คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
โอ้วพระเจ้า ตอนนี้ฉันขี้เกียจที่จะขยับตัวที่สุดเลย เมื่อยไปทั้งตัวจริงๆ
“เฮ้ ยัยซินเธอลุกขึ้นมาได้แล้วยัยขี้เกียจ นอนอู้กินเงินฉันอยู่ได้” เว้า..เว้า เสียงนายยองมินนายตัวแสบเจ้านายจอมโหดจะใช้งานอะไรฉันอีกเนี่ย
ก่อนอื่นฉันขอแนะนำตัวกับท่านผู้อ่านที่เคารพก่อนค่ะ ดิฉันหวังซินเซีย คุณหนูลูกเจ้าสัวเมืองจีนแผ่นดินใหญ่ที่วันๆมีแต่คนคอยปรนิบัติจนคิดตัวเองต้องเป็นง่อยไปแล้วแน่ แต่มันน่าเบื่อใช่ม้ายยย ถ้าตัวเองคิดจะทำอะไรด้วยตัวเองเอง แต่มันก็ทำไม่ได้ เพราะยัยพวกคนรับใช้แสนดีของป๊ะป๋าแย่งกิจกรรมอันเลิศหรูของฉันทำหมด มันน่าเศร้าช่ายม๊ายยคะ โอ้ะ...โอ๋...ฉันกลายเป็นขันทีของฮ่องเต้แล้วเหรอ....ช่ายม้ายคะ ++555++
..............เรื่องทั้งหมดมันมีอยู่ว่า เมื่อครึ่งเดือนก่อน……..
“คุณหนูอย่าเดินมากนะฮะ เดี๋ยวจะปวดขาเอา” นี่ยัยจิมมี่เธอไม่ให้ฉันเดินไปเข้าห้องส้วมเลยหรือไง แค่นี้ฉันไม่ปวดขาหลอก แต่ฉันจะเป็นอัมพาต เพราะไม่ได้เดินไปฉิ้งฉ่องด้วยตัวเองยัยจิมมี่ยัยกะเทยควาย
“เธอควรจะพูดว่าเดินหน่อยก็ดีนะคะคุณหนู ง่อยจะกินแล้วนะฮะมากกว่า” ฉันบ่น
“คุณหนูจะไปไหนฮะ”
“ฉัน..จะ..จ..จะไปฉิ้งฉ่อง..มม่ายไหวแล้ว”
“คุณหนูฮะ ระวังหน่อยฮะวิ่งแบบนั้นเดี๋ยวผมเสียทรง” ไอ้บ้ากะเทยควายจะให้ฉันอยู่เป็นหุ่นขี้ผึ้งรึไง
“แล้วทำไมคุณหนูเดินบิดไปบิดมาอย่านั้นล่ะพี่จิม” ก็ฉันปวดฉี่นี่ โอ้ยบ้านฉันทำไมมันใหญ่จังเลยวะ หาห้องส้วมไม่เจอซักที
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน แล้วกรุณาเรียกฉันว่าพี่จิมมี่นะยะยัยจินนี่” นี่แหละคู่พี่เสาน้องฉาวคนใช้ประจำตัวฉัน
“สงสัยคุณหนูอยากเดินเคกวอร์ก” โอ้ยยัยบ้าจินนี่ก็เหมือนกับพี่เสาSHEเดะ ฉันปวดฉี่ไม่ได้หัดเดินเคกวอร์กแบบหล่อนหลอกย่ะวันๆเดินใส่ตูดไปๆมาๆ
โอ้ย....ห้องน้ำบ้านฉันมันวิ่งหนีได้รึไงถึงยังไม่เจอสักที เอ๊ะ นั่นไงสวรรค์ฉันได้ฉี่ซักที
“เฮ้อ...โล่งกระเพาะปัสสาวะ”
~~~~โครก~~ครก ~~โครก~~โครก~~~~
นี่คือเสียงกดชักโครกบ้านเศรษฐี ทำไมมันดังอย่างนี้ ฉันไปเข้าห้องน้ำในปั้มน้ำมันที่เข้าไปปุ๊บก็พบกับเพื่อนรักแชกเช่นแมงสาบเสียงกดชักโครกมันยังไม่ดังอย่างนี้เลย
ฉันจะทำยังไงดีให้ตัวเองได้ทำทุกอย่างเหมือนพี่เสาน้องฉาวคู่นั้นได้นะ นี่ฉันก็กลิ้งคิด ตีลังกาคิดก็ยังไม่ออกเลยนี่มันผ่านไปครึ่งวันแล้วนะยัยซินเซีย
เฮ้ ....ฉันนึกออกแล้วในเมื่ออยากทำเหมือนสองฉาวนั่น ในเมื่อสองคนนั้นเป็นคนใช้ อย่างนั้นเราก็ไปเป็นคนใช้ก็จบเรื่อง แต่เราต้องหาบ้านที่มีเจ้านายที่หล่อ โง่ แล้วก็ไร้สมองจะได้อู้งานได้เวลาขี้เกียจ และที่สำคัญต้องเป็นบ้านที่ป๊ะป๋าไม่หู้จัก แต่ก่อนอื่นเราต้องสำรวจบ้านหลังนั้น และทำการย้ายโรงเรียนอย่าเงียบเชียบ แล้วก็ไม่ให้บอริการ์ดร่างยักษ์ถึกบึกบึนพวกนั้นรู้เด็จขาด
“อึงเวอาออกอำอานแอ้วเอรอเอี้ย (ถึงเวลาออกทำงานแล้วเหรอเนี่ย)” ง่วนนอนชะมัดเลย ฉันตั้งนาฬิกาปลุกแบบสั่นในมือถือสุดไฮเทคเอาจะได้ไร้ซึ่งเสียงอันใดที่จะเลดลอดออกไป
ฉันต้องไปซื้ออุปกรณ์แปลงร่างเป็นคนใช้ ข้าวของราคาถูก เพื่อความเนียน แล้วจะเอาไว้ไหนดีว่ะถ้าซื้อเสร็จ เอาไว้ไหนดีเหรอ นึกออกแล้วแผนการแรกครบสมบูรณ์เหลือแต่ภารกิจปฏิบัติ
ความคิดเห็น