คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทต้น
{Fic knb} Toumei Answer ver.midotaka
บทต้น
"นี่ชินจัง...คิดว่าผลสอบเมื่อวานจะได้เท่าไหร่อ่ะ?" 'ทาคาโอะ คาซึนาริ' ถามเด็กหนุ่มผมเขียวร่างสูงนาม 'มิโดริมะ ชิทาโร่' ซึ่งนั่งด้านหลังตนอย่างอยากรู้อยากเห็นพลางมองลักกี้ไอเทมในมืออีกฝ่ายอย่างอดสงสัยไม่ได้ว่าเอามาทำไมฟะ ไม่อายบ้างหรือไง...
...ลักกี้ไอเทมวันนี้คือตุ๊กตาแมวยักษ์ขนาดใหญ่กว่าตัวคนที่เอามาเสียอีก
"นายจะอยากรู้ไปทำไม ในเมื่อเดี๋ยวอาจารย์ก็แจกข้อสอบคืนแล้ว..."
"ชินจังก็...ไม่อยากรู้บ้างหรือไง" ทาคาโอะยังคงยิ้มอย่างอารมณ์ดีตามนิสัยแม้เพิ่งถูกมิโดริมะสวนกลับมาเต็มๆ ก็ตาม มิโดริมะก็ได้แต่ถอดหายใจเนื่องจากรู้นิสัยของทาคาโอะเป็นอย่างดี
"แล้ว...ตกลงชินจังคิดว่าทำได้ไหมอ่ะ"
"รายการ ‘โอฮา-อาสะ’ เมื่อเช้าบอกว่าชาวราศีกรฏกจะซวยที่สุดในรอบร้อยปีและอาจมีโอกาสเสียของสำคัญที่สุดไป ถึงมีลักกี้ไอเทมก็คงช่วยอะไรไม่ได้มาก...แต่ในเมื่อฉันทำถึงที่สุดแล้วอย่างน้อยคงได้ผ่านครึ่งมาอยู่หรอก" ไม่รู้มิโดริมะจะใจอ่อนไปหรือเปล่า แต่ไม่รู้ทำไมเมื่อคนถามเป็นทาคาโอะแล้ว รู้สึกว่ามิโดริมะจะตอบทุกครั้งเลย
"เห~~ งั้นวันนี้ฉันก็มีโอกาศได้มากกว่าชินจังล่ะสิ www"
"ไม่มีทางซะหรอก อย่างนายที่ก่อนสอบไม่อ่านหนังสือเลยสักตัวไม่มีทางได้มากกว่าฉันหรอก"
"www ชินจังก็...ไม่รับมุขเลยนะ"
"เอ๊า! ทุกคน! เงียบหน่อย! ครูจะแจกข้อสอบคืนแล้วน้า! แล้วใครทำได้ต่ำกว่า50คะแนน อยู่เรียนเสริมเย็นนี้ด้วยล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะให้สอบใหม่อีกครั้ง" ครูสาวเดินเข้ามาแจกข้อสอบคืนทุกคนพร้อมกับสั่งนักเรียนทุกคนแยกย้ายกลับบ้าน
"นี่ชินจัง ได้เท่าไหร่อ่ะ"
"89 คะแนน ได้น้อยกว่าที่คิด แล้วของนายล่ะ ทาคาโอะ?"
"www ของชินจังยังดี ฉันได้แค่45คะแนนเอง...เช็งชะมัดเลย~~ วันนี้อุตสาห์ไม่มีซ้อม แต่ดันต้องมาเรียนเสริม เฮ้อ~~" ทาคาโอะบ่นด้วยท่าทางเซ็งสุดกู่
"ก็สมควรแล้วนี่ เล่นไม่อ่านหนังสือก่อนสอบนิ" มิโดริมะตอกกลับอย่างที่ไม่คิดจะไว้หน้าอีกฝ่ายเลยสักนิด
"แหม~ ชินจังก็~" ทาคาโอะไม่มีท่าทางโกรธเลยแม้แต่นิดเดียว แถมยังชิลล์ๆ อีกต่างหาก "ชินจังกลับไปก่อนเลยแล้วกันน้า~ แล้วเจอกันวันพรุ่งนี้"
"ไม่ต้องบอกก็จะกลับก่อนอยู่แล้ว...แล้วเจอกันพรุ่งนี้" และแล้วมิโดริมะก็เดินออกจากห้องไปโดยไม่ทันสังเกตลางร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้นเลยว่า...นี่อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้พบกับทาคาโอะ คาซึนาริ...
เช้าวันถัดมา มิโดริมะมาโรงเรียนสายกว่าทุกวัน เนื่องจากปกติทาคาโอะจะปั่นรถ (ซาเล็ง) มารับทุกวัน แต่วันนี้เขารอจนไปซ้อมเช้าไม่ทันแล้ว จนสุดท้ายก็เดินมาโรงเรียนเองเพราะคิดว่าทาคาโอะคงไม่สบายมั้ง...
