คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : You'r my destiny ~ Chapter 1[ 100% แล้วววว]
ในห้องนอนสีชมพูมีร่างบางร่างหนึ่งกำลังนอนเล่นโน๊ตบุ๊คอย่างสบายใจโดยมีร่างเล็กของน้องชายนอนแขวะอยู่ข้างๆ "พี่เควิ่น พี่คิดยังไงถึงแต่งห้องเป็นสีชมพูแป๋นขนาดนี้อ่ะ"ร่างเล็กถามพี่ชายอย่างงงๆ ส่วนร่างบางก็เล่นโน๊ตบุ๊คอย่างสบายใจเช่นเดิมโดยที่ปากก็ขยับเพื่อตอบคำถามให้น้องชาย "ดงโฮก็รู้ไม่ใช่หรอว่าพี่ชอบสีนี้อ่า~" ร่างบางตอบคำถามพร้อมทำท่างอนเล็กน้อย "ก็ผมนึกว่าพี่คนสวยของผมมี 'ความรัก' ซะอีก" ร่างบางถึงกับชงักเมื่อได้ยินน้องชายพูดว่าความรัก เพราะความรักของเค้ามันน่ากลัวเหลือเกิน เพราะคนที่เค้ารักทำเหมือนรักเค้าแต่ดันบอกว่าไม่รักซะงั้น แถมคนคนนั้นยังทำท่าจะข่มขืนเค้าด้วยซ้ำ 'พี่ไวท์ ผมรักพี่นะ ทำไมพี่ถึงไม่รักผม แล้วพี่ให้ความหวังผมทำไม ไม่ว่าชาติไหนผมก็จะไม่รักใครแล้วนอกจากพี่ ถึงพี่ทำผมเจ็บแค่ไหน ถ้าพี่มาง้อผม ผมก็จะยกโทษให้ ไม่ว่าพี่จะหลอกผมหรือไม่ ถึงพี่หลอกผมก็ยอม' หมดความคิดของร่างบางตอนนี้น้ำใสไหลรินอยู่บนหน้าหวาน "พี่ๆๆพี่เควิ่น!!!" ร่างเล็กที่รอฟังคำตอบของพี่ชายตะโกนอย่างหมดอารมณ์ ก็อยู่ดีๆพี่ชายสุดสวยก็ร้องไห้ซะงั้น "พี่ดงโฮๆ พี่เควิ่นเค้าเป็นอะไรของเค้าอะ" น้องเล็กสุดของบ้านเดินเข้ามาถาม ส่วนคนถูกถามบัดนี้ก็งงเป็นไก่ตาแตกกับอาการของพี่ชายสุดสวย "ชิ ไม่ถามก็ได้" น้องเล็กเดินไปอีกฝั่งของเตียง "พี่เควิ่นค๊าบ~บ พารังหิวข้าว~ว^o^ "น้องชายคนเล็กเดินไปออดอ้อนพี่ชายที่นับวันก็ยิ่งเหมือนหญิงง๊ามงามเข้าไปทุกที แถมยังมีหนุ่มหล่อมาตามจีบยาวเป็นหางว่าวอีกต่างหาก "จีฮวาน ไปรอที่โต๊ะทานข้าวก่อนนะ เดี๋ยวพี่ไปทำกับข้าวให้" คีพารังพยักหน้าหงึหหงักเป็นสัญญาณว่าเข้าใจ 'ฮ่ะ ฮ่า ผมดีใจจังมีพี่ทั้งสวยทั้งเก่ง ถึงแม้จะไม่ใช่ผู้หญิงก็เหอะ ^ ^ แต่พวกผมก็หวงพี่นะ ถ้ามาจีบพี่สาว เอ๊ย! พี่ชายของเราเมื่อไหร่ก็ต้องผ่านพวกเราให้ได้ก่อน เพราะพวกผมไม่ชอบคนแบบ พี่ไวท์ เพราะพี่ไวท์ทำพี่เควิ่นร้องไห้ มันไม่น่าให้อภัยเล๊ยจริงๆ ' "กริ๊ง" เสียงกระดิ่งหน้าบ้านดังขึ้น ทำให้คนตัวเล็กหลุดจากความคิดทันที "ใครน้า