ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อย่าน่ารักไปมากกว่านี้
"เฮุนอาาา"
ผมรีบผลันัวสูที่ทับผมทันที ผมเอ็ใและอายมา เมื่อมีอีนเ้ามาระหว่าที่านยอลแล้ผม
และูเหมือนว่าานยอลเอ็ใไม่ใ่น้อย ทั้สอนไ้แ่้อาัน เหมือนะพูอะไรบาอย่า
"นี่มัเน่ เ้ามาทำไมไม่เาะประู่อน"
เป็นานยอล่อน ที่เริ่มปริปาพู
"ถ้าผมเาะประู่อน ผม็ไม่เห็นอะไรน่าสนุอ่ะสิ ^^"
"ไอ่บ้านี่ !!!"
เฮุนพูับานยอล และรอาหันมามอทาผม อ๊าาา หน้าาอเฮุนหล่อเหลามาริๆ าเป็นา มูเป็นมู ปาเป็นปา และที่าอเานั้น แหลมม ถ้าผมเป็นผู้หิผมหลเสน่ห์อเาแน่ๆ
"แล้วนายเ้ามาทำไม มีอะไรรร"
"ผมเ้ามาูนะปล้ำันหน่ะ"
"ไอ่มัเน่ !!"
"ิิิิิิิิิิ ผมล้อเล่นนิเียวเอ ทำันริัไปไ้"
เฮุนสนทนาับานยอลเสร็็เินมาหาผม และ้มหน้าเ้ามาใล้ผม พร้อมับพูว่า
"นายื่ออะไรหรอ ะว่าไปนายนี่็น่ารัใ้ไ้เลยนะเนี่ย ผมื่อเฮุนนะ เป็นมัเน่อวนี้ ยินีที่ไ้รู้ัรับ ^_^"
"เอ่อออ ผมื่อแบ.."
"อ๋ออ ื่อแบหรอ ื่อแปลัเลยนะ"
ยัไม่ทันที่ผมะอบื่ออผมไ้หม เฮุน็เอามืออผมมาับมืออเา เหมือนเป็นสัลัษ์ว่าเราเป็นเพื่อนันแล้วนะ
"ป่าวรับๆๆ ผมื่อแบฮยอน"
"อ๋าาา ื่อแบฮยอนนี่เอ แล้วว..."
"นายมาแล้ว็ลับไ้แล้วนี่ อนเย็นเรา้อไปทำรายาร ันะแ่ัว้วย เพราะะนั้นออไป"
เป็นานยอลนั่นเอที่ับทสนทนาระหว่าผมับเฮุน
"นี่ผมยัไม่รู้ัับแบฮยอนเลยนะ ะไล่ผมะละ และที่ฮยอบอว่าให้ผมลับไปและฮยอเอะใส่เสื้อผ้า ทำไมไล่ผมออนเียวละ ทำไมไม่ไล่แบฮยอนออไป้วย"
"็นั่นมันน"
"ไป ไปันแบฮยอน ให้ฮยอเาใส่เสื้อผ้าไป เราไปเินเล่น้านอันีว่ารับ"
"เอ่ออออ"
ยัไม่ทันที่ผมะเอ่อำพูออมา เฮุน็ับ้อมือผม และลาผมออไปาห้ออานยอล
ปล่อยให้านยอลยืนอยู่นเียว ท่ามลาห้อพันั่น
"เอ่ออ เฮุน ือผมมม"
"อย่าพึ่พูอะไรอนนี้เลย ลไป้าล่าัน่อนเถอะ"
ผม็ไม่ไ้ปิเสธำวนอเา และามเาไป้วยี
----- ร้าน บีบี าเฟ่----
อนนี้เราสอนเ้ามาอยู่ในร้านาเฟ่แห่หนึ่ ึ่ผมเยมาเอับานยอลที่นี่รับ
เฮุนปปิัวเอไ้ีมา ใส่หมว ใส่แว่น ใส่แมส พร้อมับเสื้อสีำ และสีผิวอเานั้นาวมพู มันทำให้ออมาูีมา
"แบฮยอนนน"
"...."
"แบฮยอนนน !"
