ลำดับตอนที่ #18
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #18 : [SHINee Fiction]::❤Graze[Onkey x 2min]::14>ฝันที่กลายเป็นจริง
“อ่า แก โรงเรียนเลิกแล้วว ไปเก็บของกัน”คีย์ดี๊ด๊าเมื่อได้ยินเสียงออด
“แกจะดีใจอะไรนักหนาเนี่ย”
“แหม ก็วันนี้ พี่อนยูจะมารับมันกลับบ้านอ่าดิ”แทมินกระซิบบอกมินโฮ
“ใคร คือ พี่อนยูอ่า”
“ไอเอเลี่ยนเอ้ยย บ้านนอกจริ๊ง พี่อนยูน่ะพี่ชายชั้นเว้ยย”แทมินพูดจบแล้วจึงแขกหัวมินโฮทีนึง
“ไอ้เห็ดน่าเกลียดๆๆๆๆ”มินโฮพึมพำขณะที่เดินกลับห้อง
“น้องคีย์ ไปไหนมาครับ”พี่อนยูมารอที่ห้องก่อนแล้ว
“เอ่อ คือคีย์ไปคือว่า คีย์โดดเรียนอ่าฮะ แหะๆ”คีย์หัวเราะแห้งๆก่อนที่จะลงมือเก็บกระเป๋า
“น้องคีย์ไม่น่ารักเลยนะ”อนยูว่าเบาๆ
“ถ้าพี่อนยูไม่พอใจ พี่อนยูก็ไม่ต้องไปส่งคีย์สิ คีย์กลับเองได้”คีย์เริ่มโมโห
“คีย์ พี่ล้อเล่นน่ะ อย่าโกรธพี่นะ พี่ขอโทษ”
“แหม พี่อนยูโลกนี้มีแต่พี่กลับคีย์รึไง เกรงใจกันบ้างเดะ”แทมินที่นั่งฟังอยู่นานขัดขึ้น
“ฮ่ะฮ่า”มินโฮหัวเราะเบาๆ”อิจฉาเค้าละเซ่”
“นี่แทมิน รอเพื่อนพี่ที่นี่แหละ พี่ของคีย์จะพาแทมไปส่งบ้านน่ะ พี่กับคีย์ไปก่อนนะ”
“อ่าฮะ บาย”มินโฮกับแทมินเอ่ยพร้อมกัน
“เอ่อนี่แทมิน ชั้นต้องกลับก่อนนะเว้ย วันนี้ต้องไปช่วยที่ร้านอ่า”มินโฮพูดขึ้น
“เออ แกกลับไปเหอะ บาย”
“บายๆ”
“เอ่อ น้องคือแทมินใช่มั้ยครับ”
“ฮะ พี่คงเป็นพี่ของคีย์”
“เฮ้ยยยย เจ้า/นายท่าน”
ความเงียบเข้ามาปกคลุม…..
“เอ่อ พี่ชื่อจงฮยอนใช่มั้ยฮะ”
“เอ่อ ใช่ ตอนี้ก็เย็นมากแล้ว กลับบ้านได้แล้ว”
“ฮะ พี่ฮะ เรื่องในฝันพี่ไม่คิดมากใช่มั้ยฮะ”
“อือ ก็แค่ฝันน่ะ บางทีเครียดๆก็ฝันแปลกๆได้”จงฮยอนพูดติดตลก
“ครับๆ”
“คีย์ ถึงบ้านแล้ว”
“ขอบคุณพี่มากนะฮะที่มาส่ง”คีย์ยิ้มน้อยๆ
“ไม่เป็นไรหรอก อย่าลืมนะว่าพรุ่งนี้คีย์จะต้องเอาอะไรไป”
“คีย์ไม่ลืมหรอก เอาข้าวไปไง คีย์จำได้”
“อย่าอาบน้ำนานนักนะ เดี๋ยวจะไม่สบายเพิ่งจะหายไข้นี่ กินข้าวให้เยอะๆนะ”อนยูเตือน
“คร้าบบบบบบบ พี่ก็เหมือนกันนะอย่าอาบน้ำนานนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ย์ไม่รู้ว่าจะไปกินข้าวกับใคร”คีย์ยิ้มน้อยๆก่อนที่จะหันหลังกลับเข้าบ้าน
“คีย์ พรุ่งนี้พี่จะมารับนะ”
“ถึงบ้านแล้วแทมิน”
“พี่ไม่เข้าไปนั่งพักหน่อยหรอฮะ”แทมินเชิญ
“เอ่อ ไม่ดีกว่า เดี๋ยวพี่ต้องรีบกลับไปทำอาหารเย็นให้คีย์น่ะ”จงฮยอนตอบก่อนที่จะบอกลาแทมิน
“เอ้ยยคีย์ แกหลับแล้วหรอ นี่เพิ่งสามทุ่มครึ่งเองนะเว้ย”จงฮยอนบ่นเมื่อคิดว่าจะให้คีย์ช่วยทำการบ้าน
.
.
.
.
.
.
“ทำไมชาตินึงมันเร็วอย่างนี้วะ”จงฮยอนพึมพำ
.
.
.
.
“ทำไมต้องรู้สึกดีกับนายนะลีแทมิน/ทำไมต้องรู้สึกดีกับนายนะไอเห็ด”
“นายก็แค่น้องเพื่อน/นายก็แค่เพื่อน”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น