love รักเทอ เพื่อนมะหนิด

ข้อมูลเบื้องต้น

"โอ๊ยยยยย สายแน่ๆ ทำไมพี่แพรวไม่ปลุกแพรล่ะ" เสียงของเด็กน้อยผมสีน้ำตาลออกดำที่พูดออกมาอย่างหัวเสีย
"นี่ ยัยแพร พี่น่ะปลุกเราตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว แต่เธอน่ะแหละ ไม่ยอมตื่นเอง" เสียงสูงแหลมของพี่แพรว พี่สาวของฉันพูดออกมาอย่างหัวเสียกับฉันเหมือนกัน อ้าว ฉันลืมแนะนำตัวหรอเนี่ย [โง่จริง : ผู้อ่าน] ฉันแพร อายุ 18 ปี สูง 160 น้ำหนัก 42 อยู่โรงเรียนดาวน์ซินโดรม [ชื่อโรงเรียนปัญญาอ่อนจริงๆ : ผู้อ่าน]
"ก็ได้ๆๆ แพรผิดเอง" ฉันยอมรับความจริง
"ถ้าอย่างงั้นก้ไปอาบน้ำซะ พี่จะได้อาบบ้าง" พี่แพรวพูดเหมือนสงบสติอารมณ์ได้แล้ว เฮ้อ ทำไมวันเปิดเทอมแรกของฉัน ฉันต้องไปสายด้วยเนี่ยยยยยย T_T
พอฉันอาบน้ำเสร็จ ก็เป็นเวลา 7.30 แล้ว อ๊ากกกกก ทำไมวันเปิดเทอมแรกของฉัน ฉันต้องไปสายด้วยฟระนี่
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
~ ประเทศไทยร่วมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย เป็นประชารัฐ ไผทของไทยทุกส่วน~ 
T_T ในที่สุดฉันก็มาสาย ง่า ทำไมฉันต้องซวยเยี่ยงนี่ เป็นเพราะแก อีนังจุ ฉันคุยโทรศัพท์กับแกเมื่อคืนทำให้ฉันนอนดึก [เมื่อวานแกนั่นแหละบอกให้ฉันโทรไป : จุ] เอาไงล่ะ ในแถวก็ไม่มีเพื่อนซะด้วยสิ เดี๋ยวฉันขอลองดูก่อนนะว่าจะมีเพื่อนของฉันอยู่หรือป่าว เอ๋! นั่นใครน่ะ น่าตาคุ้นๆ เหมือนจะเป็นไอ้ไบรท์ ฉันมองมันด้วยสายตาเหมือนจะจับมันกิน [ซะงั้น : ผู้อ่าน] ในเมื่อความสงสัยของฉันมากยิ่งขึ้น ฉันเลยเดินไปหาอีตานั่น แล้วถามว่า
"นี่ นายๆ นายใช่ไบรท์ป่ะ" ฉันถามอีตานั่น
"อืม ใช่ ทำไมอ่ะ เราเคยรู้จักกันด้วยหรอ" -*- ฉันจะมาสร้างสัมพันธไมตรีกับนายนะยะ >O<
"นี่ ไบรท์ นายจำฉันไม่ได้จริงๆหรอ" ฉันถามมันด้วยความงง จะไม่ให้งงได้ยังไงล่ะ ฉันกับมันเป็นศัตรูกันมาตั้งแต่ ป.6 
"-*- เธอนี่ท่าทางจะบ้า ฉันจำเธอไม่ได้น่ะสิ" น่าน ดูมัน เวลาเปลี่ยนไป แต่มันก็ปากหมาไม่เปลี่ยนแปลง
"ฉันแพร ศัตรูนายเมื่อตอนป.6 อ่า >o<" ฉันพูดอย่างหัวเสีย อีตานี่มันน่า...ตบ
"อ๋อ น้องเดิร์นนี่เอง 555+++" อีตานี่นิ่ ที่มันเรียกฉันอย่างนี้ก็เพราะว่า...ฉันผมหยิกไงล่ะ T_T
"นี่ ไอ้เต่าตาตี่ปากห้อยถาวร" ฉันเริ่มนึกฉายาของอีตานั่นได้ตอนม.5 ที่ไอ้จุมันด่าไอ้ไบรท์ได้แล้ว หึหึ