"เอ่ออ รับๆ"
"นายเหม่ออะไรอนาย เป็นแบบนี้ประำเลยหรอเนี่ย"
"อ๋ออ เหอะๆๆ"
ผมหัวเราะแบบแ้เินไป
"แล้วรู้ัับานยอลฮยอไ้ไ"
"เอ่อออ ือผมทำโทรศัพท์ล่วใส่หัวเานะในวันอนเสิร์ เาเลยให้ผมเป็นพ่อบ้านเพื่อไถ่โทษ"
"อืมมมมม นายนี่เอ ผม็เห็นฮยอเาบ่นๆอยู่เหมือนัน แ่ไม่ิว่าะเป็นแบฮยอนนะ"
"ผมเอ็ไม่อยาให้เป็นผมเหมือนัน -z-"
"ฮ่าฮ่าฮ่า แบฮยอนนี่น่ารััเลยนะ ไหนลอเอาแว่นผมไปใส่ิ๊"
"ผมว่าไม่ีว่า ผมไม่อบใส่แว่นหน่ะ มันทำอะไรไม่สะว"
"เอาน่าาา อย่าปิเสธน้ำใอผมสิ"
ยัไม่ทันที่ผมะไ้้านอะไร เฮุน็ับที่ท้ายหอยออผม ให้เ้าไปใล้เา พร้อมับเอาแว่นที่เาสวมอยู่ออมา และสวมมันมาให้ผม พร้อมัแ่บนใบหน้าผม
"ว้าววว แบฮยอนนี่น่ารัริๆ้วย ผมัะสนใแล้วสิ ^_^"
"0///0"
ผมอายมาๆเมื่อมีนมามผม และนที่มผมือเฮุน หนุ่มน้อยที่แสนี้เล่นนนี้ ผมเาว่าอนนี้หน้าผมแมาๆแน่นอน
"อ๊ะแบฮยอน ผม้อไปแล้วหล่ะ ไว้เราเอันใหม่นะ"
"อ๋ออ ไปเถอะๆ"
ผมพูพร้อมับ้มหน้าไม่มอเฮุน เพราะผมเินหน้าแมาริๆ
"เหหหห ทำไม้อ้มหน้าลาผม้วยละ ไหนน พูัยผมใหม่สิ"
เฮุนพูพร้อมับปลายาผมให้หันมามอหน้าเาแบบัๆ
"ไหนพูบอลาับผมใหม่สิรับ ฮยอ ^___^"
โอ้ยยยยยยย !! ผมะเป็นบ้าเพราะเ็นนี้ะริๆ
"อะ อ่าาาา เอ่อออ บายนะ -////-"
"5555555 ฮยอนี่เินแล้วแ้มแหมเลย"
"_/////_"
"ผมไปริๆละ ไว้เอันใหม่นะรับฮยอ"
อ่ะอ่ะอ่ะไอ่เ็บ้านี่ ทำไม้อทำให้ผู้ให่อย่าผมเิน้วยนะเนี่ยยย นิสัยไม่ีริๆ -////-
"แไปไหนมาไอ่แบ"
"โอ้ยยย พูเบาๆหน่อยสิ หูันะแอยู่แล้วนะ"
หลัาที่ผมบอลาเฮุน ผม็มาที่อนโอีโอ มันเหมือนเป็นบ้านหลัที่สออผมริๆ
"ันิถึนายแทบแย่ ไปไหนมาไหนไม่เยิ่อมาเลยนะ"
"อโทษที ันทำานหนัน่ะ"
"หนัแ่ไหนนาย็้อพัมาหาันบ้า และึนี้ว่าไหม ไปปาร์ี้ันเพื่อน"
"ันทำานหน่ะ ันไม่ม่เวลาว่าแบบนายหรอนะ เวลาเป็นเินเป็นทอว่อยย"
"ันบอให้ยืมเินันไป่อน นาย็ไม่เอา ็แล้วแ่นายแล้วัน ว่าวันไหน็บอัน ันอยาไปเที่ยวับนายะแย่อยู่ละ"
"อืมมมม ะพยายามหาเวลาให้ไ้เพื่อนรั"
ถึผมะไม่มีัริๆยัไผม็ไม่ยืมเินอนอื่นหรอรับ ผมอยาใ้เินที่ผมหามาเอมาว่า
"และวันนี้นายทำานที่ไหน"
เพื่อนรัอผมถาม
"วันนี้หรอ ไปทำานที่ผับอีเอ็์นะ"
"0o !!!"
