สาวห้าวกับหนุ่มหน้าสวย

ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2

ห้องเรียน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ห้อง 4

"เอาหล่ะทุกคนวันนี้ครูจะแนะนำเด็กนักเรียนใหม่ที่พึ่งย้ายเข้ามานะ เข้ามาได้ โอทานิ เคียว"อาจารย์กวักมือเรียกให้ชั้นเข้าไป  ชั้นเลยรีบเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับแนะนำอย่างมารยาทที่สุดคิดว่านะ

"สวัสดีฮะ ชั้นชื่อโอทานิ เคียว พึ่งย้ายเข้ามาใหม่ยินดีที่ได้รู้จักนะ"เมื่อชั้นพูดจบก็ต้องเขินเป็นธรรมดา เพราะว่านี่นับเป็นโรงเรียนแรกเลยก็ว่าได้ที่ชั้นต้องพูดแนะนำตัว ก็พ่อน่ะสิดันให้ชั้นย้ายมาตอนกลางเทอมซะได้ปกติก็ให้เรียนตอนเปิดเทอมแท้ๆ

"เอาหล่ะ โอทานิเธอไปนั่งโต๊ะข้างๆที่ว่างตรงนั้นละกันนะ จิงๆตรงนั้นเป้นที่นั่งของ ซาทากิ ยูนะ น่ะแต่ว่าไม่รู้ไปไหนเธอไปนั่งตรงนั้นละกันนะ"ชั้นพยักหน้าให้กับอาจารย์พร้อมเดินไปยังโต๊ะแถวกลางตัวที่ 4 หลังจากที่ชั้นนั่งประจำที่ของตนเองไม่นานนักก็มีเด็กผู้หญิงน่าตาน่ารักที่นั่งอยู่ข้างหลัง มาสะกิดเสื้อชั้นทำเอาชั้นต้องรีบหันไปหาทันทีเพราะนึกว่าจะมาหาเรื่องแต่พอหันไปกลับไม่ใช่อย่างนั้นดีนะที่ไม่ด่าออกไปซะก่อนไม่งั้นชีวิตโรงเรียนนี้ของชั้นคงจบ

"มีไรหรอ"ชั้นถามอย่างไม่มีอารมณ์

"เอ่อชั้นชื่อ นานะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ทากะ นานะน่ะ"นานะพูดพร้อมยิ้มให้ชั้นราวกับว่าชั้นเป็นเทพบุตรอย่างนั้นแหละ ชั้นจึงยิ้มตอบอย่างมีมารยาทพร้อมกับสวัสดีนั่นเอง

"ยินดีที่ได้รู้จักเหมือนกันกันนานะ"ชั้นพูดพร้อมกับมอบรอยยิ้มอ่อนโยนให้นานะมั้ง ไม่งั้นนานะคงไม่หน้าแดงอย่างนั้นหรอก ชั้นละเซ็งจริงๆที่ต้องมีหน้าตาแบบนี้แถมรูปร่าง เสียง ที่ใครๆต่างทักชั้นว่าชั้นเป็นผู้ชายอยู่เรื่อย

"แต่ทำไมเคียวถึงชื่อเคียวหล่ะ"จะตอบดีมั้ยเนี่ย ชั้นคิดอยู่นานก่อนจะตัดสินใจตอบคำถามของนานะ

"อ๋อพ่อชั้นอยากได้ลูกชายทั้งบ้านน่ะเลยตั้งชื่อเหมือนผู้ชายให้ชั้นน่ะ"ชั้นพูด นานะทำหน้าอยากจะถามอะไรชั้นต่อ แต่อาจารย์ก็พูดขัดขึ้นมาซะก่อน ชั้นนึกขอบคุณอาจารย์จริงๆเลย

"นี่ตรงนั้นน่ะ คุยกันจังเงียบหน่อยได้มั้ย"ชั้นพยักหน้าก่อนที่จะเหลือบมองไปที่นานะและเห็นนานะก็พยักหน้าให้อาจารย์เหมือนกัน แล้วชั้นก็หันไปสนใจกับบนกระดานทันที

"อ้อ โอทานิ เธอยังไม่ได้ชุดนักเรียนใช่มั้ย"ชั้นพยักหน้าทันทีเพราะอยากใส่ชุดนักเรียนโรงเรียนนี้เหลือเกิน ก็แหมใส่ชุดไปรเวทคนเดียวในโรงเรียนมันก็กระไรอยู่ ใส่ชุดนักเรียนก็ยังดีกว่าเป็นไหนๆ