"เธอนี่มัน..." ไบรท์พูดด้วยน้ำเสียงเหมือนอยากกระทืบฉัน
"ทำไมยะ"ฉันก็ดันพูดกลับไปด้วยน้ำเสียงกวนๆ
"นี่ ภัณฑิรา ชุมพลภัทร์ เธอคุยอะไรกันนี่"ภัณฑิราเป็นชื่อจริงของฉันค่ะ แล้วชุมพลภัทร์ก็เป็นชื่อจริงไอ้ไบรท์
"เอิ่ม เรา 2 คนไม่ได้พูดอะไรกันครับ/ค่ะ" ฉันกับอีตานั่นพูดพร้อมกัน
"แล้วไป"คุณครูนิตยา หัวหน้าสายชั้นที่น่าตาเหมือนปอบพูดขึ้น
"สวัสดีไบรท์ แพร" เอ๋ ใครเรียกฉันกับไบรท์ ต้องหันไปดูหน่อยซะแล้ว อ๋อ นังจุนี่เอง มาช้ากว่าฉันอีกนะ
"อืม แพร นี่ใครอีกอ่ะ"ไบรท์ถามฉัน ฉันอยากรู้จริงๆว่ามันขึ้นม.6 มาได้ยังไง ความจำสั้นขนาดนี้ -_-++
"-*- นังไบรท์ ฉันจุเอง มีไรไหม"ไอ้จุ ตอบไปด้วยน้ำเสียงมีน้ำโห หุหุ ไม่รู้ซะแล้วว่ามันเถื่อนขนาดไหน
"อ๋อ ไอ้แมะนี่เอง โหดไม่เลิกนะเพื่อนเรา"เห้ยๆ ไบรท์เอ๊ย หาที่ตายแล้วไหมล่ะ เมื่อวานไอ้จุมันพึ่งไปต่อยกับเด็กเทคนิคดอนมานะเฟร่ย
"แมะแม่เมิงอ่ะ"มายก็อด ไอ้จุกับไอ้ไบรท์ทะเลาะกันอีกแล้วววว เมื่อปีที่แล้วไอ้จุมันเอาไวท์บอร์ดไปขีดปากแกยังไม่เข็ดอีกเรอะ
"นี่ จุฑามาศ ชุมพลภัทร์ เธอคุยอะไรกันอีก"เสียงคุณครูนิตยาอีกแล้วคับ
"เอิ่ม ชุมพลภัทร์/จุฑามาศมาชวนหนู/ผมคุยค่ะ/ครับ" ไบรท์กับไอ้จุโดนแล้วไง คราวนี้ฉันไม่เกี่ยวนะ [แกมันเพื่อนเลว : จุ]
"แล้วสรุปใครทำอะไร"คุณครูนิตยาถามอีกครั้ง 
"หนูพึ่งมาค่ะครู แล้วชุมพลภัทร์เค้าก็มาชวนหนูคุย"โห อีจุ แกนี่มันตอได้เหมือนเดิมเลยนะยะ
"เฮ้ย ฉันยังไม่ได้ชวนเธอคุยเลยนะ"ไอ้ไบรท์เริ่มตอบโต้
"ครูขา ถ้าครูไม่เชื่อครูถามภัณฑิราได้"อ้าว เฮ้ย นังจุ ไหงเรื่องมาถึงฉันได้อีกวะ
"เอิ่ม...ชุมพลภัทร์เค้ามาชวนเพื่อนหนูคุยค่ะครู"ฉันตอบไป เพราะไอ้จุมันหยิกแขนฉานนน!
"อ้าว เฮ้ยแพร ไหงพูดแบบนั้นอ่ะ"ไอ้ไบรท์ตอบมาด้วยน้ำเสียง"อะไรกับกรุ"
"ชุมพลภัทร์เดี๋ยวเธอมาหาฉันด้วยนะ"คำพูดอันเฉียบขาดของคุณครูนิตยาทำให้อีจุแทบกระโดด
"ฝากไว้ก่อนนะ อีแมะ" ไอ้ไบรท์บ่นอุบอิบๆ แต่ก็ยังด่าไอ้จุได้อ่ะนะ -_-++ ไอ้นี่มันเป็นศัตรูกันได้ดีจริงๆ
"รีบๆมาเอาคืนนะจ๊ะ ฉันจะรอ 555" ไอ้จุพูดด้วยน้ำเสียงกวนทีนสุดขนาดฉันยังอยากเอาทีนลูบหน้ามันเลย

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เป้นงัยบ้างคะ นิยายเรื่องแรกนัยชีวิต [เวอร์ๆ] มีอะรัยติชมได้เรยนะคะ