ีโอทำาโโยที่าเาเอ็โอยู่แล้ว - -'
"อะไรรร อึ้ทำไมอนาย"
"นายะไปทำานที่ผับหรออ ถึนายะเป็นผู้าย็เถอะ ระวััว้วยละัน"
"เออออ รู้อยู่แล้วน่า เห็นันเป็นนยัไเนี่ย"
"แ่นายยย แ่มแอลอฮอลนาย็แทบะเมาอยู่แล้วนะ นี่นาย้อให้ลู้า นายะไหวหรอ"
"ไม่้อห่ว ันทำมามานัละ ไอ่านแบบนี้ และมัน็ไม่ไ้เินวามสามารถอันะเท่าไร"
"อย่าไปโนเาหลอหล่ะนายอ่ะ ยิ่ื่อบื้ออยู่้วย"
"ไอ่เ้าบ้านี่ นายสิื่อบื้อ ไอ่อ้วนนน"
"แบเพื่อนยา แไมู่ัวเอเลยนะ"
ีโอพูพร้อมระโมาล็ออผม และเอาเท้ามาเหยียบแนผม
"แโนแน่ ไอ่แบฮยอนนนนน"
และแล้ว ผม็ไม่เยนะมันไ้สัที -_____-
------- 23.30 ที่ผับอีเอ็์--------
"ไม่ทราบว่าะรับอะไรีรับ"
"เอาเบียร์แ้วนึ"
"ไ้รับ เี๋ยวผมเสิร์ฟไปให้ที่โ๊ะนะรับ"
อนนี้ผมมาทำานที่ผับเป็นพนัานเสิร์ฟ ผมเลิทำานที่นี่อนเที่ยืน และผม็ะลับบ้านเพื่อไปนอนและพรุ้นี้เ้าผม้อไปมหาลัย
ีวิผม็เป็นแบบนี้แหละ มีแ่าน และเินเท่านั้น ในระหว่าที่ผมิอะไรเรื่อยเปื่อย ็มีลู้าเ้ามาในร้านประมา 3-4 น ผมไม่แน่ใว่าี่นันแน่ เาใส่หมว ใส่แมสปิปาันหม และเพราะผมยัใส่แว่นอเฮุนอยู่ ็เลยไม่่อยเห็นไปให่ อ๊าาาา -///- นึแล้ว็เินๆแฮ๊ะ
"ไอน้อ มาทานี้หน่อย"
"ไ้รับ ผมะไปแล้วรับ"
แล้วผม็รีบไปหาลู้าที่เรียนนั้นทันที
"ที่นี่มีอะไรอร่อยๆบ้า"
"ที่นี่หรอรับ ็มี..."
"โอ๊ะ ! แบฮยอนนี่ สวัสีรับ เราเอันอีแล้วนะ ^_^ นายยัใส่แว่นนี่ผมให้้วยนี่ อ้าาา"
"o.o"
ผมใมา นที่ทัผม ือเฮุนนั่นเอ
"แบฮยอนทำานที่นี่หรอ"
เฮุนทัผมให้ื่นาภว์อีที
"อ๋ออ ใ่รับ ผมมาทำานพาทไทม์ที่นี่"
"ันเรียนายมาเพื่อให้นายมาุยับน้อันรึไ"
และนที่พูับผมนั้นือานยอลนั่นเอ ำพูระแทระทันแบบนี้ไม่มีใรหรอ - -'
"รับ ะสั่อะไรรับุลู้า"
"ผมอยาไ้พนัานนนี้ ไ้หรือป่าวเอ่ยยย ^___^"
นั่นเป็นำพูอเฮุน และส่ยิ้มมาให้ผม อ๊าาา ผมะละลายอีแล้วนะเนี่ยยย >///<
แ่ระหว่าที่ผมำลัฟินับรอยยิ้มนั้น ็มีเสียแทรเ้ามาับรรยาาศ
"เอาอเอร์ 3 ว นมปัปิ้ 2 ิ้น น้ำแ็เปล่า 4แ้ว โา 3ว ! ไปเอามาเี๋ยวนี้ ันสั่ !!!"
