harrypotter love in+(yaoi)

ลำดับตอนที่ #1 : harrypotter love in 1

ในคฤหาสแห่งหนึ่งที่พวกพ่อมดล้วนลำลือกันว่าเป็นคฤหาสที่มีแต่



เลือดบริสุทธิ์เท่านั้น และนั่นก็คือ คฤหาสของตระกูลมัลฟอยนั่นเอง



ในคฤหาสนั้นเดรโก มัลฟอยกำลังนั่งอยู่ในห้องส่วนตัวของตนเองที่



อยู่ติดกับห้องของลูเซียสมัลฟอยและภรรยา มัลฟอยกำลังนั่งดูกระจกที่



เป็นกระจกวิเศษที่จะทำให้เราเห็นในสิ่งที่ตนต้องการเห็น แน่นอนว่า



สิ่งที่มัลฟอยนั้นเห็นอยู่ไม่ใช่ใครอื่น นอกจากแฮร์รี่ พอตเตอร์เด็ก



ชายที่ตัวผอมบางมักใส่เสื้อผ้าหลวมๆ มีแว่นสีดำปกปิดบนใบหน้านั้น



อยุ่ตลอดเวลา และมีแผลเป็นรูปสายฟ้า เหตุผลที่มัลฟอยมองแฮร์รี่อยู่



ตลอดเวลาของช่วงวันหยุดไม่ใช่เหตุผลข้ออื่นนอกจาก ห่วงว่าแฮร์รี่



ตอนนี้กำลังทำอะไร กำลังโดนเจ้าพวกญาติมักเกิ้ลรังแกหรือเปล่าและ



ยังมีอีกข้อนึงที่มัลฟอยห่วงมาโดยตลอดนั่นคือ โวลเดอร์มอร์ไม่รู้ว่า



จะโจมตีแฮร์รี่เมื่อไหร่ มัลฟอยหลงรักแฮร์รี่ตั้งแต่ตอนที่เค้าเห็นแฮร์



รี่อยู่ที่ร้านตัดเสื้อและเค้าพยายามที่จะตีสนิทแฮร์รี่แต่แฮร์รี่กับเห้นเขา



เป็นศัตรูเพราะการกระทำของเขา บ่อยครั้งที่เค้ามองดูแฮร์รี่เค้าคิดว่า



เค้าอยากที่จะไปหาแฮร์รี่ในวินาทีนั้นเลยทีเดียว ในกระจกสะท้อนให้



เห้นภาพว่าแฮร์รี่นั้นนั่งอยุ่กับพื้นหญ้าใต้หน้าต่างเพื่อฟังข่าวต่างๆ



จากพวกมักเกิ้ลแน่นอนเขารู้ว่าทำไมแฮร์รี่ถึงทำเช่นนั้นเพราะเค้า



ต้องการอยากรู้ว่าจะมีข่าวอะไรที่เชื่อมโยงไปหาโวลเดอร์มอร์ได้ ใน



ขณะที่มัลฟอยกำลังดูทุกการกระทำของแฮร์รี่จนเพลินไปหน่อยเพราะ



เค้าจับจ้องมันมาตั้งแต่เช้าจนตอนนี้เที่ยงแล้ว



\"เดรโกลูกรักลงมากินข้าวได้แล้วลูก\"แม่ของมัลฟอยตะโกนให้มัล



ฟอยลงมากินข้าวมัลฟอยจึงต้องจำใจออกห่างจากกระจกแล้วลงไป



กินข้าว



\"คับคุณแม่จะลงไปเดี๋ยวนี้คับ\"มัลฟอยพูดหลังจากลุกขึ้นจากเตียง



เพื่อเดินไปเปิดประตูแล้วรีบเดินลงมายังห้องรับประทานอาหาร



\"ไงเดรโกยังส่องดูกระจกนั่นคอยระวังภัยให้แฮร์รี่หรอ\"มัลฟอย



พยักหน้าลูเซียสมัลฟอยรู้ทันทีว่าเขาเดาใจลูกเขาออกอย่างแน่นอน



ลูเซียสไม่แปลกใจเลยที่มัลฟอยจะมีความรักเพราะแฮร์รี่ที่เขาเห็นนั้น



ก็ถือว่าน่ารักเป้นอย่างมากเขาจึงยอมทำใจว่าลูกสะใภ้จะเป้นผู้ชายแต่



ที่ตอนนี้ลูเซียสกำลังคิดไม่ตกคือการกระทำของมัลฟอยส่งผลให้แฮร์



รี่นั้นยิ่งเกลียดเข้าไปใหญ่ทำให้ตอนนี้ทั้งสองคนยังไม่ลงเอยกันเลยทำ



ให้ลูเซียสกลุ้มใจมาก ครั้นอยากที่จะยื่นมือเข้าไปช่วงลูกชายแต่ก้ค



ิดได้ว่าควรให้จัดการเรื่องความรักของตนเองดีกว่า



\"พยายามเข้านะเดรโก อย่าปล่อยให้แฮร์รี่หลุดมือไปหล่ะ\"ลูเซียสพูด



ในขณะที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่มัลฟอยรีบถามลูเซียสทันที



