ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : chapter 1
เช้าวันบ่ายๆวันหนึ่ง ลมพัดเข้ามาทางหน้าต่างสีฟ้าของฉันอย่างสบายๆ ~
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น...กริ๊ง...กริ๊ง
"โอ๊ย ใครโทรมาตอนนี้" ฉันรับโทรศัพท์อย่างงัวเงีย นี่เป็นช่วงเวลาปิดเทอมก่อนที่จะเป็นปีสุดท้ายก่อนขึ้นมหาลัย นี่เป็นเวลาพักผ่อน หลังจากการเรียนอย่างหนัก การพักผ่อนเป็นอะไรที่วิเศษที่สุดเเล้วล่ะ สำหรับคนอย่าง คิม เเทยอน ..
เสียงปลายสายพูดขึ้นว่า.."นั่งด้วยกันนะไอ่เตี้ย"...ควอนยูริ เพื่อนสนิทฉัน เป็นคนมีเสน่ห์ ไม่ค่อยจริงจังกะความรัก จึงไม่เเปลกที่จะมีเเฟนมากมาย ไม่ซ้ำหน้า เเต่ใครจะรู้ว่า ซักวันหนึ่ง เขาเกิดจริงจังเรื่องความรักขึ้นมา..เเต่เขานั้นจริงจังโดยการเเอบรักอยู่อย่างงั้นเงียบๆคนเดียว...
(ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ฉันจึงไม่กล้าเอ่ยอะไรวันนี้ กับความรู้สึกมากมายที่ฉันมี ฉันไม่กล้าพอจะพูดมัน)
"อ่อ อ่าห้ะ "..ฉันวางสายโทรศัพท์พร้อมกับถอนหายใจเบาๆ
ฉันนั่งคิดกับตัวเองตลอดเวลาว่า..ถ้าเกิดฉันหลงรักใครขึ้นมา ฉันจะต้องทนเจ็บปวดกับการเเอบรักอีกนานมั๊ยนะ เป็นเพราะความอายของฉันที่ไม่กล้าเเม้กระทั่งจะบอกกับหัวใจของตัวเอง..ฉันส่ายหัว สบัดความคิดเเสนโง่นั้นออกไป เเละล้มตัวนอนอีกครั้ง
(คงเป็นเพราะความใกล้ชิด ทำเราสนิทกันมากขนาดนี้ ฉันจึงไม่กล้าเอ่ยคำนี้ให้เสียใจ เพียงเพราะฉันไม่อยากขาดเธอ)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลมพัดผ่าน หน้าต่างบานใสเข้ามาทำให้ สาวร่างบาง ฮวัง ทิฟฟานี่ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย..เธอพึมพำกับตัวเอง ฉันลืมไปเสียสนิทสินะ เธอเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะไม้ข้างเตียงโต๊ะไม้เเกะสลักที่พ่อของเธอให้เป็นของขวันวันเกิด เธอกดเบอร์ของใครคนหนึ่งลงไป...
"ซูเปิดเทอมนั่งด้วยกันนะ"....
"อ่อ อ่าห้ะได้ๆยัยหมี"
"ใครหมียะ !!"
"นกข้างบ้านเธอมั๊งถามอะไรเเปลกๆ -.-"
"เดี๋ยวเหอะ เปิดเทอมไป เเกได้สูงเเค่ 150 เเน่ๆ ฮิฮิื"
"เงียบไปเลยยยย ยัยอวบ"
ชเว ซูยอง ตัวสูงที่สุดในกลุ่มฉันล่ะ เป็นคนร่าเริง เเต่เสียอย่างนึงเขามักจะหวั่นไหวกับการกระทำของเกือบจะทุกคนอย่าง่ายดาย โดยที่เขาไม่รู้ว่าอารมณ์หวั่นไหวของเขากับใครบางคน จะทำให้เกิดความรักอันเเสนงดงามขึ้นมา..เพียงเเต่เขาไม่เเน่ใตว่าอารมณ์หวั่นไหวนั้น คือ ความรู้สึกรักจริงๆรึเปล่า..
(เป็นเพราะความหวั่นไหว ฉันรู้สึกกับเธอเช่นไรฉันไม่สามารถรู้ตัวฉันเอง เเต่ฉันสัญญาว่าครั้งต่อไปฉันจะทำตามเสียงหัวใจของฉัน)
"เชอะ ไปล่ะบายยย~"
ร่างบางจึงวางสายโทรศัพท์พร้อมกับยิ้มล็กๆ เธอเป็นคนน่ารัก เป็นคนสวยเเละอ่อนโยน เเต่มันเเย่ตรงที่เธอปฎิเสธใครไม่เป็นเเละสนิทกับคนง่ายไป...เป็นเพราะนิสัยของเธอเเบบนี้ เธอถึงทำให้ใครคนนึงเจ็บปวดเเทบปางตาย..
(ฉันไม่รู้จะมองหน้าเธอยังไง จะเก็บคำพูดใดไว้ใช้วันหลัง เมื่อทุกอย่างที่สร้างมาร้อยพัน ฉันทำพังลงกับมือ)
*ประกาศจากไรเตอร์*
จบตอนเเรกเเล้วเเจ้ ตอนนี้เเนะนำตัวละครไป 4 คน คือ คิม เเทยอน ควอน ยูริ ฮวัง ทิฟฟานี่ เเละ ชเว ซูยอง
อย่าลืมติดตามนา ตอนหน้าจะเเนะนำตัวละครที่เหลือเน้อออ เม้นติชมกันได้เน้อ ไรเตอร์เขียนฟิคครั้งเเรกจริงๆ ประสบการณ์ไม่มี ฮาาาา อย่าลืมสนับสนุนนะคะ ^^ ปวดตับนิดหน่อย ไรเตอร์รู้ว่ารีดเดอร์ชอบปวดตับ อิอิ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น...กริ๊ง...กริ๊ง
"โอ๊ย ใครโทรมาตอนนี้" ฉันรับโทรศัพท์อย่างงัวเงีย นี่เป็นช่วงเวลาปิดเทอมก่อนที่จะเป็นปีสุดท้ายก่อนขึ้นมหาลัย นี่เป็นเวลาพักผ่อน หลังจากการเรียนอย่างหนัก การพักผ่อนเป็นอะไรที่วิเศษที่สุดเเล้วล่ะ สำหรับคนอย่าง คิม เเทยอน ..
