อาจารย์ห้องพยาบาล & ประธานนักเรียน

ลำดับตอนที่ #4 : อาจารย์ห้องพยาบาล & ประธานนักเรียน # 4

“ เฮ้ย !! อะไรวะ ไปวันเดียวขอเบอร์เลยเหรอ เจ๋งว่ะ “ ไอ้บอยตื่นตาตื่นใจ

“ แกจะอะไรนักหนากับมันวะไอ้บอย ต่อให้เค้าจะไปนอนด้วยกันแกก็ไม่ได้ไปเสียวกับเค้าอยู่แล้วไม่ต้องห่วง ออกหน้าออกตาจังวะ “ ไอ้เจมส์ด่าพลางพิมพ์งานทั้ง ๆ ที่สายตายังไม่ละไปจากหน้าจอ คอมพิวเตอร์ 555+

“ อะไรกันว๊า อาจารย์ลิลลี่ของชั้นก็มีแฟนแล้ว แต่คอยดูเหอะ ข้าจะแย่งเค้ามาให้ได้ เพราะข้าเชื่อว่าพระเจ้าส่งเธอมาให้ข้า ข้าถึงได้รู้สึกถูกชะตาตั้งแต่แรกเห็น “ ไอ้บอยกำหมัดมุ่งมั่น

“ แย่งเค้ามา นี่แน่ะมึง “ ผมเอาสมุดตบหัวมันดังผัวะ

“ โอ๊ย !! เจ็บนะไอ้บ้า “

“ มีความรู้สึกรู้สาอะไรกับเค้าด้วยรึมึง ผิดชอบชั่วดีอ่ะ “ ผมตอบเรียบ ๆ

‘ ไม่ต้องรู้ว่าเราคบกันแบบไหน ไม่อาจหาคำคำไหนมาเพื่ออธิบาย ~~~ ‘ เสียงพี่ดาดังมาจากมือถือของผม ริงโทนครับพี่น้อง เก๋อ่ะเด๊ ^O^

“ ไงฟ้าประทาน “ เสียงหวาน ๆ กรอกลงมาตามสายโทรศัพท์ก่อนที่ผมจะพูดฮัลโหลซะอีก ด้วยความสงสัยจึงหันมามองเบอร์บนหน้าจอ ใจผมเต้นตึกตัก มันคือเบอร์ของอาจารย์คนสวย

“ ว่าไงคะ “ ผมพยายามปรับเสียงให้เป็นปรกติ

“ เลิกพูดคะเถอะ มันดูไม่เข้ากับเธอเลย “ ครูเกรสหัวเราะ

“ ครับ มีอะไร “

“ อย่าเข้าใจอะไรผิดนะจ๊ะหนุ่มน้อย ครูไม่ได้คิดพิสวาสอะไรกับเธอหรอกนะ ครูแค่จะโทรมาเชคว่าเธอให้เบอร์จริง ๆ กับครูไง ไม่ได้มั่วเบอร์เหมือนเวลาแจกสาวคนอื่น “ คิดได้ไงฟะ

“ ผมไม่เคยมั่วเบอร์กับใคร ถ้าคุณมีตังค่าโทรศัพท์มากนักก็เอาไปบริจาคซะ มันจะได้... “

“ อย่าดุครูสิคะนักเรียน ไม่น่ารักเลย แล้วก็กรุณาเรียกครูว่าครูด้วยนะ เพราะนับแต่วันนี้ไปครูเป็นครูของเธอแล้ว “

“ ไม่จำเป็น เพราะคำว่าครูหรืออาจารย์ผมจะเอาไว้เรียกคนที่ให้ความรู้ผมเท่านั้น “ ผมตอบอย่างวางมาด “ แล้วผมก็คิดว่าผมไม่จำเป็นต้องขอความรู้เรื่องการปฐมพยาบาลจากคุณด้วย เพราะมันอยู่นอกหลักสูตรการเรียนของผม “

“ ใจร้ายจังเลย “ เธอทำเสียงอ้อน ว๊อย จะบ้าตาย “ แต่เรื่องหนังสือโป๊ของเธอน่ะยังไม่จบหรอกนะ ครูจะต้องเล่นงานเธอให้ได้ เพราะเธอเป็นถึงประธานนักเรียนแล้วทำตัวอย่างนี้น่ะ เด็กคนอื่น ๆ ในโรงเรียนเค้าจะลอกเลียนแบบเอาได้ และครูก็จะขอบอกไว้เลยว่า ครูมีนิสัยเสียอยู่อย่างหนึ่งคือ ครูเป็นคนชอบ ‘ เอาชนะ ‘ และครูก็ไม่เคยเป็นผู้แพ้ซะด้วยสิ เพราะงั้นฟ้าประทาน อ้อ ! ไม่สิ ฟลุค “ เธอเงียบไปพักหนึ่ง “ เราต้องเจอกันอีกนาน ^_^ “

“ เช่นกันครับ เราต้องเจอกันอีกนาน ^_^ “ ผมชักสนุกแล้วสิ หุ หุ หุ

------ หนึ่งอาทิตย์หลังจากนั้น ------

“ ค่ะอาจารย์ เรื่องเอกสารเดี๋ยวฟลุคจะรีบจัดการให้เป็นการด่วนเลยค่ะ ส่วนเรื่องของรายชื่อเด็กทั้งหมด... “ ผมใช้หัวไหล่หนีบโทรศัพท์เข้ากับหูแล้วคุยอย่างทุลักทุเล มือทั้งสองข้างหอบแฟ้มงานหนักอึ้ง ขาทั้งสองข้างก้าวยาว ๆ ด้วยความเร็วสูงตรงไปที่ห้องก.น. แต่ก็ต้องหยุดเมื่อสายตาหันไปเห็น...

