ลำดับตอนที่ #9
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Short Fiction#6 แพ้ใจ
Short Fiction#6
{NoteApple *67}
กรุณาคลิกไปที่
http://www.myfirstsight.com/music/mai1.htm
และเปิดเพลงแพ้ใจฟังไปด้วยจะอินมาก >[]<!
------------------------------------------------------------
http://www.myfirstsight.com/music/mai1.htm
และเปิดเพลงแพ้ใจฟังไปด้วยจะอินมาก >[]<!
------------------------------------------------------------
‘แอปเปิ้ล เดอะสตาร์’
ความฝันของฉันก็เป็นจริงสักทีสินะ ..
ฉันอยู่ในบ้านเดอะสตาร์มาก็.. เดือนกว่าแล้ว
อาทิตย์นี้ฉันต้องร้องเพลง “แพ้ใจ”
เพลงนี้เป็นเพลงที่ฉันชอบฟังตอนเด็กๆ
เมื่อก่อนฉันฟังก็ไม่รู้ความหมายหรอก
แค่ฟังและรู้ว่าเพลงนี้เพราะเท่านั้น
ตอนนี้ไม่รู้ทำไม ฉันชอบฟังเพลงนี้มากขึ้น
ยิ่งฟังยิ่งรู้สึก..
ก่อนเข้าบ้านฉันอกหัก เพราะไปแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง
แต่ความเจ็บตรงนั้นก็หายไปหลังจากเข้าบ้านเดอะสตาร์
เมื่อมาเจอกับ ‘พี่นท’ ..
และเพลงนี้ทำให้ฉันหวนคิดไปถึงตอนเข้าบ้านแรกๆ อีกครั้ง
.
.
‘เก็บใจไว้ในลิ้นชัก คงไม่เจอแล้วรักแท้
เบื่อกับความปรวนแปร มันไม่แคร์และไม่หวัง
มันเหมือนคนชินชา ไม่มองไม่ฟัง
และแล้วก็มีเธอ เดินเข้ามา..’
เบื่อกับความปรวนแปร มันไม่แคร์และไม่หวัง
มันเหมือนคนชินชา ไม่มองไม่ฟัง
และแล้วก็มีเธอ เดินเข้ามา..’
“นทและแอปเปิ้ลนอนห้องนี้จ้า”
สิ้นเสียงของพิธีกรประจำรายการ ‘แฟรงค์’
ฉันเดินตามพี่แฟรงค์เข้ามาด้านในห้อง ไม่รู้ว่าที่ยิ้มตอนนี้ยิ้มเพราะอะไร
ฉันเดินตามพี่แฟรงค์เข้ามาด้านในห้อง ไม่รู้ว่าที่ยิ้มตอนนี้ยิ้มเพราะอะไร
เพราะห้องสวย บ้านสวย น่าอยู่ หรือว่าได้อยู่กับพี่นทกันแน่
ฉันมองไปทางพี่นท พี่นทกำลังยิ้มอย่างดีใจอยู่ไม่น้อย
ฉันมองไปทางพี่นท พี่นทกำลังยิ้มอย่างดีใจอยู่ไม่น้อย
สงสัยพี่นทจะชอบระเบียงห้องนี่นะเนี่ยมองใหญ่เลย ^^
“นอนแถวไหนดี..” ฉันเกริ่นขึ้นเบาๆ
“แล้วแต่” พี่นทตอบกลับอย่างเสียงใส
“เตียงคู่” . {หุหุหุ}
.
.
‘เข้ามาค้นในลิ้นชัก ที่ปิดตายเพราะรักร้าว
ให้อภัยใจเมาเมา มาแบ่งเบาที่ฉันล้า
ให้อภัยใจเมาเมา มาแบ่งเบาที่ฉันล้า
มาสนใจใยดี คนที่ไม่มีค่า
ให้รู้ว่าตัวเอง ยังสำคัญ’
ให้รู้ว่าตัวเอง ยังสำคัญ’
“แอปเปิ้ล ! เป็นอะไร”
ฉันนั่งอยู่ในห้องของฉันกับพี่นท
อืม.. จู่ๆ น้ำตาจากไหนไม่รู้ก็ไหลเอ่อออกมา
ฉันส่ายหัวไปมา
“นี่นะ ไม่เป็นไร.. เป็นอะไรบอกพี่สิ
พี่อยู่ข้างเราเสมอนะ”
พี่นทแตะไหล่ฉันเบาๆ
“พี่ไม่เคยเห็นแอปร้องไห้..”