"ค่ะ"ชั้นพูดพร้อมเขินนิดๆ ก็แหมแค่อยากลองใช้คำแบบที่ผู้หญิงเค้าใช้กันมั่งหนิ แต่สายตาของทุกคนรวมทั้งอาจารย์ต่างก็มองเหมือนชั้นเป็นตัวประหลาดทำเอาชั้นทำหน้าไม่รองรับอารมณ์ทันที  

"เอ่อคือครูว่าน่ะ โอทานิเธอพูดว่าฮะหรือคับดีกว่านะแล้วอีกอย่างครูว่าผุ้อำนวยการโรงเรียนคงอนุญาติให้เธอใส่ชุดนักเรียนชายนะ เธอโอเคมั้ย"จะว่าไปก็ดีเหมือนกันนะ รูปร่างอย่างชั้นจะไปใส่กระโปรงเดี๋ยวเค้าจะหาว่ากระเทยเอา แต่พวกเพื่อนๆในห้องนี่สิตอบแทนชั้นทันทีเลยโดยที่ชั้นยังไม่ตอบอะไร ออกจะอึ้งไปหน่อยอ่านะ

"ดีค่ะอาจารย์"เมื่อได้คำตอบอาจารย์ก็รีบเดินออกไปทันทีเหมือนกลัวชั้นจะบอกว่าไม่อย่างไงอย่างนั้นแหละ

"ไม่ต้องงงหรอกเคียว เคียวน่ะพูดว่าฮะหรือคับเถอะแล้วใส่ชุดนักเรียนชายน่ะเหมาะกับเคียวอยู่แล้วไม่ต้องห่วง"ชั้นไม่ได้งงซักหน่อย  แต่ให้มาใส่ชุดนักเรียนชายนี่นะ ผู้อำนวยการโรงเรียนคงจะยอมหรอก แต่ชั้นก้คิดผิดไปถนัดตา เมื่ออาจารย์กลับมาอีกครั้งพร้อมกับแบบฟอร์มชุดนักเรียนชาย มีเสิ้อเชิ๊ตสีขาวหนึ่งตัว เน๊กไทหนึ่งเส้น กางเกงสีดำพร้อมกับเข็มขัด และเข็มตราโรงเรียนแล้วยังมีเสื้อนอกมันก็ออกจะดูดีนะแต่ให้ใส่จริงๆน่ะเหรอชั้นเลยลองตะโกนถามอาจารย์ดู อย่างเผลอตัวแบบว่าไม่ใช่อย่างนั้นหรอกอยากแกล้งอาจารย์น่ะเลยพูดคำแบบผู้หญิง

"อาจารย์คะ นี่หนูต้องใส่ชุดนักเรียนนี่หรอคะ"โหย อาจารย์ทำตาขวางทันทีเลยอ่า ชั้นเลยตั้งปฏิธานเลยว่าจะไม่พูดคำว่าค่ะอีกเลยกลัวฮับ รังสืแผ่นซ่านไปทั่วร่างกายของอาจารย์เลยก็ว่าได้

"โอทานิชั้นบอกให้เธอพูดคับหรือฮะไงหล่ะ เพราะเธอพูดค่ะแล้วไม่สมกับตัวเธอแล้วอีกอย่างเธอควรใส่ชุดแบบฟอร์มของนักเรียนชายเพราะถ้าเธอไปใส่ชุดนักเรียนหญิงเค้าจะหาว่าเธอเป็นกระเทยนะอย่าหาว่าครูไม่เตือน"อาจารย์พูดตะคอกใส่ชั้น ก่อนที่จะยื่นชุดนักเรียนชาย 5 ชุดให้กับชั้น

"คับ"ทำไมทุกคนต้องเหมือนกับคนที่บ้านด้วยนะที่ให้ชั้นพูดคำว่าครับตลอดเวลาแต่ไม่เป็นไรมันชินปากแล้วนี่นา ดีเหมือนกันแฮะ 

"ดีมาก เอาหล่ะเรามาเรียนกันต่อได้แล้ว"เฮ้อจริงๆเลย เป็นอย่างนี้ทุกทีอาจารย์นี่เป็นอย่างนี้ทุกคนหรือเปล่าเนี่ย

"เคียวเธออย่าไปตำหนิอาจารย์ นาเสะเลยนะเขาก็เป้นอย่างเนี้ยแหละภายนอกดูใจดีหงิมๆแต่เด็ดขาดนะ"ชั้นก็ว่าอย่างนั้นแหละนานะ

