คลังแสงแสนล้ำค่า

ลำดับตอนที่ #15 : ยังไม่ได้ส่ง

ใบสมัคร

"ให้เกียรติสาวสวยอย่างฉันด้วยสิยะ!!"

บทบาท :อาจารย์ผู้ดูแล

ชื่อ : นามิโอะ คามินะ

ชื่อเรียก : มิโอะ

อายุ :35ปี

เพศ :หญิง

ประวัติพอสังเขป : มีครอบครัวที่สมบูรณ์ไร้ที่ติ ทั้งพ่อแม่ที่มอบความรักให้อย่างสม่ำเสมอ พ่อทำงานเป็นนักการทูต ส่วนแม่เป็นนักข่าวทำให้ทั้งคู่ต้องเดินทางบ่อยๆ แต่สุดท้ายทั้งคู่ก็ต้องเสียชีวิตลงเพราะมีการปล้นเครื่องบินที่พ่อแม่อยู่และทั้งเป็นลูกหลงจากการกราดยิง ทำให้ผันตัวเองเป็นตำรวจในเวลาต่อมา เริ่มทำงานอยู่ในกรมตั้งแต่อายุยังน้อยและสุดท้ายก็เกษียนตัวเองออกมาตอนในวัยเพียง30ปีเท่านั้น หลังจากนั้นก็รับงานเป็นนักฆ่ามาตลอด จนสุดท้ายมาลงเอยเป็นอาจารย์ที่มหาลัยแห่งนี้ 

ลักษณะนิสัย 

:-มิโอะเป็นสาวแกร่ง ทั้งมั่นใจในตัวเอง เอาแต่ใจและยึดมั่นในอุดมคติของตัวเองอย่างสุดซึ้ง ทั้งรักษาสัญญาและจริงใจสุดๆ เป็นคนตรงๆที่มุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว ตัดสินใจได้เฉียบขาด

-มิโอะเป็นผู้หญิงขี้เหวี่ยง ขี้วีนและเอาแต่ใจสุดๆ ถึงจะมีความเป็นผู้ใหญ่สูงแต่มิโอะก็ยังมีความผู้หญิงสูงอีกด้วย ตอนเวลาปกติจะงี่เง่าและพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง จะชอบทำตัวเหมือนเป็นสาววัย20ทั้งๆที่ไม่กี่ปีตัวเองจะ40แล้ว

-มิโอะเป็นคนขยัน หรือจะเรียกว่าบ้างานก็ได้ เพราะไม่มีอะไรที่ชอบทำเป็นงานอดิเรกการทำงานเลยถือเป็นชีวิตหลักๆของมิโอะ ถ้าเรื่องงานจะจริงจังสุดๆ แถมเป็นคนที่มีระเบียบวินัยสูงสุดๆ ต้องตรงต่อเวลาและจัดของเป็นระเบียบ เกลียดอะไรที่ไม่แน่นอนและไม่มีกำหนดการที่ไม่ชัดเจน และเพราะบ้างานทำให้เธอรักษาหน้าที่ตัวเองสุดๆ ถ้าได้รับมอบหมายให้ทำอะไรก็จะทำอย่างไม่มีข้อสงสัยเพราะเป็นหน้าที่ของเธอ 

-มิโอะเป็นคนจิตใจดี แต่ขี้หวง ถึงจะพร้อมช่วยเหลือคนอื่นเสมอแต่ถ้าพูดถึงเรื่องแบ่งของมิโอะไม่ยอมแน่ๆ ไม่ว่าจะอาหาร ข้าวหรือของใช้ ถ้าไม่จำเป็นจริงๆเธอจะไม่ยอมแบ่งให้ใครใช้เด็ดขาด

-มิโอะไว้ใจคนยาก เพราะทำงานในกรมตำรวจมานานทำให้เจอคนหลากหลายรูปแบบ ทั้งคนที่ภายนอกดีแต่จริงๆเลวหรือคนที่เลวทั้งภายในและภายนอกทำให้เธอระแวงกับการไว้ใจคน ทำให้เธอเชื่อแต่ตัวเองและคนที่เธอไว้ใจได้เท่านั้น ถ้าใครเป็นคนนอกหรือไม่ใช่คนที่เธอไว้ใจเธอก็พร้อมจะตัดหางปล่อยวัดและกำจัดทิ้งได้อย่างไม่ลังเล