เสียงปลายสายพูดขึ้นว่า.."นั่งด้วยกันนะไอ่เตี้ย"...ควอนยูริ เพื่อนสนิทฉัน เป็นคนมีเสน่ห์ ไม่ค่อยจริงจังกะความรัก จึงไม่เเปลกที่จะมีเเฟนมากมาย ไม่ซ้ำหน้า เเต่ใครจะรู้ว่า ซักวันหนึ่ง เขาเกิดจริงจังเรื่องความรักขึ้นมา..เเต่เขานั้นจริงจังโดยการเเอบรักอยู่อย่างงั้นเงียบๆคนเดียว...
(ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ฉันจึงไม่กล้าเอ่ยอะไรวันนี้ กับความรู้สึกมากมายที่ฉันมี ฉันไม่กล้าพอจะพูดมัน)
"อ่อ อ่าห้ะ "..ฉันวางสายโทรศัพท์พร้อมกับถอนหายใจเบาๆ
ฉันนั่งคิดกับตัวเองตลอดเวลาว่า..ถ้าเกิดฉันหลงรักใครขึ้นมา ฉันจะต้องทนเจ็บปวดกับการเเอบรักอีกนานมั๊ยนะ เป็นเพราะความอายของฉันที่ไม่กล้าเเม้กระทั่งจะบอกกับหัวใจของตัวเอง..ฉันส่ายหัว สบัดความคิดเเสนโง่นั้นออกไป เเละล้มตัวนอนอีกครั้ง
(คงเป็นเพราะความใกล้ชิด ทำเราสนิทกันมากขนาดนี้ ฉันจึงไม่กล้าเอ่ยคำนี้ให้เสียใจ เพียงเพราะฉันไม่อยากขาดเธอ)
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ลมพัดผ่าน หน้าต่างบานใสเข้ามาทำให้ สาวร่างบาง ฮวัง ทิฟฟานี่ตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย..เธอพึมพำกับตัวเอง ฉันลืมไปเสียสนิทสินะ เธอเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์จากโต๊ะไม้ข้างเตียงโต๊ะไม้เเกะสลักที่พ่อของเธอให้เป็นของขวันวันเกิด เธอกดเบอร์ของใครคนหนึ่งลงไป...
"ซูเปิดเทอมนั่งด้วยกันนะ"....
"อ่อ อ่าห้ะได้ๆยัยหมี"
"ใครหมียะ !!"
"นกข้างบ้านเธอมั๊งถามอะไรเเปลกๆ -.-"
"เดี๋ยวเหอะ เปิดเทอมไป เเกได้สูงเเค่ 150 เเน่ๆ ฮิฮิื"
"เงียบไปเลยยยย ยัยอวบ"
ชเว ซูยอง ตัวสูงที่สุดในกลุ่มฉันล่ะ เป็นคนร่าเริง เเต่เสียอย่างนึงเขามักจะหวั่นไหวกับการกระทำของเกือบจะทุกคนอย่าง่ายดาย โดยที่เขาไม่รู้ว่าอารมณ์หวั่นไหวของเขากับใครบางคน จะทำให้เกิดความรักอันเเสนงดงามขึ้นมา..เพียงเเต่เขาไม่เเน่ใตว่าอารมณ์หวั่นไหวนั้น คือ ความรู้สึกรักจริงๆรึเปล่า..
(เป็นเพราะความหวั่นไหว ฉันรู้สึกกับเธอเช่นไรฉันไม่สามารถรู้ตัวฉันเอง เเต่ฉันสัญญาว่าครั้งต่อไปฉันจะทำตามเสียงหัวใจของฉัน)
"เชอะ ไปล่ะบายยย~"
ร่างบางจึงวางสายโทรศัพท์พร้อมกับยิ้มล็กๆ เธอเป็นคนน่ารัก เป็นคนสวยเเละอ่อนโยน เเต่มันเเย่ตรงที่เธอปฎิเสธใครไม่เป็นเเละสนิทกับคนง่ายไป...เป็นเพราะนิสัยของเธอเเบบนี้ เธอถึงทำให้ใครคนนึงเจ็บปวดเเทบปางตาย..
(ฉันไม่รู้จะมองหน้าเธอยังไง จะเก็บคำพูดใดไว้ใช้วันหลัง เมื่อทุกอย่างที่สร้างมาร้อยพัน ฉันทำพังลงกับมือ)
*ประกาศจากไรเตอร์*
จบตอนเเรกเเล้วเเจ้ ตอนนี้เเนะนำตัวละครไป 4 คน คือ คิม เเทยอน ควอน ยูริ ฮวัง ทิฟฟานี่ เเละ ชเว ซูยอง
อย่าลืมติดตามนา ตอนหน้าจะเเนะนำตัวละครที่เหลือเน้อออ เม้นติชมกันได้เน้อ ไรเตอร์เขียนฟิคครั้งเเรกจริงๆ ประสบการณ์ไม่มี ฮาาาา อย่าลืมสนับสนุนนะคะ ^^ ปวดตับนิดหน่อย ไรเตอร์รู้ว่ารีดเดอร์ชอบปวดตับ อิอิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น