ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Spain x Netherlands (Sour Love) ตอนที่ 1
"เข้าใจไว้ซะไอ้เด็กน้อย นายน่ะ.....ไม่มีทางหนีผมพ้น"
"ฝันร้ายอีกแล้วหรือเนี่ยตรู" เสียงหนุ่มผมส้มพึมพำกับตัวเอง
ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วสินะที่ฝันแบบนี้มาตลอด มันเกิดเมื่อสิบห้าปีแล้ว ก่อนที่จะมาเข้าเรียนที่นี้ซะอีก
"ทำไม..ทำไมมันต้องตามมารังควานกันด้วย...ทำไม!!"
เสียงร้องของลาร์สุทำให้ลุค(ลักซ์แซม) น้องชายที่นอนอยู่เตียงข้างตื่นและตกใจมาก
"พี่! เป็นอะไรไปครับ! พี่"
ลุคช่วยปลอบลาร์สุซํกพักหนุ่มร่างสูงจึงสงบใจได้และหลับไป
"เป็นอดีตไปแล้วล่ะ" ลาร์สุตอบไปแบบเรียบๆ
ใช่เซ่ ก็ตรูรู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้และยังจะไปสารภาพรักอีก วันนั้นก็เลยต้องมานั่งร้องไห้ตั้งหลายชั่วโมง
"ไม่เป็นไรหรอกน่า หล่อๆปากสุนัขป่าน้ำแข็งอย่างนายน่ะมีสาวมาหลงเยอะจะตาย"
ไอ้ฟรีดอม(เอกราช=อิสรภาพ=Freedom) พูดๆก็เหมือนดีหรอกนะแต่ว่า..
"ช่วยอย่ามาหลอกด่าตรูจะได้มั้ย และสาวๆนะใคร? เหมยเหมย? นาตาเลีย? มีเจ้าของกันแล้วทั้งเพ"
"คิราน่าล่ะ?"
*ตึก ตึก*
"เป็นอะไรไปล่ะ หรือว่านายไม่สนผู้หญิง? หรือว่าอันโต.."
ไอ้นี่มันจะพูดชื่อต้องสาปขึ้นมาอีกแล้ว ต้องเรียนเปลี่ยนหัวข้อ!
"แล้วแกล่ะใคร? อย่านึกว่าตรูไม่รู้ ไซเอ.."
"เฮ้ย! จะสายแล้ว!"
มันพูดจริง!
ทั้งคู่จึงพักรบกันรอบสองแล้วรีบออกจากห้องทันที
"ฝันร้ายอีกแล้วหรือเนี่ยตรู" เสียงหนุ่มผมส้มพึมพำกับตัวเอง
ตั้งแต่เมื่อก่อนแล้วสินะที่ฝันแบบนี้มาตลอด มันเกิดเมื่อสิบห้าปีแล้ว ก่อนที่จะมาเข้าเรียนที่นี้ซะอีก
"ทำไม..ทำไมมันต้องตามมารังควานกันด้วย...ทำไม!!"
เสียงร้องของลาร์สุทำให้ลุค(ลักซ์แซม) น้องชายที่นอนอยู่เตียงข้างตื่นและตกใจมาก
"พี่! เป็นอะไรไปครับ! พี่"
ลุคช่วยปลอบลาร์สุซํกพักหนุ่มร่างสูงจึงสงบใจได้และหลับไป
------------------------
"อาหารเช้าครับพี่!" ลุคบอกพลางยกวาฟเฟิ้ลช็อกโกเล็ตฝีมือเบลเล่มาให้พี่ชาย
"ขอบใจลุค" ลาร์สุพูดแล้วหยิบวาฟเฟิ้ลขึ้นเคี้ยวแล้วพูดต่อ "ไม่ต้องห่วงพี่หรอก นายไปลงไปก่อนเถอะเดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อน"
หนุ่มผมทองเห็นพี่ชายรู้สึกดีขึ้นแล้วก็โล่งใจจึงกล่าวลาพี่ชายแล้วออกจากห้องไป
"เอาละ ไปอาบน้ำก่อน" พูดจบลาร์สุก็ถอดชุดนอน แต่ก่อนเขาจะหยิบผ้าเช็ดตัวประตูก็เปิดออก เผยให้เห็นร่างของแฝดคนละฝาของโซเรนที่ใส่แต่กางเกงขายาว(พูดง่ายๆก็คือ "เปลือยท่อนบน")เดินเข้ามา
"โทษทีที่มาแต่เช้าน่ะ แต่ว่าเจลล์ใส่ผมหมด...." เอกราชพล่ามไม่ทันจบก็ต้องหลบหมัดของลาร์สุทันที!
