คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Short Fiction#1 เพื่อนร่วมเตียง (Rewrite)
#1 เพื่อนร่วมเตียง
Apple's part
ภายในบ้านพักของเหล่า The star 7
"นทและแอปเปิ้ลนอนห้องนี้จ้า”"
สิ้นเสียงของพิธีกรประจำรายการ '‘แฟรงค์'’ ฉันก็เดินตามพี่แฟรงค์เข้ามาด้านในห้องชั้นสองของบ้านพักหลังนี้
ไม่รู้ว่าที่ยิ้ม ฉันยิ้มเพราะอะไร เพราะห้องสวย บ้านสวยน่าอยู่ หรือเพราะว่าฉันได้อยู่กับพี่นทกันแน่นะ
ฉันมองไปทางพี่นท พี่นทกำลังยิ้มอย่างดีใจอยู่ไม่น้อย สงสัยพี่นทจะชอบระเบียงห้องนี่นะเนี่ยมองใหญ่เลย
“"นอนแถวไหนดี..”" ฉันพึมพำขึ้น “มองไปที่เตียงน่านอนนั้น "แล้วแต่"” พี่นทตอบกลับเสียงใส
“ฉันหันกลับไปมองตามเสียง "เตียงคู่ หุหุหุ"” ฉันพูดกับตัวเองเบา ๆ แต่ฉันเปล่าคิดอะไรแผลง ๆ นะ
.
.
จากวันนั้นก็ผ่านมาสองสัปดาห์แล้วนะพี่นท ที่แอปได้นอนเตียงเดียวกับพี่นทได้สนิทกับพี่มากขึ้น
พี่จะรู้ไหมว่าความสดใส เป็นธรรมชาติของพี่ ทุกการกระทำของพี่มันทำให้แอป.. ใจสั่น
ยิ่งเวลาแอปได้ฟังพี่ร้องเพลงพร้อมเจ้าอูคูเลเล่ หรือกีต้าร์น่อยที่พี่รัก ยิ่งทำให้แอปมีความสุข เหมือนตอนนี้
ที่พี่นทกำลังนั่งขัดสมาธิบนเตียงเล่นกีต้าร์น่อยและร้องเพลงให้ฉันที่กำลังนอนฟังอย่างสบายใจ ก่อนนอนทุกคืน
"Oh~! Honey don’t you worry
You will be just fine
We’'re walking on this road together
Understand What'’s on you mind
จึ จือ ดือ จือ ดือ ดือ ดือ จึ จือ ดือ จือ ดือ ดือ ดือ
จึ จือ ดือ จือ ดือ ดือ ดือ
ฉันเคลิ้มหลับตาฟังเพลง "“โหย.. นอนฟังสบายเลยนะ แอปเปิ้ล" เสียงใสว่าขึ้นหลังจบการแสดง”
“ฉันเด้งตัวขึ้นมานั่งข้าง ๆ เจ้าของเสียงใส "เพราะจังเลยพี่นท" ฉันว่าอย่างตื่นเต้น พร้อมยกนิ้่วโป้งให้
“"ขอบใจจ้า" พี่นทยิ้มมองฉันตาปิด จะน่ารักไปไหนเล่า”
"“เพลงนี้..” เป็นเพลงที่พี่แต่งเองน่ะ ชอบไหม”" พี่นทยิ้มกว้างพูดไปยิ้มไป
ฉันลอบมองไปในตาพี่นท “"ชอบสิ”พี่" ..ชอบทั้งเพลงชอบทั้งคนร้องเลย
“"พี่ร้องเพลงกับเล่นกีต้าร์น่อยให้ฟังล่ะ ถึงตาแอปมั่งละ"” พี่นทพูดแล้วยกกีต้าร์น่อยไปเก็บเข้าที่ ..
