คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Part 4
- - - - - - - - - Shindong talk- - - - - - - - - - - -
“ย้า ... อิ่มจังเลยเฮ้อๆ” ผมพูดอย่างมีความสุขพร้อมกับเอามือไปโอบเอวของคนข้างๆเอาไว้นั้นก็คือ...
“นิ ปล่อยเพื่อนฉันเลยไอ้หมูชิ้น” เอิ่มผมไม่รู้นึกว่าซองมินเพื่อนรักผมนี่หน่า ...
“คร้าบ คุณท่าน” ผมค่อยๆเอามือออกจากเอวบางๆนุ่มๆของฮีซอล(เอิ่มผมไม่ได้คิดอะไรน่ะผมเปล่าน่ะก็นุ่มจริงๆ -3-)
“ไม่เป็นไรหรอกซองมินซอลไม่ถือหรอก ^^” โอ้วรอยยิ้มเหมือนดังกลีบดกุหลาบที่กำลังบานอย่างสวยงามช่างหน้าหลงไหลจริงๆ (ผมจะกะอักเลือด)
“เห็นไหมซองมิน ฮีซอลเพื่อนนายไม่ถืออ่า อิอิ” แล้วผมก็เอามือไปโอบไหลขาวนุ่มของฮีซอลเอาตัวเข้าไปใกล้ๆได้กลิ่มน้ำหอมกลิ่นกุหลาบหอมชะมัดเลย ><’ แต่...ซองมินมองผมตาขว้างเลยแฮะ ยังกับจะเอาผมไปทำหมูอบบาบีคิวแหนะปล่อยดีกว่าเรา = =;
“โอเคๆปล่อยก็ได้ๆ อะแห่มทำเป็นห่วง~”
“รีบๆ ปล่อยส่ะเลย...มือนี้นายจ่ายโอเคน่ะ?” ผมหันกลับไปมองซองมินแทบไม่ทัน
“เมื่อกี้ว่าไงน่ะ?”
“นายจ่าย นายเลี้ยง!” ชัดเลยทีนี้!
“...” ผมนั่งอึ้งกับบินค่าอาหารบนโต๊ะ...
“เอ่อ...” พูดไรไม่ออก
“ซองมินไปแกล้งดงฮี เดี้ยวฉันช่วยจ่ายก็ได้น่ะดงฮี” โอ้วนางฟ้าของผม(รึ)
“ไม่หรอกหรอก ซอลมันจ่ายได้บ้านมันรวยแค่นี้จิ้บๆ ขนาดมันยังซื้อบ้านพักที่เกาะส่วนตัวมันยังซื้อได้เลย” ... ไอ้ซองมิน -*-
“ให้ใครหรอ ดงฮี?” เอิ่ม ฮีซอลก็ช่างสงสัยเนอะ TT ผมยังไม่ได้ซื้อสักหน่อย
“ก็ให้ “ฮยอกแจ” เป็นของขวัญวันเกิดไง จริงไหมไอ้ชิ้น” นั้น...บ้าผมแค่ซื้อเกาะไว้บ้านพักยังไม่ได้สร้างเลย~
“บ้า ไอ้มิน*แค่ซื้อเกาะไว้เฉยๆ บ้าน*ยังไม่ได้ให้สถาปิกออกแบบเลยจะซื้อได้ไงไอ้มั่ว -*-“
“ฮยอกแจคนนั้นคงโชคดีมากเลยอ่า~”
“555 ก็ไม่เท่าไรหรอกปีนี้ครบ 20 เอาให้มันแค่ครั้งนี้แหละปีเดียว”
“อ่ะแห่มๆ ไม่ค่อยลงทุนเลยน่ะหมูชุบทอง ไอ้ฮยอกให้มัณฑนากรมาแต่งห้องนอนให้นิใช่ม่ะ” เอ่อ...มันติดกล้องวงจรปิดไว้ที่บ้านผมรึไงกันเนี่ย = =
“ก็ใช่”
“เพื่อนสนิ๊ททททสนิททำให้ชอบล่ะสิ”
“อืมชอบมาก”
“ฮ่าๆ แล้วนี่ที่ซื้อให้เพราะเซอร์ไพรมันเพราะมันคือของขวัญให้เพื่อนโคตรรรรรสนิ๊ททสนิทใช่ม่ะ?”