\"ทำไมพ่อคิดอย่างนั้นล่ะคับ แฮร์รี่ไม่มีใครอื่นนี่คับ\"มัลฟอยพูด



อย่างมั่นใจเพราะเค้าติดตามดูแฮร์รี่อยุ่แต่ก็ไม่ค่อยมั่นใจนักเพราะ



รอบตัวแฮร์รี่มีแต่คนที่รักแฮร์รี่ทั้งนั้น



\"เพราะพ่อคิดว่าคนรอบตัวของแฮร์รี่น่ะโดยเฉพาะเจ้าวีสลีย์นั่นน่ะ



กำลังคิดจะสารภาพอะไรบางอย่างกับแฮร์รี่อยู่\"ลูเซียสคิดเหมือน



อย่างที่มัลฟอยคิดไม่มีผิดแต่มัลฟอยก้ยังคงทำสีหน้ามั่นใจ



\"ผมมั่นใจคับว่าผมจะทำให้แฮร์รี่รักผมให้ได้\"ลูเซียสเห็นความมั่น



ใจของลูกทำให้รู้สึกมีความหวังขึ้นมาแล้วว่าจะได้ลูกสะใภ้



\"เร็วๆนะจ๊ะลูกแม่อยากได้ลูกสะใภ้ที่น่ารักอย่างแฮร์รี่ใจจะขาด\"



ประโยคนี้ทำเอามัลฟอยถึงกับขืนจนต้องรีบกินข้าวแล้วไม่พูดอะไร



รีบวิ่งไปที่ห้องของตนเองแล้วมองกระจกที่สะท้อนให้เห้นภาพว่าแฮร์



รี่ตอนนี้กำลังเดินอยู่ที่แถวถนน ลิตเติลวิงจิงในยามคำคืนทำให้มัล



ฟอยยื่งห่วงแฮร์รี่เข้าไปใหญ่แล้วลูเซียสก้ขึ้นมาหามัลฟอย



\"เป้นไงบ้างลูกดูแฮร์รี่มาทั้งวันแล้วนี่\"ลูเซียสถามในขณะที่ยิ้มให้กับ



มัลฟอย



\"เอ่อก็ดีคับ\"มัลฟอยพูด\"พ่อคับทำไมทุกคนชอบว่า ว่าแฮร์รี่เป้



นคนชอบทำตัวเด่นอยู่เรื่อยทั้งๆที่ทุกคนไม่รู้เลยว่าแฮร์รี่เหงามากที่



ได้ไปอยู่กับพวกมักเกิ้ลพวกนั้น เค้าชอบรังแกแฮร์รี่แล้วหนังสือพิมพ์



เดรี่เพอร์เฟ็ต ยังจะโจมตีแฮร์รี่ว่าเค้าเป้นคนโกหกอีก\"มัลฟอยพูดแต่



ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย



\"เดรโกลูกต้องไปช่วงแฮร์รี่ตอนนี้กับพ่อแล้วหล่ะ\"ลูเซียสพูดด้วยสี



หน้าตกใจ มัลฟอยก็ตกใจเช่นเดียวกัน



\"ทำไมคับพ่อ\"เขาถามอย่างตกใจ



\"ดูนั่นแฮร์รี่กับลูกพี่ลูกน้องเค้ากำลังถูกพวกผู้คุมวิญญาณสองตัวโจม



ตีพวกเราต้องไปช่วยแล้ว\"ลูเซียสพูดพร้อมรีบเดินไปที่ประตูโดยมี



มัลฟอยตามมาติดๆแต่มัลฟอยก็ต้องชะงักมองเห้นว่าตอนนี้แฮร์รี่



ปลอดภัยแล้วเค้าจึงโล่งอกแล้วตะโกนบอกลูเซียสว่า



\"พ่อคับแฮร์รี่ปลอดภัยแล้วเค้าเสกคาถาผู้พิทักษ์คับ\"มัลฟอยพูด



อย่างดีอกดีใจที่แฮร์รี่ตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้วแต่สีหน้าของลูเซียสยัง



