ก็อกๆเปิดห้องใจ

ลำดับตอนที่ #5 : เรื่องราวชีวิต ของเด็กโดนแอนตี้

เด็กคนนั้นขอปิดบังชื่อคะ.
     เธอเป็นเด็กในอุดมคติของผู้ใหญ่ แต่เป็นที่โดนเกลียดของเพื่อนๆเพราะทำตัวไม่เหมือนคนอื่น เธอตัดสินใจอยู่นานเพราะเรื่องนี้ขณะนี้ก็ยังเป็นอยู่แต่เบาลงบ้างแล้ว
      เริ่มเลยละกันตอนเด็กๆเธอเป็นลูกคนแรกที่พ่อแม่หวงมาก และยังอ่อนแอป่วยอีกด้วย อีกทั้งยังหมกตัวอยู่แต่กับหนังสือเคร่งกับการศึกษาวิจัยตามลำพัง ไม่เคยได้เล่นกับใครเลย ขนาดโดดยางหรือเล่นอะไรยังไม่เคยเล่นเลย เล่นไม่เป็น.... แต่ไม่ใช่ปัญหาเธอพึ่งหนังสือๆและก็หนังสือ จริงๆเธอก็อยากเล่น แต่พ่อแม่เธอจริงจังกับการเรียนมาก จริงๆแล้วเธอ ไม่ใช่แค่เล่นไม่เป็น แต่ไม่กล้าแม้แต่จะคุยด้วยเดินด้วยหรือแม้แต่จะเอ่ยปากขอเล่นด้วยๆซ้ำ... แต่ทว่าเธอไม่ได้ตระหนักเลยว่าการขลุกกับหนังสือมากเกินไป ทำให้เธอขาดทักษะการคบเพื่อน เพราะคิดว่าเรื่องแค่นี้เอง แต่ เธออยากขยันไม่ให้พ่อแม่ผิดหวัง เธอจำไว้ว่าตั้งแต่ยังเด็กเธอต้องอ่านศัพท์ที่อ่านเป็นกลุ่มคนเดียว หนังสือมีประโยชน์มากเธอทำได้ดีแม้อยู่คนเดียว  ได้รับคำชมดี
      คงเป็นเพราะเธอมีแต่หนังสือเป็นเพื่อนปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก จึงมีการเลียนแบบพฤติกรรมจากหนังสืออย่างเดียว ทั้งเรียบร้อยสุภาพมารยาทดี ในสายตาผู้ใหญ่เธอสุดยอดมาก แต่เธอไม่ได้แกล้งทำ เธอไม่มีด้านสนุกสนานเหมือนเด็กๆ มันเป็นด้านเดียวของเธออ ถ้าเป็นตามหนังสือต้องเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ...   โดนหาว่าเฟก เสเเสร้งแกล้งทำมาตั้งแต่เด็ก ไม่ได้รับการยอมรับทว่าเข้ากับผู้ใหญ่และรุ่นพี่ได้ดี แต่...เรื่องของเธอกลับเอาตัวไม่รอดเมื่อขึ้นม.1ร้องไห้เกือบทุกวัน
      ทุกวันนี้เธอยังต้องทำงานคนเดียว โดนแอนตี้เหมือนเคย มีหนังสือเป็นเพื่อนเหมือนเคย เธอไม่เกลียดสิ่งนี้หรอก มันทำให้เธอเข้มแข็งต้องศึกษามากกว่าคนอื่น แม้จะเหงาไปบ้างและอยากมีเพื่อนแต่ถ้าไม่ได้จริงๆมองโลกในแง่ดี แค่ให้มันดีให้ยิ้มได้แม้เป็นเพียงในสายตาเราก็พอ ประสบการณ์มันสอนน่ะ ถ้าเอาแต่เครียดน่ะมันก็ต้องเสียใจตลอดเวลาเพราะโดนแกล้งทุกวันจนแทบไม่อยากไปโรงเรียนจนแทบเกรดตก แต่...เดี๋ยวนี้ อยากแกล้งๆไป หนักกว่านี้มีอีกเยอะ
        ตอนแรกถามว่าอะไรทำให้ทำใจได้ขอตรงๆ "ชิน" (โดนแกล้งมาตั้งแต่เด็กไม่ชินก็แปลกแล้ว) แต่ตอนนี้เธอเปลี่ยนไปแล้ว ขอบคุณทุกความเลวร้ายและเพื่อนที่แกล้ง ทุกคน เพราะมันทำให้เธอ "แข็งแกร่งขึ้น อดทนขึ้น ประสบการณ์มากขึ้นและพร้อมจะเปลี่ยนแปลง ขอบคุณ"และทำให้แอดมินได้ข้อคิดที่นำมาเล่าให้ทุกคนในเรื่องนี้ล้วนเป็นประสบการณ์ตรงแบบแรงพิเศษ

เฮ้อ กว่าจะกล้าเล่าก็ต้ังนาน มันสะเทือนใจสุดๆ เพราะปัจุบันเธอคนนั้นก็ยังมีอยู่นิดๆนะคนขี้แกล้งน่ะ(แกล้งแรง จำพวกล้อเป็นส่วนใหญ่)


เหมียว หง่าว พุยพุย