ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : INTRO
Forever or never™
Intro
..….
โรงเรียนมัธยมที่มีชื่อเสียงที่สุดในโซล
รถลีมูซีนสีดำสุดหรูแล่นมาจอดบริเวณหน้าโรงเรียน ร่างที่ดูดีก้าวออกมาจากรถก่อนจะตามมาด้วย เด็กผู้ชายร่างบาง หน้าหวาน ตัวเล็กกว่าอีกคนเล็กน้อย ถ้าเป็นกรณีปรกติ นักเรียนคนอื่นๆก็คงจะคิดว่า 2 คนนี้เป็นแฟนกัน
.
.
แต่ไม่ใช่สำหรับ 2 คนนี้
.
.
ร่างบางถือกระเป๋าของตนเองที่มือด้านซ้ายและถือกระเป๋าของอีกคนที่มือด้านขวา น้ำหนักของกระเป๋าทำให้ไหล่ของร่างบางลู่ลง เมื่อมาถึงหน้าตึกเรียนของอีกฝ่ายแล้ว กระเป๋าในมือขวาของร่างบางถูกกระชากออกไปจากมือทันที ทำให้ร่างบางเซไปกระแทกกับกำแพง ถึงร่างบางจะเป็นอะไรไปอีกฝ่ายก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจ
ลีจินกิ หรือที่รู้จักกันในนาม อนยู หันมามองร่างบางน้อยๆขณะที่ร่างบางเซไปกระแทกกำแพง แต่ก็ไม่ได้สนใจว่าร่างบางจะเป็นตายร้ายดีอะไร
ตอนนี้เขาแค่สนใจว่า “เจสสิก้า” จะมาโรงเรียนหรือยัง
เขาเป็นแฟนกับเจสสิก้ามาเกือบหนึ่งเดือนแล้ว “เจสสิก้า” เป็นผู้หญิงที่เขาจริงจังที่สุดในบรรดาผู้หญิงที่เขาเคยคบด้วย แล้วเขาก็รักเจสสิก้า มากที่สุดเช่นกัน
“Hey, My honey อนยูรอนานมั้ย?” เจสสิก้าเคยเรียนที่อเมริกามาก่อน ประโยคที่พูดจึงปนด้วยภาษาอังกฤษอยู่เสมอๆ
“ไม่นานเลย เจส เพิ่งถึงพอดี เอากระเป๋ามานี่สิ”อนยูทักกลับ เจสสิก้าส่งกระเป๋าไปให้อนยู อนยูส่งให้ร่างบางที่อยู่ด้านหลังตนถือ เจสสิก้าปรายตามองร่างบาง
“Oh, no หลุยส์ วิคตองส์ ของเจส so expensive, Oh on on! ส่งมาให้เจสถือเองเหอะค่ะ กระเป๋าใบนี้เจสหวง” อนยูได้ยินดังนั้นจึงพูดเรียบๆ
“ส่งกระเป๋ามานี่ คีย์”ร่างบางที่ขณะนี้เต็มไปด้วยความน้อยใจ ส่งกระเป๋าของเจสสิก้ากลับไปให้อนยู
ตุ้บ!
กระเป๋าหลุยส์ วิคตองค์แสนแพงของเจสสิก้าหล่นลงไปกองแอ้งแม้งอยู่กับพื้น
“Key! Why you’re so stupid. Oh honey my lovely bag is dirty. ต้องจัดการให้เจสนะคะ ทำยังไงก็ได้ Oh please โปรดกรุณาเถอะค่ะ”เจสสิก้าถลาเข้าไปหาอนยูพร้อมกับ (ตอแหล) ทำท่าเสียใจ
“ไม่เป็นไรหน่า เดี๋ยววันนี้ตอนเย็น อนซื้อใหม่ให้ก็ได้”อนยูพูดปลอบใจเจสสิก้า
“No, ไม่ค่ะ ไม่ใช่ที่เจสต้องการ เจสต้องการให้คนนี้รู้ว่าคราวหลังต้องถือของของเจส ให้ดีกว่านี้ this is my idea.เจสสิก้าทำหน้าไม่พอใจอนยู
เพี้ยยย!
แทบจะต้องไม่ใช้เวลาคิด อนยูฟาดฝ่ามือของตนลงไปบนหน้าหวานของคีย์ทันที ร่างบางเซไปตามแรงตบเล็กน้อย
“No, ไม่ค่ะ ต้องแรงกว่านี้ กี่ครั้งแล้วคะที่คนๆนี้ทำให้เจสไม่พอใจ อนยูต้องสั่งสอนสิคะ”เจสสิก้ายืนกอดอกมองหน้าคีย์อย่างเหยียดหยาม
เพี้ยยยยย!
อนยูตบคีย์แรงกว่าครั้งที่แล้วมาก ทำให้คีย์เซไปกระแทกกำแพงอีกครั้ง คีย์รู้สึกชาที่หน้าและปวดบริเวณแขนที่กระแทกกับกับกำแพง จึงทรงตัวขึ้นมายืนอย่างยากลำบาก เจสสิก้าเบ้ปากอย่างไม่พอใจ
“Can I help you อย่าใจดีสิคะ อนยู เดี๋ยวเจสจัดการเอง”เจสสิก้าก้าวเท้าไปหาคีย์ที่กำลังยันตัวขึ้น
เพี้ยยย!
เพี้ยยย!
เพี้ยยย!
เพี้ยยย!
