แอบชอบ (yaoi) - แอบชอบ (yaoi) นิยาย แอบชอบ (yaoi) : Dek-D.com - Writer

    แอบชอบ (yaoi)

    ก็แค่แอบชอบ

    ผู้เข้าชมรวม

    157

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    157

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  25 ธ.ค. 59 / 14:56 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น






    คุณเคยแอบชอบใครไหม?




    ชอบไปถึงจะรู้อย่างนั้น เราก็ห้ามไม่ให้ชอบเขาไม่ได้




    เรายังรู้สึกว่าเราชอบเขา




    เรายังรู้สึกว่าเรายังอยากคุยกับเขา แค่ซักนิดก็พอ




    แต่มันคงเป็นไปไม่ได้ เขาเป็นคนเด่นคนดัง คนที่รายล้อมรอบๆตัวของเขาก็มีแต่คนที่เราไม่สามารถเทียบได้ คนที่เขาชอบก็แทบไม่ได้มีความคล้ายกับเราเลยแม้แต่นิดเดียว แน่นอนว่าดีกว่าเราเยอะ




    ดีกว่าจนเราเทียบไม่ติดด้วยซ้ำ..




    แต่ถึงอย่างนั้น เราก็ยังหยุดความรู้สึกนี้ไม่ได้ ถ้าเรายังแค่ชอบคงไม่มีปัญหา แต่ถ้าวันเวลาผ่านไปเรื่อยๆความรู้สึกจะเปลี่ยนเป็นรัก จนเราไม่อาจถอนตัวจากความรู้สึกนี้ได้




    มองเขาอย่างไร้หวัง ยิ้มให้กับความน่าสมเพชของตัวเอง




    เขาเหมือนกับดาวที่ส่องแสงอยู่บนท้องฟ้าส่วนเรามันก็แค่ดินที่อยู่บนพื้น




    ชอบไปทั้งๆที่ทุกข์ คิดถึงเขาทั้งๆที่รู้ว่ามีแค่เรา แอบมองเขาทั้งๆที่เขากำลังยิ้มให้คนอื่น




    มันเจ็บ แต่ก็รู้สึกดี




    “เห้ยมึง เป็นไรป่ะเนี่ยเห็นเหม่อตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”เสียงของเพื่อนสนิทของผมอย่าง วิ ถามขึ้นอย่างเป็นห่วง ผมได้แต่ยิ้มออกมาอย่างหน่ายๆแล้วกระดกแก้วในมือขึ้นดื่ม




    ผม กิม เด็กหนุ่มวัยมัธยมปลายที่ตอนนี้มันนั่งอยู่ในบาร์แห่งหนึ่ง ที่มาเพราะจะมาดื่มย้อมใจแต่ดันเจอเรื่องปวดใจกว่าเดิม ผมมองไปยังโต๊ะตรงหัวมุมที่มีกลุ่มวัยเดียวกับผมที่นั่งกันเป็นกลุ่มใหญ่ ตอนนี้ที่สายตาผมจับจ้องอยู่คือ ฟลุ๊ค เพื่อนระดับชั้นเดียวกับผม มันทั้งสูงทั้งหล่อ มันถูกรอบไปด้วยเพื่อนๆของมันที่มีแต่คนหน้าตาดี และคนที่ข้างๆมัน ส้ม แฟนของมัน..




    ผมได้มองภาพนั้นอย่างรู้สึกหน่วงๆ ภาพของมันที่กำลังหัวเราะให้กับมุกโง่ๆของเพื่อนมันกับท่อนแขนยาวๆที่พาดแฟนสาวร่างเล็กอย่างส้ม โดยที่ส้มเองก็เอนตัวมาพิงอกฟลุ๊ค บ่งบอกว่าพวกมันสองคนรักกันดี ผมมองภาพนั้นอย่างปวดใจ ทั้งเสียใจแล้วก็ดีใจที่เจอมันที่นี้




    ดีใจที่ได้เจอฟลุ๊ค แต่เสียใจที่มันดันมากับคนรัก..




    ใช่ ผมเป็นเกย์และผมก็ชอบฟลุ๊ค




    ผมชอบมันตั้งแต่ม.4จนตอนนี้ได้ที่เรียนมหาลัย ความรู้สึกของผมที่มีต่อมันก็ยังไม่เปลี่ยน ผมชอบตอนมันยิ้มหวานจนตาตี๋ๆของมันปิดลง สายตาของมันที่มักมองรอบตัวอย่างอ่อนโยน คำพูดที่หยอกล้อกับเพื่อนอย่างสนุกสนาน




    ผมอยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตมัน อยากจะเป็นคนที่มัสจะมอบความสำคัญให้ อยากจะเป็นคนที่ดูแลและค่อยช่วยมันในวันที่มันเหนื่อยล้า แต่ผมรู้ ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ผมไม่สามารถเป็นคนพิเศษให้มันได้ เพราะไม่ได้ชอบผม..