ไม่ดีขึ้นมัลฟอยเห้นอย่างนั้นก้คิดไปคิดมาแล้วเค้าก้ต้องรู้ว่าพ่อมดแม่



มดที่ยังไม่ถึงวัยที่จะเสกคาถานอกโรงเรียนได้จะต้องถูกไล่ออกทำให้



มัลฟอยรีบวิ่งไปหาลูเซียสในทันที



\"พ่อคับพ่อต้องช่วยแฮร์รี่นะไม่งั้นพ่อจะไม่ได้ลูกสะใภ้แล้วผมก็จะ



ไม่ได้แฮร์รี่นะคับ\"ลูเซียสหันมามองมัลฟอยแล้วยิ้มเป็นเชิงว่าไม่ต้อง



เป้นห่วงก่อนที่จะพูดว่า



\"พ่อจัดการเรื่องนี้ได้เดี๋ยวพ่อจะส่งนกฮูกบอกข่าวไปให้กับฟัจด์



เพื่อนของพ่อเอง\"แล้วลูเซียสก็เดินลงไปข้างล่างทันทีแล้วรีบส่งข่าว



แล้วจึงเล่าความจิงให้กับภรรยาในขณะที่มัลฟอยกำลังนั่งกลุ้มอยู่แต่



เค้าก็เชื่อในฝีมือของลูเซียสว่าจะช่วยแฮร์รี่ได้มัลฟอยเห็นแฮร์รี่กำลัง



เปิดอ่านจดหมายที่มาส่งหนแรกมัลฟอยไม่รู้ว่ามันเขียนอะไร จน



จดหมายที่ สองส่งมามัลฟอยถึงรู้จากคำพูดของแฮร์รี่ว่าเค้าต้องไปขึ้น



ศาลมัลฟอยใจเต้นแรงพอๆกับแฮร์รี่เลยทีเดียวและไม่นานนักเค้าก็รู้



ว่าแฮร์รี่ต้องไปที่ ภาคี สภาลับที่ดัมเบิ้ลดอร์ก่อนตั้งขึ้นทำให้เขาโล่งใจ



ในทันตาเห็นเพราะว่าในภาคีมีแต่คนที่จะคลายความเหงาให้กับแฮร์รี่



แทนเขาได้มัลฟอยคิดอย่างนั้นจนกระทั่งเมื่อเค้ามาคิดอีกทีเค้าอยาก



รับตัวแฮร์รี่มาอยุ่กับเค้าที่นี่มากกว่าแต่มันคงเป้นไปไม่ได้เมื่อแฮร์รี่



เกลียดเค้ามากกว่าสิ่งใด



วันที่แฮร์รี่ต้องไปขึ้นศาล



\"พ่อคับพ่อต้องช่วยแฮร์รี่ให้ได้นะคับ\"มัลฟอยพยายามที่จะพูดกับพ่อ



ให้พ่อของเขาช่วยให้ได้มากที่สุดลูเซียสตอบตกลงแล้วก็ต้องรีบไป



ที่กระทรวงเวทมนต์เพื่อที่จะได้ไปช่วยแฮร์รี่เรื่องโดนไล่ออกจากโรงเรียน



และแน่นอนลูเซียสทำสำเร็จเค้าจึงเดินเข้ามาจะหาแฮร์รี่แต่เนื่องจาก



เค้ามีภาพพจน์ที่ว่าเค้าต้องเป็นคนที่เย่อหยิ่งเค้าจึงต้องรักษาเอาไว้ทั้งที่



ในใจอยากจะทักว่าแฮร์รี่ไม่ต้องห่วงแล้วนะชั้นจัดการให้แล้วแต่เมือ่เห็น



นายวีสลีย์ยืนอย่เค้าจึงไม่กล้าพูดเช่นนั้นแล้วรีบบอกให้ฟัจน์พาเค้าไปที่ห้อง



ทำงานเพื่อที่เค้าจะคุยอะไรบางอย่างเกี่ยวกับให้จัดการกับหน้งสือพิมพ์เดรี่เพอร์เฟ็ต



ที่ลงข่าวเกี่ยวกับแฮร์รี่มั่วเกินไปและเค้าสืบสวนมาแล้วว่าเกี่ยวกับฟัจน์เขาจึงต้อง



รีบไป



มาที่แฮร์รี่กันบ้าง



\"เป้นไงแฮร์รี่นายชนะใช่มั้ย\"รอนถามอย่างตื่นเต้นและมั่นใจว่าแฮร์รี่จะต้องชนะแฮร์รี่ไม่พูดอะไรพยักหน้า