ไปดูดีกว่า ^o^" จีฮวานเดินสาวเท้าไปยังประตูหน้าบ้าน "พี่กอน!! มาได้ไงอะ" ร่างเล็กตกใจกับคนตรงหน้าเล็กน้อย เพราะเป็นคนที่เค้าแอบรักอยู่ "ทำไมพี่จะมาไม่ได้ล่ะเจ้าเตี้ย นี่ก็บ้านพี่เหมือนกันน้า~" คนสูงกว่าลากเสียงในตอนท้าย ทำให้ร่างเล็กหัวเราะชอบใจ "คิคิ พี่กอนน่ารักจังเลย" ร่างเล็กพูดพร้อมดึงประตูรั้ว แต่ประตูรั้วกลับดึงคนตัวเล็กไว้แทน "ถ้าไม่ไหว พี่เปิดเองก็ได้" คนตัวสูงกว่าพูด แล้วเลื่อนประตูรั้วอย่างง่ายดาย "จีฮวานหัดกินนมเยอะๆหน่อยสิ ตัวจะได้สูงๆ อีกอย่างจะได้มีแรงกับคนอื่นเค้าบ้าง พี่เคยเห็นตอนนายวิ่งที่โรงเรียน นายเหมือนจะเหนื่อยง่ายใช่มะ" คนตัวสูงกว่าพูดกับคนตัวเล็ก แต่คนตัวเล็กกลับก้มหน้างุดๆเพราะความเขิน >/////< แค่พี่เป็นห่วงผมแค่นี้ผมก็รู้สึกขอบคุณแล้วล่ะ "จีฮวาน จะมาไม่มา นับ1ถึง3ไม่มาอดกินข้าว จอง จี ฮวาน ได้ยินกุม้าย!!!"ตอนนี้สียงนางฟ้าที่กำลังจะแปลงร่างเป็นปีศาจดังตัดบทสนทนาของกอนกับจีฮวาน "พี่กอน แย่แล้วผมโดนงาบหัวแน่"จีฮวานทำท่าทางตกใจสุดขีดก่อนจะรีบวิ่งไปในครัว "ผมมาแล้วครับ"จีฮวานค่อยๆเดินเข้าไป เพราะกลัวจะโดนนางฟ้าทุบหัวแบะ "รีบๆกินซะ จะได้ไปเรียนพิเศษกับพี่อเล็ก พี่ซูฮยอน แล้วก็พี่คยองแจ"พอนางฟ้าพูดเสร็จกำลังจะหันหลัง แต่มีร่างสูงร่างหนึ่งกอดเอาไว้จากด้านหลัง "ไอกวังชอล!!ไอน้องบ้า!!ปล่อยดิ เว้ย!!" ด้านพี่ชายหน้าสวยก็เอาแต่ดิ้น ส่วนน้องชายก็กอดแน่นยิ่งขึ้น แถมยังเอาหน้าซุกซอกคอขาวของพี่ชายอีก "อ่า พี่เควิ่นหอมจัง อย่าดิ้นสิพี่ ผมคิดถึงนะคร้าฟฟ"นางฟ้าในอ้อมกอดของกวางหื่นก็ทำได้แต่ดิ้น "ไอ
กวังชอล ชั้น บอก ให้ ปล่อยยยย"นางฟ้ายังคงดิ้นต่อไป "ฮ่าๆ เวลากอดพี่ยังกะได้กอดนางงาม แต่เสียดายนางงามอาร๊ายย ขี้วีนชะมัด อ๊ะ หรือพี่จะเป็นครึ่งนางฟ้าครึ่งปีศาจ จุ๊บ" น้องชายตัวดีพูดแขวะพี่ชายที่สวยเกินชาย แถมพูดจบยังจูบที่แก้มพี่ชาย "อ๊ายยย ไอน้องชายบ้า มาขโมยจุ๊บ(แก้ม)ชั้นได้ไง ToT ชั้นจะเก็บไว้ให้สามีในอนาคต สวยไม่ยอมแล้วนะเว้ยยย" ตอนนี้เจ้าน้องชายตัวแสบลืมไปแล้วว่าพี่ชายคนสวยเคยเรียนเทควันโดมาตั้งแต่เด็ก เพราะอย่างนี้นี่แหละถึงไม่มีใครกล้าหือตอนที่นางฟ้าแปลงร่าง แต่โชคดีที่ร่างสูงมีเพื่อนเป็นนักเทควันโดเลยแอบไปฝึกมาเล็กน้อย ร่างบางปล่อยหมัดมาหวังให้ปะทะกับดั้งโด่งๆของน้องชาย แต่เจ้าน้องชายก็ดันหลบทัน และดึงเอวคอดของพี่ชายมาประชิดตัว OoO->สีหน้าเควิ่น ^.