คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Fic เวียน GM! ประเดิมโดย shinichi
ฝากเรื่องนี้อีกเรื่องด้วยนะฮับ เรือ่งนี้เป็นฟิกเวียนที่เกิดขึ้นจาก ข้าพเจ้าและ modiiz ยังไงก็ขอฝากไว้ด้วยนะฮับ เม้นให้ด้วยนะฮับ ขอบคุณฮับ เชิญอ่านได้ฮับ
****************************************************************************************
รักร้ายๆของน้องชายตัวแสบ
CH 1 : U
“อะไรนะครับ!!!” เสียงของเด็กหนุ่มหน้าหวานที่แทบจะเป็นขวัญใจของทุกคนตะโกนดังลั่นบ้านเมื่อได้ยินจากปากของพ่อแม่ที่บอกถึงเรื่องสำคัญให้เขารู้
ในตอนเช้านี้ ผิดกับพี่ชายของเขาที่ตอนนี้กำลังนั่งดื่มกาแฟอย่างไม่ค่อยใส่ใจนัก
“จะโวยวายอะไรนักหนาเจ้าไมค์” ผู้เป็นพ่อเมื่อได้ฟังเสียงลูกชายตะโกนลั่นบ้านก็ถึงกับสำลักน้ำก่อนที่จะเริ่มคำถามที่ปนไม่ค่อยพอใจหน่อยหนึ่ง
แต่ก็แสนเอ็นดูกับเจ้าไอ้ลูกชายขี้โวยวาย แถมยังเลือดร้อนเสียด้วย ผิดกับลูกชายของเขาอีกคนหนึ่งที่มันจะเรียบง่ายธรรมดาๆ
“ก็จะไม่ให้ผมโวยวายได้ยังไงเล่า พ่อครับ แม่ครับ จะให้ผมกับพี่กอล์ฟไปอยู่โรงเรียนชายล้วนหรอครับ ไม่เอานะครับแล้วอย่างนี้ผมจะหาแฟนที่เป็น
ผู้หญิงได้ยังไงเล่า แล้วแถมน่าตาของผมก็เป็นอย่างนี้อยู่แล้ว พ่อกับแม่จะไม่กลัวผมโดนฉุดหรอครับ” นัยส์ตาที่แสนจะอ้อนวอนอย่างเจ้าเล่ห์ได้ถูกส่ง
มาให้กับผุ้เป็นพ่อและผู้เป็นแม่อย่างเร่งด่วน เพื่อที่ตัวเองจะได้พ้นภัยกับการที่จะต้องเข้าไปอยู่ในโรงเรียนชายล้วน
ลองคิดดูสิ หากเขาเข้าไปอยู่ในโรงเรียนชายล้วน เรื่องหน้าตาของเขาที่เหมือนผุ้หญิงน่ะ ไม่ค่อยเท่าไหร่หรอก เพียงแต่ว่าเขาจะหาแฟนไม่ได้น่ะสิ
“จะโวยวายทำไมไมค์ ก็แค่โรงเรียน แล้วอีกอย่างโรงเรียนข้างๆน่ะหญิงล้วนชื่อดังนายไม่สนใจหรอ” ในที่สุด กอล์ฟผู้ที่เป็นพี่ที่แสนดีของไมค์ก็ต้องเอ่ย
ขึ้น เมื่อสังเกตเห็นพ่อแม่ที่ทำหน้าลำบากใจ
ถึงแม้เขาจะรู้ว่าสิ่งที่ไมค์พูดออกมาเมื่อตะกี้มันจะไม่ทำให้พ่อแม่ต้องรู้สึกกังวลเลยแม้แต่น้อย แต่เขารู้ดีว่าสิ่งที่พ่อแม่ของเขากังวลก็คือ ทำไมไมค์ต้อง
ตะโกนใส่พ่อแม่ของเขาขนาดนั้น เขาก็เลยบอกเรื่องโรงเรียนหญิงล้วนให้ไมค์ฟัง แล้วมันก็ได้ผล...
“จริงหรอ แล้วทำไมไม่บอกตั้งแต่แรก อย่างนี้ไม่มีปัญหา” พ่อกับแม่ถอนใจเล็กน้อย ก่อนที่จะเหลือบสายตาขอบคุณให้กับความคิดดีๆของกอล์ฟ
ลูกชายที่แสนจะน่ารัก ถึงจะดูเหมือนเข้มแข็ง แต่พวกเขาทั้งสองคนที่เป็นพ่อแม่ก็รู้ดีว่า...
