ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    #HwangAndTheKwon [minhyunbin: h x m]

    ลำดับตอนที่ #64 : Au Thai : หวานจูบเจ้า (พีเรียด) [BinMin Weekly : Week 19]

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.22K
      76
      14 ธ.ค. 61

    #BinMinWeekly

    Week 19: Kiss

    Paring: H X M (#มินฮยอนบิน)

    Inspiration song: จูบ - ศรัณย่า ส่งเสริมสวัสดิ์

     

     

    หวานจูบเจ้า

     

     

    พร้อม คนธวัลย์ ถึง มัญชรี หรรษกร (ลูกไม้)

     

                                      พิศพักร์เพริศพริ้งเพรา              งามเทียบเหล่ามวลบุปผา

                       นิลเนตรแก้วแววตา                          คล้ายกวางป่ากลางผืนไพร

                                 นุ่มดำกำมะหยี่                      ดุจราตรีราวเส้นไหม

                       เนื้อนวลผ่องอำไพ                            ขาวยองใยน่าดูชม

                                 ปากแดงติดสีชาด                   ผิวผุดผาดช่างสวยสม

                       แก้มเนียนชวนดอมดม                       คงภิรมย์สมอุรา

     

                           พ. คนธวัลย์

     

    .

    .

    .

                                       

    ลูกไม้ ถึง คุณพร้อม

     

                                      รูปงามดังปั้นแต่ง                   แลสูงแกร่งดุจภูผา

                       สบเนตรนัยนา                                คล้ายนภายามราตรี

                                 ดำเข้มย้อมเกศา                    ราวขนกาเจ้าของสี

                       ผิวพรรณผ่องผู้ดี                             ไร้ราคีให้หมองใจ

                                 ปากอิ่มประดับพักตร์               ช่างสมนักน่าหลงใหล

                       แย้มยิ้มให้ผู้ใด                                ละมุนละไมเจริญตา

     

                           ลูกไม้

     

    ____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

     

                                 กายใหญ่ใกล้ชั้นชิด                ชวนน้องคิดแลพาฝัน

                       อบอุ่นราวแสงจันทร์                          ดุจตะวันยามทิวา

                                 สายตาพราวระยับ                  วะวิบวับน่าค้นหา

                       พร่างพรายคล้ายดารา                       ดั่งมนตราต้องทรวงใน

                                 แลปากพี่แย้มยิ้ม                   ขับพักตร์พริ้มสว่างไสว

                       เสียงทุ้มนุ่มละไม                             โอนอ่อนใจให้เคลิ้มตาม

     

    .

    .

    .

     

                                 เชยพักตร์ขึ้นสบตา                 ใต้นภาทิวไม้ไหว

                       ปรางค์นวลเจ้าล่อใจ                         ให้พี่ไซร้อยากเชยชม

                                 หอมนักเจ้าแก้มหอม               จะดมดอมให้ช้ำสม

                       กรุ่นกลิ่นยามต้องลม                         กอดแนบจมไม่หวังคลาย

                                 หวานนักจูบเจ้าหวาน              ชื่นสราญมิรู้หาย

                       ขอจูบจนวางวาย                             แอบชิดกายในเงาจันทร์

     

    ____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

     

                                                    ๏ ใยหวานนักเล่าเจ้า                   ตรึงใจ

                                        หวานไม่มีผู้ใด                                        เทียบได้

                                        หวานจนพี่หลงใหล                                 รสเร่า

                                        หวานยิ่งขอหวานเจ้า                               จูบย้ำอีกครา

     

    พ. คนธวัลย์

    (๐๑ มกราคม ๒๕๐๗)

     

     

                                                    ๏ ใยวาจาพี่นั้น                           ฟังลวง

                                        หลอกล่อจนอกทรวง                               หม่นเศร้า

                                        ปากหวานเอ่ยคำกลวง                            คำเล่า

                                        หวานพี่คือจูบน้อง                                   เช่นนั้นฤๅไฉน

     

    ลูกไม้

    (๐๕ มกราคม ๒๕๐๗)

     

     

                                                    หากความนัยพี่อ้าง                   ลวงใคร

                                        แลก่อความหมองใจ                                ต่อเจ้า

                                        จากอกพี่คนไกล                                     ครวญคร่ำ

                                        อภัยพี่เถิดนาเจ้า                                     อย่าเฝ้าตัดรอน

     

    พ. คนธวัลย์

    (๑๐ มกราคม ๒๕๐๗)

     

     

                                                    หากกลอนหวานพี่นั้น               จริงใจ

                                        มีเยื่อแลเหลือใย                                     ต่อน้อง

                                        วอนขอพี่คนไกล                                     ครวญใคร่

                                        หวานพี่จงเก็บให้                                    แก่น้องคนเดียว

     

    ลูกไม้

    (๑๕ มกราคม ๒๕๐๗)

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

     

    สวัสดีค่ะ

    ตอนแรกว่าจะเขียนส่วนบรรยายด้วยค่ะ

    แต่ว่าเขียนกี่รอบก็ไม่ถูกใจ แล้วกลอนก็แต่งไว้แล้ว

    เลยคิดว่าเปลี่ยนบรรยากาศมาคิดภาพตามกลอน

    คงจะโรแมนติกไปอีกแบบค่ะ

    ฝากคุณพร้อมกับน้องลูกไม้ด้วยนะคะ

    ปล. ถ้าฟังเพลงด้านบนไปด้วย น่าจะช่วยเสริมจินตนาการได้ค่ะ

    #HwangAndTheKwon

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×