คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : MG 2 ซักวันพี่ต้องเป็นของผมจำไว้!! (รีไรท์)
“ซักวัน พี่จะรู้ว่าผมน่ะ เป็นเจ้าของพี่ได้คนเดียว”ไมค์เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นๆก่อนที่จะเข้าสู่ห้วงนิทราอันแสนหวานที่มีตนกับพี่ชายที่ไม่ได้พบกันมานาน มาเจอกันอีกที อีกฝ่ายก็กลายเป็นที่ถูกใจของเขาเรียบร้อยแล้ว
อีกด้านหนึ่ง กอล์ฟที่กำลังจะเข้าสู่ห้วงนิทราอันแสนหวาน อยู่ดีๆก็มีโทรศัพท์ดังขึ้น เมื่อกอล์ฟได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็ต้องถึงกับเผยรอยยิ้มที่แสนจะน่ารักในสายตาของคนอื่นทันที ถ้าถามว่าทำไมเขาถึงยิ้ม ก็จะไม่ให้เขายิ้มได้ยังไงเมื่อเขาจำได้ว่าเสียงสายเรียกเข้านี้เป็นของใคร
“ว่าไงคนน่ารัก หลับหรือยังคับ”ยังไม่ทันที่จะพูดอะไร เสียงจากปลายสายก็พูดขึ้นมาเสียก่อน กอล์ฟยิ้มนิดๆก่อนที่จะตอบเสียงปลายสายไปด้วยความร่าเริง
“ยังคับ แล้วชินหล่ะนอนหรือยังง่ะ”
“ก็กำลังจะนอนอ่ะ แต่คิดถึงคนน่ารักก็เลยโทรหาไง ไม่ได้หรอ”กอล์ฟหน้าเสียทันทีที่รู้ว่าชินกำลังจะงอนเขา แต่จริงๆแล้วคนปลายสายแค่แกล้งเล่นเท่านั้นเอง ก็กอล์ฟออกจะน่ารัก
“ได้สิ ก็ชินเป็นแฟนกอล์ฟนะ ทำไมจะโทรหาไม่ได้หล่ะ”
“กอล์ฟรักชินเสมอใช่มัยครับ”คำถามนี้ชินเฝ้าถามกอล์ฟมาตลอดระยะเวลา 5 ปีที่คบกัน และกอล์ฟก็จะตอบคำถามเดิมพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าที่ไม่เคยจางหายเลยกับคนๆนี้ คนที่ชื่อว่าชินที่เขารักมากทีสุด
“รักสิ รักมากๆด้วย รักจนไม่อยากให้ชินมองใครเลย”
“ผมก็เหมือนกันนะคับที่รัก กอล์ฟง่วงหรือเปล่าถ้าง่วงชินไม่กวนละแล้วเดี่ยวพรุ่งนี้จะไปรับไปโรงเรียนนะคับ”เสียงที่อ่อนโยนเสมอ และความรักความห่วงใยที่ส่งผ่านมาทางสายโทรศัพท์ทำให้กอล์ฟต้องยิ้มอย่างสุขใจ ในชีวิตนี้เขารักเพียงคนนี้และจะไม่มีวันทรยศชินเลย เขาสัญญา
“คับ ฝันดีนะ ชิน”
“ยังไม่บอกราตรีสวัสดิ์ที่รักเลย พูดให้ชินชื่นใจหน่อยสิคับ”เสียงปลายสายพูดอ้อนๆ ทำเอากอล์ฟถึงกับเขินจนหน้าแดง ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่ได้เห็นท่าทางของกอล์ฟก็ตามทีแต่มันก็อดเขินไม่ได้ที่ต้องพูดคำๆนี้
“ราตรี..สวัสดิ์คับที่รักของกอล์ฟ”