“"หือ ตาแอป" ฉันไม่เข้าใจสิ่งที่พี่นทพูดออกมา เอาจริงเข้าใจนะ แต่ขอแกล้งไม่รู้หน่อยจะเป็นไรไป
“"ก็ที่สัญญาไว้ไง"” พี่นทเท้าเอวหันมองฉัน หรี่ตาเล็ก ๆ ที่ทำให้ดูเล็กไปอีกมาที่ฉันเหมือนคาดโทษ
"“สัญญา...." ฉันลากเสียงยาว คล้าย ๆ จะกลายเป็นประโยคคำถามไปในตัว
“"ก็ที่แอปบอกว่าจะเล่นมุขแป้กเป็นข้อแลกเปลี่ยนไง" พี่นทพูดน้ำเสียงจริงจัง”
ฉันตบมือเข้าให้หนึ่งทีดัง ๆ "อ๋อออออออออออออ.. อย่าเลยดีกว่าพี่”"
“คนตัวเล็กข้างหน้าฉันทำหน้ามุ่ย "ทำไมอะ”" คิ้วน้อยขมวดเข้าหากัน "“ก็มันแป้ก" ฉันให้เหตุผลกลับไป”
“"น่า ๆ ก็สัญญาไว้แล้วไง ถ้าแอปไม่เล่นมุขแป้กให้พีดู พี่ไม่ร้องเพลงให้อีกฟังนะ!”"
“"ง่ะ โอเค ๆ ก็ได้ ๆ" ขืนพี่นทไม่ร้องเพลงให้แอปฟังก็แย่น่ะสิ อยากฟังทุกวันเลย
อืม...” ฉันใช่เวลาคิดประมาณสองสามนาทีเห็นจะได้ จนพี่นทต้องเขยิบมานั่งบนเตียงแล้วจ้องหน้า
อ้ะ.. เอ่อ.. ใกล้ไปมั้ง พี่นท..
นี่รู้ตัวหรือเปล่าเนี่ยว่าหน้าเรามันใกล้กัน
ตึก ตึก ตึก ตึก
"อะ เอ่อ.. อ้อ! พี่นท แทน อะไรน่าตื่นเต้น" ฉันรีบตอบไปแม้ว่าเสียงจะตะกุกตะกักไปหน่อย แต่ก็เก็บอาการไว้ได้ทัน ฟู่ว~!
พี่นทยิ้มออกมาทันทีที่ได้ยินคำถามและตอบไปอย่างมั่นใจ "อืม.. “แทนโดดบันจี้จั้มฟ์จากหอไอเฟล!”"
“ฉันถึงกับผงะไปด้านหลังเนื่องจากคำตอบทีคาดไม่ถึงของพี่นท "ไม่ใช่”" เลยจำต้องปฎิเสธไป เพราะมันไม่ใช่คำตอบที่ถูก
พี่นทขมวดคิ้วคิดจริงจังและตอบแบบเสียงดังฟังชัดอีกครั้ง "“อืม.. แทนหลบกระสุนท่าสะพานโค้งเหมือนเดอะเมทริกซ์ !!”"
“"ไม่ใช่อีกอะ” มันก็ฟังน่าตื่นเต้นนะพี่แต่.." ฉันพูดตามความในใจที่คิดไว้แต่.. มันไม่ใช่คำตอบทีฉันเตรียมไว้นี่นา อิอิ
“"ง่ะ ไม่รู้อ่าพี่ว่าที่พี่ตอบออกจะตื่นเต้นนะ เฉลยเลย" พี่นทยอมแพ้ เลิกคิ้วมองฉันอย่างตื่นเต้นที่จะได้ฟังคำตอบ”
“"ก็ แทน แท่น แท้น ไง" ฉันขำออกรสออกชาติโดยลืมมองหน้าพี่นทที่กำลังอึ้งค้างไป....” (=[]=! << หน้าพี่นท)
3 วิผ่านไป
“"ไม่ขำหรอ บอกแล้วไงว่ามันแป้ก”" ถ้าฉันเป็นเจ้าหมาตอนนี้คงหูลู่คอตกหางตกอย่างไ่ต้องสงสัย
พี่นทขำออกมาทันทีเมื่อได้เห็นท่าทางของฉันที่เป็นแบบนั้น “"ขำนะ ขำตรงที่มันแป้กนี่แหละ"
พี่นทกดท้องตัวเองกลั่นขำไว้และกลิ้งไปมาอย่างบ้าคลั่ง "พี่นทขำเกินไปแล้ว" ฉันหน้าซีด”
“"ก็มันขำ ยิ่งเห็นหน้าแอปตอนบอกว่าแป้ก ยิ้งขำไปใหญ่" พี่นทขำจนน้ำตาเล็ด ทำไมขำเก่งจัง หึย”
“"โหยยยย..”" ฉันล้มตัวนอนแล้วหันหลังให้พี่นท ..
