แม่ของฉัน...คุณครูที่เก่งที่สุดในโลก

ข้อมูลเบื้องต้น

           คุณครู อาจารย์ ศาสตราจารย์  คำเหล่านี้แม้สะกดต่างกัน ออกเสียงต่างกัน รูปร่างหน้าตาต่างกัน แต่สิ่งที่เหมือนกันที่สุดก็คือความหมายที่แฝงลึกอยู่ข้างใน ความหมายที่เต็มไปด้วยความรับผิดชอบต่อสังคมผ่านอนาคตของชาติที่เราเรียกกันว่าลูกศิษย์ หากค้นหาความหมายในพจนานุกรมแล้วคำเหล่านี้ก็หมายถึง ผู้มีความหนักแน่น ผู้ควรแก่การเคารพของศิษย์ และที่สำคัญที่สุดก็คือ ผู้สั่งสอน จึงไม่แปลกว่าทำไมคุณครูถึงเปรียบเสมือนแม่คนที่สองของลูกศิษย์ทุกคน แต่สำหรับฉันแล้ว คุณครูของฉัน คือ แม่คนแรก

            นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ ย้อนไปเมื่อสมัยที่ฉันเป็นเด็กชั้นประถม ทุกๆชั่วโมงดนตรีและนาฏศิลป์ ฉันจะต้องพูดประโยคนี้ตอนต้นชั่วโมงตามด้วยเสียงขาน สวัสดีครับ/ค่ะคุณครู ของเพื่อนๆในห้องแล้วแม่ของฉันก็ยืนขึ้นและยิ้มรับ ใช่แล้วแม่ของฉันเป็นคุณครู ท่านเป็นคนใจดี และสอนเก่ง ท่านใส่ใจนักเรียนทุกคน และไม่ได้ให้ความรู้พิเศษหรือเอาอกเอาใจใครเป็นพิเศษแม้กระทั่งฉันคนที่เพื่อนๆเรียกว่าลูกอาจารย์ แม่ของฉันสอนเสมอว่าถึงแม้ฉันจะเป็นลูกแม่แต่ก็ไม่ได้แปลว่าฉันจะได้สิทธิพิเศษเหนือคนอื่น เวลาฉันทำผิด แน่นอนว่าฉันก็โดนไม้เรียวของแม่มาแล้ว เพราะทุกคนเวลาเรียนไม่มีคำว่าลูกมีเพียงคำว่า ลูกศิษย์ เท่านั้น หลังเลิกเรียนฉันจะต้องนั่งรอแม่ตรวจการบ้านกองโตเท่าภูเขาที่กองอยู่บนโต๊ะ บางวันก็เห็นแม่ยืนเป็นเวรประจำวันอยู่ที่หน้าประตู บางทีก็เห็นแม่ดุเด็กที่วิ่งเล่น และนำขนมเข้ามากินในโรงเรียน  สิ่งต่างๆเหล่านั้นก็คือหน้าที่ของแม่ หน้าที่ในความเป็นครู หน้าที่ในรั้วโรงเรียน เพื่อนๆเคยถามฉันว่า เวลาอยู่ที่บ้านแม่ของฉันเป็นคนอย่างไรต่างจากที่โรงเรียนไหม? ฉันยิ้มให้กับคำถามเหล่านั้น คำตอบคือ ต่างและไม่ต่าง ที่ต่างจากในโรงเรียนก็เพราะอยู่ที่บ้านแม่ก็คือแม่ คนที่คอยห่วงใยฉัน เวลาฉันมีปัญหาแม่ก็จะให้คำปรึกษา คอยดูแลเวลาฉันไม่สบาย ให้ความรักความอบอุ่นฉันอย่างดีที่สุด ส่วน ไม่ต่างก็คือแม่ยังคงเป็นครู คอยสั่งสอนฉันในเรื่องต่างๆ ท่านสอนให้เริ่มด้วยเรื่องง่ายๆที่บางทีฉันมองข้ามมันไปและสงสัยว่าถ้าไม่ปฏิบัติตามแล้วมันจะส่งผลเสียต่อตัวเองยังไง เช่น เรื่องการพับที่นอน การสวดมนต์ไหว้พระ เป็นต้น ท่านบอกว่าเรื่องเล็กๆเหล่านี้หากเรามองคนเดียวมันอาจจะดูไม่สำคัญแต่ในความจริงเราอยู่ในสังคม สิ่งเหล่านี้รวมถึงเรื่องต่างๆในห้องเรียนที่คุณครูทุกท่านรวมถึงแม่ ได้สั่งสอนไปนั้นจะทำให้เราอยู่กับเพื่อนต่างสังคมได้ เพราะสิ่งเหล่านั้นจะสอนให้เรามีระเบียบวินัย มีความรับผิดชอบ มีความอดทนเอาไว้อย่างสมบูรณ์แบบ ในตอนนี้ฉันเรียนในระดับมหาลัย ฉันเข้าใจแล้วว่าสิ่งต่างๆที่แม่สอนทำให้ฉันยืนอยู่ได้ในสังคมอย่างมีความสุข และ เข้มแข็งเมื่อเจอปัญหา

            กาลเวลาไม่ได้ทำให้หน้าที่ในความเป็นครูของแม่หายไปเลย ตอนนี้ฉันและแม่อยู่กันไกลคนละที่ แต่แม่ก็ยังคอยห่วงใย และ คอยเป็นผู้รู้ให้คำปรึกษาฉันในเรืองที่ฉันไม่เข้าใจทั้งวิชาการและการใช้ชีวิตในสังคมใหม่ แต่ฉันแน่ใจว่าฉันจะตั้งใจเรียนอย่างประสบความสำเร็จ เพราะ ฉันมีคุณครูประจำตัว คุณครูคนแรก ที่เรียกว่าแม่