ขออภัยเลือกเรื่องสั้นเรื่องยาวผิดค่ะ เพราะฉะนั้นขอปิดเรื่อง

ลำดับตอนที่ #1 : Intro

     Intro


     กาลครั้งหนึ่งมาแล้ว . . . . . . . . . .

     ณ หมู่บ้านกระต่ายที่ตั้งอยู่ระหว่างเนินเขาที่ถูกล้อมรอบไปด้วยป่าไม้และลำธารที่อุดมสมบูรณ์ 

เหล่ากระต่ายสีขาว สีเข้ม ปะปนกันไปต่างใช้ชีวิตอย่างสงบสุข พวกมันต่างช่วยเหลือกัน รักใคร่กัน

ดั่งครอบครัวใหญ่ครอบครัวหนึ่ง

     แต่แล้ว . . . . . . . . . .     

      ประชากรกระต่ายก็เริ่มลดถอยลงทุกวันทุกวัน . . . . . . . . . . 

ว่ากันว่า กระต่ายตัวไหนที่เข้าไปในป่ามักไม่รอดชีวิตออกมาเลย แม้แต่ตัวเดียว ทำให้ชาวบ้าน

กระต่ายต่างหวาดกลัว พวกมันเชื่อว่ากระต่ายที่หายไปนั้น ต่างโดนหมาป่ากินไปหมดแล้ว

     แต่ทำไม . . . หมู่บ้านกระต่ายที่เอกเทศออกจากมนุษย์ รวมทั้งสัตว์อื่น ไปด้วยหุบเขาที่สูงใหญ่ และ

แม่น้ำธาราที่ไหลเชี่ยว ป่าไม้สีเขียวขจีที่ปกปิดทางเข้าและทางออกของหมู่บ้าน กลับมีหมาป่าคอย

จ้องเล่นงานพวกมันอยู่ได้ล่ะ

    
     “ใช่แล้ว มีหมาป่าปลอมตัวเข้ามาในหมู่พวกเรา” . . . . .

     
     ผู้เฒ่ากระต่ายอาวุโสพูดขึ้น ท่ามกลางสายตาที่หวาดระแวงของชาวบ้านกระต่าย

     หลังจากเหตุการณ์นั้น กระต่ายที่เคยไว้เนื้อเชื่อใจกันต่างทะเลาะเบาะแว้งกัน ไม่สามัคคีกัน แตกแยก 

จากที่เคยช่วยเหลือกันก็กลายเป็นไม่ยุ่งสุงสิงกันแม้แต่น้อย

     และในที่สุด เมื่อชาวบ้านที่แตกแยกต่างทนไม่ไหวที่ประชากรลดลงไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้ว่าราย

ต่อไปอาจเป็นตนหรือเปล่า พวกมันจึงใช้วิธี

          ประหาร . . . . . . . . . . 

     พวกมันจับกระต่ายที่น่าสงสัยไปแขวนคอตัวแล้วตัวเล่า ประชากรเริ่มลดลง จาก ร้อย เป็น สิบ

และตอนนี้ก็น้อยเต็มที

          และครานั้น หมาป่าก็เผยตัวออกมา . . . . . . . . . .

     เนื่องจากจำนวนของกระต่ายในตอนนี้ไม่สามารถสู้กับหมาป่าที่มีแรงพลัง คมเขี้ยว กรงเล็บ ที่

เหนือกว่าได้ รวมกับความแตกแยกแล้ว 

          พวกมันจึงตกเป็นอาหารอันโอชาของหมาป่าทั้งหมด . . . . .