“อ่าห่ะ~” สั้นๆง่ายๆได้ใจความ
“ผมเริ่มอิจฉาฮยอกคนนั้นแล้วสิ ดงฮีทำให้ขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ^^ ทำให้กับเพื่อนสนิทๆทุกคนใช่ไหม”
“ซองมินคงเป็นหนึ่งในนั้น” นั้นยกตัวอย่างใครไม่ยกดันเอาไอ้มิน = =
“หื้อ! วันเกิดผมได้แค่...เอ่อนึกก่อนน่ะ”
“แค่...ก็แค่โดเรมอนตัวเท่าบ้านตัวนึงกับสูทสีขาวแค่นี้แหละ= =”
“เอ๋...” นั้นซอลๆทำหน้าสงสัยอีกแล้ว
“ครับ??”
“แล้วทำไมให้มินน้อยจังหล่ะ?” พอผมจะตอบก็มีเสียงแทร๊กมา!
“ก็เพราะมันสองคนสนิทกันมากมากและมากอินฟินีตี้มากเลยแหละ” ถ้าไอ้มินมันจะเกือกตอบเท่าผมน่ะไม่ต้องให้ผมตอบเลยดีไหมคุยกันสองคนพอ
“อ๋อ ครับ”
“เห้ยๆๆพอๆๆ ไปๆๆ” ผมพูดแทร๊กไปกว่าจะปานปลายกว่านี้~
“เออๆไปๆๆ *ก็จะอ้วกกับเรื่องของ**สองคนแหละ”
ผมก็จัดแจงจ่ายเงินเสร็จก็ออกจากร้านทันทีแล้วก็จะกลับบ้าน
“เห้ยไอ้มิน*กลับบ้านห่อนน่ะ”
“เดี้ยวผมไปส่งไหม ฮีซอล?” ผมอาสาไปส่งเขาเพราะกลัวจะไม่มีรถกลับ
“ไปเหอะม*อ่ะ เดี้ยวทางนี้จัดการเอง”
“อืม สวัสดีครับฮีซอล ^^” ผมยิ้มบอกลาก่อนจะเดิยไปหารถคันสีดำของผม
พวา รา Mr.simple simple simple !!
“อ้าวฮยอก?” ผมเอาไอโฟนขึ้นมาดูแล้วก็พบว่าเป้นฮยอก
(เห้ยตอนนี้ทำไร?)
“จะกลับบ้านออกมาธุระข้างนอก”
(กับใคร?)
“ซองมิน กับเพื่อน”
(อ๋อ แล้ว...เออช่างเหอะ! แล้วว่างไหม?)
“อืม จะทำไม?”
(ขอไปหาที่บ้านหน่อยดิ ว่างๆไม่มีไรทำ)
“อืม เดี้ยวไปรับโอเค?”
(จะรอ บาย)
แล้วผมก็กดวางสายไป
“ลาน่ะครับทุกคน” ผมกล่าวลาอย่างเป็นทางการอีกรอบ
15 นาทีไปบ้านฮยอกแจ
ตู้ด ตู้ด ๆ (เสียงกดเบอร์ฮยอก)
“ฮัลโหลออกมาเลยฉันอยู่หน้าบ้าน” แล้วผมก็ตัดสายทิ้งไป ~
“เฮ้ยยย มาแล้วๆๆๆ~~”
“ขึ้นรถมาเร็วๆ” ผมดันผระตูรถออกไปเพื่อให้ได้ยยินเสียงของผม
“แฮกๆๆ เออๆๆ”
ปัง!
“ไปได้ยัง ไปเร็วๆ”
“อืม” แล้วผมก็ขับรถไปบ้านผมทันที
.........................................................
ปล.มาอัพเพิ่มแล้วนะคะ TT ขอเม้นด้วยนะคะได้โปรด ~
ปล.2 แต่งตอนนี้รู้สึกว่าเม้นน้อยลงม้วกกก(วบพส.) T[++++]T'V
ปล.3 รู้สึกจะต้องจบเรื่องนี้เร็วๆซ่ะแล้ว มีคนรอวอนคยกับ อึนเฮ = =;
ความคิดเห็น