คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Short Fiction#5 ไม่รู้จะอธิบายยังไง
{NoteApple *67}
หลังจากวันอาทิตย์คืนประกาศผล
ทุกคนในบ้านดูเศร้ากันทุกคนรวมทั้งฉัน
บรรยากาศในบ้าน.. เงียบเหลือเกิน
ทุกคนดำเนินกิจกรรมไปตามปกติ แต่.. ดูใจลอยๆ กันทุกคน
โดยเฉพาะพี่นท ซิลวี่ พี่กวาง และก็พี่ตูมตาม
ฉันไม่ชอบเลยบรรยากาศแบบนี้
บรรยากาศที่เราไม่ได้อยู่ครบ 8 คน
และต่อจากนี้.. จำนวนคนในบ้านก็ต้องลดลงเรื่อยๆ อย่างเลี่ยงไม่ได้
ฉันเห็นพี่นทกับซิลวี่นั่งคุยกัน แววตาทั้งสองไร้ความสุขใดๆ
พี่กวางก็เหมือนกัน.. วันนี้กิจกรรมในบ้านดูไร้ชีวิตชีวามาก
ถ้าพี่เนียร์รู้ พี่เนียร์คงไม่ชอบใจแน่ ใช่ไหมคะพี่เนียร์
แล้วมุขแป้กของแอปจะช่วยให้ทุกคนยิ้มได้ไหมพี่เนียร์ ..
อ่า.. แต่แอปทำไม่ได้หรอก
พี่เนียร์คือศูนย์รวมของบ้าน งะ ..
เศร้าอีกแล้วเรา อย่าร้องไห้เด็ดขาดแอป !!
ถ้าในบ้านไม่มีคนเข้มแข็งอยู่ แล้วที่เหลือเขาจะพึ่งใคร
จริงไหมพี่จูเนียร์ ..
พี่จูเนียร์คงไม่อยากเห็นเพื่อนๆ ในบ้านพากันเศร้าหรอก ^^
แต่คงจะต้องเป็นอย่างนี้พักนึงนั่นแหละ และคงต้องเป็นต่อไป ;(
.
.
ฉันเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องของฉัน
แอ๊ดดดด...
ฉันเปิดประตูเข้าไปอย่างเบาที่สุด
เพราะคนในห้องกำลังหลับอยู่
ฉันนั่งลงข้างๆ พี่นท
‘พี่นท..
วันนี้ในบ้านเราดูเศร้าๆ นะคะ
พี่ก็ด้วยนะ ..’
ฉันนึกในใจ แล้วลูบผมพี่นทอย่างเบามือ
“พี่นท..
ถ้าวีคหน้าถึงคราวของแอปจริงๆ
ถ้าแอปออก ..
แอปคงไม่ได้นอนข้างๆ พี่นทอีกแล้วใช่ไหมคะ”
ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ แล้วแหงนหน้ามองเพดาน
ให้น้ำใสๆ มันไหลย้อนกลับเข้าไปข้างในดวงตา ..
“อย่าไปไหนอีกคนนะแอป”
ไม่รู้ว่าพี่นทตื่นมาตอนไหน.. แต่ตอนนี้มือของฉันถูกพี่นทกุมไว้อยู่
“อย่าไปไหนนะ อยู่ด้วยกันก่อน”
น้ำใสๆ เริ่มไหลออกมาจากดวงตาของพี่นท
อ่า.. ถ้าพี่นทอยู่ถึงวีคสุดท้าย พี่นท.. ต้องน้ำตาหมดตัวแน่ๆ
“แอปไม่ได้ไปไหนนี่คะ”
ฉันฝืนยิ้ม ไม่ให้พี่นทเป็นห่วง
“ถ้าแอปออกไปอีกคน.. พี่ก็ไม่รู้ว่าพี่จะเป็นยังไง”
พี่นทบีบมือฉันแน่น ..
ฉันลูบหัวพี่นทเบาๆ อีกครั้ง..
