-จบแล้ว-นิยายsoul eater ถ้าฉันเป็นปีศาจเธอจะรักฉันไหม

ลำดับตอนที่ #13 : บทที่11 เวรร้ายที่สุด

[maka say]
วันนี้ฉันรู้สึกแปลกๆ ตรงที่อก ท่านแม่บอกว่าย้ายหัวใจของฉันไว้ที่ดาบแล้วนิแล้วทำไม
โซล:นี่มากะ เมอไรอยู่หรือว่าอยากเอาอีกง่ะ
มากะ:จะบ้าเหรอ ไม่เอาหรอกยะ ไอ้ลามก ไอ้อุ๊บ
 >>>>>>>>>>>>
  อีกแล้ว
โซล:ฉันบอกเธอแล้วนิว่าถ้าด่าฉันฉันจะจูบเธอ
   ฉันเนี่ยน้าทำไม เรียนจำได้แต่เรื่องแบบนี้ไม่จำ มันน่าจะจำให้ดีกว่าเรียนดิToT
มากะ:ค่า ค่า เข้าใจดีแล้วค่ะคุณชาย
โซล:งั้นก็ดีแล้วเธอน่าจะไม่จำนะฉันจะได้หวานบ่อยๆหน่อย
    หน่อยกล้ามากนะไอ้บ้า ไอ้ลามกไอ้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอีๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตูด่าในใจก็ได้
   ตู๊ด ตู๊ด มือถือฉันดัง อ้าวจากท่านแม่นิ
มากะ:ฮัลโหลค่ะ มากะเองค่ะ
แม่:มากะลูกมาหาแม่ด้วยนะตอนเที่ยงน่ะ
มากะ:ไม่ต้องบอกก็ไปอยู่แล้วนิค่ะ???
แม่;ไม่ใช่เรื่องฝึก โอะงานมาไปล่ะ 
   แล้วก้วางสายไป
โซล:มากะใครโทรมา
   งานเข้าโซลถามตู ตอบว่าไงดี
มากะ:เรื่องของฉันยะ
โซล:ช่วงนี้เธอดูแปลกๆไปนะ ไม่สบายรึเปล่า
     โซลเอาหน้าผากของเขามาชนกับของช้านนนนนนนน


  แต่หน้าไม่ยิ้มนะ
มากะ:กะ กะ กะก็เปล่านี่
โซล:งั้นเหรองั้นก็ดีแล้ว ไปรร.กันนะ
   พระเจ้าช่วยโซลอยากไปโรงเรียนหิมะตกแน่ๆเลยวันนี้  ฉันมองที่นาฬิกา
 ตอนนี้เวลา7:58นาที
ไม่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา นักเรียนดีเด่นอย่างฉันจะไปสายไม่ได้ช่วยไม่ได้ติดสปีน ฉันวิ่งด้วยความเร็วสูงเพื่อให้ถึงโรงเรียน   
ในที่สุดก็หอบสังขานมาถึงโรงเรียน ตอนนี้เวลา7:59นาที (พระเจ้านาทีเดียวถึงโรงเรียน)ฉันรีบวิ่งไปที่ห้องคาบเเรกอ.ซิด   ถึงห้องแล้วอ.ยังไม่มา
มากะ:วัดดีจ้าสึบากิจัง
สึบากิ:อ้าว มากะจังวัดดีจ้ะ
ลิส/แพตี้:ดีนะมากะจัง/ดีจ้า
มากะ:วัดดีนะลิส แพตตี้ด้วย
คิด:อ้าววัดดีนะมากะ
มากะ:วัดดีจ้ะคิดคุง
มากะ:แล้วไอ้บ้าล่ะ
สึบากิ:อ๋อ black star น่ะเหรอ ประการตัวตนแล้วก็โดดเรียนจ้า  ว่าแต่โซลคุงล่ะ
มากะ:ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยฉันจะวิ่งเร็วไปหน่อย
ลิส:นี่มากะจัง ไม่รู้เรื่องเหรอ
มากะ:เรื่องอาไรเหรอ ลิสจัง
ลิส:ก็เรื่องทีี่โซลคุงhotสุดๆหลังจาก ปราบคิชินได้น่ะ
