คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter Intro___________♥
บทนำ
โซล เกาหลีใต้ 26ปีก่อน
ท้องฟ้าถูกปกคลุมด้วยเมฆก้อนใหญ่สีดำ เสียงฟ้าฝ่าเริ่มดังกระหึ่มไปทั่วเมืองอย่างไม่หยุดหย่อน สักพักสายฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมากระหน่ำ ทำยังไงดีเนี่ยคนยิ่งรีบๆอยู่รถก็ดันมาติดซะได้แล้วแบบนี้จะไปทันนัดได้ยังไงกันเล่า
“จอดตรงนี้ก็ได้ฮะ คุณลุงซุนกิ”
“คุณหนูครับแต่ฝนกำลังตกลงมานะครับ”
“จอดเถอะฮะ เดี๋ยวผมวิ่งฝ่าไปเอง”
คุณลุงซุนกิรีบจอดรถที่ข้างทางผมรีบเปิดประตูแล้ววิ่งฝ่าฝนไป
พี่ยองอุนพี่ต้องรอผมนะ ยังไงผมก็ไม่ยอมแต่งงานกับคนที่แม่หามาให้หรอก
ตราบใดที่เจ้าบ่าวคนนั้นไม่ใช่พี่ !
เปรี้ยง !
เสียงฟ้าผ่าลงมาอีกครั้ง ผมรีบกระชับเสื้อคุมก่อนจะวิ่งไปหลบฟ้าฝนที่ชายคาหน้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง
สายซะแล้วเรา พี่ยองอุนเขาจะเรารออยู่หรือเปล่านะ ?!
เมื่อไหร่ฝนจะหยุดตกซักทีเนี่ย
ผมมองเข้าไปในร้านอย่างไม่ได้ตั้งใจ และมันทำให้ผมเห็นอะไรที่มัน . .
พี่ยองอุนกำลังบรรจงสวมแหวนให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง
ผู้หญิงคนนั้นสวยและน่ารักมากเธอยิ้มอย่างมีความสุข
แต่ผมน้ำตากำลังจะไหล
ดูสภาพของผมตอนนี้กับเธอคงจะเปรียบเทียบกันไม่ได้เลยสินะ
สภาพของผมไม่ต่างอะไรจากลูกหมาตกน้ำ ส่วนเธอดูดีไปตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
มันช่างต่างกันลิบลับเหลือเกิน
เหมาะสมแล้วล่ะที่พี่ยองอุนเลือกเขา
ผู้หญิงก็ต้องอยู่คู่กับผู้ชาย ผู้ชายไม่ได้เกิดมาคู่กับผู้ชาย
ธรรมชาติสร้างผู้ชายเพื่อคู่กับผู้หญิง ไม่ได้สร้างผู้ชายเพื่อมาคู่กับผู้ชาย
น้ำตาของผมเริ่มไหลรินพรางพรูออกมาเรื่อยๆ
เจ็บเจียนตาย
ผมมองพี่ยองอุนเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะไปเป็นจังหวะกับที่พี่ยองอุนหันมาพอดี
พี่ยองอุนออกมานอกร้านด้วยความดีใจที่เห็นผม แต่ผมกับปวดร้าวเมื่อได้เห็นพี่กับผู้หญิงคนอื่น
“จองซูจ๋า ป่ะงั้นเราไปด้วยกันเลย พอดีพี่มีธุระน่ะแล้วเรารู้ได้ไงว่าพี่อยู่ที่นี่”
พี่ยองอุนจับมือผม มันน่าขยะแขยง
“ปล่อย!”
“ทำไมล่ะจองซูเราทำแบบนี้ออกปล่อยไม่ใช่เหรอ”
“พี่กลับไปหาเขาเถอะ ผู้หญิงคนนั้นอย่าให้เขาต้องรอพี่นานเลย”
“อ๋อ ! มิยองน่ะเหรอที่จริงเขาเป็น ....”
“พี่ไม่ต้องอธิบายผมรู้ว่าคุณมิยองเขาเป็นคู่หมั้นของพี่ ผมมาที่นี่เพื่อมาบอกลาพี่เป็นครั้งสุดท้าย”
“. ........”
“พี่ฮะขอบคุณมากสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะฮะ ขอให้พี่โชคดี ผมกำลังจะแต่งงานกับแทยอนเขาแล้วนะฮะ
คู่หมั้นของผมเอง เธอน่ารักมากๆ พี่ว่าถ้าพี่เจอเธอพี่คงต้องชอบเธอเหมือนผมแน่ๆเลย”
“..........”
“พี่ยองอุน ลาก่อนนะฮะ”
“จองซูขอให้นายรู้ไว้ว่าชันรักนายมากที่สุด”
ผมก็พี่ยองอุนนะฮะ
ผมปล่อยมือจากพี่ยองอุนแล้วรีบเดินจากไป แม้ฝนจะตกฟ้าจะร้อง
ผมเข้าใจแล้วล่ะความรู้สึกของคนอกหัก
จากนี้ไปผมจะเป็นคนที่เข้มแข้งและมอบความรักให้กับแทยอนคนเดียว
ผมจะรักและดูแลเธอให้ดีที่สุด
ความคิดเห็น