-จบแล้ว-นิยายsoul eater ถ้าฉันเป็นปีศาจเธอจะรักฉันไหม

ลำดับตอนที่ #12 : บทที่10 เงื่อนไข

     [maka say]
หลังเลิกเรียน
วันนี้ฉันหนีกลับบ้านก่อน แล้วทิ้งโซลไว้ที่รร. เพราะ เดี๋ยวโซลเอาเรื่องที่ว่า ฉันไปไหนมา ทำอะไรมา ขึ้นมาอีก   
      [soul say]
ยัยบ้านั่นบังอาจมากที่ทิ้งผมไว้แล้วกลับบ้านไปก่อน รู้สึกว่ายัยนั่นกลัวว่าผมจะถามเรื่องที่ว่า ไปไหนมา ทำไรมา งั้นดิ(รู้ได้งั้นง่ะ:me)
น่าเบื่อ อยากหาอะไรนุกๆทำมั้ง อ๋อรู้แล้วแกล้งยัยนั้นดีกว่า ข้อหาหนีฉันกลับบ้าน น่านุกนะเนี่ย 5555
   [maka say]
ในที่สุดก็ถึงบ้านจะตายอยู่แล้วเรา เฮ้อทำข้าวกินดีกว่า  แล้วฉันก็เดินไปที่ห้องครัวปรากฎว่า 
มากะ:สเต็กมาจากไหนเนี่ย
คนใช้:อ๋อ คือ องค์หญิง องค์ราชาสั่งมาว่าให้มาทำให้ ดีกว่าองค์หญิงทำเองนะครับ
มากะ:ท่านพ่อเหรอ อืม งั้นฝากขอบคุณท่านพ่อด้วยนะ
คนใช้:ขอรับ 
    แล้วเขาก็ไป ว้าวสเต็กน่ากินจัง งั้น
มากะ:ทานเลยนะค่ะ
   อร่อยจังเลยเจ้าค่าาาาาาาาาาาาา
แล้วฉันก็ได้ยินเสียงประตู แล้วใครมาล่ะ คงจะโซลมั้ง    ห๊ะ    โซลเหรอเวรล่ะเรา
โซล:กลับมาเเล้วคร้าบ  มากะอยู่ไหมฉันหิวแล้วน้าาาาาาาาา
    [soul say]
ผมเดินไปที่ห้องกินข้าว ผมเห็นมากะนั่งกินสเต็ก ว้าว 
มากะ:กะ กะ กลับมาแล้วเหรอ 
   มากะพูดเสียงค่อย
โซล:อืม ว่าแต่วันนี้เป็นสเต็กเหรอ น่ากินจัง
มากะ:อืม
   เสียงเหมือนเดิมค่อยมากกกกกกกกก
แล้วผมก็ไปนั่งข้างมากะ
   [maka say]
ซะ ซะ ซะโซลเขามานั่งขข้างช้านนนนนนนนนนนนน    
พระเจ้าช่วย
โซล:งั้นกินเลยนะคร้าบ
  ฉันกินต่อดีกว่า แต่ท่านพ่อหาคนครัวดีชะมัด
โซล:อร่อยเหอะ นี่มากะ เธอทำเองเหรอ
มากะ:อะ อะ อืม
    ถ้าตอบไปว่าเปล่า เดี๋ยวเขาก้ถามต่อว่าใคร คำตอบหายากแท้
โซล:ไม่อยากจะเชื่อ แต่ก็ต้องเชื่อล่ะ มากะเองก้ทำข้าวทุกวันอยู่แล้ว แล้วทำไมวันนี้ทำสเต็กล่ะ
มากะ:แล้วทำไมล่ะกะ กะ กะ ก็ฉันอยากกินนี่น้า
โซล:งั้นเหรอ
มากะ:งั้นฉันไปล่ะเก็บจานแล้วก็ล้างด้วยนะ
โซล:ไม่
มากะ:ว่าไงนะนี่ จะให้ฉันเป็นคนใช้นายจริงๆเหรอ
โซล:ความลับ
    นี่ฉันรักคนผิดชัดๆเลย(เพิ่งรู้นะเนี่ย)
มากะ:งั้นฉันไปอาบนํ้าแล้วนะ ล้างด้วย
