คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Sorry for love too late ขอโทษ ที่รักเธอช้าไป (SJ+SNSD): ตอนที่ 3 เด็กแลกเปลี่ยน?
20นาทีต่อมา
เมื่อหนังจบซีวอนกับยุนอาก็ได้ออกจากโรง
“นี่..ชั้นไปเข้าห้องน้ำก่อนน่ะ”ยุนอาบอกซีวอนแล้วรีบเดินไปเข้าห้องน้ำ
“ครับ”
ซีวอนยืนรอยุนอาอยู่ข้างๆห้องน้ำชายเพราะทางเข้าห้องชายกับห้องน้ำหญิงอยู่ใกล้กันซักพักยุนอาก็เดินออกมา
“ป่ะ”ยุนอาบอกซีวอน
“ครับน้องยุนอา”ซีวอนตอบยุนอาแล้วเดินนำออกมาก่อน
“กริ๊ด!กระเป๋าชั้น”ยุนอาร้องขึ้นเมื่อเธอเดินผ่านห้องน้ำชายก็มีชายคนหนึ่งดึงกระเป๋าเธอ
ซีวอนหันไปมองกระพบว่าผู้ชายคนหนึ้งกำลังวิ่งหนีออกมา แต่ซีวอนสกัดขาไว้ก่อน
“โอ๊ย!”ชายคนนั้นร้องเมื่อโดนสกัดขา ทำให้เขาล้มลง
“ไงล่ะขอซักทีเถอะ”ยุนอาว่าพลางต่อยไปที่หน้าโจรคนนั้น
“โอ๊ย!ขอโทษคร๊าบผมจะไม่ทำอีกแล้วปล่อยผมเถอะคร๊าบ”(วิบัตเพื่อเสียง)
“คงจะไม่ได้หรอกคนชั้วก็ต้องได้รับผลกรรมที่มันทำน่ะ”ซีวอนบอกด้วยสีหน้าเวทนา
“ฮื้อๆๆ”โจรคนนั้นร้องไห้อย่างกับเด็ก
“คนหนอคนตอนทำไม่ร้องแต่ตอนนี้ทำมาเป็นร้อง”ยุนอาสมทบซีวอนด้วยสีหน้าเวทนาเช่นกัน
หลังจากนั้นซีวอนกับยุนอาก็โทรแจ้งตำรวจแล้วจีรคนนั้นก็โดนจับไปตามระเบียบ
“ขอบใจน่ะ”ยุนบอกซีวอน
“อะไรน่ะ”ซีวอนพูดอย่างไม่เชื่อหูตัวเอง
“ก็ขอบใจเรื่องที่นายช่วยจับโจรไง”
“ไม่เป็นไรหรอกเพื่อที่รักต่อให้เสี่ยงตายก็ยอม”ซีวอนพูดด้วยสีหน้ากวนๆ
“ได้ที่เอาใหญ่เลยน่ะ....แต่ให้อภัยไม่ได้ก็บอกแล้วอย่าเรียกที่รัก”ยุนอาว่าพลางไล่ต่อยซีวอน
“ใครก็ได้ช่วยที่”
ยุนอาวิ่งไล่ต่อยซีวอนไปทั้วซีวอนก็วิ่งหนีแบบไม่คิดชีวิต
ทางด้านเจสสิก้าดงแฮและซองมินซันนี่
เจสสิก้าดงแฮและซองมินซันนี่นั้งอยู่ในร้านกาแฟสุดหรู่ด๊องเจสนั้งจิ๊บกาแฟ
ส่วนมินซันก็กินโกโก้เย็นทั้งคู่เพราะกาแฟมันขมกินกันไม่เป็น
“เจสแกว่าป่านนี้ยัยซอกับยัยยุนจะเป็นไงบ้างอ่ะ”ซันถามเจส
“ยัยซอน่ะหน้าจะมีความสุขแต่ยัยยุนไม่แน่”เจสสิก้าตอบด้วยน้ำเสียงเรียบ
“เค้กบาร์วนี่ได้แล้วค่ะ”พนักงานสาววางเค้กไว้บนโต๊ะซึ่งจะเป็นของใครไปไม่ได้ถ้าไม่ใช้ของซองมินกับซันนี่
“น่าทานจัง”ซองมินกับซันนี่ประสานเสียงกัน
