[{Fic Yaoi}U-Kiss & Xing]You'r my destiny

ลำดับตอนที่ #19 : You'r my destiny~ Chapter 16 [100%]

ไรเตอร์มาอัพแล้ว - -
ยังมีคนอยากอ่านอยู่มั้ย T^T
ที่หายไปเป็นเพราะแต่งไม่ออกจริงๆค่ะ
กราบขอโทษลีดเดอร์งามๆ - /\ -

.................

"ฮาวอน อยู่ไหนน้า"

ร่างเล็กเดินหาลูกชายตัวน้อยจนทั่ว

"เอ.. อยู่ไหนน้า ในห้องก็ไม่อยู่"

คีพารังเดินไปหาร่างสูงที่กำลังเตรียมของสำหรับวันที่ต้องไปโรงเรียนวันแรกของลูกชายอยู่

"พี่กอนฮะ เห็นฮาวอนมั้ย ผมหาลูกไม่เจอเลย"

"อยู่กับอันยังล่ะมั้ง"

พูดพร้อมคว้าเอวบางมากอดเอาไว้แน่น

"อ๊ะ พี่กอน ปล่อยผมเลยนะ"

ร่างเล็กแกะมือปลาหมึก(หรือกวาง - -?)ออกจากเอวบาง

"เอ้าๆ กอน พารัง พาเด็กมาส่ง"

ฮัสกี้เดินจูงฮาวอนเดินเข้ามาในบ้านโดยที่อีกมืออุ้มลูกสาวตัวน้อยของตัวเอง(กับภรรยา -..-)

"หม่ามี๊ ~~"

เด็กน้อยพูดเสียงเจื้อยแจ้วพร้อมกับวิ่งเข้ามาหา 'หม่ามี๊'

"เล่นกับน้องอันยังสนุกมั้ยครับเด็กดี"

คีพารังหอมแก้มลูกชายตัวน้อย

"สนุก~~"

เด็กน้อยหอมแก้มผู้เป็นแม่กลับ

"บ๊ายบายฮาวอนโอป้าก่อนเร็วอันยัง"

ฮัสกี้พูดกับเด็กน้อย(ในอุ้งมือ - -?)

"ฮาวอนโอป้า บ๊ายบายย~"

เด็กหญิงตัวน้อยโบกมือพร้อมยิ้มกว้างให้พี่ชายที่ตัวน้อยไม่แพ้กัน

"บ๊ายบายทงแซง ~~"

ฮาวอนโบกมือให้อันยัง

"หม่ามี๊ ป้าวิ่นอยู่ไหนอ่า จะหาป้าวิ่น~"

เด็กน้อยหันไปมองรอบๆหาป้าวิ่นคนสวยของตัวเอง

"มาแล้วฮาวอน~"

เควิ่นเดินเข้าอุ้มหลานตัวน้อย

"กินขนม~~"

"เจอหน้ากันก็ถามหาขนมเลยนะเรา"

เควิ่นยิ้มบางๆให้หลานชายตัวน้อย

"คิๆ"

"ฮาวอนไม่นึกถึงพ่อเล๊ย - -"

กอนเดินส่ายหัวไปนั่งที่โซฟา คีพารังเดินตามไปนั่งข้างๆ

"คุณพ่องอนแล้วหรอ"

คีพารังจ้องหน้าอีกคนตาแป๋ว

"ป๊าวว"

กอนซบไหล่คีพารังจนอีกคนมอง งงๆ

"ลุงคิบอม ~"

เด็กน้อยตะโกนเรียกผู้มาใหม่เสียงดัง

"ว่าไงครับฮาวอน"

คิบอมเดินเข้ามาหาหลานรัก

"มาก็ดีแล้วพี่คิบิม อุ้มฮาวอนก่อนนะ เดี๋ยวไปห้องน้ำก่อนน"

เควิ่นส่งฮาวอนให้คิบอม ส่วนตัวเองก็เดินเข้าห้องน้ำด้วยความพะอืดพะอม

"พี่เควิ่นดูหน้าซีดนะฮะ"

คีพารังพูดขึ้น

"อ้วกกกก"

เสียงเควิ่นดังออกมาจากห้องน้ำ ฮาวอนพยายามดิ้นลงจากคิบอม

"ป้าวิ่น ~~"

ฮาวอนดิ้นจนหลุดจากคิบอมและรีบวิ่งไปหน้าห้องน้ำ มือจิ๋วเคาะประตูเบาๆ

"ป้าวิ่นเป็นอาราย~"

ฮาวอนยืนมองประตูห้องน้ำตาแป๋ว
....