โซล:บอกแล้วไงว่าไม่
มากะ;อยากโดนมาเลยนะ
โซล:อะไร
มากะ;งั้นจัดให้นะ บายนะโซล มากะ                 ช้อป
  ฉันรู้สึกว่าเคอะเหล็กเลยง่ะ
โซล:55555555   ฉันไปซื้อเกราะที่สวมหัวไว้แล้วเสียใจด้วยนะ เพราะฉะนั้นไปล้างจานทีนะ ที่รัก
มากะ:คะ คะ คะ ใครเป็นเมียนายยะ  (อนาคตไง:me/มากะ  ช้อป:maka/ขอโทษคร้าบ:me)
โซล;มากะฉันไม่อยากล้างน้าาาาาาล้างให้หน่อยจิ  ถ้าไม่อยากโดนดาบเสียบง่ะ
   แล้วโซลก็โชดาบให้ดู
มากะ:แน่จริงก็มาดิ
โซล:เธอเนี่ยเปลี่ยนไปนะ
มากะ;บ้าเหรอ
โซล:จริงๆนะ เวลาแบบนี่เธอจะทำให้แต่ วันนี้กลับท้าฉัน เปลี่ยนไปนะ
มากะ:ก็นายไม่กล้าทำฉันหรอกน่า ฉันเป็นผู้ใช้นายนี่
โซล:รู้ได้ไงเนี่ย
มากะ:นายก็ทุกครั้งน่าไม่กล้าฆ่า ใจอ่อน ประจำเลย โดยเฉพาะผญ.นายไม่ทำเลยล่ะ
โซล:เฮ้อก็ได้ฉันยอมเเพ้ ฉํนทำเอง
       เย้ฉันชนะ ครั้งเเรกเลยนะเนี่ย
มากะ:งั้นฝากด้วยล่ะ
    แล้วฉันก้ไปแช่นํ้า สบายชะมัด ส่วนโซล ปล่อนมันไปละกัน ง่วงจ้ะหลับแป้ปหนึ่งล่ะกัน ZZZZZZZZZZZZZZ
   อืม ฉันฉันได้สติก็รู้สึกว่ามีคนมากอดฉันแต่นี่ในห้องนํ้านะ แถมล็อดแล้วด้วย หรือว่าจะเป็นผี ฉันพยายามจะหยิบดาบ ได้แล้วฉันกำลังจะชัก แต่รู้สึกว่ามันขยับได้ฉันก็เลยหันไปดูปรากฎว่า มัน คือ       
ไอ้   บ้า     โซล ฉันจะฆ่าแก
มากะ:นี่ โซลขะ ขะ เข้ามาได้ไงเนี่ย
โซล:อืม ตื่นแล้วเหหรอก็เธอไม่ได้ล็อค นี่น่า ก้นึกว่าเะอไปนอนแล้วก็เลยเข้ามา
มากะ:แล้วเห็นฉันแล้วทำไมไม่ออก
โซล:ก็เธอตอนนอนน่ารักดีออก ก็เลยมานอนด้วย
มากะ;ตาบ้าออกไปเลยนะ
โซล:ไปออก เธออาบเสร็จยัง
มากะ:เสร็จแล้วออกก็ได้ฟะ
โซล;55555555
  ฉันออกจากห้องแล้วแต่งตัว แล้วก็ดูทีวี ตาบ้าโซลทำให้ฉันนอนไม่หลับเลย แงแง ขึ้นห้องดีกว่า แล้วฉันก็ลุกขึ้น หยิบดาบ แล้วก็เดินจะขึ้นห้อง แต่ว่ามี คนมารวบมือของฉันแล้วปิดตาฉัน รู้เลยว่าใคร
มากะ:โซล
โซล:ว้า รู้ด้วยเหรอ
มากะ:รู้สิ ไปล่ะฉันจะไปนอน
โซล;เธอเพิ่งนอนในห้องไปเองง่วงแล้วเหรอ
    ง่ะ รู้ด้วย
มากะ:ก้ได้ยัง หรอกน่า
โซล;งั้นมาคุยกันหน่อยดิ
  โซลลากฉันมานั่งที่โซฟา เน้นนะ ว่า ลาก
มากะ:คุย? เรื่องไรล่ะ?
