คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 :ทำไมต้องเป็นผม?
เรื่องราวเรื่องนี้ก็คงจะไม่ได้เริ่มต้นต่างจากนิยายทั่วไป ก็เริ่มต้นตอนเช้า
ในวันหนึ่งที่อากาศแสนจะสดใส เด็กหนุ่มคนหนึ่งได้เดินลงจากรถ เป็นเด็กหนุ่มผู้มีใบหน้า
หวานดุจดังหญิงสาว ผิวขาวเนียน ขนตาเป็นแพ ริมฝีปากสวยได้รูป เพียงแค่เขาคนนี้ก้าวลงจาก
รถ ทุกสายตาต่างจับจ้องมาที่เขาคนนี้
“ แกๆพี่คนนั้นหน้าหวานจังเลยอ่ะ เห็นแล้วอิจฉา T^T “ สาวน้อยที่กำลังจะเดินเข้าโรงเรียนพูดกับเพื่อนสาว
"จริงด้วยอ่ะแก ฉันอยากหน้าหวานแบบนั้นบ้างจัง" เด็กสาวข้างๆพูดขึ้น
ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยสำหรับหนุ่มน้อยคนนี้ เขาได้ยินเรื่องพวกนี้จนชินแล้วล่ะ
นู นา นอ มู เย ปอ~~~~
ในขณะที่เด็กหนุ่มจะเดินเข้าโรงเรียนเสียงโทรศัพท์เขาก็ได้ดังขึ้นเสียก่อน
" สวัสดีครับแม่ "เด็กหนุ่มพูดกับปลายสาย
'ลูกถึงโรงเรียนรึยังเอ่ย??'
"ถึงแล้วครับกำลังจะเข้าโรงเรียน"
'งั้นตั้งใจเรียนล่ะครับ อ่อ อย่าลืมนะลูก ให้เลือกอยู่ชมรมที่ลูกชอบด้วยนะ'
"ได้ครับ งั้นผมไปวางก่อนนะครับ สวัสดีครับ"
พอคุยโทรศัพท์เสร็จแล่วหนุ่มน้อยก็ก้าวเข้าสู้โรงเรียน
(●ω●) เมี๊ยวๆ~~~~~
แมวน้อยสีขาวขนฟูได้เดินผ่านหน้าเด็กหนุ่มไป เด็กหนุ่มเห็นว่าเหลือเวลาตั้งนานกว่าจะเข้าเรียนเลยเดินตามแมวน้อยไป ไปหยุดที่ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง และได้เดินเข้าไปอุ้มแมวน้อยมาวางไว้บนตัก
"ในโรงเรียนนี้มีแมวด้วยหรอนี้ แมวใครกันนะ"พูดเสร็จเจ้าตัวก็อุ้มเจ้าแมวน้อยขึ้นมาหวังว่าคงมีปลอกคอที่บอกชื่อมันอยู่
"หืม... Romeo งั้นหรอ ชื่อนายเท่ดีนี่นา แล้วแบบนี้จะมีแมว Juliette ไหมนะ ??"เด็กหนุ่มคิดเล่นเพลินๆ
"มีสิ ทำไมจะไม่มีล่ะ "
"ใครน่ะ!!" O_o!!เด็กหนุ่มตกใจที่อยู่ๆก็มีคนมาตอบคำถามตัวเองซะงั้น
"ฉันไงล่ะ มองข้างบนนี่สิ"
พอได้ยินเช่นนั้นเด็กหนุ่มจึงแหงนหน้าขึ้นไปมองบนต้นไม้ พบว่ามีคนอยู่้ข้างบนจริงๆ ตอนแรกเขาคิดว่าจะโดนผีหลอกตั้งแต่เปิดเทอมวันแรกซะอีก
"นายขึ้นไปทำอะไรข้างบนนั้นน่ะ มันอันตรายมากนะ"
"ขึ้นมารับลมเย็นๆน่ะ พอดีเมื่อกี้ฉันไปเล่นฟุตบอลมา ^^"
"นายเป็นนักกีฬาหรอ(' ')??"