"-____-"
"ไ้ยินที่ันสั่ไหมไอ่ลู้า"
"รับ ผมะไปเอามาให้"
ทำไมเา้อพูเสียโมโห้วยหล่ะ ผมยัไม่ไ้ทำอะไรให้เลยนะ นิสัยเสียริๆนๆนี้
และผม็ไปัเรียมอให้เรียบร้อย พร้อมที่ะไปเสิร์ฟ
"นี่รับ ไ้รบามที่บอไว้นะรับ าเหลืออะไร็บอพนัานนะรับ"
"นี่เป็นลู้าริๆหรือป่าว ทำไมไม่ให้ หรือ้อให้ลู้าเอ พนัานที่นี่มารยาทไม่มีเลยริๆ"
นๆนี้ะเอาอะไรับผมนัหนานะ = =' อยาะย้อนอบลับมา แ่ผมทำไม่ไ้นี่สิ
"ไ้รับ ผมะให้"
ในะที่ผมให้ ผมไ้ลิ่นเหล้าที่ผม ผมเริ่มะมึนๆะแล้วสิ @.@ แ่ไม่ไ้นะแบฮยอนน อย่าพึ่มึนอนนี้ นี่เป็นเวลาาน อย่าเ็า ผมพูับลัวเอ เพื่อไม่ให้ัวเอมึนเมา
"แบฮยอน เป็นอะไรรึป่าว หน้านายแๆนะ"
เฮุนนั่นเอที่ทัผม
"ไม่เป็นไรหรอรับ แ่นี้สบายมา ^^"
ผมอบลับไปแบบนั้นเอ แท้ที่ริแล้วผมมึนะายอยู่แล้ว
"เสร็แล้วนะรับ ผมอัว่อน"
"อบุมานะรับ ^_^"
นั่นเป็นเสียออีนที่อบุผม และผม็ยิ้มให้ลับเป็นารอบแทนไป แ่อนนี้ผมยืนแทบไม่ไหวแล้ว ผมอเ้าห้อน้ำ่อน เพื่อไปล้าหน้า
แ่่อนที่ผมะเ้าไปล้าหน้า ็เอายหนุ่มนนึเ้ามาทัทายผมแบบสนิท
"ไไอ่น้อ ไหวรึป่าวเนี่ยยย ให้ผม่วยมั้ย"
"ไหวรับ ผมไม่เป็นไร"
"นายแน่ใหรอว่าไหว นี่เินแทบะไม่ไหวแล้วนะ มานี่ม่ะ เี๋ยวผม่วยพยุนะ ^^"
ไม่รอ้า ผู้ายนนั้น็ันัวผมให้ไปิำแพ พร้อมับเอาหน้าเ้ามาใล้ผม และริมฝีปาเราอยู่ห่าันไม่มา ึ่มันทำให้ผมไ้ลิ่นเหล้าที่ัวอเา
"นีุ่ะทำอะไรนะ ปล่อยผมนะ"
"ทำไมนายถึไ้น่ารัแบบนี้น้าเ็แว่น เรามาึ้นสวรร์ันีว่าไหม"
"ปล่อยผมมมมมมมมมมมมมม!!!!"
ผมร้อสุเสียที่ผมมี แ่ายนนั้นเอามือมาปิปาผมไว้เสีย่อน
"อย่าร้อันะเ็น้อย ไม่ีเอาะเลย เราไปที่อื่นันีว่า"
"อื้อออ อืออ อื้อออออออ"
ปาอผมโนปิปาโยมืออเาะแล้ว ทำไมผมถึเป็นแบบนี้ แระยืนผมยัไม่มี แล้วะไปทำอะไรเาไ้
"ปล่อยผู้ายนนั้นะ"
เสียรึมาผู้ายปริศนาพูแทรเ้ามา พร้อมับำพูที่เอาเรื่อพอัว
"แล้วนายเป็นใร มีสิทธิ์อะไรในัวเ็ผู้ายนนี้"
"หึ ันเป็นใรแล้วะทำไม แ่ันบอให้ปล่อย และเอามือโสโรอนายออไปะเี๋ยวนี้ !"
"ทำไมัน้อเื่อนาย"
"ันะนับ หนึ่ถึสาม ถ้ายัไม่ปล่อย นายเอีแน่"
"แน่ริ็เ้ามา ันไม่ลัว"
"1"
"..."
"2"
"..."
"3"
"แน่ริ็เ้าา..."