สิ่งที่ชอบและไม่ชอบ :ของน่ารักๆเช่นกระเป๋าตังสีชมพู(ชอบสะสม ไม่ชอบใช้),งู,กิ้งก่า,มอคค่า,เหล้าแพงๆ / นกพิราบ,หนู,กระรอก,ค้างคาว

ลักษณะการพูดจาพอสังเขป : ปกติเธอจะแทนตัวเองว่า "ฉัน"แต่จะชอบพูดว่า"สาวสวยอย่างฉัน"มากกว่า

มีความเป็นผู้ใหญ่สูงแต่ก็ชอบเผลอเรียกคนที่อายุน้อยกว่าด้วยคำพูดหยาบคายเสมอเช่น

"เจ้าเด็กบ้า" , "พวกหน้าโง่"หรือ"เจ้าเด็กเวร"

แต่ถ้าเป็นผู้ใหญ่ก็จะสุภาพที่สุดอย่างน่าแปลกว่าเป็นคนเดียวกัน มักจะลงท้ายด้วยหางเสียงเสมอ

"รับทราบค่ะ" , "คุณท่าน"และจะแทนตัวเองว่า "ดิฉัน"

แร้งพลัง : สีดำ

ลักษณะพลัง : มีพลังในการโกงความตายโดยการแลกกับสัมพัสทั้งหกของร่างกาย มันไม่เหมือนกับพลังการรักษาเพราะเธอไม่สามารถรักษาบาลแผลได้ เมื่อไหร่ก็ตามที่หัวใจของเธอหยุดเต้นเธอจะกลับมาใหม่เสมอ บาลแผลก็จะหายไปอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่น่ากลัวคือเธอสัมพัสได้ว่าการเคลื่อนไหวและการรับรู้ของเธอช้าลงทุกๆครั้งที่เธอกลับมาจากความตาย ทำให้รู้ว่าพลังนี้มีขีดจำกัด การกลับมาจากความตายต้องแลกกับการเป็นอัมพาดที่กำลังคลีบคลานมาหาเธอทุกครั้งที่เธอตาย (เธอใช้ไปสองครั้งทั้งชีวิต)

เหตุการณ์สัมผัสพลัง : ตอนที่เธอทำงานเป็นตำรวจและตอนนั้นเธอต้องเข้าจู่โจมกลุ่มคนร้ายก่อจราจลกลางเมือง เธอและเพื่อนร่วมงานถูกระเบิด เธอตื่นมาท่ามกลางชิ้นส่วนร่างกายที่กระจายไปทั่วของเพื่อนร่วมงานและซากปรักหักพังจากแรงระเบิด  นั้นทำให้เธอรู้ว่าเธอฟื้นมาจากความตาย เธอขยับร่างกายไม่ได้หลายชั่วโมงและหลังจากได้รับการช่วยเหลือก็พบว่าตัวเองเหนื่อยง่ายขึ้นและขยับตัวช้าลง

อาวุธที่ใช้ :ปืนคูุ่

ความโดดเด่น : หลัก-ความทนทาน รอง-ความเร็วและคล่องตัว

เพิ่มเติม :

-จริงๆถนัดใช้ปืนทุกชนิดและมีความรู้ด้านการต่อสู้ประชิดตัวเพราะฝึกตอนเตรียมเข้ากรมตำรวจ

-สวยมากแต่ชอบคิดว่าตัวเองแก่เลยกังวล ชอบพูดย้ำว่าตัวเองสวยและหน้าเด็ก

คุยกับผู้ปกครอง

สวัสดีครับ จันจ๋านะครับ ชื่ออะไรเอ่ย? :น้องถั่วงอกคนเดิมจ้า

ทำไมถึงมาสมัครครับ :นั้นแหละ สนใจเนื้อเรื่องสุดๆเลย

รับได้นะครับ ถ้าหากตัวละครตาย :ได้ค่า 

ขอบคุณที่มาสมัครนะครับ