ในห้องน้ำ (-..-)

 ร่างบางลูบมือของตัวเองเบาๆ พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาช้าๆ ทำไม่ถึงเป็นแบบนี้? ประโยคนี้ผุดขึ้นมาในหัวของร่างบาง เพียงแต่ไม่มีคำตอบ

"ป้าวิ่นน"

เสียงหลานตัวน้อยดูเหมือนกำลังจะร้องไห้ อยากจะตอบกลับไปว่าไม่เป็นอะไร เพียงแต่ไม่มีแรงจะตอบ

"ป้าวิ่นน ~!!"

เด็กตัวน้อยเริ่มกระทืบเท้าพร้อมกับกระโดดไปมาอย่างเอาแต่ใจ

.....

ฮาวอนวิ่งไปหาคิบอมมือจิ๋วเอื้อมจับมือหนาของคุณลุงแล้วออกแรงลากร่างสูงมาหน้าห้องน้ำ กอนกับคีพารังนั่งมอง งงๆ

"ลุงบอม ป้าวิ่นเงียบ~"

ฮาวอนขมวดคิ้วมองคิบอม

"ป้าวิ่นทำธุระส่วนตัวอยู่ครับฮาวอน"

พูดพร้อมยิ้มกว้างให้หลาน ฮาวอนเอาหูเล็กๆแนบประตู

"เสียง~"

ฮาวอนเงยหน้าพูดกับคิบอม

"เสียงอะไรครับ ?"

คิบอมถาม ฮาวอนส่ายหัวรัวๆ

"อ้วกกกก~"

เสียงเควิ่นดังออกมาจากห้องน้ำ

"เสียงป้าวิ่นๆ"

ฮาวอนกระโดดไปมาหน้าประตู ไม่นานประตูก็เปิดออกมาพร้อมกับร่างบางที่หน้าตาดูซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด คิบอมรีบเข้าไปประคองเควิ่นที่ดูเหมือนแทบจะยืนไม่อยู่ กอนกับคีพารังที่นั่งมองมานานก็รีบเดินมาหาด้วยความเป็นห่วง

"ป้าวิ่น~"

ฮาวอนดึงชายเสื้อของคุณป้าสุดสวยเบาๆ

"นายเป็นอะไรเนี่ย ทำไมหน้าซีดแบบนี้"

คิบอมลูบใบหน้าของร่างบางเบาๆแต่ถูกมือบางผลักออก แล้วรีบเดินหนีโดยมีฮาวอนวิ่งตาม

เควิ่นหันไปอุ้มฮาวอนเดินขึ้นไปบนห้อง กอนกับคีพารังมองงงๆ

"พี่กอนฮะ เป็นไปได้มั้ยว่าพี่เควิ่นจะท้องกับพี่คิบอม"

คีพารังโพล่งขึ้นทำเอาคิบอมตกใจ

"ไม่หรอกมั้ง พี่คิบอมออกจะสุภาพบุรุษ ไม่ทำอะไรพี่เควิ่นหรอก"

"ทำ"

"หา!"

กอนกับคีพารังขมวดคิ้วมองคิบอม

"เอ้ย อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ คนเค้าแต่งงานกันแล้วก็ต้องมีบ้างแหละ"

คิบอมเดินถอยหลัง

"นี่ผมกำลังจะมีหลานคนที่สองหรอเนี่ย"

คีพารังดูท่าทางตื่นเต้น ผิดกับกอนและคิบอม

"ไม่ดีหรอกมั้ง เลี้ยงหลานยังไม่ได้เรื่องเลย แล้วจะให้เลี้ยงลูก บ้าแล้ว"

คิบอมบ่น

"แหมม ร้อนตัวดีจัง"

กอนแซว คีพารังตีแขนกอนเบาๆ

"พี่กอนก็ อย่าไปแซวพี่เค้าแบบนั้นสิฮะ เรื่องมีทายาทนี่มันเป็นเรื่องเครียดน้า"