“แอปไม่ไปไหนหรอก แอปจะเป็นรูมเมทพี่นท”
“จริงนะ”
“อื้ม 55555+”
ฉันหัวเราะกลบเกลื่อน ..
จริงๆ ฉันคิดไว้ เตรียมใจไว้ตั้งแต่วีคนี้แล้วว่าฉันต้องออก
พี่นทจะทำหน้ายังไงนะ .. ถ้าฉันออกไป
“พี่ชายที่พี่สนิทที่สุด..
อย่าให้เป็นคนที่พี่ห่วงมากที่สุดอีกคนได้ไหม”
ฉันมองลึกเข้าไปในดวงตาพี่นท..
“พี่นท.. แอปก็ไม่รู้ แอปทำอะไรๆ ได้ไม่ดีพอเลย”
ฉันพูดจากใจจริงของฉัน..
“วีคนี้แอปต้องทำให้ได้นะ !”
พี่นทมองตาฉันกลับ.. ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบแปลกๆ
คงเป็นเพราะกำลังใจล่ะมั้ง ..
“จริงๆ นะพี่นท แอปก็กลัว แต่แค่ได้เข้ามาเป็น 1 ใน 8 ก็ดีแค่ไหนแล้ว”
“แอป..”
“แต่ที่รู้.. พี่นทจะอยู่ในใจแอปเสมอนะคะ”
ฉันกับพี่นทสบตากันพักนึง.. และฉันเป็นคนหลบตาไป
“เอ่อ.. เหมือนพี่เนียร์ไง พี่เนียร์จะอยู่ในใจทุกคนเสมอ ^^”
ฉันพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เพราะฉันคิดแบบนั้นจริงๆ
“อ.. อ่อ อา.. อื้ม นั่นสินะ”
ฉันมองพี่นทอย่างงงๆ
“คงไม่ได้มีพี่คนเดียวอยู่ในใจสินะ”
เสียงพี่นทเล็กอยู่แล้ว และพูดประโยคนี้เบามาก และหูฉันก็ไม่ได้ยินงะ
“อะไรนะคะ”
“อ่อ.. เปล่าๆ ไม่มีอะไรหรอก พี่แค่เศร้าๆ เรื่องพี่เนียร์อะ”
“คะ….”
อ่อ.. ใช่สิ
พี่เนียร์เป็นพี่ชายที่สนิทนี่เนาะ
ฉันลุกขึ้นแต่โดนพี่นทคว้าข้อมือไว้
“บอกแล้วไงว่าอย่าไปไหน..”
“ ?? แอปจะไปข้างนอก”
“ไม่ให้ไป”
“ ??”
พี่นทลุกขึ้นแล้วกอดฉันจากด้านหลัง
“พี่อยากกอดแอป.. อย่าเพิ่งไปไหนนะ”
“คะ... ?”
ฉันปล่อยให้เวลาผ่านไปช้าๆ อยากหยุดเวลาไว้นานๆ เท่าที่จะทำได้
แต่เวลามันก็เดินปกตินี่แหละ มีแต่ใจฉันที่ไม่ปกติ อาการแบบนี้กำเริบอีกแล้วสินะ
เวลาไปอุตส่าห์ไม่อยู่ใกล้พี่นทแล้วนะ อ่า.. บ้าจริงๆ เลยเรา ใจเต้นอีกแล้ว
“พี่ชอบนะ”
“คะ ???”
ฉันหมุนตัวกลับเพื่อมามองหน้าพี่นท ..
ใกล้จัง.. นี่เราใกล้กันขนาดนี้เลยหรอ
“พี่ชอบเวลาอยู่ใกล้แอป”
“คะ ?”