“อ้าวเฮ้ย ! พี่นทเป็นอะไร”
อยู่ๆ พี่นทก็น้ำตาไหล ..
พี่นทส่ายหัวไปมา
“นี่นะ ไม่เป็นไร เป็นอะไรบอกแอปสิ
แอปอยู่ข้างพี่เสมอนะ”
“ก็เห็นแอปร้อง.. ไม่รู้ว่าเป็นอะไร
เลยร้องด้วย ร้องเป็นเพื่อน”
“พี่นท...”
พี่นทรวบตัวฉันมากอด
“อย่าร้องไห้นะแอป มีอะไรบอกพี่ได้นะ”
พี่นทปลอบฉันทั้งๆ ที่ตัวเองกำลังร้องไห้อยู่
จากที่ฉันร้องไห้เมื่อกี้ ฉันก็ลืมไปแล้วล่ะเหตุผลที่ร้องไห้
ฉันหัวเราะไปกับท่าทีของพี่นทแทน
“ไม่ตลกนะแอป !”
พี่นทส่งสายตาดุมาให้ฉันเบาๆ (?)
“ฮ่าๆ ตอนนี้แอปหายดีแล้วเนี่ย
ลืมไปแล้วว่าร้องไห้เพราะอะไร”
.
.
‘เก่งมาจากไหน ก็แพ้หัวใจอย่างเธอ
เมื่อไหร่ที่เผลอ ยังนึกว่าเธออยู่ในฝัน
ยังมีอีกหรือ รักแท้ที่เคยเสาะหา มานาน
วันนี้เป็นไงเป็นกัน จะรักเธอ’
เมื่อไหร่ที่เผลอ ยังนึกว่าเธออยู่ในฝัน
ยังมีอีกหรือ รักแท้ที่เคยเสาะหา มานาน
วันนี้เป็นไงเป็นกัน จะรักเธอ’
ฉันอ่านคำแต่ละคำในบทเพลง
ก็ทำให้ย้อนคิดถึงเวลาที่ฉันอยู่กับพี่นท
ไม่ว่าจะตอนไหน ..
ไม่ว่าจะตอนไหน ..
ฉันเป็นเหมือนเนื้อเพลงจริงๆ ด้วยสินะ
“เก่งมาจากไหน ก็แพ้ หัวใจ อย่างเธอ”
“โหยทำหน้าอินจัง แอป !”
พี่นทเดินมาเขกหัวฉันเบาๆ เหมือนหยอกเล่น
“ก็.. เพลงมันโดน 555+”
ฉันตอบไปอย่างนั้นจริงๆ ตามความรู้สึก
“หรอ.. แล้วเธอคนนั้น ใครหรอแอป”
ฉันเงียบไปกับคำถามพี่นท..
ไม่รู้ว่าพี่นทแกล้ง หรือพี่นทอยากรู้จริงๆ กันแน่
เพราะฉัน แยกสายตาของพี่นทตอนนี้ไม่ออกเลย
ฉันมองลึกเข้าไปในดวงตาพี่นท
“พี่นท”
“หื้ม ? เรียกพี่ทำไม”
ไม่ใช่พี่นท นั่นมันคำตอบตะหาก
แต่ฉันไม่พูดต่อเพราะกลัว พี่นทจะรู้สึกแปลกๆ
“อ่อเปล่า”
“แหน่ะๆ เดี๋ยวพี่ไปซ้อมวิมานดินก่อนนะ สู้ๆ”
พี่นทชูสองนิ้วให้ฉันก่อนออกจากห้องไป
เฮ้อ..
ดีนะที่พี่นทไม่รู้ ดีจริงๆ
.
.
