ณ วันธรรมด๊า ธรรมดาวันหนึ่งเจ้ากระต่ายได้เดินเล่นอยู่แล้วเผอิญไปเห็นเต่าซ้อมวิ่งอยู่ จึงวิ่งเข้าไปถาม
เฮ้เต่า ซ้อมวิ่งทำไมอะ
เออ ซ้อมไว้เผื่อๆไปวิ่งมาราธอนน่ะ
อ๋อที่ใกล้จะถึงนี้ใช่ปะ
นั่นแหละ
แล้วเต่าก็วิ่งผ่านไป กระต่ายจึงไปลองสมัครแข่งวิ่งที่ใกล้จะถึงดู ปรากฎว่ามะรืนเป็นวันแข่ง กระต่ายก็ไม่ได้ซ้อมอะไรมาก แค่วิ่งรอบบ้านก็เท่านั้น
แล้วก็ถึงวันแข่ง ปรากฎว่ามีแต่เต่ากับกระต่ายเท่านั้นที่มาแข่ง จึงกลายไปเป็นการวิ่งแข่งระหว่างเต่ากับกระต่ายแทน
และแล้วเมื่อกรรมการให้นักวิ่งเตรียมพร้อม
เตรียมตัว...ระวัง...ไป
กระต่ายสตาร์ทเร่งเครื่องวิ่งไปเร็วสุดขีด แม้เต่าจะวิ่งจัดว่าเร็วกว่าเต่าทั่วไปแต่ก็ไม่ถึงครึ่งของกระต่าย เต่าจึงล้าหลังไปโดยปริยาย
เมื่อกระต่ายวิ่งมาได้เกือบถึงเส้นชัยปรากฎว่าเจอลูกนกตกอยู่ใต้ต้นไม้ กระต่ายจึงวิ่งออกนอกเส้นทางเพื่อไปช่วยลูกนก แล้วกระต่ายก็ปีนต้นไม้ขึ้นไปวางลูกนกให้อยู่ในรังเหมือนเดิม แต่เนื่องจากธรรมชาติอันเป็นธรรมดาของกระต่ายที่เป้นสัตว์ที่ไม่ได้อยู่บนต้นไม้ การปีนป่ายต้นไม้จึงเป็นอะไรที่แปลกสำหรับมันมาก และเพราะสาเหตุนั้น เมื่อกระต่ายวางลูกนกเสร็จ กระต่ายก็ตกลงมาจากต้นไม้ทันทีและเอาหัวลง
โป้ก
และแล้วกระต่ายก็สลบ ณ ที่นั้นทันที่
แล้วเมื่อกระต่ายตื่นเพราะเสียงดังโหวกเหวก ก็ตกใจอย่างสุดขีดเพราะเห็นเต่าชนะไปกับตา และผลจากการที่ตกต้นไม้และเอาหัวลงจึงทำให้ลืมเหตุการตอนที่ช่วยลูกนกไป จึงคิดว่าตัวเองเผลอหลับไปแทน
เมื่อกระต่ายกลับบ้าน ลูกกระต่ายจึงถามพ่อว่า
พ่อฮะ ทำไมพ่อถึงแพ้ล่ะฮะ ลูกกระต่ายถามด้วยความสงสัย
พ่อเผลอหลับไปน่ะลูก
และแล้วเรื่องที่กระต่ายเผลอหลับแล้วแพ้เต่าจึงเป็นเรื่องเล่าที่ดังไปทั่วโลกจนถึงสมัยนี้ แต่คุณก็คงจะรู้แล้วสินะว่า กระต่ายไม่ได้แพ้เพราะความขี้เกียจ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น