-จบแล้ว-นิยายsoul eater ถ้าฉันเป็นปีศาจเธอจะรักฉันไหม

ลำดับตอนที่ #9 : บทที่7 การเริ่มต้นใหม่ของมากะ

 (maka say)
ตอนเช้าตื่นมาตอน 7:00 น. ฉันตื่นขึ้นมาเพื่อที่จะแอบไปฝึกกาารใช้พลังของตัวเองที่มีอยู่ แต่เอ๋ ทำไมฉันขยับไม่ได้ สงัยตะคิวจะกิน  แต่พอเพล้งไปอีกด้านหนึ่ง ซะ ซะ ซะ ซะ ซะ โซล มาได้ไงวะ ฉันพยายามดิ้นเพื่อไปอาบนํ้า แต่หมอนี่แรงเยอะชะมัด 
มากะ: โซล เลิกกอดฉันที ฉันจะตื่นแล้วจะไปอาบนํ้า
โซล:นอนต่อเถอะน่า ฉันจะลุกแล้วเธอค่อยลุกตาม แล้วอีกอย่าง ตอนนี้มันยังเช้าอยู่เลยนอนต่อเถอะ นอนต่อเถอะ
มากะ:ไปเอาน่าโซล ฉันจะลุกแล้วน่า น่านะโซลค่ะ
โซล:ไม่นอนต่อนี่เป็นคำสั่ง
มากะ:ใครเป็นคนใช้แก หา
   ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด (เสียงมือถืิอของมากะ) โถ่แม่ค่ะโทรมาตอนนี้ทำไมค่ะ หนูกำลังจะตายแล้วนะค่ะ
โซล:เสียงโทรศัพท์ของใครน่ะ ไม่คุ้นเลย หรือว่า มากะเธอไปซื้อมือถือใหม่เหรอ หา
มากะ:เรื่องของ ฉัน
  จากนั้นฉันก็สะบัดจนโซลปล่อย แล้ววิ่งรับมือถือ
มากะ:(ท่านพ่อเหรอ) ฮัลโหล ค่ะ มีอะไรเหรอค่ะ
พ่อ:แปลกดีนะ ปกติไม่ค่อยมีคนตื่นเช้าขนาดนี้ นะลูกรัก
มากะ:ค่ะ แล้วมีธุระอะไรเหรอค่ะ
พ่อ:อ๋อ พ่อว่าจะโทรมาบอกว่า วันนี้พอมีเวลาไหม 
มากะ:ค่ะ ตอนเช้านะค่ะ
พ่อ:วันมีงานรับยต ของลูกน่ะ
มากะ:ค่ะ งั้นเดี๋ยวหนูจะรีบไปค่ะขอเวลา10 นาทีนะค่ะ
พ่อ:ได้จ้า แล้วเจอกันนะ
มากะ:ค่ะ
  แล้วเขาก็วางสายไป แล้วฉันก็รีบวิ่งไปอาบนํ้าแบบเร็วที่สุดในชีวิต แต่สะอาดนะ แล้วรีบไปทำข้าวเช้าให้โซล
โซล:มากะจะรีบไปไหนเหรอ ยังเช้าอยู่เลย
  ตาบ้าจะตื่นมาเพื่อ จะบอกไปว่าอะไรดี อ๋อรู้แล้ว
มากะ:อ๋อ ฉันไปซื้อของ นมมันหมดแล้ว 555 ไปก่อนละ บ๊าย บาย
  แล้วฉันก็หนีไปแบบเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ออกจากบ้าน เกือบไปแล้วไง
   (soul say)
  ยัยนั่นเป็นอะไรก็ไม่รู้จู่ๆก็บอกว่านมหมดทั้งๆที่เมื่อวานฉันเพิ่งไปซื้อมาเองทึมชะมัด แสดงว่ามีอะไรปิดบังฉันสินะ สงสัยต้องถามให้รู้เรื่องซะแล้ว ผมเริ่มกินข้าวเช้าที่ยัยนั่นทำให้แต่รสชาติ เหมือน.......ของเก่าที่เก็บไว้เป็นปีๆสงสัยจะรีบมากเลยซินะ เฮ้อ ช่างเถอะ
 (maka say)
ฉันกังวลว่าโซลจะรู้ว่าฉันไปไหน เพราะว่าฉันไม่อยากให้ เขาจากฉันไป ฉันรีบไขกุณแจที่แม่ให้มากับประตูที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะแล้วก็เห็นสิ่งเห็นก็คือ มันเป็นเหมือนงานเลี้ยงของใครกัน แต่พอฉันเห็นป้ายชื่อว่า มากะ งานนี้ของฉันงั้นเหรอ