    มันไม่ได้ชอบผู้ชาย




    ข้อนี้ผมรู้ว่าตั้งนานแล้ว รู้ตั้งแต่เริ่มมีความรู้สึกๆให้มันแล้ว แต่มันไม่สามารถทำให้ผมหยุดความรู้สึกดีๆที่ก่อตัวขึ้นทุกวันได้




    ผมอยากหยุดที่จะชอบมัน เพราะผมเริ่มรู้สึกตัวแล้ว ว่าความรู้สึกพวกนั้นมันมากกว่าคำว่าชอบ ตอนนี้มันกำลังเปลี่ยนเป็นความรัก




    “กูรู้นะว่ามึงมองอะไร ถ้าคิดมากก็กลับ”แฟรงค์ เพื่อนสนิทอีกคนของผมพูดขึ้น เพื่อนๆในกลุ่มผมรู้หมดว่าผมเป็นเกย์ แต่พวกมันก็ไม่คิดรังเกียจ




    “กูโอเค”ผมตอบไป พยายามก้มหน้าก้มตาสนแต่แก้วในมือแต่สายตาไม่รักดี ดันเหลือบไปมองเขาทุกครั้ง




    มีความสุข.




    ตอนนี้ไอ้ฟลุ๊คมันดูโคตรมีความสุขเลย ถึงมันจะไม่รู้จักผม มันก็มีความสุขได้ ผิดกับผมที่ต้องมามองมันอย่างอมทุกข์




    ไม่แฟร์ซักนิด




    มีแค่ผมคนเดียวที่เอาแต่คิดฟุ้งซ่าน คิดไปเองตลอด ทั้งๆที่มันยังไม่รู้จักผมด้วยซ้ำ




    ผมไม่รู้ว่าดื่มไปเท่าไหร่ แต่รู้แค่ว่ามือมันยกเกินกว่าจะยกแก้วต่อไป หัวก็หมุน แทบรู้สึกร้อนไปทั้งด้วย ระหว่างที่ดื่ม ผมไม่ได้มองฟลุ๊คเลยแม้แต่น้อย แต่ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมหันไปมองโต๊ะของมันอีกครั้ง




    มันกำลังจูบกับแฟน




    ผู้หญิงกับผู้ชายสองคนที่กอดคอกันดูดปากอย่างเร่าร้อน คงไม่ต้องเดาว่าต่อไปจะไปทำอะไรกัน




    มันคือการแสดงความรัก ที่ผมไม่มีวันได้มา




    ภาพที่ผมมองอยู่ มันช่างบาดใจผม เหมือนมีมีดที่ค่อยๆกรีดลงไปตรงหัวใจอย่างช้าๆ สันชาไปทั้งด้วย ทั้งๆที่ตัวยังร้อนอยู่แต่มันกลับเย็นขึ้นมาดื้อๆ ผมไม่อาจละสายตาได้ อยากจะหันหนีแต่ผมชอบหน้าของฟลุ๊คในตอนนี้




    ใบหน้าหล่อตี๋ที่แดงระเรื่อ ใบหน้าขาวที่มีเหงื่อผุด ปากสีแดงที่กำลังตอนอีกฝ่าน ดวงตาที่มองใบหน้าของแฟนอย่างโหยหา




    มันช่างเป็นภาพที่งดงาม จนไม่อาจละสายตาหนีได้ แต่ถ้าเลือกที่จะมองก็ต้องรับความปวดใจให้ได้




    ไม่นานทั้งสองก็ถอดริมฝีปากออก ส้มโอบคอของฟลุ๊คพร้อมกับส่งยิ้มไปให้ เช่นเดียวกับฟลุ๊คที่ตอบยิ้มอย่างมีความสุข ทั้งคู่ลุกกันออกไปจากโต๊ะและตรงไปยังห้องน้ำ




    คงไม่ต้องบอก ว่าไปทำอะไร




    มันไม่ใช่เรื่องแปลกของคนเป็นแฟนกันนี้ แล้วทำไม




    ผมต้องรู้สึกเหมือนคนกำลังจะขาดใจตายละเนี่ย




    มันเหมือนกับผมหยุดหายใจไปนาน จนตอนนี้ต้องรีบโกยอากาศเข้าปอด ตัวก็เย็นจากข้างหลังแถมชาไปหมด มันเจ็บ




    เจ็บตรงใจ




    ผมไม่อยากรักมันอีกไป ผมอยากจะหยุดความรู้สึกโง่ๆนี้ ความรู้สึกที่มันถลำลงลึกเกินไป

    แล้วผมจะไม่สามารถหยุดได้




    ใครก็ได้ ช่วยด้วย




    -end-



    ++++++++++++++++++++++++++


    ไม่มีอะไรมากค่ะ แค่แค่งเล่นๆ5555

    ลองอ่านกันได้นะคะ ตอนแรกจะแต่งยาวกว่านี้

    แค่คอมไม่ค่อยอำนวยเท่าไหร่555



    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×