คิด:เห็นบอกว่ามีคนมาสารภาพพรักมากที่สุดในผช.ในชิบุเซ็นเลยนะ
สึบากิ:แล้วก้ปฎิเสธแบบไร้ความรู้สึกทุกครั้ง
แพตตี้:ใช่ๆ แล้วฉันก็เคยไปถามด้วยว่าโซลคุงน่ะมีคนที่ชอบรึเปล่า โซลคุงเขาบอกว่า ไม่แน่ใจ เท่าไร น่ะนะ
มากะ:งั้นเหรอ
   ไม่อยากจะเชื่อว่าหมอนั้นจะดังมากเลย
แล้วจากนั้นก็ได้ยินเสียงของผญ.จน.มากเข้ามาที่ห้องแล้วแต่ละเสียงก็
ว้าย โซลคงเท่จังเลย/มีแฟนหรือยังค่ะ/โซลคุงน่ารักจังเลย
บ้า
มากะ:พวกมนุษย์โรคจิต(เสียงค่อยมาก)
สึบากิ:มากะจังเมื่อกี้ เธอพูดอะไรรึเปล่า
มากะ:เปล่านะ
  ฉันลุดปากพูดออกไปเลย
  [soul say]
เมื่อกี้มากะเขาพูดอะไร ถ้าจากการเดาของฉันเขาคงบอกว่า ไอ้พวกมนุษย์โรคจิต งั้นเหรอ แต่มากะเองก็เป็นมนุษย์นะ ผมคงเดาผิดมั้ง(ถูกแล้วยะ)มากะคงรู้ึกแย่รึเปล่านะ แล้วมากะจะหึงผมไหมน้า ผมน่ะเบื่อพวกผญ.ที่ตามมากวนผมมากเลย อยู่กับมากะนุกกว่าโดยเฉพาะเมื่อคืน เราจูบกันทั้งคืน หวานทั้งคืน รู้สึกดีมากๆเลย
ผญ.คนหนึ่ง:นี่โซลคุงคิดยังไงกับยัยนั้นรึเปล่าค่ะเห็นมองเธอนานแล้ว
    แล้วเธอก็ชี้ไปทางมากะ
โซล:ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอนิ
   แล้วผมก็เดินออกจากวงผญ. แล้วไปหามากะ   แปลกดีนะที่อ.ไม่มาดีแล้วไม่อยากเรียน อยากคุยกับมากะจัง
  ทางด้านผญ.
ผญ.1:นี่ฉันว่านะโซลคุงต้องคิดอะไรกับยัยนั้นแน่ๆเลย
ผญ.2:คิดเหมือนกันเลย
ผญ.3:ฉันว่าจะเล่าให้ฟังอยู่แล้ว ว่าเมื่อคืนฉันเดินผ่านที่อพานเม็ตของโซลคุงด้วย ฉันเห็นโซลคุงอยู่กับใครก็ไม่รู้นอนกันแบบ น่ามั่นไส
ผย.1:นั้นน้าดิ โซลคุงไม่คิดอะไรกับพวกเราแต่ทำแบบนั้นกันคนอื่น ฉันอยากจะรู้จริงๆว่ามันคือใครกัน
   [maka say]
ฉันได้ยินเสียงมือถือรู้สึกว่า ภารกิจมา อีกแล้ว ฉันไม่อยากให้โซลเศร้านะช่วยไม่ได้  มีปีศาจกอล์ฟลินหลุดออกมา10ตัวอยู่ในรร.จับให้ทีนะ
ดูง่ายนะ ไปก็ได้
มากะ:เออ ทุกคน
ทุกคนในกลุ่มมองมาที่มากะ
มากะ:ฉันไปเข้าห้องนํ้ำาก่อนนะ
สึบากิ:รีบมานะมากะจัง
  แล้วฉันก็กำลังจะเปิดประตูแต่ว่าฉันได้ยินเสียงคุยกันว่ามีคนนอนกับโซลเมื่อคืนนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าใคร ก็ฉันไง(แล้วจะภูมิใจเพื่อ) แต่ฉันไม่ได้อยากนอนนิโซลจับฉันนอนด้วยนิจะมาโทษฉันก็ไม่ได้ ฉันเลยเปิดประตูออกไป พวกผญ.ที่บ้าโซลยืนคุยกันอยู่หน้าประตู
มากะ:ขอโทษนะค่ะ ขอทางเดินหน่อยค่ะ
ผญ.1:อย่าคิดนะว่าโซลคุงสนใจแล้วทำเป็นได้ใจนะ