\"แฮร์รี่ชั้นดีใจ\"เฮอร์ไมโอนี่วิ่งเข้ามากอดแฮร์รี่อย่างไม่สนใจสายตาของใครแฮร์รี่ตกใจเกือบถลาล้มลงกับพื้นแต่รอนใช้แขนมารับตัวเขาได้ไว้ทัน เห็นได้ชัดว่าเฮอร์ไมโอนี่จ้องรอนตาเขม็งรอนก็เหมือนกันมีสีหน้าว่าชั้นชนะ



\"เอ่อพวกนายสองคนทำสายตาแบบนั้นกันทำไม เอ่อแล้วรอนนายเมื่อไหร่จะปล่อยชั้นซะทีหล่ะ\"รอนไม่พูดอะไรรีบปล่อยแฮร์รี่จากอ้อมแขนเค้าทันทีแล้วทำหน้าแดงแฮร์รี่มองอย่างสงสัย



\"เอ่อรอนนายหน้าแดงทำไม\"แฮร์รี่ถามอย่างซื่อๆเพราะเค้าไม่ไดคิดอะไรกับรอนอยู่แล้วเพราะตอนนี้เค้ากำลังชอบโชแชงอยู่



\"ไม่มีไรหรอก\"รอนพูดอย่างตะกุกตะกักพร้อมเบือนหน้าหนีแฮร์รี่ได้รับคำตอบแล้วจึงเดินตรงไปหาซีเรียส ส่วนทางด้านมัลฟอยที่มองอยู่ทุกสถานการณ์ก็โมโหพอๆกับเฮอร์ไมโอนี่เหมือนกันที่รอนบังอาจมากอดแฮร์รี่



\"รอนนายอย่าแตะตัวแฮร์รี่ได้มั้ยรู้ทั้งรู้ว่าชั้นชอบแฮร์รี่เหมือนกัน\"เฮอร์ไมโอนี่ทำท่าทางเชิงขู่แต่ไม่ใข่แค่เฮอร์ไมโอนี่คนเดียวที่เค้าเห็นว่าทำหน้าตาเขียวใส่เขา มีทั้ง จินนี่ เฟร็ด จอร์ด ซีเรียส แล้วก็ลูปินรอนรู้ว่าคนที่ทำตาเขียวใส่เค้าทั้งหมดทุกคนรักแฮร์รี่แต่ในคนที่รักแฮร์รี่เค้าไม่ชอบซีเรียสตรงที่มารักแฮร์รี่มากที่สุดกับลูปินทำงี้ได้ไงหล่ะมารักลูกของเพื่อนยิ่งคิดยิ้งโมโห



\"รอน รอนนายเป้นไรเปล่า\"แฮร์รี่เดินเข้ามาพร้อมกับเอาหน้าเข้ามาใกล้รอน รอนรีบกระโดดตัวออกห่างทันทีปล่อยให้แฮร์รี่งงนิดหน่อยแต่เฮอร์ไมโอนี่ก็มาแถลงไขให้ฟัง



\"ไม่มีไรหรอกเค้าแค่ตกใจที่อยู่ๆนายก้พรวดมาหาเค้าน่ะเอาหล่ะแฮร์รี่ขึ้นนอนกับเถอะ\"เมื่อเฮอร์ไมโอนี่พูดจบพวกทุกคนก้รีบขึ้นนอนเห็นได้ชัดว่าเฟร็ดกับจอร์ดนั้นมานอนห้องเดียวกับแฮร์รี่ด้วยทำให้รอนไม่ค่อยพอใจซักเท่าไหร่แต่ทำไงได้แฮร์รี่อนุญาตินี่ ส่วนอีกคนหนุ่งที่เฝ้ามองแฮร์รี่อยู่ตลอดเวลาก็เหมือนกันยังคงหึงต่อไปนั่นก็คือมัลฟอย เค้าคิดขึ้นมาทันทีเค้าจะให้พ่อไปสมัครเข้าร่วม ภาคีด้วยซี่งลูเซียสก็เห็นว่าเป็นความคิดที่ดีก็ถ้าไม่ทำอย่างนี้แฮร์รี่คงอันตรายมากขึ้น ลูเซียสเชื่อใจดัมเบิ้ลดอร์มาแต่ไหนแต่ไรแต่เค้าไม่พูดไม่แสดงออกมาก็เท่านั้นเอง



\"แฮร์รี่ราตรีสวัสดิ์นะ\"ทุกคนพูดกับแฮร์รี่แฮร์รี่พยักหน้าแล้วก็รีบนอนเพราะวันนี้แฮร์รี่เหนื่อยมากเหลือเกินเค้าจึงหลับเป้นคนแรก



วันก่อนเปิดเทอม