พ่อ:มากะ ลูกมาแล้ว พวกเรากำลังรอลูกอยู่เลย เริ่มพิธีได้แล้ว
   แล้วทุกคนที่อยู่งานก็เงียบแล้วก็ยืนเรียงแถวแล้วเหลือทางตรงกลางไว้ เพื่อ ให้ฉันเดินเหรอ 
แม่:มากะ ไปกันเถอะจ้ะ
  แล้วแม่ก็เดินมาแล้วจูงฉันไปแล้วฉันก็เห็นเป็นที่นั่งแบบหรูมากๆเลยอยู่3ที่แล้วท่านพ่อก็นั่งที่ที่อยู่ตรงกลางแล้วท่านแม่ก็จูงฉันไปนั่งตรงที่นั่งข้างขวาของท่านพ่อแล้วท่านแม่ก็เดินไปนั่งข้างซ้ายของท่านพ่อ
ทุกคนในงาน:เย้ องค์หญิงเสด็จแล้ว 
ได้เห็นองค์หญิงที่หายไปทั้งนานดีใจชะมัดเลย/นั้นๆ องค์หญิงมากะของพวกเรา/อนาคตคงจะเป็นราชินีที่ดีนะเนี่ย
   องค์หญิงงั้นเหรอ ฉะ ฉะ ฉะ ฉันเนี่ยนะองค์หญิง 
พ่อ:ทุกท่านโปรดเงียบ เราจะประกาศว่า เราจะให้ลูกสาวของข้าไปอาศัยอยู่ที่โลกมนุษย์ เพื่อไปคุมปีศาจที่ลุด ออกไปจาก เกเฮนน่ากลับมา เพื่อเป็นการฝึกการใช้พลังของลูกข้า เพื่อที่จะเป็นราชินีคนต่อไป
ทุกคนในงาน:เย้
แม่:เอาล่ะ จบพิธีการได้ ทุกคนแยกย้ายไปทำงานกันต่อ
พ่อ:มากะลูกก็ต้องกลับไปเรียนด้วยใช่ไหมจ้ะ งั้นรีบไปนะ เดี๋ยวเพื่อนเจ้าจะเป็นห่วง
มากะ:ค่ะ ท่านพ่อ
แม่:เดี๋ยว มีภารกิจเมื่อไรมือถือมันจะบอกนะ
มากะ:ค่ะ ท่านแม่
   แล้วฉันก็ออกมาจากเกเฮนน่า แล้วฉันก็ดูเวลา ไม่ น้า  7:55 อีก5นาทีเข้าเรียน ตายล่ะฉัน ฉันเลยรีบวิ่งมารร. ตอนนี้7:59 ถึงห้องแล้ว
โซล:หายไปไหนมาตั้งนาน หา มากะ
สึบากิ:สวัดดีจ้ะ มากะจัง
คิด: วัดดี มากะ 
ลิส แพตตี้ :วัดดีนะมากะจัง/ดีจ้า
มากะ:อืมสวัสดีนะทุกคน
  ทันเวลาพอดีเลย แต่เหนื่อยชะมัดเลย
อ.แมรี่:เอาล่ะทุกคนนั่งที่ได้แล้วจ้า  เริ่มเรียนได้แล้วน่า
ทุกคน:คร้าบ/ค่ะ
  ติง ตอง ติงตอง  มือถือฉันดังง่ะ ฉันรีบเปิดดูมันบอกว่า
"มีปีศาจเต่าลุดออกมาไปจับด่วน"
งานเข้ากำลังจะเริ่มเรียนแล้วเนี่ยนะ งั้นต้องใช้มุกนี่
มากะ:อาจารณ์ค่ะ หนูขอไปเข้าห้องนํ้าได้ไมค่ะ
   ตอนนั้นอ.ซิด ก็มาขัด
อ.ซิด: แมรี่ท่านยมทูตเรียก
อ.แมรี่:เข้าใจแล้ว งั้นเด็กๆเรียนเองนะจ้ะ
ทุกคน:เย้
   แล้วอ.แมรี่ก็เดินไป นี่ฉันลืมอะไรว้า อ๋อ มีปีศาจเต่าลุดออกมา ลืมไปเลย ฉันเลยรีบวิ่งออกจากห้องเรียน 
โซล:มากะนี่เธอจะไปไหน
มากะ:เรื่องของฉันนายไม่เกี่ยว
 แล้วฉันก็วิ่งไป ตรงบอร์ดงานเห็นเต่าตัวหนึ่งเดินช้าๆ 555 หวานหมูชะมัด ฉันเดินเข้าไปเพื่อจับแต่ เต่านั้นมันวิ่งไปแบบเร็วเวอร์ ฉันรีบวิ่งตามเต่านั้นไป จนถึงทางตัน
มากะ:เสร็จฉันล่ะ
   แล้วฉันก็กระโดดไปจับเต่านั้น ปรากฎว่า...............
   โปรดติดตามตอนต่อไป