‘เมื่อเธอรู้ว่าฉันรัก ก็อย่าทำให้ฉันหลง
บอกมาเลยตามตรง นี่เรื่องจริงหรือฉันเพ้อ
ตอนนี้ยังพอทำใจ ถ้าสิ่งที่ได้เจอ
คือฝันคือละเมอ และไม่จริง’
บอกมาเลยตามตรง นี่เรื่องจริงหรือฉันเพ้อ
ตอนนี้ยังพอทำใจ ถ้าสิ่งที่ได้เจอ
คือฝันคือละเมอ และไม่จริง’
เวลาผ่านไปเท่าไรก็ไม่รู้สินะ
แต่ซ้อมเพลงนี้แล้วเพลินจริงๆ ..
“อ้ะ แอป”
พี่นทเข้ามาในห้องตอนไหนไม่รู้
อ่า.. พี่นทไปเรียนนินจามาหรือไงเนี่ย
“คะ คะ ?”
“น้ำเปล่าที่อุณหภูมิห้อง”
“หือ ?”
“ก็เห็นซ้อมร้องเพลงตั้งนาน ไม่ไปไหนเลย
เลยเอาน้ำมาให้”
“อ่า.. ขอบคุณคะ” ฉันยิ้มตายีให้พี่นท ^^
ฉันดื่มน้ำแล้วเอาแก้ววางไว้ตรงโต๊ะหัวเตียง
และฉันก็ปิ้ง ไอเดียดีๆ ขึ้น
“พี่นทๆๆ ฟังนี่ให้หน่อย” ฉันเอาหูฟังเสียบหูพี่นท
“ห๊ะ หะ เออ ก็ได้ๆ”
ฉันกดเพลงไว้ให้พอดีกับท่อนที่จะให้พี่นทฟัง
“ตั้งใจฟังดีๆ นะพี่นท ^^”
“โอเคๆ”
Play..
‘เก่งมาจากไหน ก็แพ้หัวใจอย่างเธอ
เมื่อไหร่ที่เผลอ ยังนึกว่าเธออยู่ในฝัน
ยังมีอีกหรือ รักแท้ที่เคยเสาะหา มานาน
วันนี้เป็นไงเป็นกัน จะรักเธอ
เมื่อไหร่ที่เผลอ ยังนึกว่าเธออยู่ในฝัน
ยังมีอีกหรือ รักแท้ที่เคยเสาะหา มานาน
วันนี้เป็นไงเป็นกัน จะรักเธอ
เมื่อเธอรู้ว่าฉันรัก ก็อย่าทำให้ฉันหลง
บอกมาเลยตามตรง นี่เรื่องจริงหรือฉันเพ้อ
ตอนนี้ยังพอทำใจ ถ้าสิ่งที่ได้เจอ
คือฝันคือละเมอ และไม่จริง
วันนี้ฉันรักเธอ คือเรื่องจริง’
บอกมาเลยตามตรง นี่เรื่องจริงหรือฉันเพ้อ
ตอนนี้ยังพอทำใจ ถ้าสิ่งที่ได้เจอ
คือฝันคือละเมอ และไม่จริง
วันนี้ฉันรักเธอ คือเรื่องจริง’
ฉันนั่งมองพี่นทตั้งแต่กดเปิดเล่นเพลง..
ฉันค่อยๆ เบาเสียงเพลงลง
.
.
“พี่นท..
วันนี้แอปรักพี่นท คือเรื่องจริง”
ฉันร้องไปตามทำนองเพลงท่อนสุดท้าย..
พี่นทมองหน้าฉันในดวงตาที่เต็มไปด้วยคำถามมากมาย
ฉันอาจจะคิดไปเองนะ หรือตาฝาดไม่รู้
คือตอนนี้ .. พี่นทหน้าแดง
พี่นทน่ารักมากเลยล่ะ
“พี่นทแอปเอาน้ำไปเก็บก่อนนะ”
ไม่ทันที่พี่นทจะพูดอะไร
ฉันรีบวิ่งลงไปข้างล่าง
ก็ตอนนี้ฉันก็หน้าแดง.. ไม่ต่างกับพี่นทหรอก
รู้สึกๆ ร้อนๆ วูบๆ ยังไงไม่รู้สิ
แอปเอ้ย กล้าว่ะ !!! ><!
END.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น