หลังจากนั้นทั้งคู่กับสาวาปามเค้กบาร์วนี่ไม่เหลือสาก
“อร่อยสุดยอดอ่ะ”ซองมินกับซันนี่กล่าวด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“ดงแฮชั้นอยากไปที่เงียบน่ะพาไปหน่อยสิ”เจสสิก้ากล่าวด้วยสีหน้าเซ็งๆเพราะซองมินกับซันนี่ค่อนข้างเสียงดัง(มากๆๆๆๆๆๆ)
“อื้อได้สิ”
ดงแฮพาเจสสิก้ามาที่บ้านของเขาเพราะดงแฮอยู่กับแม่บ้านอีก 5 คนบ้านเลยค่อนข้างเงียบ พ่อแม่ของเขาเสียชีวิตไปแล้วแต่ดงแฮก็อยู่ได้สบายโดยไม่ต้องทำงานเพราะพ่อแม่ของดงแฮเป็นคนขยัน
มีเงินเก็บที่ให้ดงแฮไว้มากพอสมควรก็พอที่จะอยู่สบายไปตลอดชีวิตนั้นแหละ
“พี่โบอาครับขอน้ำส้มหน่อยครับ”ดงแฮบอกแม่บ้านของเขา
“ค่ะคุณดงแฮ”
“ขอบคุณค่ะ”เจสสิก้าขอบคุณเมื่อโบอาเอาน้ำส้มมาให้
“ค่ะ”
“บ้านนายเนี้ยเงียบไม่เปลี่ยนเลยน่ะ”
“ดงแฮนายว่าเด็กแลกเปลี่ยนปีนี้เป็นใครเหรอ”
“ปีนี้มีเด็กแลกเปลี่ยนด้วยเหรอไม่เห็นมีประชุมเลยอ่ะ”
“นี่นายบ้ารึเปล่าก็เมื่อวันก่อนยังมีประชุมอยู่เลยไม่ได้ฟังเหรอ”
“เห็นว่าปีนี้มี 5 คนอ่ะแต่ไม่รู้มาจากประเทศอะไร”
“เหรอวันจันทร์ก็คงได้เจอกันล่ะสิน่ะ”
เช้าวันจันทร์(ไวเหมือนโกหก)
เวลา 06.00 น.
ที่บ้านของซอฮยอน
“ว้าวน่ารักจัง”ซอฮยอนกล่าวเมื่อทำข้าวกล่องเสร็จ
ที่โรงเรียน
ซอฮยอนเดินเข้าโรงเรียนพร้อมกับข้าวกล่องด้วยสีหน้าแจ่มใส
“ลั้ล ลา”ซอฮยอนร้องอยากมีความสุข
“ดีค่ะ…เอ่อ่พี่คยูฮยอนยังไม่มาเหรอค่ะพี่ดงแฮ”ซอฮยอนกล่าวทักทายดงแฮเมื่อเดินมาที่ห้องของดงแฮ
“ยังหรอกเดี้ยวคงมา”ดงแฮตอบด้วยน้ำเสียงสดใส
“งั้นซอขอฝากข้าวกล่องให้พี่คยูฮยอนด้วยน่ะค่ะ”ซอฮยอนส่งข้าวกล่องให้ดงแฮ
“ได้เลยครับ”ดฝแฮกล่าวพร้อมกับรับข้าวกล่องมา
“ซอไปก่อนน่ะค่ะพี่ดงแฮ”
“ครับ”
หลังจากนั้นซอฮยอนก็รีบมาที่ห้องของตน
“ดียุนดีเจสดีซัน”ซอฮยอนกล่าวทักทายเพื่อนสาวของตน
“ดี”เพื่อนสาวทั้งกล่าวทักทายซอฮยอน
“ซอแกรู้ยังวันนี้จะมีเด็กแลกเปลี่ยนอ่ะ”เจสสิก้าถามซอฮยอนด้วยสีหน้าตื้นเต้น
“ยังอ่ะ..ก็ยังไม่มีประ...”ซอฮยอนพูดไม่ทันจบประโยค
“มีไปแล้วย่ะ..ก็วันที่แกนั้งกริ๊ดพี่คยูฮยอนไงล่ะ”เจสสิก้าสวน
“อ้าวเหรอ”
“เอ่อแล้วปีมีกี่คน”ยุนอาถามขึ้น