“"โอ๋เอ๋ๆ อย่างอนเค้าน้า"” พี่นทสะกิดหลังฉันเบาๆ "แบร่~! งอนซะที่ไหนกัน" ฉันแลบลิ้นใส่พี่นท
“"โหยยยยย คนกำลังง้อเลย เอาหมอนไปกินนน ย๊าหห์”" พี่นทหยิบหมอนมาตีใส่หน้าฉันเต็มแรง
ตุ้บ!
ตุ้บ!
ตุ้บ !
“"อย่านึกว่าจะยอมนะ ฮึสสสสสส ย๊าหหหห์”" ฉันโต้ตอบด้วยการตีหมอนกลับสุดพลัง
.
.
รายงานด่วน ; ขณะนี้ ณ ห้องนทแอปกำลังเกิดศึกตีหมอนอย่างดุเดือด (5555+)
.
.
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
กึก..
ฉันและพี่นทหยุดการโจมตีไว้เพียงเท่านั้น "ใครคะ"” ฉันตะโกนถาม
“"นี่พี่กวางเองนะ" สิ้นเสียงนั้นฉันกับพี่นทมองหน้ากันอย่างตื่นตระหนก
เฮ้ย.. งานเข้า !! พวกเราจำต้องสงบศึกแล้วจัดห้องให้เรียบร้อยภายในเวลาอันรวดเร็ว
ขืนให้พี่กวางมาเห็นห้องในสภาพนี้ ได้โดนเฉ่งสามวันแปดวันแน่ ๆ เลย
เพราะพี่กวางถือแม่ของเหล่าเดอะสตาร์เจ็ดทุกคนเลยตอนนี้
"ทำอะไรกันอยู่เนี่ย พี่เข้าไปได้ไหม" “
"ปะ..ประตูไม่ได้ล๊อคค่า" ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหอบ”
พี่กวางเดินเข้ามาในห้องที่เพิ่งขจัดเสร็จไปหมาด ๆ “
"ดึกแล้วนะยังไม่นอนกันอีก แล้วทำอะไรกัน เหงื่อท่วมเชียว"
"เอ่อ... ไม่ได้ทำอะไรกันเลยคะ" ฉันกับพี่นทประสานเสียงตอบพร้อมกัน จนพี่กวางส่งสายตามองมาแปลก ๆ
"เอาเถอะ ๆ รีบนอนนะระวังจะไม่สบายเอา เอาอย่างซิลวี่สิ นอนหลับปุ๋ยตั้งนานแล้ว”"
ฉันอมยิ้มเมื่อนึกถึงภาพซิลวี่นอนหลับปุ๋ย “"น่าพี่กวาง ก็ซิลยังเด็กอยู่ ๆ”" แต่ไม่วายโดนพี่กวางดุเข้าจนได้ “
"เเอปเปิ้ล เราก็เด็กเหมือนกันแหละ"” พี่กวางมองเชิงตำหนิเล็กน้อยจนพี่นทขำฉัน....อีกแล้ว
"แล้วพี่กวางยังไม่นอนหรอคะ" พี่นทถาม "
พี่ขอดูความเรียบร้อยในบ้านก่อนน่ะ"
"อ๋อออออออออออ.." ฉันกับพี่นทลากเสียงยาวแล้วก็ขำพร้อมกัน 5555555555+
“พี่กวางมองดุ ๆ "ขำอะไร ไปนอนกันได้แล้ว”" "“ค่าาาาา คุณแม่”" ฉันกับพี่นทพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย~
พี่กวางนี่ดูแลเอาใจใส่ทุกคนเลย ทำให้ต้องนอนดึกซะทุกคืนเลยสินะเนี่ย คุณแม่จริง ๆ
.
.
“"พี่ปิดไฟนะแอป"
"ค่า"
ฉันนอนอยู่บนเตียงฝั่งริมหน้าต่างมองไปทางพี่นทแล้วตอบรับ พี่นทปิดไฟแล้วเดินมาซุกตัวลงผ้าห่ม..
"พี่นท.."
"หืม"
"“ฝันดีนะ..พี่นท"” ฉันพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
“"จ้าา พูดดังๆ ก็ได้" พี่นทลอบขำฉัน ”
“"แหะๆ"”
"เหมือนกันนะแอป"”
และก็เป็นอีกคืนที่พี่ทำให้ฉันหลับฝันดี
TO BE CONTINUED...
ความคิดเห็น