" เห็นได้ชัดเลย"ชั้นพูดกับนานะอย่างมีมารยาทก่อนที่จะต้องรีบหันไปสนใจกับกระดานก่อนที่จะเจออะไรเขวี้ยงเข้าใส่

พักกลางวัน

"เคียวยังไม่ไปเปลี่ยนชุดนักเรียนอีกหรอ"ก็ว่าจะไปเปลี่ยนแต่ไม่รู้ห้องนี่นา ก็พวกเธอไม่ยอมบอกนี่มาว่าได้ไงเนี่ย

"อ๋อจะไปเดี๋ยวนี้แหละแล้วนานะเธอรู้มั้ยห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าน่ะอยู่ไหน"ชั้นถามอย่างสุภาพที่สุดกลัวปล่อยความโมโหออกมา

"อ๋อตามชั้นมาสิ"แล้วชั้นก็เดินตามนานะไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าท่ามกลางคนที่มองชั้นอย่างเขินๆอีกเช่นเคย รุ้สึกหงุดหงิดไงก็ไม่รู้

"ห้องนี้แหละ"ชั้นเดินเข้าไปในห้องที่นานะชี้ให้เข้าไป แล้วรีบวางเสื้อนักเรียนลงพร้อมกับถอดเสื้อทันที โดยมีนานะยืนอยู่ถัดไปจากชั้นไม่กี่ก้าว

"นานะ ขอถามไรหน่อยนะ คนที่นั่งข้างชั้นน่ะที่ชื่อว่า ยูนะ เป้นคนยังไงหรอ"ดูท่านานะจะดีใจไม่น้อยที่เห็นชั้นพูดอะไรออกมา สงสัยคงรอชั้นถามอยู่หล่ะมั้งเนี่ย

"เป้นคนดี ร่าเริงแล้วก้เป้นเพื่อนสนิทชั้นด้วย"อืม..แต่ยังไงก็ขอเจอด้วยตัวเองดีกว่า

"งั้นหรอ"ชั้นพูดพร้อมกับผูกเน็คไทให้เข้าที่

"เสร็จแล้วไปกันเถอะ"ชั้นพูดพร้อมกับหยิบเสื้อนอกขึ้นมาสวม นานะมองชั้นตาค้างเลยทีเดียวทำเอาชั้นเหงื่อตกทีต้องเจอกับปฏิกิริยาแบบนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้

"เคียว เท่มากเลย"เฮ้อ ไม่อยากจะด่าชั้นเป็นผู้หญิงนะเว้ย

"งั้นหรอ "ชั้นพูดเสียงห้าวอย่างหน่ายๆพร้อมกับเดินออกจากห้อง ระหว่างที่กำลังจะเดินไปโรงอาหารก็ได้ยินเสียงซุบซิบกัน

"นี่นั่นน่ะหรอ เคียวเด็กใหม่พึ่งย้ายมาเท่มากเลยอ่ากรี๊ดดดดเค้าหันมาหาพวกเราด้วยหล่ะ"เด็กผุ้หญิงที่ชั้นเดินผ่านจะซุบซิบกันด้วยประโยคนี้ตลอดทำเอาชั้นชักรำคาญอยากรีบเดินไปห้องอาหารให้เร็วที่สุด

"นี่รอชั้นด้วยสิ"นานะว่าอย่างงอนๆชั้นจึงหยุดเดิน แล้วรอนานะ ก่อนที่จะเดินไปยังห้องอาหารด้วยกันกับนานะที่ยิ้มร่าเริงอย่างมีความสุข

"นานะ"ใครก็ไม่รู้โบกมือเรียกนานะ แล้วนานะก็รีบเดินเข้าไปทักทายคนนั้นทันที

"ยูนะ นี่เคียวนะ"นานะแนะนำชั้นให้กับเพื่อนของเค้า ชั้นมองยูนะอย่างพินิจพิจารณาว่ามันรู้สึกหน้าตาคุ้นๆยังไงไม่รู้

"เคียวขอบคุณนะที่พาไปห้องพยาบาลน่ะ"ยูนะว่าพร้อมยิ้มอ่อนหวานให้กับชั้น  ชั้นนึกออกแทบจะทันทีว่ายูนะก็คือผู้หญิงคนนั้นน่ะเหรอ

"เธอเด็กคนที่เป้นลมต่อหน้าชั้นน่ะหรอ"ชั้นถามอย่างตกใจเกือบจะลืมมันไปแล้วเชียวว่ามีเด็กผู้หญิงมาเป็นลมต่อหน้าต่อตา 