คีพารังพูดกับร่างสูง

"เครียดอะไรกัน ไปทำแฝดเจ็ดกันสิจะได้รู้ว่าเครียดหรือไม่เครียด"

"บ้า แฝดเจ็ดอะไรเล่า"

คีพารังเดินหนี กอนหัวเราะเสียงดัง ปล่อยให้คิบอมยืนนิ่งมองทั้งคู่

....
บนห้อง~

"ป้าวิ่นๆ"

ฮาวอนเขย่าเควิ่นที่กำลังนอนทับตัวเอง

"ป้าวิ่น ฮาวอนหนัก"

"อ่า ป้าวิ่นขอโทษนะครับฮาวอน"

เควิ่นยิ้มอย่างเหนื่อยอ่อนให้หลานตัวน้อย มือจิ๋วจับใบหน้าสวยเหมือนจะแสดงความเป็นห่วง ฮาวอนกอดเอวเควิ่นแน่น เควิ่นลูบหัวหลานตัวน้อยเบาๆอย่างอ่อนโยน ไม่นานทั้งป้าและหลานก็เข้าสู่ห้วงนิทรา

...

"แม่จ๋าๆ"

เด็กผู้หญิงผมยาวหน้าตาน่ารักยิ้มอย่างร่าเริงให้ร่างบาง

"หนูเป็นใครหรอ ทำไมมาเรียกพี่ว่าแม่ล่ะ พี่เป็นผู้ชายนะ"

เควิ่นย่อตัวลงตรงหน้าเด็กน้อย

"ไม่ใช่พี่ แม่~"

เด็กหญิงตัวน้อยยิ้มให้เควิ่น

"แล้วหนูชื่ออะไรหื้ม?"

เควิ่นลูบผมนุ่มของเด็กหญิงอย่างอ่อนโยน

"แม่ยังไม่ตั้งชื่อให้หนูเลย หนูยังไม่มีชื่อหรอก ~"

เด็กน้อยก้มหน้า

"งั้นพี่จะเรียกหนูว่าซองอึนนะ"

เควิ่นยิ้ม

"ไม่ใช่พี่ แม่จ๋าต้องเรียกหนูว่าซองอึนตลอดไปเลยนะ"

เด็กน้อยกอดคอเควิ่นไว้หลวมๆ

"ป้าวิ่นน!!"

....

"ป้าวิ่นน!!"

ฮาวอนตะโกนเสียงดัง

"อื้มม ว่าไงครับฮาวอน"

เควิ่นพูดด้วยน้ำเสียงอู้อี้

"ตื่นน หม่ามี๊บอกให้ปลุกป้าวิ่นไปหม่ำๆข้าว ~"

ฮาวอนมองเควิ่นตาแป๋ว

"ครับผม ไปหม่ำๆกันเนอะ"

เควิ่นช้อนตัวหลานชายขึ้นมาหอมแก้มเบาๆ

.....

"พี่กอน พี่เควิ่นท้องแน่ๆเลย"

คีพารังทำท่านึก

"อื้ม ว่างั้นแหละ"

กอนลูบคางตัวเอง

"หม่ามี๊ ท้องคืออาราย ~"

ฮาวอนเกาหัว

"ท้องคือ.. พี่กอน บอกลูกหน่อยสิ"

คีพารังพูดเขินๆ

"ท้องหรอ.. อืม นายบอกลูกสิ"

กอนหันไปหาคีพารัง

"อ่า"

คีพารังอุ้มฮาวอนขึ้นมานั่งบนตัก

"เวลาหม่ามี๊มีฮาวอนอยู่ในท้องไงล่ะครับ"

คีพารังลูบหัวลูกชายตัวน้อยเบาๆ

....

100%

ไรเตอร์พล่ามม

กราบขอโทษลีดเดอร์ทุกคนนะคะ TT'
ตอนนี้จะจัดเวลาอัพแล้ววว
จะอัพทุกวันศุกร์กับเสาร์ สัญญาเลยว่าจะอัพทุกอาทิตย์
ยกเว้นเวลาติดภารกิจ =w=

รู้สึกตอนนี้ไรเตอร์จะคึกบอมวิ่น ณ จุดๆนี้ -..-