คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Short Fiction#3.2 ตะโกนออกไป
Short Fiction#3.2
{NoteApple *67}
“แอปเปิ้ล.. เป็นอะไร” พี่นทกอดฉันไว้แล้วลูบหัวอย่างเบามือ
“แอปโอเค แอปโอเค.. ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ” ปากฉันไม่ตรงกับใจเลยให้ตายสิ
ฮึก.. ฮึก ..
“ไม่เป็นอะไรแล้วร้องทำไม”
พี่นทผละออกจากฉัน พี่นทใช้หัวแม่มือค่อยๆ เช็ดน้ำตาให้ฉัน
ยิ่งเข้าใกล้พี่ หัวใจแอปยิ่งเต้นถี่ ยิ่งได้รู้.. ฉันยิ่งเจ็บ
ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก
“มีอะไรบอกพี่ได้นะ” พี่นทแอปอยากบอกพี่ อยากบอกพี่มากจริงๆ
แต่ถ้าบอกออกไปตอนนี้ เดี๋ยวจะเกลียดแอปเปล่าๆ .. แอปไม่อยากให้เป็นแบบนั้น
“คือ.. คนที่แอปชอบ เขามีคนที่ชอบแล้ว” ฉันตอบไปตามความจริง พี่นทมีคนที่ชอบแล้ว
และก็คงไม่ใช่ฉัน.. พี่นทคงจะชอบผู้ชาย ไม่มามองผู้หญิง.. แบบแอปหรอก
“คนๆ นั้นเป็นใคร แอปบอกพี่ได้รึเปล่า”
แปร๊บบ.. ก็พี่ไง พี่นท ฉันอยากจะพูด จะพูดตะโกนออกไปดังๆ
ฉันส่ายหัว..
“ไม่บอกเขาไปล่ะ.. แอปเปิ้ล”
ฉันสังเกตเห็นแววตาพี่นทเปลี่ยนไปดูเศร้าๆ ลง
แต่ว่าฉันคงตาฝาดมากกว่า
“แอปกลัว...”
“พี่ก็กลัว..”
“พี่นท กลัวอะไรค่ะ..”
“ก็.. คนที่ทำให้พี่ใจสั่น.. เขามีคนที่ชอบอยู่แล้ว ”
“แล้วก็ พี่คิดว่าจะไม่มีอะไรแบบนี้เกิดขึ้นระหว่างทำกิจกรรมในฐานะเดอะสตาร์”
“คะ.. แอปก็ไม่คิด”
“แล้วคนที่ทำให้พี่ใจสั่น ไม่ใช่ผู้ชายนะแอป”
“หือ ?” ฉันเบิกตาโตขึ้น.. คนที่ทำให้พี่นทใจสั่นไม่ใช่ผู้ชาย !!
ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก
“เรื่องจริง.. พี่ก็ไม่รู้ พี่ไม่เคยใจสั่นกับผู้หญิงคนไหน”
พี่นทตอบด้วยน้ำเสียงสดใสขึ้น เหมือนพี่นทกำลังนึกถึงหน้าคนๆ นั้นอยู่
โชคดีจังเลยนะคนๆ นั้น ดูสิ.. หน้าพี่นทดูมีความสุขมากเลย
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ .. แล้วผ่อนออกมา
“คนที่แอปชอบ.. ก็ไม่ใช่ผู้ชาย”
คราวนี้เป็นตาพี่นทที่ต้องเบิกตาโตขึ้น ..
.
.
ตัดมาที่ห้องนั่งเล่นของบ้าน
“เฮ้.. สองคนนั้นหายเงียบเลยอะ นทจะเป็นอะไรมากไหมเนี่ย”
จูเนียร์ทักขึ้น
“นั่นสิ” แอมป์ชายหนุ่มเจ้าสำอางเอ่ย..
“นั่นสิ .. พี่กวาง ซิลวี่ ไปตามดูหน่อยดีไหมครับ” ตูมตามพูด
“เห็นด้วยนะ..” เนสพี่ชายคนโตของบ้านพยักหน้ารับ
“จ้า พี่กำลังจะขึ้นไปตามเลย”
“ป้ะพี่กวาง ซิลไปด้วยๆ”
.
.
