หนุ่มหล่อกวนใจ ยัยสาวข้างบ้าน

ลำดับตอนที่ #2 : หนุ่มหล่อกวนใจ ยัยสาวข้างบ้าน # 2

ในที่สุด !!! ความสงบสุขก็กลับคืนสู่บ้านหลังน้อย ๆ ของฉันอีกครั้ง ^O^ +++

เช้านี้ฉันตื่นขึ้นมาอย่างแจ่มใสด้วยเสียงนกร้องจิ๊บ ๆ ไม่ใช่เสียงตอกตะปูโป๊ก ๆ เหมือนเคย ลันล้า +++

“ ไม่ใช่แล้วแก นั่นมันเลยซอยบ้านข้าไปแล้ว ... “

เสียงใครมาตะโกนโหวกเหวกอะไรแต่เช้านะ -*-

ฉันชะโงกหน้าลงไปดูตรงระเบียง เห็นเจ้าเด็กหน้าหล่อนี่ยืนคุยโทรศัพท์ ( อันที่จริงควรจะใช้คำว่าตะโกนถึงจะถูก )

ไม่นานนักก็มีรถโตโยต้า ฟอร์จูนเนอร์เคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านของตานี่

“ โห ++ บ้านสวยมากมาย >_< “ เสียงหนุ่มหน้าตี๋คนหนึ่งเอ่ยขึ้นทันทีที่เท้าเหยียบย่างถึงพื้น

“ นั่นดิ บ้านข้าง ๆ เทียบไม่ติดฝุ่นเลยว่ะ ^O^ … “

ไอ้เด็กบ้า !!!! แกบังอาจมาว่าบ้านฉันได้ยังไง กรี๊ดซซซซซซซซซซซซซซซซ >_<

“ ไหนวะห้องซ้อม “ เด็กแว่นมาดขรึมพูด พร้อมชะโงกหน้าเข้าไปมองหาอะไรบางอย่างในบ้าน

“ อยู่ข้างใน … “ เจ้าเด็กหล่อบุ้ยใบ้เข้าไปในบ้าน

“ เอ้า ++ ช่วยกันยกของด้วยครับทุกท่าน ... “ เด็กแว่นโพล่งขึ้นพลางส่งกระเป๋ากีตาร์มาให้เพื่อน ๆ ขนเข้าบ้าน

ชักไม่ชอบมาพากลแล้วแฮะ -*-

OOOOO

“ ฉันไม่ได้อยากเลว ไม่อยากทำอย่างเน๊ - - - … “

กรี๊ดซซซซซซซซซซซซซซซซซซ์ ตาเด็กบ้าพวกนี้มัน ...

เล่นดนตรีกัน เสียงสนั่นซอย ....

แล้วฉันจะทำงานได้ยังไงกันเนี่ยยยยยยยยยยยย >_<

ไม่เป็นไร ๆ เราทนมาได้ตั้งสองปี

ทนอีกวันคงไม่เป็นไร เน๊อะ ^_^

ฉันเดินไปเปิดลิ้นชักหยิบเครื่องเล่นเอ็มพีสามเพลงคลาสสิกมาเปิดใส่หู แล้วเริ่มพิมพ์งานต่อ ...

“ แกร่ก ๆๆๆ “

“ แต่จะให้ทำไงก็ทั้งหัวใจ มันรักเธออออออ “

-_-“ ++++

ตายแล้ว !!! เครื่องเล่นเอ็มพีสามของฉันเอาไม่อยู่ ทำยังไงดี งานก็ต้องเสร็จภายในอาทิตย์นี้ด้วย TT TT

ต้องด่ากันซะหน่อยละ ไม่รู้จักเกรงใจกันมั่งเลย ....

ฉันเดินลงส้นไปยืนหยุดอยู่หน้าบ้านข้าง ๆ ของฉัน เสียงดนตรียังคงดังสนั่นหวั่นไหว ..

แล้วฉันจะพูดยังไงดีนะ +++

ถ้าฉันว่ากล่าวพวกเขาแล้วพวกเขาเกิดไม่พอใจขึ้นมา ...

ฉุดฉันเข้าไปข่มขืนในบ้าน !!!!!!!

ว๊าย ๆ ๆ ไม่ได้นะ หล่อ ๆ เอ้ย ผู้ชายทั้งนั้นเลย >_<

พูดดี ๆ เอาน้ำเย็นเข้าลูบดีกว่า

ว่าแล้วฉันก็ตัดสินใจเอื้อมมือไปกดกริ่ง ....

“ เฮ้ย ++ใครมาวะ “ เสียงดนตรีในบ้านหยุดลง แต่มีเสียงใครบางคนดังมาแทน

“ อ้าว !! บ้านแก มาถามข้าได้ไง ออกไปดูดิ๊ “ เสียงที่สองตะโกนกลับมา

“ กำลังมันเลย เสียมู๊ทหมด ... “

เสียงฝีเท้าเคลื่อนเข้ามาใกล้ประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ ก่อนที่ประตูจะเปิดช้า ๆ ฉันสะดุ้งเล็กน้อย

“ เอ่อ ... “ ฉันพยายามปรับเสียงให้เป็นปรกติ

“ มาหาใคร “ นายเด็กหนุ่มหล่อถามห้วน ๆ พร้อมกับส่งสายตาคมกริบมามองฉัน

‘ ตึก ตัก ตึก ตัก ‘ เสียงหัวใจของฉันค่ะ จะเต้นอะไรกันนักหนา เห็นคนหล่อไม่ได้เลยนะแก

“ ถ้ายังไงน้อง ... ช่วยกรุณา … เบาเสียงดนตรี ... ให้พี่หน่อย ...”

‘ ปัง ‘

โห O_O ตาบ้านี่ !! ฉันยังพูดไม่เสร็จก็ปิดประตูใส่หน้าซะงั้น +++

นิสัยยยยยยยยยย >_<

“ เฮ้ย ใครมาเหรอวะกรีน “

“ ไม่รู้ว่ะ ไม่เห็นมีใครเลย ซ้อมต่อเหอะ “ นั่นเสียงนายหล่อนี่ โกหก โกเจ็ด โกแปดที่สุดเลยยยย >_<

“ ชีวิตมันต้องเดินตามหาความฝันนนน หกล้มคลุกคลานเท่าไหร่ .... “

แงงงงงงงงงงงงงงงง ไอ้เด็กบ้า TT TT

                                                                                      OOOOO