คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : You'r my destiny~ Chapter 18 [100%]
.....................................................................................................
วันนี้เป็นวันแรกที่เด็กๆจะต้องไปเรียน ทำให้คุณพ่อคุณแม่ของทั้งสองบ้านอยู่ไม่สุขกันเลยทีเดียว
"พี่กอน ลูกจะเป็นยังไงบ้างฮะ"
คีพารังถามร่างสูงเกือบจะสิบรอบแล้วในเวลาแค่สิบนาทีที่ฮาวอนไปโรงเรียน
"บอกแล้วไงว่าลูกเราเก่ง อย่าคิดมากน่า"
กอนกอดร่างเล็กตรงหน้าที่เดินวนไปมาหลายรอบจนปวดหัวแทน
"เดินวนไปวนมาแบบนี้ถ้าเกิดเวียนหัวเป็นลมขึ้นมาะทำยังไง หื้ม ?"
กอนล็อคคอคีพารังเอาไว้หลวมๆ
"โอ๊ยย พี่กอนอย่าล็อคคอผมแบบนี้สิ มันหายใจไม่ออกนะ"
คีพารังแกะแขนแกร่งของอีกคนออก แต่ยิ่งรู้สึกว่ามันล็อคแน่นกว่าเดิม
"นี่! พี่.."
"อ้าวเห้ย คีพารัง"
.....................................................................................................
"อ่า มึนหัวจังเลย~"
คีพารังลืมตาช้าๆ
"บอกแล้วว่าอย่าเดินวนไปวนมา เห็นมั้ยล่ะ ทีนี้ก็เป็นลม"
"เพราะพี่กอนต่างหาก ล็อคคอผมซะแน่นเลย"
"งั้นมาล็อคคอพี่บ้างสิ"
"อ๊ะ! พี่กอนจะทำอะไรอะ"
"อยู่เฉยๆสิ"
"ไม่เอานะ หยุดเดี๋ยวนี้เลย!"
"หยุดอะไรกัน"
"หยุดๆๆๆ หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะพี่กอน เอามือออกด้วย"
"นี่! พวกนายอะ ทำอะไรหัดเกรงใจกันบ้างเซ่! ลูกชั้นตกใจตื่นหมดแล้วนะ!!"
เควิ่นโวยวายพร้อมกับลูบท้องป่องๆของตัวเองเบาๆ
"ขอโทษคร๊าบบบบ T^T"
คีพารังเลื้อยลงจากเตียงพยุงเควิ่นออกไปนอกห้องและทิ้งกวางชรา(?)ให้อยู่อย่างโดดเดียว (- -)
.....................................................................................................
คีพารังมองว่าที่คุณแม่เดินอย่างว่องไวจนกลัวว่าเด็กน้อยในท้องว่าที่คุณแม่จะตกใจจริงๆ
"พี่เควิ่น เดินช้าๆหน่อยสิฮะ พารังตามไม่ทัน"
คีพารังถอนหายใจ
"อ่า โทษทีคีพารัง รู้สึกอยากเดินเร็วๆน่ะ"
เควิ่นเดินช้าลง
"ผมเป็นห่วงหลานจังเลย - -" "
"ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ลูกชั้นเหนี่ยว :D "
เควิ่นพูดอย่างมั่นใจ
"ฮะ เหนียวก็เหนียว"
คีพารังยิ้ม
"ไปเที่ยวกันเถอะคีพารัง อยู่แต่ในบ้าน น่าเบื่อจะตายชัก"
เควิ่นบ่น
"แต่ว่า เป็นคุณแม่แล้วนะฮะ ยังไงก็ต้องดูแลตัวเองนะฮะ ผมกับพี่ก็ท้องเหมือนกัน เกิดเป็นอะไรพร้อมกันใครจะช่วยล่ะฮะ"
คีพารังพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
"เอาเถอะน่า อย่างน้อยก็ไม่ได้ไปแค่เราสองคน"
เควิ่นส่งสายตาให้คีพารัง ...พี่มีแผนไอ่น้อง!
"เอ๋ ?"