“เวลาอยู่ใกล้แอปแล้วพี่รู้สึกเหมือนได้พิงต้นไม้ใหญ่ ที่มีแสงอาทิตย์ยามเช้าเรืองๆ
อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก.. อยากอยู่ด้วยไปนานๆ ”
“เอ๋ ?.. พี่นทโอเคไหมคะ” ฉันเอามือแตะหน้าผากพี่นท .. อ่าตัวร้อนจี๋เลย
“ส่วนเวลาอยู่ใกล้พี่จูเนียร์ พี่รู้สึกมีความสุข พี่ยิ้มไปกับมุขตลกๆ ของพี่เนียร์เสมอ”
“คะ.. แอปก็คิดอย่างนั้น”
“เพราะอย่างนั้น พี่ไม่อยากเสียคนที่พี่รักมากๆไป..”
“อ่อ”
อ่อพี่เนียร์สินะ .. ^^ เฮ้อ.. ไม่ใช่เราหรอก
แอปไม่เป็นไรนะลูก ~!!! ไม่เป็นไรนะตัวเอง.. เง้อ
“พี่เนียร์คือพี่ชายพี่นะแอป แต่แอปคือคนที่พี่…”
ฟุ้บบ..!!
แล้วร่างของพี่นทก็ล้มลงเตียงนอนพอดิบพอดี
“พี่นท !!!!”
ฉันเอามือไปแตะหน้าผาก ว้ากกกกกกกกก
ตัวร้อนจี๋เลย ร้อนกว่าเมื่อกี้อีก สงสัยพี่นท เมื่อกี้จะเพ้อ จากพิษไข้
แล้วพี่นทจะพูดอะไรนะ ..
เอาเป็นว่าตอนนี้ตามหายาสามัญประจำบ้านด่วนนน TT
.
.
“อ้ะ พี่นท.. ยามาแล้ว”
“ขอบใจนะ”
ฉันค่อยๆ พยุงตัวพี่นทมานั่งพิงหัวเตียง ..
“อ่า.. โอเคนะ”
“อื้ม” พี่นทยิ้มให้ฉันแบบคนหมดแรง
“นอนเถอะนะคะ วันนี้พี่นทคงจะเหนื่อยมากจริงๆ”
ฉันเดินเอายาไปเก็บ..
“แอป..”
“คะ ?”
“มาไวๆ นะ”
“อ่า.. คะ”
.
.
ฉันกลับมาถึงห้องพี่นทก็หลับไปซะแล้ว
“อ่า.. มาแล้วหรอแอป”
พี่นทถามทั้งๆ ที่หลับตาอยู่
“คะๆ”
“มาตรงนี้หน่อย”
ฉันเดินไปนั่งข้างๆ เตียง แต่คราวนี้ฉันนั่งกับพื้นข้างๆ เลย”
“มาแล้วคะพี่นท”
พี่นทเอื้อมมือมาจับมือฉัน พี่นทกำมือฉันแน่นเหมือนเด็กๆ เวลาจูงมือคุณแม่เลย ^^~
รู้นะคะว่าวันนี้พี่นทเหนื่อย.. สู้ๆ นะคะพี่นท
และฉันก็เผลอฟุ้บหลับไปข้างๆเตียง ฉันหลับไปทั้งๆ ที่ยังจับมือพี่นทอยู่
ขออยู่แบบนี้ต่อไปนานๆ นะคะ.. พี่นท
แอปอยากอยู่กับพี่นทไปนานๆ.
END.
--------------------------------------------------------------------------------------
วันนี้ฟิคออกแนวเศร้าๆ หน่อยนะคะ
ชอบไม่ชอบบอกได้นะคะ
คือตามฟิลคะ ก็เลยออกมาอยากนี้
รู้สึกเสียใจจริงๆ .. เสียใจมากจริงๆ
เ้ป็นความรู้สึกรวมๆ ไปหมดเลยคะ ไม่รู้จะอธิบายยังไง
เราคงต้องเสียน้ำตาให้รายการนี้ทุกวันอาทิตย์แน่เลย TT
เฮ้อ,.............
เหตุการณ์ที่ญี่ปุ่นก็ด้วย.. อาทิตย์นี้มีแต่เรื่องพาเสียน้ำตาแฮะ TT
ความคิดเห็น