"ใช่แล้วล่ะ นายอยากเข้าชมรมเราไหม??"
"ฉันก็ยังไม่รู้เลย"พอพูดจบก็จับก้มหน้าเล่นกับแมวต่อ
"ว่าแต่นายชื่ออะไรล่ะ จะได้เรียกถูก"
"แทมินน่ะ"
"เตมินหรอ??"
"ไม่ใช่นะ แทมินต่างหาก" เด็กหนุ่มหน้าหวานพูดขึ้นพร้อมส่งสายตาค้อนให้อีกคน
"เรามินโฮนะ ความจริงก็เป็นพี่นายปีหนึ่งแต่ไม่ได้เข้าเรียนเพราะอาการบาดเจ็บน่ะ"
"อ่า...ผมต้องเรียกฮยองไหม??"
"ไม่ต้องก็ได้ นายเรียกมินโฮเฉยๆก็ได้ ^^"
"อือ"
"หน้านายหวานดีนะ ผู้หญิงบางคนยังไม่สวยเท่านายเลย"
"ขอบคุณนะ >///<" เด็กหนุ่มก้มหน้าเล่นกับแมวต่อ ทั้งๆที่เค้าคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติที่มีคนมาพูดแบบนี้กับเขา แต่ทำไมครั้งนี้เขาต้องเขินด้วยนะ
กริ๊งๆๆๆ ~~
"อ่าเราสายแล้วล่ะ ว่าแต่นายห้องไหนเนี้ย??"
"ห้อง 1"
"อ่า เสียใจจังเลย งั้นไว้ทานข้าวเราอาจได้เจอกันนะ >_O"
"อือ"
ณ โรงอาหาร
"น้องครับมากับพี่หน่อยได้ไหม?? *O*" ในขณะี่แทมินกำลังกินข้าวก็มีรุ่นพี่เดินเข้ามาหาที่โต๊ะ
"ไม่เอาน่าจงฮยอน น้องเค้ากลัวหมดแล้วนะเว้ย" อนยูผู้เป็นเพื่อนพูดขึ้น
"ใช่ๆเห็นน้องเค้าน่ารักหน่อยเป็นไม่ได้"คีย์ผู้เป็นเพื่อนอีกคนพูดขึ้น
"เอ่อ...จะให้ผมไปไหนครับ??"
"เชื่อพี่ไปกับพี่น้องจะมีความสุข *O*"จงฮยอนพูดย้ำอีกครั้ง
"เฮ้ยๆ บอกไปไม่ดีกว่าหรอ เดี๋ยวน้องเค้ากลัวนะเว้ย" คีย์พูดขึ้น
"แบบนี้แหละเร้าใจดี "จงฮยอนไม่พูดปล่าว ยังเอื้อมมือไปจับข้อแขนเล็กของแทมินอีกด้วย
"O_o!! รุ่นพี่จะพาผมไปไหนครับ ผมไม่ไป T^T"แทมินเบะหน้าเหมือนจะร้องไห้
"อ่ะๆไม่แกล้งล่ะครับ พี่จะมาขอน้องเป็นแฟน *O* " จงฮยอนปล่อยมืออกจากข้อมือเล็กและยังคงแกล้งแทมินอีกครั้ง
พอได้ยินดังนั้นเด็กหนุ่มหน้าหวานของเราถึงกับวิ่งออกจากโรงอาหารทันที ไม่สนแม้แต่เสียงเรียกที่ไล่หลังมา
"เฮ้ย O_O ไปแล้วเอาไงดีเนี้ย เพราะแกแท้ๆ " อนยูพูด พร้อมตบหัวจงฮยอนป๊าบใหญ่
"เฮ้อแล้วแบบนี้จะตามตัวยังไง??" คีย์มองไล่หลังหนุ่มน้อยไป
"ว่าแต่ไอ้มินโฮไปไหนว่ะ บอกแล้วให้มาพร้อมกัน"จงฮยอนพูดขึ้น
"มีอะไรกัน อ้าว แล้วไหนล่ะแทมิน พวกแกคุยกับเค้ารู้เรื่องแล้วหรอ??"มินโฮที่พึ่งเดินมาถึงถามขึ้น