  แล้วเธอก็เดินจากไป
มากะ:มันเรื่องอะไรเนี่ย โอะไม่ ได้นะ ไม่ได้นะ ภารกิจ นังไม่ได้ทำเลย
ฉันเดินไปหาปีศาจไป เจอแล้วมันกินอาหารอยู่ที่ห้องครัวรร.หวานหมูอยู่กันครบด้วย ฉันเลยรายเวท
มากะ:เอาล่ะนะ 
ฉันหยิบกุณแจแล้วทำเหมือนเดิม
มากะ:ประตูเอย ในฐานะลูกของซาตานและเทพ ข้าขอสั่งให้เจ้าเปิด
แล้วประตูก็เปิดแล้วก็ดูดปีศาจหมดจ้า
มากะ:ภารกิจสำเร็จแล้ว รีบกลับห้องดีกว่าเรา
  คงจะไม่มีใครเห็นนะ
แล้วฉันก้รีบวิ่งกลับห้องแต่ว่า  ดันเจอพวกเดิม คือผญ.บ้าโซล
ผญ.1:นี่เธอไปไหนมาอ็อดดังนานแล้วนะ
มากะ:ห้องนํ้า
ผญ.2;งั้นเหรอ ฉันว่าไม่ใช่นะ
   หรือว่าพวกมันเห็นกันหมด
แล้วตอนนั้นเอง โซลก็เดินมา
โซล:มากะทำไมช้าจัง
มากะ:เปล่านี่
โซล:เห็นท่ายยมทูตเรียกด่วนน่ะ แถมสั่งฉันไม่ให้ไม่อีกง่ะ
โซลเอาคางมาวางบนไหล่ฉันo/////o
ผญ.3;ว้าย นี่เธอ บังอาจมากนะ
โซล:บังอาจ ยังไงมิทราบ ฉันแค่อยากทำนิ
ผญ2:แล้วทำไมไม่ทำกับพวกเราบาง
โซล:เพราะฉันอยากจะให้เป็นยัยนี่ไง แล้วอีกอย่างนะ ฉันถ้าจะทำแรงกว่านี้อีกฉันก็ทำได้
พวกผญ.เงียบแล้วเดินหนีไป โอะท่านยม
มากะ:นี่โซล ฉันต้องไปแล้วท่านยมเรียกฉันไม่ใช่เหรอ
โซล:อืมเดียวฉันไปส่งหน้าห้องนะ
    ฉันกับโซลเดินไปที่ห้องท่านยม
มากะ:นี่โซล
โซล:อะไรเหรอมากะ
มากะ:คือ ทำไมนายถึงบอกไปว่าฉันทำได้แรงกว่านี้อีกล่ะ
โซล:ฉันก็เเค่พูดความจริงไม่ใช่เหรอ ก็ฉันเคยจูบเธอทั้งคืนนะ
มากะ:อืม แต่ฉันว่าพวกนั้นรู้นะว่านายทำอะไรเรื่องเมื่อคืน แต่ไม่รู้ว่ากับใคร
โซล:งั้นเหรอ ก้ดีแล้วนิ เธอจะได้ไม่เดือดร้อน  เอ้าถึงแล้วเข้าไปสิ ฉันรอหน้าประตู
มากะ:อืม
 แล้วฉันก็เดินเข้าไปในห้อง
ยม:ไงมากะจัง
มากะ:ค่ะวัดดีค่ะท่านยมทูต
ยม:มากะจังขอถามตามตรงนะ เธอเป็นลูกของซาร่าที่เป็นซาตานใช่ไหมจ้ะ
   รู้ได้ไงเนี่ย
มากะ:ค่ะ ใช่ค่ะ
ยม:งั้นเหรอ แล้วมีใครรู้ไม
มากะ:ไม่ค่ะ
ยม:งั้นก็ดีแล้วถ้าพวกอ.รู้หมดแล้วเพื่อเธอทำภารกิจอย่างง่ายนะ
มากะ:ค่ะ   งั้นหนูไปก่อนนะค่ะ
ยม:จ้า ฝากวัดดีซาร่าจังให้ด้วยนะ
มากะ:ค่ะ
    แล้วฉันก็ออกมาจากห้อง ยมทูตเนี่ยเก่งใช้ได้นะเนี่ย
โซล:ออกมาแล้วเหรอมากะ
มากะ:อืม
โซล:กลับห้องกันมา ฉันจูง
มากะ:ไม่ต้องหรอกน่า
โซล:บทลงโทษ มือมา
มากะ:ก็ได้
   แล้วฉันก็ยืนมือไปให้แล้วโซลก็จูงฉันกลับไปที่ห้องเรียน
     โปรดติมตามตอนต่อไปน้าาาาาาาาาา