...สิ่งที่กอล์ฟเป็นอยู่ในตอนนี้เพียงแค่ปิดบังความอ่อนแอของตนเองเท่านั้น ส่วนไมค์ถึงจะดูเหมือนคนอ่อนแอ แต่จริงๆแล้วไม่ได้อ่อนแอเลย
แถมตอนนี้ก็ดูเหมือนกับนิสัยก็ยิ่งจะเจ้าเล่ห์ขึ้นเยอะเหมือนกัน...
“จริงสิ ตกลงยอมไปแล้วใช่มั้ยจ๊ะลูกรัก” ไมค์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะค่อยๆกินขนมปังทีอยู่ในมืออย่างมีความสุข ในชีวิตของไมค์คนนี้ จะไม่มีวัน
ขาดผู้หญิงได้อย่างแน่นอน และอีกอย่างคือ เขาไม่เคยแพ้ใคร ใครๆก็รู้ว่าคนที่ใหญ่ที่สุดในซอยนี้ก็คือไมค์คนนี้ ที่เป็นเจ้าของฉายาว่า....
"เจ้าชายหน้าหวานที่แสนจะเหี้ยมโหด"
...มันช่างเป็นฉายาที่เขาแสนจะภูมิใจไม่น้อยเลยทีเดียว
“ครับ” ไมค์พูดพร้อมกับยิ้มนิดๆที่มุมปาก แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นพี่กอล์ฟของตนที่กำลังนั่งดื่มกาแฟอย่างสุขุมและรอบคอบ
ไม่ว่าเมื่อไหร่ร่างบางที่อยู่ข้างกายของเขาก็มักจะอยู่เคียงข้างเขาเสมอ ถึงแม้กอล์ฟจะเป็นพี่ชายของไมค์ แต่ไมค์ไม่เคยเรียกกอล์ฟว่าพี่เลยซักครั้งหนึ่ง
จะเรียกก็ตอนที่อยากจะอ้อนเท่านั้น อาจจะเป็นเพราะว่ากอล์ฟมีร่างกายที่บอบบางกว่าเขา หน้าตาก็ใกล้เคียงกับเขาแต่นิสัยต่างกันสุดขั้วคือ กอล์ฟชอบ
คิดอะไรอยู่คนเดียวเสมอและชอบเก็บงำความรู้สึกเอาไว้
“กอล์ฟ ทำไมนายถึงเต็มใจที่จะไปเรียนที่นั่นหล่ะ” เมื่อทั้งสองขึ้นมาข้างบนห้องนอนที่พวกเขานอนด้วยกัน ไมค์ก็ปริปากถามกอล์ฟทันทีด้วยความงุนงง
ตอนแรกเขาก็แปลกใจมากพอแล้วที่เห็นว่ากอล์ฟดูเหมือนจะไม่ค่อยใส่ใจกับการย้ายโรงเรียนเลยแม้แต่น้อย แต่คำตอบที่ได้จากร่างบางก็ทำเอาไมค์ถึง
กับโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงเล็กน้อย
“ก็พี่คิดว่า พ่อกับแม่คงจะมีเหตุผลน่ะที่ให้พวกเราสองคนย้ายไปเรียนที่นั่นน่ะ” นั่นสินะ ไม่ว่ายังไงๆ กอล์ฟก็มักจะตามใจพ่อแม่อยู่เสมอ ไม่เคยคิดที่จะ
ทำอะไรเกินเลย เป็นเด็กดีของพ่อแม่อยู่เสมอ ทั้งสุขุม และรอบคอบ เพราะอย่างนี้ทำให้คนอย่างไมค์คนนี้กลายเป็นคนเลวในสายตาของทุกคน ทำให้
ไมค์คนนี้ต้องเที่ยวผุ้หญิงไปวันๆ ลืมรอยยิ้มที่แสนจะจริงใจนั้น และกลายเป็นรอยยิ้มที่ปั้นหน้าไปวันๆเพียงเท่านั้น
“ไม่ว่ายังไงนายก็เป็นอย่างนี้เสมอ รู้มั้ยว่าฉันเกลียดนาย” คำพูดที่มักพูดออกมาเสมอ ไมค์อาจจะไม่คิดอะไร แต่กอล์ฟนั้นแสนจะเจ็บ....