"รู้เรื่องบ้าอะไร ไอ้บ้านี่อ่ะดิ เล่นแกล้งซะน้องเค้ากลัวจน วิ่งไปทางนู้นแล้ว" คีย์พูดพร้อมชี้ไปทางไปโรงยิม
"อ่า...เดี๋ยวไปคุยให้เอง พวกแกนี่จริงๆเลย" พอพูดจบมินโฮก็วิ่งไปทางที่เพื่อนชี้
ณ โรงยิม
แทมินวิ่งเข้ามาหลบในโรงยิม คิดว่าคงพ้นแล้ว
"ทำไมกันนะ จะเอาตัวเราไปทำไมกัน " เด็กหนุ่มถามตัวเอง
'แทมินๆนายอยู่นี่ในนี้ใช่ไหม' เสียงมินโฮดังไกลออกไป
พอได้ยินเด็กหนุ่มจึงเตรียมจะวิ่งเข้าไปในห้องเก็บอุปกรณ์
"เฮ้ย แทมิน นายอยู่นีี่่เอง อย่าเข้าไปนะ "มินโฮเ้ข้ามาเจอแทมินเข้าพอดีเลยรีบวิ่งตามแทมินที่กำลังจะเข้าไปซ่อนตัวในห้องเก็บอุปกรณ์กีฬา
ปัง!!!!
เสียงปิดประตูห้องเก็บอุปกรณ์ดังขึ้น พร้อมร่างทั้ง 2 ที่ยืนประชันหน้ากัน
"O_o นายเข้ามาทำไม ตามผมมาทำไม"แทมินพูดขึ้น
"ทำไมนายต้องหนีด้วยล่ะ ฉันไม่ได้จะทำอะไรนายสักหน่อย แล้วนายปิดประตูแบบนี้นายรู้ไหมว่ามันเปิดไม่ออกน่ะ (= =)"มินโฮพูดขึ้นเนื่องจากประตูเก็บอุปกรณ์ชำรุดไปนานแล้ว และมันจะล๊อคเองอัติโนมัติ
"ไม่รู้T^T"
"เฮ้อ ช่างมันๆ มีเืรื่องจะคุยกับนายหน่อยไว้คุยเสร็จค่อยโทรให้ไอ้พวกนั้นมาเปิดให้"
"นายก็อยากได้ฉันเหมือนกันหรอ(T T )?" แทมินเริ่มถอยหลังทีละก้าวเหมือนรู้สึกว่าจะไม่ปลอดภัย
"อือ ต้องการสิ มากด้วย ^^" มินโฮเขยิบตามร่างบางที่ก้าวเท้าหนี
"ทำไมล่ะ จะเอาฉันไปทำไม อ๊ะ!!!!"
"เฮ้ย!!!"
แทมินได้สะดุดกับลูกเทนนิสด้านหลังเข้า แต่ยังโชคดีที่มินโฮวิ่งเข้าไปรับได้ทัน
มือมินโฮโอบเอวบางที่บางซะจนเหมือนเอวผู้หญิง กลัวว่าถ้าปล่อยหัวคงฟาดแน่ๆ
ดีนะที่มารับได้ทันไม่งั้นเราคงทำเค้าเจ็บ
ในขณะนั้นแทมินยังคงหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดเค้าอยู่
เค้ามองขนตาที่ติดกันเป็นแพ ไม่นานแทมินจึงลืมตาขึ้นมาพบว่าตนอยู่ใน
อ้อมกอดของมินโฮ สายตาทั้งคู่ประสานกันเนิ่นนานซะจนแทบจะลืมหายใจ มินโฮค่อยๆเลื่อน
ไปใกล้ๆหน้าแทมิน....
จบไว้แค่นี้ก่อนนะครับ ^^ 555 ค้างคาไหม ยังไงก็ติดตามต่อด้วยนะครับ ติชมได้นะครับ ผมยินดีรับฟังและยินดีนำไปปรับปรุง
ความคิดเห็น