"ช่ายแล้วอย่าลืมกันง่ายๆสิ แล้วอีกอย่างรูมเมทของเคียวคือพวกเรา 2 คนกับอีกคนนึงที่ตอนนี้ไม่สบายนอนอยู่ที่หอ"ว๊ากกกกกชั้นลืมซะสนิทเลยว่าจะต้องมีรูมเมท แต่เป็นสองคนนี้ก็ไม่เลวแฮะ

"ชั้นลืมไปดูห้องเลยแฮะ"ชั้นว่าอย่างเขินๆ

"เอ่อพวกเธอจ้องชั้นทำไมเนี่ย"ชั้นว่าพร้อมทำหน้าเซ็งๆ จ้องกันอยู่ได้

"ไม่มีไรหรอกกินไรหล่ะเดี๋ยวชั้นไปซื้อให้"นานะว่าพร้อมกับดึงแขนชั้นให้นั่งลงเก้าอี้ฝั่งตรงข้างกับยูนะ

"เอ่อไม่ต้องหรอกเดี๋ยวชั้นไปซื้อเอง"ชั้นว่าพร้อมทำท่าจะลุก

"ไม่เป้นไรหรอกนะกินไร"นานะยังคงถามต่อไป ชั้นถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนที่จะสั่งรายการอาหารให้กับนานะ

"เอา ข้าวห่อสาหร่าย แล้วก็น้ำเปล่าขวดนึงละกันนะ เอ้านี่ตังค์"ชั้นยื่นตังค์ให้กับนานะแต่นานะไม่รับ ทำไมไม่รับวะ งงนะเว้ย

"คือเคียวที่นี่เค้าใช้บัตรนักเรียนจ่ายแทนเงินทุกอย่างน่ะ ไม่ว่าจะเป้นการเข้าห้องเรียน หรือเข้าที่ต่างๆน่ะ"เฮ้อวันนี้เป็นไรเนี่ยลืมอีกแระ เอาเหอะเรายังไม่ได้บัตรนักเรียนนี่หว่า

"โทษทีชั้นลืมไปน่ะว่าอาจารย์ก็บอกมาว่าอย่างนั้นแต่ชั้นยังไม่ได้บัตรนักเรียนเลย"นานะยิ้มทันที ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ตั้งแต่เจอกันนี่ยิ้มจนแก้มแทบปริแล้วนั่นน่ะ

"ชั้นจ่ายให้ก่อนก็ได้วันหลังเคียวค่อยคืนชั้นนะ"นานะพูดพร้อมเดินไปอย่างร่าเริง

"เคียว"ยูนะเรียกชั้น หลังจากที่เราเงียบกันอยุ่นาน

"หืม มีไรหรอ"ชั้นถามด้วยเสียงที่ออกจะห้าวๆไปหน่อย ก็มันลืมตัวนี่เสียงมันเป็นอย่างนี้เองทำไงด้ายยยย

"เอ่อ คือ เคียวจะเข้าชมรมไรอ่ะ"เอ...ชมรมไรดีนะ งั้นเอานี่ละกันเล่นมานานละ

"บาสน่ะ"ยูนะทำหน้าดีใจสุดขีดทำเอาชั้นต้องถามให้หายข้องใจว่าดีใจไปทำไมวะชั้นเข้านะเว้ย

"ดีใจเรื่องไร"แหน่ะถามแล้วยิ้มอีกเฮ้อ เราได้เพื่อนยังไงเนี่ย ยิ้มแทนคำตอบทั้งสองคนเลยเฮ้อ เหนือ่ย

"ก้ดีใจที่จะได้เห้นเคียวชู๊ตบาสไง เคียวเท่ออก"ยูนะพูดอย่างอารมณ์ดี แต่ก็ทำให้เส้นเลือดปุดๆขึ้นมาบนหัวของชั้นได้เล็กน้อย

"อ่านะ"เป้นประโยคที่สั้นๆง่ายๆสำหรับชั้นในตอนนี้ ที่ไม่รุ้ว่าจะพูดอะไรดีกับคนตรงหน้า
(อยากจะขอตั้งกฏกับเรื่องนี้ด้วยนะฮับ ไม่รู้ว่าจะมีคนอ่านหรือเปล่า แต่ขอตั้งกฏเอาไว้ก่อนดีกว่า กฏนะฮับก็คือ ถ้าเม้นไม่ครบ 6 คนในวันเดียวกันจะดองเรื่องนี้ฮับ ขอความกรุณาด้วยฮับ)