คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 2 : นายนั่นแหละคือคนที่ใช่
ผมมาลงต่อให้เลย เห็นว่าค้างคา ^^ ยังไงก็ติชมบ้างก็ได้นะครับ
ดวงตาทั้งสองคู่สบตากันอย่างเนิ่นนาน นานซะจนคนตัวเล็กลืมไปเลยว่าตัวเองตกอยู่ในอ้อม
แขนของอีกคน ในขณะนั้นมินโฮก็เลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ๆคนตัวเล็ก ใกล้ซะจนได้ยินเสียงลม
หายใจของคนตัวเล็กที่แทบจะหยุดหายใจ ยิ่งยื่นหน้าใกล้ๆคนตัวเล็กก็แทบจะกลั้นหายใจอยู่ซะ
แล้ว ยิ่งเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ก็เหมือนได้ยินเสียงหัวใจของคนตัวเล็กเต้นซะอย่างนั่น
ฟู่>>>
"นายไปมุดอะไรมาเนี้ย ดูสิมีแต่อะไรไม่รู้เต็มหัวนายเลย "คนตัวโตบอกหลังจากที่เป่าเศษฝุ่นที่
ติดผมอีกคนออกให้
"ก็ไม่ได้มุดอะไรแค่วิ่งหนีนายเข้ามาในนี้เอง ('///') "แทมินตอบทั้งๆที่ใจยังเต้นแรงอยู่
"เฮ้ย!! นายหน้าแดงน่ะ เป็นอะไรไหม ไม่สบายรึเปล่า??"ไม่พูดปล่าวคนตัวสูง ยังเดินเข้าไปหา
คนตัวเล็กแล้วใช้หน้าผากตัวเองแตะหน้าผากอีกคน
"ไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย ('///') "
"ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ว่าแต่ผมขอเข้าเรื่องที่ตามนายมาได้ไหม??"มินโฮรีบเข้าเรื่องเพราะกลัว
ว่าแทมินจะหนีไปอีกจนไม่ได้คุยกัน
"อือ" คนตัวเล็กตอบขณะที่นั่งลนบนเก้าอี้ไม้แถวนั้นแล้ว
"คือว่าพวกฉันน่ะต้องการนายมากๆเลยตอนนี้"
พอได้ยินคำพูดของมินโฮ แทมินก็ต้องตกใจอีกครั้ง
'ทำไมไม่บอกเราเลยนะ ว่าจะเอาเราไปทำไม' แทมินคิดในใจ
"แล้วทำไมพวกรุ่นพี่ถึงต้องการผมล่ะครับ??"
"ก็นายสอบเข้าได้ที่ 1 ของชั้นปีนี้เลยนี่นา ใช่ไหม แล้วก็เล่นดนตรีได้ซะด้วย ^^" มินโฮตอบ
พลางเดินไปนั่งบนกล่องเก็บลูกบาส
"แล้วจะให้ผมทำอะไรให้หรอ (' ')??"
"นายจำพวกที่ไปหานายที่โรงอาหารได้ไหมล่ะ พวกนั้นน่ะ เป็นสภานักเรียน ^^"
"ห๊ะ O_o!! สภานักเรียน ทำไมถึงอยากได้ตัวผมล่ะครับ?"
"ก็เอาเข้าสภาไงครับ ขาด 1 คนพอดี ^^ เราจะโอเคไหม?"
"ผมหรอครับ?? ผมขอคิดก่อนได้ไหม (_ _)... ว่าแต่นายก็เป็นสภาหรอ??(' ')"
"ไม่ใช่หรอก ฉันเป็นหัวหน้าชมรมกีฬาน่ะ แต่พอดีเห็นว่าตามหานายไง เลยช่วย ^^"
"ไว้ผมจะให้คำตอบทีหลังนะครับ"
"อ่า...นายยังจำแมวที่ชื่อ romeo ได้ไหม อยากเจออีกตัวไหมล่ะ แมวนั่นน่ะสถาเลี้ยงไว้นะ?"
"*O* จริงหรอครับ ผมไปเล่นกับมันได้ไหม??"
"ก็ย่อมได้นะ ถ้านายเปนสภานักเรียนน่ะ ^^"
'แสดงว่าผมปฎิเสธไม่ได้สินะ' แทมินคิดในใจ
กึ๊กๆๆๆ!!!