   อ๋อรู้แล้ว เรื่องนั้นแน่ๆเลย
โซล:ไม่ต้องห่วงฉันไม่ได้คุยเรื่องเดิม
   ค่อยยังช่วย
มากะ;แล้วเรื่องอะไร
โซล;มากะเรามาตกลงกันไม
มากะ:เรื่อง?
โซล:ถ้าเธอไม่บอกเรื่องของเธอฉันจะให้เธอไปนอนกับฉันทุกคืน และฉันจะกินเธอทุกวัน และอื่นๆที่ฉันคิดออก แต่ถ้าเธอบอกมาดีๆฉันก็จะไม่ทำอะไรเธอ
    ตูว่าแล้ว
มากะ:ไม่เอาทุกข้อ
โซล;ถ้าไม่เอาหนักกว่าไม่บอก 2เท่านะ ไม่สิ100000000000เท่่าเลย
    เยอะไป
มากะ:นายมันบ้าไปแล้วเหรอ ก็บอกแล้วไงว่า อุ๊บ
    โซลเขา จูบฉัน (แลกลิ้น)
โซล;แล้วก็ถ้าเธอด่าฉันหรือใช้มากะช้อป ฉันจะจูบเธอ ต่อหน้าคนเยอะๆฉันก็จะทำ
     ไม่น้าาาาาาาาาาา
มากะ:งั้นฉันไม่บอกดีกว่า เพราะฉันหวังดีแก่ตัวนายเอง ฉันไม่อยากให้นายสติแตก
โซล:2สติแตกยังไง
มากะ:บอกแล้วไงว่าาไม่บอก   แล้วอีกอย่างที่นายบอกมามันนน้อยกว่าที่ฉันจะบอกนายเยอะ(ชอบง่ะดิ:me/บ้า:maka)
โซล:โอเค เธอเลือกเองนะงั้นไำปนอนกันนะ
    โซลแบกฉัน แบบในภาพ

   แล้วโยนฉันลงบนเตียงแต่นี่มันห้องฉันนี่
โซล:มากะนอนกันนะ>w<
มากะ:บ้า นี่ห้องฉันแถมติดหน้าต่างอีกถ้ามีคนเห็นล่ะก็ต่ยแน่ๆเลย
โซล:ก็ได้ ฉํนปิดให้
   แล้วโซลก็ปิดหน้าต่างให้แต่มันก็เห็นเงาง่ะดิ
โซล:มะ นอนกัน
    โซลดึงฉันที่ยืนอยู่ให้นอนบนเตียงไม่น้าาาาาาาาาา   แล้วเขาก็จับฉันนั่ง ฉันขัดขืนไม่ได้เลย หมอนี่เเรงแบบนี่เอา จริงเลย ปกติหมอนี่ เวลาแกล้งฉันเเรงน้อยกว่นี่อีกนะ  แล้วเขาก็เอาปากเข้ามาใกล้แล้วก็หยุดหน้าเราห่างกันได้ประมาณ 5มิลลิเมตร 
โซล:มากะ เธอเลือกเองนะอย่ามาบอกว่าฉันไม่ถามล่ะ
    แล้วเขาก็จูบฉัน แบบร้อนแรงผิดปกติ ลิ้นของเขาทำให้ลิ้นของฉันมัน หวั่นไหว ผิดปกติ 

อืม ความรู้สึกแบบนี้เป็นครั้งแรกเลย ฉันทุบหลังโซล เพื่อให้เขาปล่อยออก แต่ เขาจูบต่อแล้วก็เอาหน้าเข้ามาใกล้กว่าเดิม อีก อีตาบ้า ฉันหายใจไม่ออก ตามันมั่วๆ เหมือนกับว่าขาดออกซิเจน แล้วโซลก็ประคองหลังฉันไว้เพื่อไม่ให้ฉันออกแต่มันไม่ไหวจริงๆ ฉันหลับตาลงแล้วก็หลับไปเลย 