“คับผม รักนะคับ ฝันถึงชินบ้างนะ”ว่าแล้วก็วางสายไป กอล์ฟยิ้มให้กับคำพูดนั้นก่อนที่จะเข้าสู่ห้วงนิทราอันแสนหวานอย่างแท้จริง เพื่อรอวันพรุ่งนี้ที่ชินและเขาจะเดินไปโรงเรียนพร้อมๆกันด้วยความสุขใจ
เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนต่างลุกจากที่นอนอย่างไม่ค่อยสบายตัวนัก เพราะยังปรับกับเวลาที่ประเทศไทยไม่ได้ แต่ผิดกับกอล์ฟและแซนด์ที่ร่าเริงในตอนเช้า
“สวัสดีคับ พ่อแม่ พี่แซนด์ พี่แบงค์ น้องหญิง ไมค์”กอล์ฟเอ่ยสวัสดีตอนเช้ากับทุกคนด้วยท่าทางแจ่มใสกอ่นที่จะนั่งที่ประจำของตนเอง พรอ้มๆกับที่พี่อันที่เป็นพี่เลี้ยงของเขามาตั้งแต่เด็กเป็นคนตักข้าวใส่จานด้วยรอยยิ้ม
“ทานเยอะๆนะคะ คุณกอล์ฟ คุณชินโทรมาบอกว่าจะมารับใน 10 นาทีค่ะ”กอล์ฟเมื่อได้ยินดังนั้นก็ยิ่งยิ้มเข้าไปใหญ่จากที่ยิ้มอยู่แล้วก็ยิ้มจนแก้มแทบปริจนทุกคนสงสัยกับท่าทางอย่างนั้นของเขา แต่มีแซนด์เท่านั้นที่ไม่สงสัยรวมทั้งพี่เลี้ยงด้วย เพราะทั้งสองรู้ถึงความสัมพันธ์ของกอล์ฟกับชินและยอมรับได้ตั้งนานแล้ว แต่ก็มีอีกคนหนึ่งที่ทำท่าไม่ค่อยพอใจและไม่ร่าเริงอย่างเห็นได้ชัด
“ไมค์ ข้าวไม่อร่อยหรอ”กอล์ฟถามขึ้นเมื่อเห็นน้องชายไม่ค่อยกินข้าวเลย มัวแต่นั่งทำหน้าในแบบที่เขาไม่รู้จัก มันบอกไม่ถูกว่าเศร้าหรือน่ากลัวกันแน่ ไมค์ยิ้มก่อนที่จะหันไปกินข้าวต่อโดยที่ไม่พูดอะไรเลย
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว อ๊ะ ชินมาแล้ว งั้นผมไปก่อนนะคับทุกคน พี่แซนด์วันนี้ไม่ต้องไปรับกอล์ฟนะ กอล์ฟจะไปค้างบ้านชินอ่ะ ฮิฮิไปละบะบายคับ”ว่าอย่างร่าเริงพร้อมๆกับรีบเดินไปหาคนรักของตนเอง ท่ามกลางความสงสัยของพ่อและแม่รวมถึงแบงค์และน้องหญิงด้วย
“เอ่อแซนด์ ช่วยบอกกับแม่ตามตรงได้มั้ย ว่ากอล์ฟกับชินเขาเป็นอะไรกัน”แซนด์เมื่อได้ยินดังนั้นถึงกับทำช้อนหลุดจากมือแทบจะทันที
“เอ่อ...แล้วคุณแม่ว่ายังไงหล่ะคับ”แซนด์เอ่ยถามด้วยหัวใจที่ไม่เป็นสุข เอาแล้วไงหล่ะจาบอกแม่ว่ายังไงดีว่าน้องชายสุดที่รักของเขากับชินเป็นคนรักกัน ถ้ารู้ไม่ช๊อคหรอ
“แม่คิดว่ามันเหมือน....กอล์ฟกับชินเป็นคนรักกัน”แซนด์ถึงกับทำตะเกียบหล่นจากมือทันที ทำไมเดาถูกอย่างนั้นนะ โถ่แม่ให้ลูกชายคนนี้ตั้งตัวหน่อยเถอะ
“ก็....ใช่คับ”แต่หน้าแปลกที่พ่อกับแม่ไม่มีอาการตกใจอะไรเลยแม้แต่น้อย
