คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [SHINee Fiction]::❤Graze[Onkey x 2min]::2>อย่ามาสะเออะ
"คิมคิบอม นายดูถูกคำว่าเพื่อนเกินไปแล้วนะ"
"ลีแทมินคนนี้แหละจะทำให้นายเห็นและรู้ซึ้งถึงคุณค่าของคำว่า เพื่อน"
...................................................
พวกนายจะไปรู้อะไรพวกนายไม่เคยรู้สึกถึงความเจ็บปวด ชีวิตของพรกนายมันโรยด้วยกลีบกุหลาบใช่มั้ยล่ะ? ทุกสิ่งไนชีวิตของพวกนายมันสมบูรณ์แบบ มีครอบครัวที่อบอุ่น
.
.
.
.
ในเมื่อมันเป็นอย่างนี้พวกนายจะมาเข้าใจชั้นได้ยังไงล่ะ
ชั้นจะอยู่ส่วนชั้น
ส่วนพวกนายน่ะหลงระเริงกับความสุขไปเถอะ
ซักวันนึงนายจะรู้ว่า ความสุขของพวกนายน่ะมันไม่จีรังยั่งยืนหรอก
"หวัดดีจ้ะนักเรียนที่น่ารักทุกคน ครูชื่อ ลีทึกนะจ๊ะ วันนี้เป็นวันแรกของการเปิดเรียนครูอยากจะให้งานเพื่อเพิ่มมิตรภาพระหว่างเพื่อนน่ะจ้ะ ให้นักเรียนจับคู่กันนะจ๊ะ ครูจะให้คู่ของแต่ละคนศึกษานิสัยและจดบันทึกไว้ทุกวันเป็นเวลา 1 เดือน"คุณครูลีทึกสอนวิชาสังคมศึกษาส้่งงานทันทีทั้งๆที่เพิ่งเริ่มเป็นเรียนวันแรก และตามมาด้วยเสียงโอดครวญของนักเรียนในห้อง
"ใครจับคู่ได้แล้วก็รีบออกมาเขียนชื่อนะจ๊ะ"ครูลีทึกพูดขึ้น
ในห้องมีนักเรียน 41 คน เหลือเศษ 1 ดีล่ะเราจะได้ไม่ต้องทำตัวสนิทสนมกับใครมาก
คีย์คิดและเงยหน้ามองกระดานแล้วไล่ดูทีละคู่
มินโฮ นิชคุน
เยซอง เรียววุค
จุนซู ดงแฮ
ร่างบางกวาดสายตาไล่ลงมาเรื่อยๆ จนถึงคู่สุดท้าย
แทมิน คิมคิบอม
ออดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
เสียงออดพักกลางวันดังขึ้น
นักเรียนทุกคนกล่าวขอบคุณครูและเริ่มทยอยกันออกจากห้องเพื่อไปโรงอาหาร
ร่างบางลุกพรวดขึ้นจากเก้าอี้เดินเข้าไปหา คนที่ชื่อลีแทมินทันที
"เธอชื่อ ลีแทมินใช่มั้ย"คีย์เอ่ยถามด้วยสีหน้าเรียบเแยแต่แววตาเต็มไปด้วยความไม่พอใจอย่างมากจนร่างเล็กที่ถูกถามรับรู้ถึงความโกรธนั้นได้ง่ายๆ
"อื้อ"แทมินตอบและยิ้มให้อย่างเป็นกันเอง
"ทีหลังอย่ามาสะเออะเขียนชื่อชั้นคู่กับเธออีก"คีย์พูดด้วยน้ำเสียงถากถาง"ชั้นเกลียดรอยยิ้มจอมปลอม คำพูดแล้วก็เกลียดหน้าเธอ"ร่างเล็กนิ่งอึ้งไปก่อนที่จะเอ่ยออกมาเรียบๆว่า
"แต่ครูจดชื่อไปแล้วนะ เธอคงไม่อยากได้ 0 หรอกใช้มั้ย"
"งั้นชั้นขอให้เธอกับนิสัยสะเออะของเธอมายุ่งกับชั้นเป็นครั้งสุดท้ายก็แล้วกัน"
....................................................
แม่ฮะ ผมไม่เข้าใจเลยคำว่าเพื่อนมันฝังรากลึกอยู่ในใจของมนุษย์ทุกคนตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ว่าผมจะถอนรากถอนโคนมันขึ้นมาแต่มันก็ยังงอกขึ้นมาเรื่อยๆ
ผมจำคำพูดของแม่ได้ฮะ
"เพื่อนน่ะมีทั้งดีและเลวร้าย แต่บังเอิญว่าแม่กับพ่อน่ะเจอเพื่อนที่เลวร้ายมากไปหน่อนเท่านั้นเอง ลูกต้องไม่รังเกียจคำว่าเพื่อน เพื่อนที่ดีให้ความสุขลูกได้ ส่วนเพื่อนที่เลวก็ให้ประสบการณ์ลูกได้เช่นกัน แต่ลูกอย่าไว้ใจใครเกินไปนะลูก แม่ไม่อยากไห้ลูกมีจุดจบเหมือนพ่อกับแม่"
เวลามันล่วงเลยมาเกือบ 5 ปีแล้วนะฮะ แต่คคำพูดที่แม่พูดกับผมครั้งสุดท้ายได้แม่นยำเหลือเกิน
จำไว้นะคีย์สร้อยเส้นนี้แม่ให้ลูก
ลูกจะได้จดจำเอาไว้ว่าเพื่อนที่เลวร้ายน่ะ
.
.
.
มันหักหลังเราได้ขนาดไหน
ผมจะจำไว้ครับแม่
...................................................
ชั้นไม่เข้าใจนายเลย คิม คิบอม นายเย็นชาแปลกๆ บางครั้งชั้นก็เห็นแววตาแสนเศร้าของนาย ทำไมนายถึงต้องสร้างใบหน้าที่เย็นชา ปกปิด ความเศร้าของนายด้วยล่ะ?
นายเป็นคนแปลกจริงๆ
......................................................
ใบบุญแต้งกิ้วหลายจ้า ขอบคุณที่เม้นให้น้าาา
ขอบคุณ ๐~ LUV hAtori~ อย่างแร๊งง ใจดีมากๆ
ที่เม้นให้ใบบุญ โฮ่ๆ ใบบุญ ไฟท์ติ้งงง
ความคิดเห็น