โผล๊อะะ ปั๊ แอ่ แอ่
ผมไม่รู้ว่าเิอะไรึ้น ผมรู้แ่ว่าัวผมนั้นปริวไปที่ผนัำแพอีฝั่นึ และ็ล้มล อนนี้าผมมัวไปหม ไม่เห็นอะไรมา
แ่เห็นลาๆแ่ว่า มีผู้ายผมสีาวำลั่อมผู้ายอีน
"อ๊า แ ล้าียัไมา่อยัน ห๊ะ !!!!!"
"ล้าไม่ล้ายัไ ัน็่อยแไปแล้ว ไอ่เวรเอ้ยย !!!"
"แ่ๆๆ ไอ่เวรนี่ ฟห่าสววสา่ีะ่วเ้า"
ปี๊ ปี๊ ปี๊
เสียานหวีอยามหน้าประูนั่นเอ ที่เ้ามาแยนสอนออาัน
"ฮยอ มีเรื่ออะไรัน"
"านยอล นายทำอะไรอนายเนี่ย ถ้าเป็น่าวออไป ะทำยัไ ทำอะไรทำไมไม่ิ"
เป็นเสียอหนุ่ม2นที่เ้ามาูที่เหุาร์
"็ไอ่เวรนี่มาลวนลามเ้าั่นี่นะสิ ใระไปทนูไ้วะ"
นั่นเป็นเสียอานยอล ที่พู้วยอารมที่โมโห
"เอาหล่ะ นายรีบพาแบุออไป่อนเถอะ ทานี้เี๋ยวันับเฮุนะัารให้"
านยอลพยัหน้าล พร้อมับไปหาแบฮยอนที่ล้มนอนอยู่รนั้น
"ิพพ ! ไม่รู้ัวเลยหรือไว่ะ ฮึบบ"
านยอลบ่น แล้ว็อุ้มแบฮยอนออไป้านอ เพื่อไปที่รถอเา
"อื้ออออออ ปล๊อยโผ้มมมมม โผม๊ะั๊บปั่ยท้ำ๋านน"
"นี่นายพูไม่เป็นภาษานแล้วนะ อยู่นิ่ๆและหยุพูะ้วย ยัไม่ไ้ระเหล้าัหย ทำไมนายเมาแล้วเนี่ย ไ่อ่อนเอ้ย"
"ไอ่บ้าาา !! นั๋ยิอ้ายยยยยไ๋อ๊อนน"
"หึ_____หึ"
ระหว่าที่านยอลอุ้มแบฮยอนลับไปที่รถนั้น แบฮยอน็บ่นไม่หยุเลยแม้แ่ำเียว ึผมอผมบ้า ิ้นบ้า นานยอลแทบทนไม่ไหวในพฤิรรมที่าสิอแบฮยอน
"โว๊ะะะ มาถึสัที ถ้านายยัไม่เียบนะ ันะเอาเหล้ารอปานาย !"
านยอลพูในะที่หย่นัวเ้าไปในรถ้านับ เพื่อที่ะวาแบฮยอนในที่นั่ให้สบาย แ่ระหว่าที่เาะลับที่ทาฝั่นับ แบฮยอน็ไ้พูออมาอี
"าาอาววหล้าวร่อปา้านหรอออออ ม่ายมีทา อ้ายเลวเอ้ยยยยย นายมานเลววว"
านยอลับำพูอแบฮยอน และมอไปทาเาพร้อมี้ที่หน้าัวเอ
"ันเนี่ยนะเลว ? นี่ันเป็นน่วยนายนะ ไม่สำนึบุุยัะมา่าันอี"
แ่ทำไมไม่รู้ ในใานยอลลับยิ้มออมา เา้มลไปหาแบฮยอนในระยะที่ใล้ และไ้เอาแว่นาที่อยู่บนหน้าอเาออ านยอลเอาแ่้อมอเ็น้อยพร้อมับเอามือมาปัผมม้าที่มันเริ่มยาวมาทัหู
านยอลมอแบฮยอนใรระยะที่ใล้ พร้อมับยิ้มออมา
"อย่าน่ารัไ้ไหม อนนี้มีน้อะับนายเยอะ นายะ้อให้ันอยเฝ้าูนายไปถึไรเนี่ย"
"อื้อออออ อืมมมมมมมมมม"
"ถ้าทำัวให้ันห่วไปมาว่านี้ นายเอีแน่ๆ แบฮยอน"
----------------โปริามอน่อไป-----------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น