“เฮ้อ ว่าแล้วเชียว ทำไมแม่ต้องมาเจอแต่แบบนี้นะ ทั้งๆที่กอล์ฟเป็นเด็กดีแท้ๆ แต่เอาเถอะก็ดีกว่าไมค์ที่มั่วไม่เลิก กอล์ฟนี่ยังพอมีคนรักแบบเป็นหลักแหล่งบ้าง เฮ้อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกนะมันเป็นความชอบส่วนตัว”แซนด์ยิ้มทันทีที่ทั้งสองเข้าใจในตัวของกอล์ฟน้องสุดที่รักของเขา
“ครับผมดีใจที่พ่อกับแม่เข้าใจกอล์ฟ ถ้ากอล์ฟรู้คงดีใจแย่”
“แล้วทางฝ่ายนั้นหล่ะรู้หรือเปล่า”พ่อถามขึ้นแซนด์พยักหน้าพรอ้มกับอธิบายทันที
“ทางฝ่ายนั้นเขารับได้คับ แล้วก็เขารักกอล์ฟมากๆด้วย คุณอาน่ะ”ทุกคนเมื่อได้ยินดังนั้นก็โล่งอกและไม่พูดอะไรต่างก็รับประทานอาหารเช้าไปอย่างมีความสุข มีเพียงไมค์เท่านั้นที่พยายามคิดหาหนทางที่จะทำให้กอล์ฟหันมาชอบตนให้ได้ไม่ว่ายังไงก็ตาม
เมื่อคิดได้ดังนั้นไมค์ก็รีบกินข้าวในส่วนของตนเองพร้อมๆกับรีบขอตัวทุกคนเพื่อไปเรียนทันที โรงเรียนของไมค์นั้นก็คือที่เดียวกับกอล์ฟนั่นเอง และที่เขาไปเองคนเดียวได้เพราะว่ามีคนขับรถพาไปส่งน่ะสิ
“ไมค์ไม่ไปพร้อมหญิงหรอ”แม่ตะโกนถามออกมาแต่ไม่ทันเสียแล้ว ไมค์เข้าไปนั่งในรถพร้อมกับบอกคนขับให้ขับไปโรงเรียนทันที เมื่อมาถึงโรงเรียนร่วมฤดี ไมค์ก็ค่อยๆก้าวลงจากรถท่ามกลางสายตาของผู้คนที่จับจ้องมาที่เขาคนเดียว แต่ไมค์ก็ไม่สนใจอะไรแต่ส่ายตากับเหลือบมองหาใครบางคนที่น่าจะมารอเขาตังนานแล้ว
“ว่าไงไอ้ไมค์”เสียงที่เล่นๆเอ่ยขึ้นทำเอาไมค์ต้องรีบหันไปมองและยิ้มให้กับเพื่อนรักที่จากกันมานานทันที
“ว่าไงไอซ์ ไม่ได้เจอกันนานแกดูตัวเล็กไปปล่อยเนี่ย”ไอซ์ยิ้มแห้งๆก่อนที่จะตะโกนด้วยเสียงอันดังลั่น
“ใครจะเหมือนแกวะ ที่สูงขึ้นน่ะเห่ย”ว่าแล้วก็เดินไปพร้อมๆกับความโกรธ ไมค์ที่รู้สาเหตุก็รีบเดินไปหาทันทีเพราะถ้าหากไม่มีเจ้านี่วันนี้เค้าคงไม่รู้ว่าตัวเองจะเรียนยังไงแน่นอน เพราะไม่รู้จักทางอ่ะ แล้วอีกอย่างถ้าหากเขาต้องการที่จะได้พี่กอล์ฟมาอยู่ในอ้อมกอดหล่ะก็ ก็ต้องอาศัยเจ้านี่ แค่คิดถึงแผนในอนาคตที่จะได้ครอบครองคนน่ารักก็ทำเอาไมค์ถึงกับยิ้มออกมาด้วยความหวังของชัยชนะทันที
แผนของไมค์จะเป็นเช่นไร แล้วไอซ์มาเกี่ยวอะไรกับแผนการนี้ รวมถึงความรักของชินและกอล์ฟจะยังคงอยู่หรือไม่เมื่อมีน้องชายตัวแสบเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย พวกเขาจะเป็นเช่นไรต่อไป ความรักและความเกลียดชังของกันและกัน ทุกสิ่งจะอยู่ที่ใคร ต้องติดตามในรักเริ่มที่ 1%จากน้องชายตัวแสบ ในตอนต่อไป
ความคิดเห็น