คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Part 8
Shindong talk -------
ก๊อกๆ แอ๊ดด
ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องซึ่งในมือผมอีกข้างมีของกินให้ไอ้ไก่มัน
“เฮ้ยมาแล้ว น้ำส้มคั้น ขนมปัง บลาๆๆ” ผมก้มหน้าก้มตาดูอาหารประเภทอาหารแล้วเอ่ยชื่อให้เพื่อนสุดที่รัก(?) ให้ผมฟังแต่...
“ZzZzzZ…”
“เอ่อ...หลับง่ายจริงๆเลย น่ะม*นี่ตกลงม*บ้านกุเพื่อเดินเล่นแล้วก็มาหลับแค่นี้? บ้านม*ก็มีน่ะ = =;”
“... อืมมมม~” เสียงฮยอกมันครางเบาๆ
“เฮ้อ ~ โตรึยังเนี่ยไอ้ไก่ นอนเป็นเด็กไปได้ อึบ~” ผมเอาผ้าห่มของผมห่มให้มันหายหนาวดูถ้าเหมือนจะหนาวมากนะตัวก็มีอยู่แค่นั้น(?)
“เฮ้อ งั้นไอ้ที่เอามาค่อยทำให้ใหม่ฉันขอกินก่อนล่ะกันน่ะ หิวเหมือนกันตื่นมาแล้วก็บอกด้วยล่ะกัน” ผมพูดทิ้งประโยคไว้โดยไม่ต้องการให้อีกคนตอบและไม่จำเป็นที่จะต้องได้ยินสิ่งที่ผมพูด
45 นาทีผ่านไป ~
“อ่า~ งืมม แง่มๆ”
“แอร้ยยยย ><’
“อ้าว ตื่นแล้วหรอ นี่จะเย็นแล้วยังไม่ได้กินไรนิ กินไรก่อนไหม?” ฮยอกเริ่มตื่นผมจึงหันไปถามด้วยความเป็นห่วง
“แล้วตอนนั้น ไม่ได้เอามาให้รึไง? นอนรออยู่”
“ก็เอามาแล้วหลับนี่หน่า ~ ก็เลยยย...”
“กินอ่าดิ” เหมือนกันจะรู้ทันคำตอบของผมนะ 5555
“ก็ใช่~ แต่ก็เรียกแล้วน้า”
“อืมมช่างเหอะๆ”
อึบ!
ผมลุกขึ้นไปหาไอ้ฮยอกแล้วอุ้มมันขึ้นแล้วอุ้มมันไปที่ห้องรักแขกมันก็ดิ้นตีผมจนผมจะเจ็บตายอยู่แล้ว
“เฮ้ยย!”
“เฮ้ยๆๆ ปล่อยดิ*”
“โอ้ยยย! ปล่อยดีๆได้ไหมกุเจ็บ-*-“ แล้วผมก็ปล่อยตัวไอ้ไก่ลงตามที่มันต้องการไว้ที่โซฟาห้องรับแขก
“รอตรงนี้เดี้ยวไปทำไรมาให้กิน นี่เปิดอะไรดูไปก่อนจะได้ไม่หลับอีกกินเสร็จเดี้ยวไปเล่นเกมกัน ว่ะฮ่าๆๆๆ”
“เออ~!”
25 นาที อันแสนยาวนานนนน~
“มาแล้วคร้าบบบบ” ผมเดินมาจากห้องครัวแล้วตะโกนให้รู้ว่าผมจะเอาของกินมันให้มันกินแล้วนะ
“อะไรอ่ะหอมอ่า อร่อยไหม?”
“ทำซุปฟังทอง กับนมข้าวโพดปั่นมาให้ หอมใช่ไหม?”
“อืม หอมดีแต่ไม่รู้รสชาติจะเป็นไง -3-‘”
“กินๆไปเหอะอย่างเรื่องมาก เดี้ยวไปแข่งกันต่อถ้าแพ้นายต้อง...” ผมเว้นวรรคแกล้งมันเล่นให้สนุก 555
“อะไร?”
“จะไปนอนบ้านด้วย 3 คืน” !!
“%O.o ไปทำพริกหยวกอะไรบ้านม*ก็มี” ผมโวยวายใส่ผม
“โห้ เหงาดิเหมือนม*นั้นแหละ แค่ 3 วันไม่ตายหรอก เพื่อนกันเปล่า” ใช่มุกนี้จบทุกที 555
“เออๆ ไปก็ไปเออขอกินก่อนน่ะ”
“เฮ้ยๆ ค่อนๆกิน นั้น! เละปากแล้วมาๆเดี้ยวเช็ดให้” ผมเห็นมันกินจนปากเละหมดแล้วผมเลยจะเอื้อมมือไปเช็ดให้แต่...
“เดี้ยวสิ” มันจับมือผมไว้
“... เดี้ยวก็เละหรอกไม่เช็ดรึรึไง?” ผมถามด้วยความมึนงง
“ใช่อย่างอื่นเช็ดได้ไหม?”
“เฮ้ยๆ อะไรๆ” ตอนนี้ผมเริ่มทำตัวไม่ถูกรู้สึกหวิ่วๆขึ้นมา
“ใช้ลิ้นเช็ดได้ไหม ~! เล่นแกอ่ะ” ป๊าดดด !!! นั้นมันคิดจะทำอะไรของมันเนี่ย
“บะ บ้า หรอตัวร้อนรึไง?”
“เอาสิ่ เช็ดให้หน่อย” ผมยื่นนห้ามาหาผมตอนนี้รู้สึกหัวใจผมเริ่มเต้นแรงหน้ารู้ว่าเริ่มร้อนขึ้นผมพูดขึ้นมาประโยคนึงเพราะคิดว่ามันคงแกล้งผม
“เฮ้ยๆๆ ไม่เอาๆ แกล้งกุใช่ไหมพอเหอะกุจะ...”
“อะไร” ใช่วิธีเว้นวรรคประโยชน์มันหยุดทุกครั้ง
“จะทนไม่ไหวอ่าดิ -3-‘ พอเหอะน่ะกุกราบ” ผมตอบไปแกล้งๆมันเพราะอย่างไงมันก็ต้องกลัวบ้างแหละนะผมรู้จักมันดีมีไอ้วอนด้วยไม่กล้าหรอก
“... เออๆ กุล้อเล่นแกลงกลับพอใจแหละ หน้าม*ตะลึงตกใจมากอ่ะ 555 สะใจสุดๆ”
“= =; เอิ่ม ได้ทีเอาคืนนี่เร็วจริงๆน่ะ”
“อิ่มยัง”
“อืม อิ่มแล้วแหละ”
“ไป ไปเล่นเกมกัน 5555 ม*ต้องแพ้กุ ก้ากกก ฮ่าๆๆ” ผมหัวเราะลั้ลล้าอย่างมีความสุข
“- -‘” แล้วผมก็ลากมันเข้าห้อง(?)...ไปเล่นเกมตามที่ผมพูดไว้ตั้งแต่แรกๆ
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ปล.ตอนนี้ลูกชิ้นแต่งตอนที่ XX อยู่คร้าบโอ้วเครียด TT จะทำไงให้อีย๊อกของลูกชิ้นไก่มันสะดิ้งเนี่ย โห้รู้สึกออกมา 8 ตอนมันเป็นคนที่ปกติธรรมด๊า ธรรมดามาก = =; ลูกชิ้นไก่จะพยายามนะคะเบ้เบ๋ ><
ปล.ขอบคุณที่อ่านนะคะ เม้นด้วยก็ดี = =
ความคิดเห็น