชั้นไม่รังเกียจท่นายสัมผัสชั้น ชั้นกลับรู้สึกดีแถมใจเต้นด้วยชั้นก็ไม่รูว่าทำไม\"เมื่อผมพูดไปอย่างนั้นผมรู้สึกว่าหน้าเรเข้ามาใกล้ผมแล้วเค้าก็ว๊าก!!!!~เรจูบผมทำไม แต่ความรูสึกนี้มันคืออะไรกัน ทั้งความอ่อนหวานที่เรมอบให้ผม ทั้งความสุขสมที่ทำให้ผมแทบยืนไม่ไหวแล้วผมก็ต้องหมดแรงไปกับรสจูบของเร



\"อืม....อือ...\"ผมเคลิ้มไปกับรสจูบของเรทำเอาผมถึงกับครางออกมาโดยไม่รู้ตัว ซักพักเรก็ถอนจูบออกผมหน้าแดงมากผมคืดว่าเรคงเห็นผมหายใจไม่ออกเลยยอมถอนจูบออกผมรูสึกดีใจแล้วก็ทั้งอายไปหมด



\"ดีมั้ย\"เรถามผมทำเอาผมโกรธมาก



\"ดีมั้ยบ้าบออะไรของนาย นายมาจูบชั้นทำไมเนี่ยยังไม่ขออนุญาติชั้นเลยนะ\"ผมพูดอย่างเขินอายแต่เรกลับยิ้มยิ้มทำไมน่ะ



\"ก็นายก็มีใจให้ชั้นไงหล่ะชั้นเลยยิ้ม\"ตรงไหนที่ชั้นมีใจให้นายฮะ



\"บ้าชั้นมีใจให้นายตรงไหนกัน\"ผมร้องเสียงดัง



(แล้วเรื่องราวจะเป็นไงต่อต้องติดตามต่อไปนะ แต่ว่านะเรารู้สึกว่านีจะใจง่ายไปคงไม่มั้งไม่งั้นแต่งยางอ่า อย่าลืมเมมให้เราน๊า~~~~~!!!!!>o<#@+++++)



\"