ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    HS (Yaoi)^o^

    ลำดับตอนที่ #3 : HS 2

    • อัปเดตล่าสุด 20 เม.ย. 49


    1 ปีต่อมา

    ถึงเรื่องราวที่ชินอิจิกลายเป็นเด็กภายในเวลา 1 ปีโดยที่ไม่มีใครรู้ความจริงนอกจากคนที่เกี่ยวข้องด้วยเท่านั้น แต่นั่นก็ทำให้ชินอิจินึกเสียใจที่ไม่ได้บอก พวกอายูมิเลย เพราะเมื่อวันก่อนที่เค้าเดินผ่านโรงเรียนประถม เค้าเห็นอายูมิเดินอย่างเศร้าๆ เค้าจึงคิดที่จะปรึกษากับชิโฮซึ่งตอนนี้อยู่ในบ้านเดียวกับเค้าเพราะพ่อแม่ของชินอิจิอนุญาติ แต่ไม่ใช่แค่ชิโฮคนเดียวยังมี ฮัตโตริ เฮจิ ที่อยู่ดีๆก็ย้ายกระเป๋ามาอยู่บ้านชินอิจิเฉยเลย แล้วก็ยังมีอีกสองคนที่ชินอิจิไม่ค่อยอยากให้เข้ามาอยู่ในบ้านหลังคาเดียวกันเหมือนกับฮัตโตริเลย นั่นก็คือ ไคโตะ และฮาคุบะ

     

    อย่างที่รู้ๆกันอยู่ไคโตะก็คือจอมโจรคิดนั่นเองไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุผลอะไรทำให้ไคโตะต้องมาเข้าเรียนที่โรงเรียนเดียวกับชินอิจิ ถึงขนาดที่ชินอิจิขู่ว่าจะเอาตำรวจมาจับหรือบอกความลับให้ตำรวจรู้ว่าไคโตะก็คือจอมโจรคิส แต่ไตโตะกลับไม่สะทบสะท้านได้แต่ยิ้มและบอกกับชินอิจิอย่างกวนประสาท

     

    เอาน่าถือว่าชั้นเคยช่วยนายก้แล้วกันนะว่าไงชินอิจิเมื่อเจอคำถามนี้เข้าก็จนมุมสิฮับ ชินอิจิเลยต้องยอมๆไป ส่วนฮาคุบะ รับรองมาอยู่ที่นี่ด้วยก็เพราะว่าจะจับไคโตะให้ได้ กลายเป็นว่าบ้านนี้มี ผู้ชาย 3 คนที่เป็นนักสืบ กับอีก 1 คนที่เป็นจอมโจร และมีมิยาโนะ ชิโฮ อีกหนึ่งคน รวมเป็นว่าบ้านนี้อยู่กันทั้งหมด 5 คน

     

    พวกนายเนี่ยน๊าทำไมต้องเจาะจงที่บ้านชั้นเนี่ย บ้านดอกเตอร์ก็ได้นี่ชินอิจิว่าพลางจิบกาแฟตอนเช้าไป ก่อนที่จะไปโรงเรียน

     

    ไม่เอาน่าคุโด้ที่น่ารัก ยังไงพวกเราก็เป็นเพือ่นกันนะแล้วอีกอย่างพวกเราก็อยู๋โรงเรียนเดียวกันด้วยยังไงหล่ะไคโตะพูดพร้อมกับเดินเข้ามาทำท่าจะกอดชินอิจิ แต่ชินอิจิไหวตัวทันรีบเตะเข้าที่ซี่โครงของไคโตะแทบจะทันที

     

    โหย นายนี่ตีนหนักชะมัดไคโตะว่าพร้อมกับเอามือกุมในส่วนที่เจ็บ

     

    สมน้ำหน้า ทำตัวเองนะชินอิจิตะโกนอย่างเหลืออดเพราะเค้าต้องทนอย่างนี้ทุกเช้ากับเจ้าไคโตะยังไม่พอ ชินอิจิต้องมาคอยระแวงว่าเดี๋ยวเจ้าฮัตโตริจะมาทำอะไรเค้าอีก เพราะตั้งแต่ที่มาอยู่ด้วยกันก็เอาแต่จะเอามือมาลูบตัวเค้าอยู่นั่นแหละมันทำให้รำคาญ

     