“เห็นว่ามี 5 คนแต่ไม่รู้มาจากประเทศอะไร”
ทางด้านคยูฮยอน
“ดีไอ้ด๊อง”คยูฮยอนทักทายดงแฮ
“ดีไอ้คยู...น้องซอฝากข้าวกล่องให้แกว่ะ”ดงแฮกล่าวพร้อมส่งข้าวกล่องให้คยูฮยอน
“ขอบใจ”
“ทานให้อร่อยน่ะค่ะพี่คยูฮยอนซอตั้งใจทำน่ะค่ะ”
คยูฮยอนนั้งทานข้าวกล่องที่ซอฮยอนทำให้ด้วยสีหน้าแจ่มใส
ทางด้านซอฮยอน
“สวัสดีค่ะนักเรียน ปีนี้ห้องเรามีโกแลกเปลี่ยน 4 คนมาจากประเทศญี่ปุ่นทั้งหมดน่ะ
อ้าวแนะนำตัวได้เลย”
“สวัสดีคับ ผม คัง มินฮยอก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะครับ”
อี มินฮยอก หนุ่มน้อยน่ารักเป็นคนเกาหลีโดยกำเนิดแต่พ่อแม่ไปทำธุรกิจที่ญี่ปุ่นจึงต้องย้ยตามพ่อแม่
“กริ๊ดๆๆๆๆฝากหัวใจก็ได้ค่ะกริ๊ดๆๆๆ”สาวๆในห้องพากันกริ๊ด
“น่ารักอ่ะพวกแกว่าไหม”ซันนี่ถามเพื่อนๆ
“อื้อก็พอใช้ได้”ยุนอากล่าวเสียงเรียบ
“สวัสดีครับ ผม อีจองชินครับ ฝากเนื้ฝากตัวด้วยน่ะครับ”
อี จองชินหนุ่มหล่อเซอร์ สาวๆเห็นเ)นกริ๊ด ในความหล่อเซอร์ของเขา เป็นคนเกาหลีแท้แต่อยากเรียนที่ญี่ปุ่นจึงได้เรียนอยู่ที่ญี่ปุ่น
“กริ๊ดๆๆๆเอาใจชั้นไปเต็มกริ๊ดๆๆ”สาวในห้องพากันกริ๊ดสุดเสียง
“นี่สิหล่อเซอร์เท่กว่าเยอะ”เจสสิก้าว่า
“สวัสดีครับผม อี จงฮยอนฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะครับ”
อี จงฮยอน หนุ่มหล่อหน้าใสสาวๆเห็นเป็นละลาย เป็นคนเกาหลีเช่นกันแต่ครอบครัวย้ายไปอยู่ที่ญี่ปุ่น
“กริ๊ดๆๆๆๆหล่อโฮก”
“ก็โอน่ะ”ซอฮยอนกล่าว
“สวัสดีชั้น คิม แทยอน ค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยน่ะค่ะ”
คิมแทยอนสาวน้อยหน้าใส ผิวขาวเนียน หนุ่มเห็นเป็นละลาย เป็นคนเกาหลีแต่ย้ายไปอยู่ญี่ปุ่น
เพราะอกหัก
“ครับสาวน้อยเอาใจผมไปเต็ม”หนุ่มๆในห้องกล่าว
นี่สิหน้ารัก
“นี่แหละน่ารักของจริง”ยุนอาเป็นทอม
“สวัสดีครับ ผม……………..”
โปรดติดตามตอนต่อไป
………………………………………………………………………………………………………....................
อันยองค่ะเพื่อนขอโทษน่ะค่ะที่อัพช้าไปวันหนึ่งพอดีวันหยุดช่วงแม่พาไรเตอร์ไปเที่ยวต่างจังหวัดมาค่ะมีไรจะถามจะติก็ถามได้ติได้ไรเตอร์ไม่โกรธหรอกไรเตอร์จะได้เอาไปพัฒนาตนเองไงค่ะ
ไปก่อนน่ะเพื่อนๆบาย
ความคิดเห็น