^ ->กอน Oo< ->จีฮวาน ตามด้วยคำพูดที่ชวนพี่ชายคนสวยจิ้นนิดหน่อย "ถ้าไม่ติดว่าพี่เป็นพี่ผมน้า ป่านนี้พี่ไม่เหลืออะไรไว้ให้สามีในอนาคตหรอก แต่ว่าไปแล้วผมก็ชักจะอดใจไม่ไหวแล้วดิ" ร่างสูงกะจะหยอกเล่นๆแต่ร่างบางตอนนี้แทบจะประสาทเสีย "ว๊ากกก กวังชอลต่อมหื่นแตก ใครก็ได้ช่วยสวยที สวยจาเป็นลม จี ฮวานโทรตามเจ๊ซินด่วนนนน ชั้นจะเอามาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย ชั้นยังไม่อยากโดนกวามข่มขืน เดี๋ยวลูกจะออกมาไม่สมประกอบ"คนที่เตี้ยที่สุดในเหตุการณ์ทำหน้าอึ้งอย่างรุนแรง พอหลุดจากความอึ้งก็ต้องทำตามคำสั่งพี่ชายที่ตอนนี้ทำท่าเหมือนจะลอย ด้านน้องชายตัวดีที่ทำให้พี่ชายจิ้นอย่างมากก็วิ่งขึ้นไปบนห้องเพื่อจะโม้ให้ คยองแจ อเล็กซานเดอร์ ซูฮยอน และดงโฮฟัง กลับไปด้านเควิ่น "ฮีชอล แกช่วยชั้นด้วยดิ" ร่างบางพูดกะเพื่อน "ช่วยตัวเองสิยะ อยากเกิดมาสวยเอง" ฮีชอลพูดแบบอารมณ์เสียเพราะตอนที่น้องชายของร่างบางโทรมากำลังทำภารกิจลับกับซีวอนอยู่นั่นเอง "ซินดี้ แกเป็นไรอ่ะ ทำไมทำหน้าอย่างงั้นล่ะ เดี๋ยวสวยสู้ชั้นไม่ได้หรอก" ร่างบางล้อเพื่อนเล่นๆ "ก็ตอนที่แกให้จีฮวานโทรมาน่ะ ชั้นกำลังฉาย NC กับซีวอนอยู่อะดิ"คำเพื่อนของเพื่อนคนสวยทำให้ร่างบางกั้นหัวเราะไม่อยู่ "ฮ่าๆๆ ก็ไม่บอกแต่แรกจะได้ให้ฉายต่อ" เพื่อนของร่างบางพอได้ยินก็ตาลุกวาวทันที "จริงนะเควิ่น ขอบใจจะเพื่อนรัก แกสวยที่สุดในโลกเลย" ร่างบางยิ้มกับปฏิกิริยาของเคะผู้กระหายเอ็นซี "ซินดี้ ปวดสะโพกแล้วอย่ามาบ่นให้ชั้นฟังล่ะว่า ไอ้คุณชายฉ่อยมันรุนแรง แล้วก็" "พอแล้วเว้ย ชั้นไปละ" เพื่อนคนสวยของร่างบางขัดขึ้น และก็บอกลาเพื่อนรัก
----------------50 %----------------
เดี๋ยววันอังคารมาอัพต่อค่ะ
ไรเตอร์เป็นพวกนอนเร็ว ตอนนี้เลยเริ่มง่วง
ต่อๆๆๆๆๆๆๆ
“พี่เควิ่น ดงโฮหิวข้าว”
น้องชายคนกลางของร่างบางที่เพิ่งเสร็จจากการเรียนพิเศษเดินลงมาจากชั้นบน
“อืม ไปนั่งรอก่อนนะดงโฮ”