แล้วเรื่องที่เขาคาดไม่ถึงก็ปรากฏตรงหน้าเขา เมื่อมิโดริมะมาถึงห้องเรียนกลับพบ...
...แจกันดอกไม้ที่ใส่ดอกไม้สีขาวไว้เต็มวางอยู่บนโต๊ะทาคาโอะพร้อมกับบรรยากาศเศร้าโศกภายในห้องก็ทำให้มิโดริมะเข้าใจแล้วว่า...ทาคาโอะ คาซึนาริไม่อยู่บนโลกนี้อีกแล้ว
ตลอดทั้งวันไม่มีสิ่งใดเข้ามาในหัวของมิโดริมะ ชินทาโร่เลยหลังจากทราบข่าวการตายของทาคาโอะ ยิ่งตอนที่เขาถามว่าทาคาโอะตายเพราะอะไร ก็ยิ่งทำให้เขาซ็อกเพราะว่าทุกคนบอกว่าทาคาโอะ...ฆ่าตัวตาย
ส่วนสาเหตุที่ทาคาโอะฆ่าตัวตายนั้นไม่มีใครรู้ รู้เพียงเพียงว่าทาคาโอะตายตอน 17.30 น. โดดลงจากชั้นสาม...จากห้องเรียนของตนเองนี่แหละ
ถึงแม้ทุกคนบอกอย่างนั้นแต่มิโดริมะก็ไม่อยากจะเชื่ออยู่ดีว่าคนที่ร่าเริงจนไม่เคยเห็นเครียดอะไรกับเขาเลยอย่างทาคาโอะจะฆ่าตัวตาย...
วันนี้มิยาจิซังมาบอกว่างดซ้อมเย็นนี้เพื่อเตรียมตัวไปงานศพทาคาโอะคืนนี้ ซึ่งทุกคนกลับบ้านหมดแล้ว เหลือเพียงมิโดริมะ ชินทาโร่ที่นั่งเหม่อมองไปยังที่นั่งของทาคาโอะราวกับว่าเจ้าตัวยังนั่งอยู่ที่เดิม
แม้ใบหน้าของมิโดริมะ ชินทาโร่จะยังคงเรียบเฉยราวกับไม่รู้สึกอะไรกับการตายของทาคาโอะ คาซึนาริ แต่ภายในใจกลับรู้สึกสับสน เศร้าและไม่เข้าในสิ่งที่เกิดขึ้น
มิโดริมะถอดหายใจก่อนที่จะลุกขึ้นเพื่อที่จะเดินทางไปยังงานศพของทาคาโอะ และคงเดินออกไปแล้วถ้าสายตาไม่ไปเหลือบเห็นบางอย่างเข้าเสียก่อน...
สายหุ้มยางเส้นเล็กที่ห้อยลงมาจากโต๊ะของทาคาโอะดึงความสนใจของมิโดริมะ เจ้าตัวเดินไปที่โต๊ะของทาคาโอะแล้วสิ่งนั้นออกมา...
...หูฟังสีดำสนิกที่ทาคาโอะมักใช้ประจำนั้นเอง
มิโดริมะเมื่อเห็นเป็นหูฟังของทาคาโอะก็จะเก็บเข้ากระเป๋าของตนอย่างไม่คิดอะไร ถ้าไม่ติดที่สายตาขางตนดันไปเห็นบางอย่างเขียนไว้ที่แจ๊กเสียบของหูฟังเข้าเสียก่อน
เจ้าตัวหยิบแจ๊กหูฟัขึ้นมาดูซึ่งพบว่ามันเป็นลายมือของทาคาโอะ และเมื่ออ่านข้อความบนนั้น พลันน้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาสีมรกตอย่างห้ามไม่อยู่ ข้อความที่เขียนถึงเขา...
'I ♥ Shin-Chan'
"ทำไมกัน...ทำไมไม่เคยบอกกันเลย..." มิโดริมะพูดด้วยเสียงที่สั่นเครือ น้ำตาที่ไหลไม่หยุดทำให้ทิวทัศษ์ทั้งหมดดูพล่านเลือนไปหมด "ทำไม...ถ้านายรักฉันทำไม...ทำไมถึงฆ่าตัวตายล่ะ! ทาคาโอะ!"
เพียงเท่านั้นมิโดริมะทรุดลงกับพื้นร้องไห้อย่างไม่สนใครหน้าไหนทั้งนั้น ราวกับตัวตนของมิโดริมะได้พังทลายไปพร้อมกับการตายของอีกฝ่าย
ถึงแม้เจ้าตัวจะรู้ดีว่าต่อให้ร้องไห้แค่ไหน หรือต่อให้ร้องเรียกอีกฝ่ายแค่ไหนก็ตาม...ทาคาโอะ คาซึนาริก็ไม่มีวันกลับมาอีกแล้ว...ตลอดกาล
ENG
ซะเมื่อไหร่ล่ะ =v=
โปรดติดตามต่อไป
ความคิดเห็น