    ฮัตโตริ หยุดเลยนะชินอิจิว่าพร้อมกับจะหันหลังไปหาฮัตโตริที่ตอนนี้กำลังจะย่องเข้ามาข้างหลัง ชินอิจิเตรียมตัวที่จะเอาถ้วยกาแฟราดอยู่แล้ว ฮัตโตริเลยต้องยกมือขอโทษทันทีก่อนที่จะขอตัวไปเถียงกับเจ้าไคโตะที่บังอาจมาแตะต้องเนื้อต้องตัวชินอิจิ

     

    ชินอิจิ เราไปกันได้แล้วหล่ะชิโฮพูดพร้อมกับส่งกระเป๋านักเรียนให้กับชินอิจิ หนึ่งปีที่ผ่านมาและเหตุการณ์ที่ต่อสู้กับชายชุดดำทำให้ชินอิจิรู้ว่าตัวเองนั้นไม่ได้รักรันเลย ที่รักรันคือความเป็นเพื่อนซะมากกว่าและความรู้สึกนี้ก็คือความรู้สึกเดียวกับรัน รันก็คงจะคิดเช่นนั้นเหมือนกัน ส่วนตอนนี้ชินอิจิรู้แล้วว่าชินอิจิรักชิโฮ และเค้าก็ต้องแปลกใจเพราะว่าชิโฮเป็นคนมาบอกรักเค้าเนื่องในวันวาเลนไทในปีที่แล้ว มันทำให้ชินอิจิรู้ว่าพวกเค้าทั้งสองใจตรงกันนั่นเอง

     

    ไปสิ พวกนายชั้นไปก่อนนะชินอิจิว่าพร้อมกับเดินจูงมือกับชิโฮเพื่อไปโรงเรียนอย่างหวานแหววภาพนั้นมั้นทำให้ฮัตโตริที่กำลังเถียงอยู่กับไคโตะต้องชะงักทันที ฮาคุบะและไคโตะสังเกตเห็นว่าฮัตโตริหน้าตาเศร้าลงพร้อมกับไม่ร่าเริงทันที

     

    ไม่เอาน่าฮัตโตริ นายก็รู้ว่าชินอิจิกับชิโฮเป็นแฟนกันแล้วนายจะหวังอะไรอีกฮาคุบะว่าพร้อมกับนั่งจิบกาแฟอ่านหนังสือพิมพ์ตามสบายของตนโดยที่ไม่สนใจเลยว่าคำพูดที่พูดออกมานั้นมันทำให้ฮัตโตริยื่งสร้างพายุหิมะขึ้นกลางใจให้มันทับถมมากขึ้นกว่าเดิม

     

    เฮ้ย ฮาคุบะนายพูดเกินไปนะ นายนี่แย่ชะมัด ไม่เอาน่าฮัตโตรินายเชื่อดิซักวันคุโด้ต้องเป็นของนายฮัตโตริเงยหน้าขึ้นทันทีก่อนที่จะทำหน้าแบบมีกำลังใจแล้วรีบคว้ากระเป๋านักเรียนของตนเองแล้วรีบเดินตามชินอิจิออกไปแทบจะทันที ปล่อยให้ไคโตะหัวเราะกับท่าทางที่เชื่อคนง่ายของฮัตโตริ

     

    นายไปให้ความหวังเจ้านั่นอย่างนั้น เกิดมันบ้าขึ้นมามันเขมือบชินอิจิแล้วจะเป็นเรื่งอใหญ่นะฮาคุบะพูดอย่างมีหลักการโดยที่สังเกตเห็นว่าไคโตะหางโผล่ออกมาแล้ว

     

    นายเนี่ยนะหางโผล่แล้วไคโตะยิ้มร่าเริงก่อนที่จะคว้ากระเป๋าของตัวเองขึ้นมาแล้วก็ลากฮาคุบะออกมาจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน ขืนไม่ลากออกมาก็ยังคงนั่งจิบกาแฟไปเรื่อยๆแน่นอน

     

    โรงเรียนมัธยมปลาย เทตัน

    (มาต่อแล้วฮับหลังจากที่ไม่ได้มาต่อตั้งนาน เนื่องจากเกิดจากการไม่อยากแต่งฮับ เพราะคนเม้นน้อย แต่ตอนนี้ก้มาต่อให้แล้วนะฮับ ยังไงก็อ่านแล้วกรุณาเม้นให้ด้วยนะฮับ ว่าเนื้อเรื่งอเป็นยังไงบ้างจะได้เข้ามาปรับปรุงฮับเพราะรู้สึกยังเขียนไม่ดีพอน่ะฮับ ฝากเม้นด้วยนะฮับ แล้วเจอกันฮับ)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×