แทมินก็ลุกขึ้นแล้วเดินไปทางประตู เพื่อจะเปิดมัน แต่เขากับลืมไปว่ามันล๊อคอยู่
"ผมอยากออกไปข้างนอกแล้วล่ะ"แทมินหันไปบอกมินโฮ
มินโฮกดโทรศัพท์หาเพื่อนและแอบหัวเราะเบาๆ เขาไม่คิดว่าทำไมแทมินถึงลืมว่าประตูมันล๊อค
"รอแป๊บหนึ่งนะครับ เดี๋ยวโทรบอกเพื่อนให้มาเปิดให้"
"ฮัลโหล คีย์"
'อ่า...ว่าไงๆเจอน้องเค้ารึยัง'
"เจอแล้วๆ นายอยู่ไหนเนี้ย"
'ห้องสภาไง'
"งั้นเอากุญแจมาไขห้องเก็บอุปกรณ์ที่โรงยิมให้หน่อย"
'ไอ้บ้า แกก็รู้มันล๊อคเองได้ ทำไมแกถึงโง่ ปิดประตูอยู่ว่ะ แล้วคุยกับน้องเค้ารู้เรื่องแล้วหรอ ถึง
ไปหาอะไรเล่นน่ะ'
"บ้าหรอ ฉันไม่ไช่คนปิดเว้ย" มินโฮแอบเหลือบไปมองตัวการที่ทำให้เค้าทั้งคู่ติดอยู่ในนี้
'แล้วใครหน้าไหนมันปิดว่ะ'
"ก็จะใครซะอีกล่ะ คนที่พวกแกอยากได้นักอยากได้หนาไง"
'จริงอ่ะ 555 น้องเค้าไม่รู้ น้องเค้าไม่ผิด รอแป๊บล่ะกัน เดี๋ยวไปเปิดให้'
"อืมๆ"
"เค้าจะมาเปิดให้เราใช่ไหมครับ" แทมินถามขึ้น
"อ่าห๊ะ แต่รอก่อนนะ เดี่ยวมันก็มาแล้ว"
"อือ"
"ทำไมหรอ หรือว่านายไม่อยากอยู่กับฉันสองต่อสอง"มินโฮแกล้งเล่น
"ก็ไม่นี่นา แค่ในนี้มันอึดอัดเท่านั้นเองอีกอย่างอยากกินนมด้วยน่ะเมื่อกี้ยังกินข้้าวไม่อิ่มเลย"
"อ่อ เบื่อล่ะสิท่า งั้นนี่อ่ะ" มินโฮหยิบลูกอมเม็ดหนึ่งออกมาจากกระเป๋ากางเกง
"ให้ผมหรอ??"
"ก็อยากให้อยู่หรอกนะ แต่จะทำไงดีล่ะ เหลือเม็ดเดียว"
"นายจะให้ผมกินไหมล่ะ??"
"แล้วนายอยากกินไหมล่ะ??"
"แล้วนายจะให้ผมไหมล่ะ"
"งั้นคนละครึ่งโอเคไหม??"
"อือ ก็ได้ งั้นนายกินก่อนนายเป็นเจ้าของ"
"ไม่เอา นายกินก่ิอน ฉันเป็นคนเอาให้นายนะ"
"ไม่เอา งั้นไม่กิน"
"อ่าๆ เอางี้แล้วกัน นายกัดก่อนครึ่งหนึ่ง ^^"
"มันก็เหมือนฉันกินก่อนอยู่ดีนี่นา"
"ไม่ๆ กินก่อนเหอะน่า " มินโฮยื่นลูกอมที่แกะเปลือกออกแล้วมายื่นตรงหน้าแทมิน
หนุ่มน้อยขี้เกียจจะเถียงกับคนตัวสูงแล้วเลยตัดสินใจงับลูกอมไปครึ่งลูก กำลังที่จะกัดมันให้ขาด
แต่ยังไม่ทันได้ทำอะไรคนตัวสูงก็เลื่อนใบหน้าเข้ากัดลูกอมอีกครึ่งซีกตามทำให้ริมฝีปากของทั้ง
และกันเบาๆ ทำเอาแทมินแทบไม่กล้าจะหายใจ ไม่รู้ว่านานเพียงใดที่เค้าทั้งคู่ประสานสายตา
กัน จนมินโฮเม้มริมฝีปากบางของอีกคนเบาๆและยัดลูกอมครึ่งหนึ่งไปในปากอีกคน
"เป็นไง ทีนี้เราจะกินพร้อมกันได้แล้ว ^^ เห็นไหม ไม่มีใครเสียเปรียบเลย"
แทมินไม่ตอบอะไรทั้งสิ้นไม่รุ้ด้วยซ้ำว่าคนตัวสูงยัดลูกอมเข้ามาเมื่อไหร่ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาผละ
ออกไปตอนไหน
"เฮ้ๆ นายไม่เป็นอะไรใช่ไหม หน้าแดงอีกแล้ว O_O"มินโฮตกใจที่เห็นหน้าแทมินแดงขึ้นมาอีก
ครั้ง
"ไม่เป็นไร" แทมินตอบเสียงแผ่ว
เกร๊กๆๆๆ แอ๊ด!!!
"โย่วมารับแล้วนะโว๊ย"
และแล้วก็มีคนมาเปิดประตูให้เค้าทั้งสองสักที
"อ้าว คีย์ไปไหน ทำไมนายมา"
"ถูกครูใช้น่ะ แต่ไม่ไปไรหรอก ฉันมารับยาหยีของฉัน *O* ว่าแต่ทำไมน้องหน้าแดงว่ะ หรือ
เป็นไข้ ไปห้องพยาบาลไหม O_O"
"ไม่เป็นไรครับ ผมสบายดี"
หรือว่าแกทำอะไรน้องเ้ค้า จงฮยอนหันไปหามินโฮ
"ไม่ได้ทำอะไรนี่หว่า แค่ป้อนลูกอมเอง"
"งั้นหรอๆ อย่าให้รู้นะเว้ย"
"แกจะทำอะไรล่ะครับ 555+"
"ไม่อ่ะ งั้นไปคุยต่อืั้ห้องสภาเถอะ เราน่ะตามพวกพี่มาก่อนนะ ต้องคุยกันอีกยาว"
"ครับ"
........
ตอนที่ 2 ก็จบไปแล้ว TT ฟิคผมตอนอาจจะสั้นๆ แต่คิดว่าน่าจะมีหลายตอนยังไงก็ติดตามด้วย
นะครับ ^^ ติชมได้นะครับ
ความคิดเห็น