เด็กนักเรียนชายสิบกว่าคนอยู่ในห้องพยาบาล ประตูห้องเปิดอ้าซ่า หนึ่งในนั้นนอนอยู่บนเตียงที่กำลังยื่นแขนที่มีบาดแผลถลอกเท่ามดกัดให้คุณครูคนสวยทายา

“ อาจารย์มีแฟนรึยังครับ “ เด็กคนหนึ่งถามเสียงล้อเลียน

“ ครูโสดค่ะ นักเรียน “ ครูเกรสหันมาตอบและทายาต่ออย่างไม่สนใจ

“ งั้น !! ผมก็จีบได้สิครับ “ เด็กอีกคนพูด -_-“ ไม่รู้จักเจียมกันเล้ยพวกมึง

“ เฮ้ย !! ได้ไงวะ “

“ อ้าว ++ ทำไมล่ะ ก็ข้าจองก่อนนี่หว่า “ เด็กอีกคนผลักอกเพื่อนอย่างแรง

“ นี่ถ้าจะต่อยกันล่ะก็ ไปต่อยกันบนสังเวียนมวยโน่น อย่ามาทะเลาะกันแถวนี้ ครูไม่ชอบ “ ครูเกรสหันมาดุ ทุกคนเงียบกริบ โห !! อะไรวะ O_O เด็กผู้ชายตัวเบ้อเริ่มสิบกว่าคน กลัวผู้หญิง

( น่ารัก ๆ ) ตัวเล็ก ๆ คนเดียว

“ ถ้าครูไม่ชอบแบบนี้ แล้วครูชอบแบบไหนเหรอครับ “ น่าน !! มันยังไม่เลิก

“ ครูชอบเด็กมั้ยครับ เด็ก ๆ อ่ะน่ารักจะตาย “

“ เด็กเอ๊าะ ๆ เนี่ย วัยกำลังฟิตเลยนะครับ ^O^ “

“ 555+ จริงด้วยครับ “

“ เลิกพูดจาแบบนี้กับครูได้แล้ว ครูไม่ชอบเด็ก เพราะงั้นก็เลิกเล่นอะไรบ้า ๆ ได้แล้ว ไม่อย่างนั้นครูจะราดทิงเจอร์ใส่จริง ๆ ด้วย “ ครูเกรสตะโกนเสียงสูง พลางหยิบขวดทิงเจอร์มาทำท่าจะเท

“ ว๊ากกกกก ไม่เอาครับ ไม่เล่นแล้วครับ “

‘ ปึ้ง ‘ ผมโยนแฟ้มเอกสารลงบนโต๊ะอย่างแรง ทำเอาทุกคนในห้องก.น. สะดุ้งตัวโก่ง

“ พี่ประธานเป็นอะไรคะ “ มิ้นถามด้วยความตกใจ

“ เออ !! ไปกินรังแตนที่ไหนมาวะ ฟลุค “ ไอ้เจมส์ถาม

“ เปล๊า ก็แค่เซ็ง เครียด ... “

“ กินชาเขียว ^_^ “ ไอ้บอยพูดแทรกพร้อมพรีเซนท์ขวดชาเขียวในมือ

“ ……… “ <<< ไม่มีเสียงตอบรับจากทุกคน มีแต่สายตาเซ็ง ๆ ของทุกคนในห้องที่จ้องไปรวมกันอยู่ที่ไอ้บอยคนเดียว

“ อะไรวะ ชาเขียว อร่อยนะมึง โออิชิ ^O^ 555+ “ ยัง ยังไม่รู้ตัวอีก

“ มึงนี่เล่นไม่ดูตาม้าตาเรือเลยนะไอ้บอย เห็นมั้ยเนี่ยว่าเพื่อนเครียดอยู่ “ ไอ้เจมส์โวย

“ ก็ข้าไม่อยากให้เครียดกันนี่หว่า “ ไอ้บอยทำหน้าหงอย

“ แล้วตกลงว่าพี่ประธานเป็นอะไรคะ “ มิ้นถามอย่างจริงจัง

“ พี่ก็คงแค่ ... เหนื่อย ... เฉย ๆ ล่ะมั้ง ไม่มีอะไรหรอก “

“ ........... “ ทุกคนกอดอกมองผม

“ เฮ้ย ++ ไม่ได้เป็นไรจริง ๆ เอ๊า ^_^ “ ผมยิ้มกว้างตอบเพื่อให้เพื่อนเชื่อถือ

“ โอเค ๆ ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว งั้นทำงานกันดีกว่า งานเยอะชะมัดเลย “

“ นั่นดิ “

แล้วทุกคนก็แยกย้ายกันทำงาน ถึงแม้จะไม่มีใครพูดอะไรอีกต่อจากนั้น แต่ก็มียังมีเสียงก้องอยู่ในหูของผมตลอดวันนั้น

‘ ครูไม่ชอบเด็ก เพราะงั้นก็เลิกเล่นอะไรบ้า ๆ ได้แล้ว ‘

                                                      OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO