ลำดับตอนที่ #16
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : [SHINee Fiction]::❤Graze[Onkey x 2min]::12>เพราะเราสามคนเป็นเพื่อนกัน
�
“มินโฮ ไปห้องสมุดกัน”แทมินเรียกมินโฮ
“เอ้อ ดีดี จะไปหาหนังสืออยู่พอดี”
“เฮ้อ ผมช่วยได้แค่นี้นะฮะ อย่างน้อยผมก็มั่นใจว่าคีย์จะไม่ไปห้องสมุดถ้าผมไป”แทมินพึมพำเบาๆก่อนที่จะเดินออกไปกับมินโฮ
“เฮ้ยย ทำไมต้องไปตอนนี้ด้วย“คีย์พูดอย่างไม่สบอารมณ์
“คีย์”
“อะไร!!”คีย์ตวาดก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมามอง”พี่อนยู เอ่อ ผมขอโทษฮะ เอ่อ คือผมกำลังเครียด”
“ไม่เป็นไรหรอกคีย์กินข้าวหรือยัง”อนยูยิ้มน้อยๆ
“เอ่อ ยังฮะ”
“ไปกินข้าวกับพี่สิ”
“เอ่อ ฮะ”คีย์ตอบเบาๆก่อนเก็บของ
�
“คีย์ อยากกินอะไรครับ”
“เอ่อ ยังไม่รู้ พี่อนยูไปซื้อก่อนก็ได้ฮะ”คีย์ตอบอย่างเกรงใจ
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวไปซื้อด้วยกัน”
“เอ่อ ผมอยากกิน แนงมยอน อ่าฮะ”
“ไปสิไปซื้อด้วยกัน”
�
“อร่อยมั้ย”
“เอ่อ อร่อยฮะ”
“ปรกติ คีย์ กินข้าวกลางวันยังงัยหรอ”
“ผมเอาข้าวมากินเองน่ะฮะ”
“งั้นพรุ่งนี้ เราเอาข้าวมากินเองนะจะได้เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง กินแต่ที่โรงอาหารเบื่อแย่”อนยูบอกก่อนที่จะลงมือกินต่อ
�
“เฮ้อ ไออนยูเอ้ยย ตอนนี้แกกำลังไปได้ดีกับน้องชั้น ชั้นขอภาวนา อย่าให้แกกับคีย์มีเรื่องเข้าใจผิดกันเล้ย แกอาจจะเสียใจไปตลอดชีวิต”จงฮยอนที่นั่งดูอยู่มุมหนึ่งพึมพำเบาๆ
�
“คีย์ ตั้งใจเรียนนะ ตอนเย็นพี่จะมารับไปส่งบ้านนะ”อนยูบอกเมื่อมาส่งคีย์ที่ห้องหลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จ
“อันนยองจ้ะนักเรียน”เสียงสดใสของครูลีทึกเอ่ยขึ้น
“อ้าว มินโฮกับแทมินไปไหนอีกล่ะ โดดเรียนเป็นครั้งที่สองของสัปดาห์แล้วนะ เอ้อ คิมคิบอมช่วยไปตามหา ลีแทมิน กับชเวมินโฮให้ครูเดี๋ยวนี้เลยจ้ะ”
“ฮะ”คีย์รับคำก่อนตรงดิ่งไปห้องสมุด
�
“แทมิน มินโฮ กลับไปเรียน เฮ้ พวกนายอยู่ไหนอ่า”คีย์ส่งเสียงเรียก
“คีย์ใช่มั้ย ช่วยเราด้วยเราอยู่ในนี้เราติดอยู่ในนี้”แทมินตะโกนออกมา
“แทมินนายใช่มั้ย �นายอยู่ใหนล่ะ”
“หลังชั้นหนังสือ นายดึงหนังสือที่ชื่อว่า ดวงดาวและการพยากรณ์ออกนะ ชั้นนี้จะเลื่อนเปิด ชั้นติดอยู่ในนี้ เร็วๆหน่อยนะ มินโฮแพ้ฝุ่นมินโฮจะแย่แล้ว”แทมินตะโกนออกมา
“แป๊ปนะ หนังสือชื่อ ดวงดาวและการพยากรณ์ เอ้อ เจอแล้ว”
�
ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
�
�� ชั้นหนังสือเลื่อนเปิดออก แทมินในสภาพเปี้อนฝุ่นและมินโฮที่อาการแย่มากค่อยๆเดินออกมา
“แทมิน มินโฮ นายไปทำอะไรในนั้นน่ะ”
“อย่าเพิ่งถามเลยคีย์ นายช่วยมินโฮหน่อยสิ ท่าทางจะแย่แล้ว”แทมินบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงก่อนที่จะทรุดลงไปกองกับพื้น
“เฮ้ยยย แทมิน นายอย่าเพิ่งเป็นอะไรน้า ชั้นแบกนายไปห้องพยาบาลก่อนก็แล้วกัน นายตัวเบากว่ามินโฮนี่นา เดี๋ยวจะให้คนที่ห้องพยาบาลมาช่วยมินโฮ”คีย์ตัดสินใจก่อนที่จะแบกแทมินขึ้นหลังตัวเอง
�
�
�
……………………….
�
“เฮ้ยย แทมิน ฟื้นแล้วหรอ”คีย์ร้องออกมาด้วยความดีใจ
“ง่ะ ชั้นมาอยู่นี่ได้งัย”แทมินถาม คีย์จึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง
“ขอบใจ จริงๆคีย์ นายเป้นคนดีที่สุดเลย”แทมินพูด”แล้วมินโฮล่ะ”
“ตื่นขึ้นมารอบนึงแล้ว ตอนนี้นอนพักอยู่น่ะ”คีย์ตอบ
“คีย์เป็นคนดีมากเลยรู้ไหม ขอบใจจริงๆ ถ้าไม่ได้นายเรากับมินโฮก็คงแย่กว่านี้”
“ไม่เป็นไรหรอก เราทั้งสามคนเป็น เพื่อน กันนี่”คีย์ตอบพลางยิ้มกว้าง
�
เพื่อนแท้คือเพื่อนในยามยากจริงๆ แทมินคิดในใจ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น