 [soul say]
ว้ายัยนี่หลับไปแล้ว ผมเลยถอดจูบออก แล้วประคองร่างของมากะนอนลงแล้วผมก็นอนจูบต่อ ก็ริมฝีปากยัยนี่หวานมากแถม ร่างกายก็หอม นุ่ม อย่างกับตุ๊กตา แล้วผมก็หลับไป
    ในความฝันโซล(รึเปล่า)
ผมอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้มีหมอกเต็มไปหมดพอเดินไปเลื่อยๆ ก็เห็นต้มไม้ใหญ่มาก แล้วก็เห็นมากะติดอยู่ในต้นไม้นั้น ผมจะช่วยเธอยังไงดี
????:ไม่ต้องไปช่วยหรอกนะ
  แล้วผมก็เห็นมากะอีกคนใส่ชุดราตรีสีดำ แบบนี้ แต่มากะใส่นะ ทรงผมก็เหมือนในรูป แต่สีผมของมากะนะ

โซล;มากะทำไมมี2คนล่ะ
มากะ:2คนบ้านแกดิ นั่นคือด้านที่ชั่วร้ายของฉัน
โซล:ด้านที่ชั่วร้าย
มากะ:ใช่ ถ้าปล่อยมันออกมาเมือง ไม่ซิ โลกเลยดีกว่าจะพัง
โซล:พัง นี่เธอมีพลังขนาดนั้นเลยเหรอ
มากะ:ฉันต้องไปแล้วงั้นไปล่ะ  จำไว้อย่าเอาไปเล่าให้ใครฟังล่ะ
????:โซล โซล
โซล:อืม  มีอะไรมากะ
มากะ:เอาตัวนายออกไปที แล้วก็ถอดจูบได้แล้ว จูบนานกันตั้งคืน
โซล:ก็ได้
   ผมถอดจูบออกแล้วลุกขึ้น แล้วมากะก็ลุกแล้วดูนาฬิกา
มากะ:7:40 แล้ว โกยนะโยม ตัวใครตัวมัน
โซล:อะไรกันเล่า เวลาอีกตั้ง20นาที
มากะ:ไม่รู้
   มากะรีบวื่งไปอาบนํ้าแล้วก็ บลาๆๆๆๆๆๆๆ  ผมเลยไปอาบนํ้ารู้สึกว่าผมลืมอะไรไป อ๋อรู้แล้วผมลืมกินมากะ
โซล:นี่มากะ ลืมไรไปหรือเปล่า
มากะ:อะไร
โซล:ฉันบอกแล้วนี่ว่าฉันจะ กิน เธอ
มากะ:วันหลังน้า
โซล:ก็ได้ เมื่อคืนฉันอิ่มแล้วด้วย
มากะ:ข้าวเสร็จแล้วนะ
โซล:คร้าบ
  ผมก็ทำเหมือนกับทุกวัน แต่ว่าฝันเมื่อคืน เฮ้อ ช่างมัน
  [maka say]
เมื่อคืนบอกโซลเยอะไปนะเนี่ย แต่ว่าหมอนั้นเข้ามาในตัวฉันได้ไงเนี่ยหรือเพราะว่าการจูบ อืมช่างมัน
.................................................................................................
  โปรดติดตามต่อ   
ขอโทษที่หื่นไปหน่อยนะ