ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Short fanfic .One direction} Everything | 1D 

    ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

    • อัปเดตล่าสุด 24 ก.ย. 55




    Our love . . .Is it possible?
    ความรักของเรา จะเป็นไปได้ไหมนะ ?

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    บทนำ

    ดวงตาคู่นั้น ช่างสวยงามและน่ามอง ทำให้เราหลงใหล  ในความคิดของลูอิส
    ริมฝีปากและเรือนผมแสนบอบบางนั่น ช่างน่าสัมผัสเหลือเกิน ในความคิดของเซน
    --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                  

    ในบ้าน 1D

    “แฮร์รี่/แฮร์รี่”  เซน มาลิค และ ลูอิส ทอมลินสัน เรียกชื่อ เขา พร้อมกัน
    “ว่าไง”  แฮรี่ตอบอย่างไม่ใส่ใจ ในขณะที่สายตายังคงจับจ้องอยู่กับนิตยสารในมือ หลายนาทีผ่านไปทั้งคู่ก็ยังไม่มีใครปริปากออกมา จนแฮร์รี่ต้องวางหนังสือก่อนจะช้อนตามองคู่สนทนา

    “มีไรเหรอ?” ใบหน้าขาวๆที่ติดสวยมองมาอย่างน่ารัก ไร้เดียงสา ราวกับน้องสาวมีเรื่องจะปรึกษาพี่ชาย ลูอี้เห็นดังนั้นจึงอึกอักๆแต่ก็พูดออกไป ในขณะที่เซนยังคงงจ้องเขาไม่วางตา

    “ฉ ฉันมีเรื่องจะบอกกับนายน่ะ ” พี่ใหญ่ของวงกล่าว

    “อะไรล่ะ ”
    “ที่นี่คงไม่เหมาะ ไปคุยกันหลังบ้านได้ไหม”
    “อื้ม ไม่มีปัญหา”
    ลูอี้มองตามหลังแฮร์รี่ ค้อนตามองเซน แล้วจึงเดินตามร่างสูงไป
    ในขณะที่เซนได้แค่สบถเบาๆ “ชิ”
    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

     

    “เข้าเรื่องเลยนะ แฮซ” ลูอิสเปิดบทสนทนาก่อน

    “ว่ามา”

    ลูอิสกำมือแน่นแล้วค่อยผ่อนคลายลง จับไหล่แฮรี่บีบเบาๆ “ฉัน..ชอบนาย”
    นัยน์ตาสีมรกตเบิกกว้างชั่วครู่หนึ่งแล้วหลุบลงต่า ก้มหน้าเพื่อปกปิดใบหน้าสีแดงเหมือนมะเขือเทศของเขาตอนนี้

    พูดบ้าอะไรเนี่ย บูแบร์
    “พูดอะไรของนาย” แฮรี่กล่าวทั้งๆหัวใจที่เต้นรัว “ชอบ.. แบบไหน”
    “เป็นแฟนกับฉันนะ ” ลูอิสกล่าวอย่างตรงไปตรงมาก่อนจะเลื่อนไปกุมมือแฮรี่

    “อ่า ... บูแบร์” ร่างสูงได้แต่ก้มหน้าด้วยความเขินอาย แต่ในใจกลับเต้นรัวด้วย..ความดีใจ
    “ไม่ได้!!จู่ๆบุคคลที่สามก็เข้ามา ทั้งลูอิสและแฮรี่เกือบจะผละออกจากกัน ถ้าไม่ติดว่า...คนๆนั้นคือ ..เซน มาลิค..

    เมื่อลูอิสเห็นว่าใครเป็นคนขัดจังหวะของพวกเขา เขากลับยกยิ้มมุมปาก ก่อนจะดึงแฮรี่มาไว้ในอ้อมแขนแล้วกระชับกอดให้แน่น แฮรี่หน้าแดงอย่างหนัก  หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะราวกับจะหลุดออกมานอกอกซะอย่างนั้น

    “อ้าว..เซน มาทำอะไรเหรอ” ลูอิสถามอย่างมีเลศนัยแล้วช้อนตามองแฮรี่ ร่างสูงยิ้มให้บางๆ ทำเอาลูอิสหน้าแดงไปเล็กน้อย

    “มาตามคนของฉัน! เซนขมวดคิ้วเป็นปมแล้วขึ้นเสียงนิดๆก่อนจะกระชากแฮรี่ออกมาจากอ้อมกอดของลูอิส ทำเอาแฮรี่เซเล็กน้อยก่อนจะตั้งตัวได้แล้วสับสนกับสถานการณ์ตอนนี้มาก

    “คนของนาย..หรือของฉัน ?” ลูอิสขมวดคิ้วนิดๆเมื่อเห็นว่าคนของเขาถูกแย่งไปต่อหน้าต่อตา ก่อนจะจับแขนเล็กไว้

    “..ของ..!! ” ก่อนที่เซนจะตอบ แฮรี่กลับสะบัดมือทั้งคู่ทิ้งแล้วตะโกนดังๆ “shut up!!!” เซนและลูอิสเหวอไปเล็กน้อยก่อนจะควบคุมสติอีกครั้ง

    “พวกนายเล่นบ้าอะไรกันเนี่ย!!?” แฮรี่ใส่คำถามทันที “คิดว่าฉันว่างนักเหรอไง!!

    “พวกเราไม่ได้เล่นนะ / เราไม่ได้เล่น ” คำตอบของเซนและลูอิสดังพร้อมๆกัน ทำเอาทั้งคู่สบตากันอย่างเอาเรื่องอีกครั้ง

    “เฮ่อ นี่ โตๆกันแล้วนะ อยู่วงดนตรีก็วงเดียวกัน มาเล่นอะไรเนี่ย -*-” คนอายุน้อยสุดมองหน้ารุ่นพี่ทั้งสองอย่างเอาเรื่องก่อนจะยิ้มออกมา “ฮ่าๆๆๆๆๆๆ” การกระทำของแฮรี่ทำเอาทั้งสองยิ้มน้อยๆออกมาแล้วหันไปหาเจ้าของเรือนผมหยิก “แต่เราไม่ได้เล่นนะ แฮซ ”
    “หืม
    ? ^^”  ใบหน้าสวยติดหวานหันหลับมายิ้มบางๆให้ก่อนจะหุบยิ้มในประโยคต่อมาทันที

     

     

    “พวกเราทั้งคู่ชอบนาย”
    .

    .

    .

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×