คีพารังมอง งงๆ
"นั่นไง มากันแล้วล่ะ"
เควิ่นมองไปที่รถสีขาว
"ขึ้นรถๆ"
ฮยองจุนลดกระจกลงและสั่งคนทั้งสองคน
"ครับบ"
.....................................................................................................
"อันยองพี่สามีครับ ^^"
เควิ่นยิ้มอย่างเป็นมิตร
"แล้วก็อันยองว่าที่ภรรยาของพี่สามีด้วย"
"ไม่ใช่ซะหน่อย!"
ยองแซงโวยวาย
ทำไมต้องบอกว่าว่าที่ภรรยาของพี่สามีน่ะหรอ ? ฮยองจุนแอบชอบยองแซงอยู่น่ะสิ หึๆๆ
คีพารังนั่งนิ่งๆมองเด็กทารกตัวเล็กๆในอ้อมอกของยองแซงอย่างสงสัย
"คีพารัง อยากรู้จักเจ้าตัวเล็กล่ะสิ"
ยองแซงยิ้มอย่างอ่อนโยน
"อ่อ ฮะ ผมอยากรู้จัก"
คีพารังยิ้มตอบ
"นี่ลูกชายของฮยองเองนะ ชื่อว่าอึนชอล ^^ "
ยองแซงลูบมือจิ๋วเบาๆ
"น่ารักจังเลยครับ น่ารักเหมือนฮาวอนเลยเนอะคีพารัง"
เควิ่นยิ้ม
"ฮะ น่ารักมากเลย"
"ลูกของพี่ยองแซงกับพี่ฮยองจุนหรอครับ"
คีพารังถามด้วยความสงสัย จากสีหน้ายิ้มแย้มอย่างมีความสุขของยองแซงกลายเป็นสลดลงทันที
"ไม่ใช่น่ะ เขี้ยวเป็นอาของอึนชอล"
ยองแซงพูดเสียงสั่น
"พี่ยอง.. ลืมเค้าซักทีเถอะ"
ฮยองจุนพูดเสียงแข็ง
"ผมอยากให้พี่เลิกสนใจเค้า สนใจผมบ้างสิ! ผมอยู่ข้างพี่มาตลอดนะ!!"
"พี่จุนใจเย็นๆสิฮะ เดี๋ยวอึนชอลก็งอแงหรอก"
คีพารังพูด
"เหอะ ผมคงแทนคนๆนั้นของพี่ไม่ไดจริงๆ ผมขอโทษละกัน ที่ผมทำตัวแย่ๆกับพี่ แต่นั่นเพราะ... ผมรักยัม.. ผมชอบยัม.. "
"ขอบคุณที่รักชั้นนะ"
ยองแซงพูดเบาๆจนคนในรถไม่ได้ยิน
....................................................50%.................................................
(ค้างไว้แบบตราม่านิดๆนะคะ -..-)
UP เจ้าค่ะ !!!!
............................................................................
"ไปนอนห้องนู้นเลยไป๊!"
"วิ่น พี่ทำอะไรผิดเนี่ย TT^TT"
คิบอมเดินตามภรรยาอย่างน่าสงสาร
"พูดมากไง ไปนอนห้องนู้นเลยนะ"
เควิ่นพูดพร้อมผลักคิบอมออกนอกห้อง
"วิ่นนนนนนนนนนน~"
คิบอมมองประตูห้องอย่าสิ้นหวัง และยอมไปนอนอีกห้องโดยดี (อะไรกันนี่ =[]=!!!)
................
ณ เวลา(โคตร)ค่ำๆ
เควิ่นนอนพลิกไปมาอยู่บนเตียงนุ่ม รู้สึกเงียบๆเหมือนขาดอะไรไปซักอย่าง
"พี่คิบอม"
ร่างบางพูดขึ้นเบาๆ จะเดินไปตาม หรือจะนอนต่อดี
"เฮ้อ~"
เควิ่นถอนหายใจ ตาเรียวมองไปที่หน้าต่าง
"คืนนี้พระจันทร์สวยจัง"
ไม่ได้คิดอะไร ร่างบางเดินออกไปที่ระเบียงเล็กๆในห้องนอน
"ออกมาข้างนอกทำไม เดี๋ยวไม่สบายนะ"
"เห้ยย !"