"แกมีธุระอะไรกับตรูตอนตรูจะไปอาบน้ำหา!?" หนุ่มผมส้มที่ตัวสูงกว่าคู่กัดไปสิบเซ็นต์ยิงคำถาม
"ก็แค่จะมาขอยืมเจลล์ใส่ผมแลัวมันจะทำไม!?" หนุ่มผมน้ำตาลดำตอบกลับไปทันที
"ไม่ให้ยืม! ขายเท่านั้น!"
"ไอ้เค็ม!"
แล้วทั้งคู่ก็กอดรัดฟัดเหวี่ยง(?)กันซักพัก ก่อนจะสงบศึกโดยลาร์สุได้อาบน้ำและเอกราชได้เจลล์ใ่ส่ผม
"ขอบใจลุค" ลาร์สุพูดแล้วหยิบวาฟเฟิ้ลขึ้นเคี้ยวแล้วพูดต่อ "ไม่ต้องห่วงพี่หรอก นายไปลงไปก่อนเถอะเดี๋ยวพี่อาบน้ำก่อน"
หนุ่มผมทองเห็นพี่ชายรู้สึกดีขึ้นแล้วก็โล่งใจจึงกล่าวลาพี่ชายแล้วออกจากห้องไป
"เอาละ ไปอาบน้ำก่อน" พูดจบลาร์สุก็ถอดชุดนอน แต่ก่อนเขาจะหยิบผ้าเช็ดตัวประตูก็เปิดออก เผยให้เห็นร่างของแฝดคนละฝาของโซเรนที่ใส่แต่กางเกงขายาว(พูดง่ายๆก็คือ "เปลือยท่อนบน")เดินเข้ามา
"โทษทีที่มาแต่เช้าน่ะ แต่ว่าเจลล์ใส่ผมหมด...." เอกราชพล่ามไม่ทันจบก็ต้องหลบหมัดของลาร์สุทันที!
"แกมีธุระอะไรกับตรูตอนตรูจะไปอาบน้ำหา!?" หนุ่มผมส้มที่ตัวสูงกว่าคู่กัดไปสิบเซ็นต์ยิงคำถาม
"ก็แค่จะมาขอยืมเจลล์ใส่ผมแลัวมันจะทำไม!?" หนุ่มผมน้ำตาลดำตอบกลับไปทันที
"ไม่ให้ยืม! ขายเท่านั้น!"
"ไอ้เค็ม!"
แล้วทั้งคู่ก็กอดรัดฟัดเหวี่ยง(?)กันซักพัก ก่อนจะสงบศึกโดยลาร์สุได้อาบน้ำและเอกราชได้เจลล์ใ่ส่ผม
------------------------
"ว่าแต่ลาร์สุ นายยังชอบคิคุอยู่หรือเปล่า?" เอกราชพูดพลางแต่งผมไปด้วย"เป็นอดีตไปแล้วล่ะ" ลาร์สุตอบไปแบบเรียบๆ
ใช่เซ่ ก็ตรูรู้ทั้งรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้และยังจะไปสารภาพรักอีก วันนั้นก็เลยต้องมานั่งร้องไห้ตั้งหลายชั่วโมง
"ไม่เป็นไรหรอกน่า หล่อๆปากสุนัขป่าน้ำแข็งอย่างนายน่ะมีสาวมาหลงเยอะจะตาย"
ไอ้ฟรีดอม(เอกราช=อิสรภาพ=Freedom) พูดๆก็เหมือนดีหรอกนะแต่ว่า..
"ช่วยอย่ามาหลอกด่าตรูจะได้มั้ย และสาวๆนะใคร? เหมยเหมย? นาตาเลีย? มีเจ้าของกันแล้วทั้งเพ"
"คิราน่าล่ะ?"
*ตึก ตึก*
"เป็นอะไรไปล่ะ หรือว่านายไม่สนผู้หญิง? หรือว่าอันโต.."
ไอ้นี่มันจะพูดชื่อต้องสาปขึ้นมาอีกแล้ว ต้องเรียนเปลี่ยนหัวข้อ!
"แล้วแกล่ะใคร? อย่านึกว่าตรูไม่รู้ ไซเอ.."
"เฮ้ย! จะสายแล้ว!"
มันพูดจริง!
ทั้งคู่จึงพักรบกันรอบสองแล้วรีบออกจากห้องทันที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น