เจสสิก้าตบหน้าร่างบางหลายทีติดต่อกัน ทำให้ร่างบางมีเลือดออกบริเวณมุมปาก ร่างบางจับข้อมือเจสสิก้าแล้วบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆ
“Oh, I’m hurt ช่วยเจสด้วยค่ะ มันทำร้ายเจส”อนยูกระชากมือคีย์ออกก่อนที่จะฟาดฝ่ามือลงไปอีกครั้ง
เพี้ยยย!
ร่างบางรู้สึกเจ็บและแสบบริเวณใบหน้ามาก แต่ร่างบางรู้สึกน้อยใจมากกว่าหลายเท่า อนยูบีบข้อมือคีย์แรงข้อเรื่อยๆก่อนจะกระชากให้เดินตามมา
“เจสขึ้นไปก่อนได้เลย เดี๋ยวจะตามขึ้นไป”อนยูพูดกับเจสสิก้าก่อนจะลากคีย์ให้เดินตามไป เจสสิก้ายิ้มหวาน
“Hurry up เร็วๆนะคะ เจสจะรอข้างบน”เจสสิก้าหันมายิ้มหวานอีกรอบก่อนหมุนตัวเดินขึ้นตึกไปอย่างรวดเร็ว
อนยูบีบข้อมือคีย์แรงขึ้นก่อนลากคีย์ไปที่ห้องเก็บของด้านหลังตึก แล้วผลักคีย์ลงบนพื้นห้อง
“เจ้านาย”น้ำเสียงคีย์ดูหวาดกลัวอนยูอย่างเห็นได้ชัด อนยูมองหน้าคีย์อย่างไร้ความรู้สึกก่อนจะพูดเสียงเย็นชา
“เรียกร้องความสนใจมากใช่มั้ย อยากให้ชั้นสนใจนายมากใช่มั้ย”
“เจ้านาย”คีย์ถอยกรูดไปที่มุมห้องด้วยความกลัว อนยูเดินเข้าไปหาช้าๆ
“นายอย่าทำตัวมีปัญหาให้มาก”
อนยูจูบริมฝีปากร่างบางอย่างรุนแรง ไร้ความปราณี ก่อนจะแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากของร่างบาง
ร่างบางได้แต่ส่งเสียงประท้วงอยู่ในลำคอ ก่อนจะพยายามดันตัวอีกฝ่ายออกไป แต่อนยูกับยิ่งกอดรัดร่างบางแน่นขึ้น ก่อนจะผลักร่างบางลงไปนอนกับพื้น
คีย์พูดออกมาอย่างยากเย็น “เจ้านาย ทำอย่างนี้อีกแล้วนะ เจ้านายหยุดเถอะ” แต่อนยูไม่ใส่ใจคำพูดของคีย์เลยแม้แต่น้อย และละจากหน้าของร่างบางไปหยุดที่ซอกคอขาวและสร้างร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของ ก่อนที่มือจะเลื่อนไปปลดกระดุมเสื้อของร่างบางออกทั้งหมด แล้วโยนเสื้อไปกองไว้ที่ปลายเท้า อนยูลากลิ้นร้อนๆลงมาที่ยอดอกสีสวยของร่างบาง
“อื้อ…อื้อ”คีย์เผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ทำให้อีกฝ่ายยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะเริ่มลงมือเลียและดูดยอดอกของร่างบาง เมื่ออนยูเริ่มขบเม้มรุนแรงขึ้น ร่างบางก็แอ่นอกขึ้นมารับอย่างจงใจ
“อื้อ…อะ”ร่างบางที่ครางสม่ำเสมอชะงักเล็กน้อยเมื่อมือหนาของอนยูลากผ่านเนื้อผ้าเข้าไปในกางเกง อนยูรู้ว่าร่างบางกำลังค้างจึงยืนขึ้นก่อนจัดเสื้อผ้าของตนให้เรียบร้อยแล้วหันมาปรายตามองอย่างดูถูกเหยียดหยาม
“นายไม่ได้มีดีถึงขนาดที่ชั้นจะคิดพิศวาสนายหรอกนะ คีย์” เมื่อพูดจบอนยูเดินออกไปโดยไม่หันกลับมามองคีย์เลยแม้แต่นิดเดียว
ร่างบางรู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากก่อนที่จะลงมือใส่เสื้อให้เรียบร้อย และดึงปกเสื้อขึ้นมาบังรอยสีแดงเรื่อๆที่ต้นคอก่อนที่จะเดินออกไปอย่างไม่มีพิรุธ
.
.
.
.
เจ็บ
แต่จะให้ทำยังไง
ในเมื่ออีกฝ่าย เป็น”เจ้านาย”
BAIBOON TALK: หวังว่าคงจะถูกใจรีดเดอร์ทุกคนนะจ๊ะ สำหรับเรื่องใหม่ของใบบุญ Forever or Never รับประกันจ้า ว่าจะสนุกสนานนน~ และไม่พิศวงงงงวยเหมือนเรื่อง Graze และผลที่ออกมา แถ่น แทนแท๊นนน~ ยังเป็นอนคีย์ ทูมิน เหมือนเดิม โดยเรื่องนี้ใบบุญสัญญาจ้า ว่าจะมีทูมินเย๊อะเยอะให้สาวกทูมินกวี๊ววววกร๊าววว กันให้พอใจ หลังจากเรื่อง Graze แทบจะเรียกได้ว่า อนคีย์เน็ดๆ ฮ่าฮ่า ยังงัยก็สัญญาค่ะว่าจะพยายามไม่ดองฟิคอีกแล้วจ้า >/////< รักรีดเดอร์ทุกคนเข้าไส้จ้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น