ร่างบางพูดกับน้องชาย
“คร๊าบบบ”
ส่วนน้องชายก็ตอบอย่างว่าง่าย
‘อยากเรียกพี่เควิ่นว่านูน่าจังเลย ก็พี่เควิ่นนี่ทั้งสวยทั้งเก่ง แถมยังขี้วีนเป็นพักๆอีก ไอ้นิสัยขี้วีนนี่แหละที่ทำให้พี่เควิ่นเหมือนผู้หญิง ผมยังจำได้เลยตอนที่พี่เควิ่นกลับจากอเมริกา สวยยังกะนางฟ้า เวลาคุณแม่ไม่อยู่ พี่เควิ่นนี่แหละเป็นเหมือนแม่ของพวกเรา ขี้บ่นบางครั้ง จู้จี้จุกจิกนิดหน่อย แต่ความจริงพี่เควิ่นใจดีมากเลยล่ะ พวกเราสามคนก็คอยสนับสนุนการเป็นเคะให้พี่เค้าอยู่นะ แล้วก็สำเร็จเพราะมีหนุ่มหล่อมาจีบกันเพียบแถมยังมีเดือนมหาวิทยาลัยอย่างพี่มินโฮมาตามจีบ แต่พี่เควิ่นนี่สิไม่ยอมตกลงเป็นแฟนกับพี่มินโฮซักที แถมยังทำท่าทางรำคาญพี่มินโฮซะด้วย พี่เควิ่นจะหวงตัวไปถึงไหนกันน้า ’
“ดงโฮ เสร็จแล้ว”
ร่างบางบอกกับเจ้าน้องชายที่กำลังนั่งใจลอยคิดถึงเรื่องของเค้าอยู่
“เย้ ข้าวผัดกิมจิ ขอบคุณครับพี่เควิ่น”
ด้านร่างเล็กพอเห็นอาหารที่ชอบก็ดีใจใหญ่ ร่างเล็กยัดข้าวผัดกิมจิเข้าไปเต็มปาก
“นี่กินช้าๆสิ เดี๋ยวก็ติดคอตายกันพอดี”
ร่างบางพูดเป็นเชิงดุ แต่สีหน้ากับเต็มไปด้วยความเอ็นดู
‘ถ้าพวกนายสามคนเป็นอะไรไปแล้วชั้นจะอยู่ยังไง แล้วใครจะมาทำให้ชั้นสติแตก มาแขวะชั้น มาทำท่าทางเอ๋อๆใส่ ที่สำคัญถ้าไม่มีพวกนายสามคน จากตอนที่พี่ไวท์หลอกชั้น ชั้นคงต้องฆ่าตัวตายแน่’
ร่างบางยิ้มบางๆเมื่อนึกถึงเจ้าน้องชายทั้งสาม เพราะเจ้าน้องชายทั้งสามนี่แหละคือกำลังใจสำคัญที่ทำให้เค้ามีชีวิตอยู่ ทุกเช้าก็ไม่ต้องมีนาฬิกาปลุก เพราะเจ้าน้องชายทั้งสามจะมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายเพื่อมาปลุกพี่ชาย ร่างบางนึกถึงเรื่องตอนเช้า
“พี่เควิ่นนนน ตื่นได้แล้วววว”
น้องชายทั้งสามของร่างบางประสานเสียง สำหรับร่างบางรียกได้ว่านี่คือเสียงมรณะ
“อีก 5 นาทีน้า”
ร่างบางขอร้องกับน้องชาย
“ม่ายยย ด้ายยยย”
น้องชายทั้งสามยังคงประสานเสียง
“เออ ไม่นอนก็ได้ ถึงทีชั้นเมื่อไหร่นะ”
ร่างบางยิ้มอีกครั้งกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตอนเช้า
----------------------100%----------------------
สั้นมั้ยคะ
อยากบอกว่าคิดออกแค่นี้จริงๆค่ะ
ความคิดเห็น