เควิ่นมองคนที่อยู่ตรงระเบียงข้างๆ
"ตกใจอะไร ไปๆ เข้าไปนอนเลย เดี๋ยวจะไม่สบาย"
คิบอมไล่
"ผมจะดูพระจันทร์"
เควิ่นเถียง
..............................................................
75%
..............................................................
"เลิกกันเถอะ เลิกเป็นเพื่อนกันนนน พี่ไรซิ่งงงงงงง~~ "
โซลเรียกอีกคนพร้อมกับส่งสายตาวิ้งๆใส่ (- -")
"อะไรของนาย เมารึไง?"
"เมารักพี่ไงคร๊าฟฟฟ =w="
ป้าบบ!
"บ้า เขินนะเว้ยย = =!"
"เขินรุนแรงนะพี่อะ แขนผมจะหักมั้ยเนี่ย =0="
โซลพูดแซวอีกคนที่ตอนนี้กำลังทำหน้าเหมือนตูดลิง (- -?)
"จะไปได้รึยังเนี่ย จะไปหาหลานเว้ยยยยย = =;;"
"อิจฉาเค้าอะเด่ คนอื่นมีกันหมดแล้ว เหลือแต่เราสองคน =.,="
"ไอ่โซล แกจะไปดีๆหรือจะไปด้วยน้ำตา = =?"
"โว้ววววว สวยดุ =w=~"
"แกบังคับให้ชั้นต้องทำแบบนี้ ป้าบ! = =;;"
(และแล้วสวยดุก็ชนะหล่อกวน ขอเชิญร่วมไว้อาลัยให้โซลหนึ่งนาที- -)
..............................................................
"พี่กอน วันนี้อากาศดีจังเลยเนอะ ^^"
คีพารังพูดอย่างร่าเริง
"อื้ม อากาศดีมากๆเลย เนอะตัวเล็ก"
กอนลูบท้องคีพารังเบาๆ
"ใช่ครับคุณพ่อ~ "
ตุบ !
"โอ๊ยย"
"ขอโทษครับ เป็นอะไรรึป่าวครับ?"
ชายหนุ่มร่างสูงถาม
"นี่ คุณครับ ถ้าลูกผมเป็นอะไรขึ้นมาผมจะวางบอมบ้านคุณมึงแน่ - -+"
"พี่กอน ทำไมเสียมารยาทแบบนั้นล่ะ ผมไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย ตัวเล็กก็ด้วย"
"งั้น.. นี่ครับ นามบัตรผม ผมเป็นช่างภาพ อ่า ตอนนี้ผมมีงานด่วน ขอโทษด้วยนะครับที่ชนคุณ"
คีพารังมองคนที่สูงกว่า(เยอะ) งงๆ
"จอน ชางฮยอน"
กอนอ่านชื่อในนามบัตร
"ฮยองเค้าหล่อจัง ><~"
"- -++++"
..............................................................
ขอโทษลีดเดอร์ทุกๆคนนะคะที่ไม่ได้มาอัพ TT^TT
เพราะอะไรหลายๆอย่างมันยังไม่ค่อยลงตัว ~
วันนี้ไรเตอร์พาแขกพิเศษมาโชว์ตัวค่ะ -..-
จอนชางฮยอน แห่ง ชูไอ (SHU-I)
คนนี้ไรเตอร์รับประกันความหล่อ ใส วิ้งมากๆค่ะ เพราะไรเตอร์ไปเจอมาแล้ว -..-
อันนี้มาจากโทรศัพท์ไรเตอร์เองค่ะ มันเบลอนิดหน่อย เพราะมือสั่นค่ะ =A=
มันเพ้อไอตรงนี้แหละค่ะ =[ ]=!!!
ไรเตอร์(แอบ)ฝากชางฮยอนด้วยนะคร้า ~~~
ความคิดเห็น