ตัดมาที่ห้องของนทแอปกันต่อ
“แอปเปิ้ล/พี่นท” ฉันกับพี่นทเรียกชื่อกันและกันพร้อมกัน
“คือ..” และฉันกับพี่นทก็พูดพร้อมกันอีกครั้ง ..
“คือแอป พี่../คือพี่นท แอป..”
ฉันกับพี่นทพูดพร้อมกันอีกครั้ง เรามองตากันแล้วหัวเราะขึ้น
5555555555 555+
“เอางี้มีอะไรจะพูด.. เรามาตะโกนพร้อมกันดีไหมแอป”
“อ่า.. เอางั้นก็ได้ค่ะ พี่นท”
“งั้นเรามานับพร้อมกันนะ”
หนึ่งงงงง
ส่องงงงงงงง
สั่มมมมมมมมมม !!!!!
“แอปชอบพี่นท !!!!! / พี่ชอบแอป !!!!!”
ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก
.
.
“ห๊ะ ?” เราสองคนทำหน้าเหวอ แล้วหันมองกัน
“เมื่อกี้.. พี่นทพูดอะไรนะ”
“แอปบอกพี่ก่อนสิว่าเมื่อกี้พูดอะไร พี่ไม่ค่อยได้ยิน”
“ต่างคนต่างไม่ได้ยิน 5555555+ งั้นช่างมันเถอะเน๊าะ”
ฉันกับพี่นทหัวเราะรั่ว เหมือนกับเราได้ปลดปล่อยสิ่งที่อัดอั้นในใจ
ถึงแม้ฉันจะไม่ได้ยินก็ตามเถอะ เหมือนจะได้ยินแต่ชื่อตัวเองกับพี่นทเลย 5555+
{หุหุหุ แต่คนที่ได้ยินอยู่ด้านนอกจ้า ; พี่กวาง}
{แหมะ .. ถึงว่าทำไมหายไปนานจัง หุหุหุ =..= ; ซิลวี่}
{เสียงซุบซิบด้านนอกประตู}
ซิลวี่ ; ดีนะเนี่ยยังไม่ทันเคาะประตู
กวาง ; เราก็มีของดี หุหุ
ซิลวี่ ; พี่กวาง.. แล้วเราต้องทำไงต่อ เรื่องสองคนนั้นเค้าหูตึง = =
กวาง ; ปล่อยไว้อย่างนี้แหละ หุหุ เดี๋ยวเค้าก็บอกกันเบาๆ เองแหละ
ซิลวี่ ; จะดีหรอพี่กวาง อะไรจะคลาดกันขนาดนี้ =[]=~ ซิลเซ็ง
กวาง ; เอาน่า.. เดี๋ยวเราคอยมาจับตาดูกันไง -..-b
ซิลวี่ ; อ่อ .. งั้นโอเคเลย แต่ไม่คิดเลยนะพี่กวาง..
กวาง ; ไม่คิดอะไร ?
ซิลวี่ ; ไม่คิดว่าสองคนนี้จะใจตรงกันไง ><
กวาง ; เออจริง.. เพราะที่แอปมาอยู่กับพี่บ่อยๆ ก็คุยเรื่องนทนี่แหละ
ซิลวี่ ; เหมือนซิลเลย .. ที่พี่นทมาอยู่ด้วยบ่อยๆ นอกจากปล่อยมุข
ยังมานั่งชมแอปเปิ้ลให้ซิลฟังอีก 55555
แปะ ! ทั้งสองสาวต่างวัยจับมือกันแล้วหัวเราะเบาๆ
แล้วรีบลงไปข้างล่าง..
“พี่นท แอปลงไปข้างล่างก่อนนะคะ พี่นทกินยาแล้วนอนเถอะคะ”
“พี่ไปด้วย .. ตอนนี้พี่ดีขึ้นเยอเลยล่ะ”
^^
พี่นทคว้ามือฉันมาจับไว้..
ถึงฉันจะไม่ได้ยินอะไรตอนที่เราตะโกนพร้อมกันก็เถอะ
แต่เหมือนหัวใจตอนนี้มันเหมือนได้รับรู้อะไรดีๆ แต่ฉัน.. ก็ไม่รู้สิ ~
^^
ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก ตึก ตัก
หัวใจแอป จะเต้นเป็นจังหวะเดียวกันกับพี่นทไหมนะ ?
END.
ความคิดเห็น