นี่เขาไม่สมควรที่จะเป็นพี่คนใช่มั้ย ไม่อย่างนั้นทำไมไมค์ถึงไม่คิดที่จะแยแสและเรียกเขาว่าพี่ซักครั้งหนึ่ง อย่างที่ไมค์บอกเขาไม่เคยซักครั้งที่จะไม่ทำ
ตามคำบอกของพ่อแม่ แต่ทุกครั้งที่เขาเชื่อฟังก็จะได้สิ่งดีๆเสมอ ไม่มีสิ่งไหนเลยที่คนเป็นพ่อแม่ทำให้เขาเจอเรื่องร้ายๆ เขาไม่เข้าใจ ว่าทำไมไมค์ถึงได้
ตั้งอคติกับเขาถึงขนาดนี้???
ภายในห้องที่ว่างเปล่า เหลือไว้เพียงร่างเพรียวระหงของเด็กหนุ่มเรือนผมสีน้ำตาลเข้มที่นั่งขมวดคิ้วจนคิ้วจะติดกันอยู่รอมร่อ กำลังนึกคิดว่าทำไม
ทำไมน้องชายที่แสนจะน่ารักของเขาใน 10 ปีก่อนถึงได้กลายเป็นเด็กหนุ่มที่เที่ยวเล่นไปวันๆ แถมยังไม่เรียกเขาว่าพี่อีก มันทำให้หัวใจดวงน้อยๆที่แสน
จะปลอบบางของเขาที่พยายามทำหน้าที่ที่สมกับเป็นพี่ชาย ต้องปวดร้าวแทบทุกครั้งที่น้องรักของเขาพูดเพียงแค่คำว่าเกลียดเขาอยู่ทุกครั้งไป...
“อย่าคิดมากเลย มันคงเป็นช่วงเวลาในการปรับตัวหล่ะมั้ง เราเองก็เคยผ่านมันมาแล้วนี่” พึมพำออกมาก่อนที่จะค่อยๆล้มตัวลงนอนอย่างช้าๆ เพื่อจมดิ่ง
สู่นิทรา และยอมรับกับความจริงที่กำลังจะเกิดขึ้น พรุ่งนี้แล้วสินะที่เขาจะต้องย้ายไปโรงเรียนชายล้วนที่แสนจะชื่อดัง!!
“ผมกลับมาแล้ว” ถึงจะพูดว่าเกลียดแต่ตัวของไมค์เองก็ต้องยอมรับว่า พี่ชายที่แสนดีของเขาคงจะเจ็บกับคำพูดของเขามากน้อยเพียงใด ในวินาทีที่เขา
พูดคำว่าเกลียดออกไป แววตาที่แสนเศร้าของกอล์ฟก็จะบอกไมค์ได้ว่า กอล์ฟเสียใจแค่ไหน แต่เขาก็ไม่เคยสนใจแถมยังหนีออกมาซะดื้อๆ เพียงเพราะ
ไม่อยากที่จะอยู่เห็นหน้าร่างบางที่มีแต่คนรักหรอกนะ ใช่สิ เขามันคนเลว ในขณะที่คนตรงหน้าเป็นพี่ชายที่แสนดี
หลังจากที่ไมค์ยืนอยู่ที่ปลายเตียงก็นานแล้ว เพื่อมองคนร่างบางที่กำลังนอนอย่างน่ารัก ไมค์ละสายตาก่อนที่จะเดินเข้าไปยังห้องอาบน้ำเพื่อชำระ
ร่างกายของตนแล้วรีบเดินมานอนที่เตียงข้างๆของร่างบางเพื่อจมดิ่งสู่นิทรา รอคอยวันพรุ่งนี้ที่จะต้องไปโรงเรียนใหม่ ที่ตอนแรกเขาไม่อยากเข้า
แต่ตอนนี้เขากลับรออย่างใจจดใจจ่อว่าเมื่อไหร่ที่เขาจะได้ผู้หญิงหน้าตาน่ารักมาครอบครองเสียที...
...คติของเขาคือ ผู้หญิงมีค่าแค่เพียง 1 อาทิตย์เท่านั้น...
ความคิดเห็น